سلام ، بعد از چندسال کلنجار رفتن با این موضوع مجبور شدم باخودم کنار بیام و الان تو 25سالگی ،خودمو تحقیر کنم و این سوال رو بپرسم
نمیدونم چرا هر جا میرم یکی فکر میکنه من خرابم
خودمو با یکسری که جلفن مقایسه مینم ،ااصلا ویژگی های اونها رو ندارم کرم پودر یا ضد افتا ب معمولی با خط چشم یا ریمل که تازگیا یا یکی از اونها رو استفاده میکنم یا تقریبا هیچکدوم ،،ارایش مو یا رنگ موهم ندارم. تو رفتارم هم سعی میکنم جدی باشم ولی جواب نمیده
تو هرمحیطی یکی بهم گیر میده ،هم خونه خودمون ،هم مغازه حتی دانشگاه ،یادمه یکسال یکی از استادهامون که شصت سالی سن داشت چون امتحانش سخت بود وفهمیده بود اهل درس و تمرین هاش نیستم ، فقط مستقیم بهم نگفت بیا به من ..... ،اسون میگم ولی برام زجر اوره که چرا ؟ خوب که فکر کردم من سر کلاس این استاد یکی دوباری رژ چررنگ استفاده کرده بودم ، البته یکی دو استاد دیگه هم بودن
از دوستان که میپرسیدم ،یکی گفت یکم فاصله ات با ادمها کمه و یکی گفت مردا ارایش چشم و لب رو خیلی بد میدونن مخصوصا اگه قدیمی باشن ،ولی من که خیلی کمش کردم ،تازه مگه رفتار ادم مهم نیست ؟ من که رفتار خلافی انجام ندادم ،مگه مردا فقط باید ذهنیت خودشون و خیال خودشون رو تو فکرشون اثر بدن
من ادم ساده ای هستم ،تعداد دوستای خیلی کمی داشتم و تقریبا از زمان دبیرستانم بدون دوست بودم ،کسی در اینجور مسایل منو راهنمایی نکرده ، متادرم هم خودش چادریه فقط از من میناله و نفرین میکنه حتی میگه چادری باش هرکار میخوای بکن ،ولی من بهیچوجه راضی نیستم
من به راهنمایی هاتون نیاز دارم ،لطفا نگید حتما کاری کردی که هرجا میری خیال بد واست میکنن ،بگید چکار کنم واسم فکر بد نکن
مثل یک دوست خواهر یا مادر منو راهنمایی کنید ،تا در اینده بهتر باشم
حتی اقایون هم نظر بدن ،انونها بهتر میدونن چرا یه مرد درباره یه زن سوتفاهم میکنه
علاقه مندی ها (Bookmarks)