مشکل من با کار کردن

[تیام]

سلام.
من یه مشکل جدید دارم.
من خیلی دوست دارم که پول داشته باشم و هر چی دوست داشتم بخرم .

چون از لحاظ مالی خانواده مون نمیرسونه!!! مجبورم خودم برم سر کار.

اما مشکل اینجاست که با وجود اینکه مجبورم ولی بازم نمیرم !!!
1-چون من تو دانشگاه خوب درس خوندم . وضعیت درسیم خوب بود. با رتبه ی اول فارغ التحصیل شدم .

حالا چرا باید مثل آدمی که از لحاظ مدرک اونم لیسانس داره ولی از یه دانشگاه سطح پایین اومده

برم یه جا کار کنم؟

2-اصلا من درس خوندم که جای دولتی استخدام بشم اما الان دیگه استخدام نمیکنن و من مجبورم

برم شرکت خصوصی اونم اگه پیدا بشه.

ولی من پیش دوستام خجالت میکشم که برم یه شرکتی که مثلا مال بابای یکی از بچه هاست .

از یه طرف دیگه واقعا پول لازمم.

خجالت میکشم برم کار کنم.

3- جای دیگه گفتن 5 ماه بیا کارآموزی بدون حقوق اگه کارت خوب بود شااااااید لازم بود موندی.

من اینجا نمیرم . یعنی چی ؟ من عمرا این جا کار نمیکنم ولی از یه طرف دیگه بعد 5 ماه دوباره همین

آش و همین کاسه اس دیگه!!! به هر حال من که سابقه کار ندارم.

اگه پول نگیرم پیش فامیلمون بد میشه. میگن با این همه دردسر رفت درس خوند الانم رفته نوکری

مردم اونم بدون پول!!!

4- من دوست دارم حقوقم زیاد باشه ولی ...

آخه یعنی چی این همه درس خوندم برم 400 هزار تومن پول بگیرم. قبلا فکر میکردم که بعد از اینکه

رفتم سر کار حداقل باید یه تومن بگیرم. این چه وضعشه. اصلا چرا درس خوندم !!!

4- من واقعا و واقعا و واقعا پول لازمم نگین اگه لازمت بود میرفتی!!! ولی غرورم اجازه نمیده!!!

مرسی که خوندین.

[محمد 93]

سلام

از اتاق فرمان به من گفتن کوتاه بنویسم

1- چرا به کارافرینی یا خود اشتغالی فکر نمیکنید ؟ چرا همش فکر این هستید که برای کس دیگه کار کنید؟

2- معمولا روال کاری به این شکل هست که حقوق از کم شروع میشه و به تدریج زیاد میشه و شرایط کاری از چیپ شروع میشه تا ارتقا شغلی و بقیه مسائل، کلا برای شروع کار غرور نباید داشته باشید و مثل یک کاراموز انتظار داشته باشید باهتون برخورد بشه . مثلا در محیطهای صنعتی ، دانش عملی یک مهندس تاپ صفر کیلومتر از یک کارگر زیر دیپلم با چندین سال سابقه کار کمتر هست ، پس خیلی نمیتونه انتظار داشته باشه در شروع باهش اقا منشانه رفتار کنن.

3- اگر مبالغ شروع کم هست براتون ، میتونید همزمان در کنار شرکتی که شاغل میشید به صورت پروژه ای مربوط به درستون درامد اضافه داشته باشید.

4- چرا با دانشگاه رایزنی نمیکنید که با توجه به ممتاز بودنتون همونجا شاغل بشید حتی ساعات محدود؟!

5-اصلا برای کار پیدا کردن عجله نکنید ، یک کار مناسب پیدا کنید حتی اگه شده کمی دیرتر.

6- چرا تحصیلات و رشته تحصیلیتون رو نگفتید؟

7- به تمام منابع برای پیدا کردن شغل رجوع کنید ، از روزنامه ها ، سایتهای کاریابی ، شرکتهای کاریابی و...

و موارد دیگه...

[alirzea313]

سلام

من هم یه مشکلی مثل این دوستمون دارم ، البته بنده در حال ادامه تحصیل هستم،

رشتم هم مهندسی برق هست، ( هم کاردانی دولتی بودم و هم کارشناسی رو دارم تو انشکده دولتی میخونم)

واقعا نمیتونیم برم یه جا کارکنم که یه ادم با مدرک پیش دبستانی هم میتونه اونجا کار کنه،

من یک ماه پیش با مدرک کاردانی برق صنعتی از بهترین دانشکده فنی و حرفه ای کشور( انقلاب اسلامی تهران) رفتم یه جا گلاب به روتون داشتم دنبلان پاک میکردم،...

نمیدونم شاید هم اشتباه کردم که درس خوندم ، همین موضوع باعث شده دیگه به ارشد حتی فکر هم نکنم...

[تیام]

شما خیلی خوب مینویسید متناتونو خوندم . اتاق فرمانو بگید کیه برم باهاش رایزنی کنم شاید روی منو زمین نندازن.

من لیسانس عمرانم. دانشگامون دانشجو های دکتری هستن که کار میکنن ولی نمیدونم منظور شما چه کاریه؟ برا حل تمرین قبلا میرفتم ولی دنبال کار دائمم!!! 50 هزار تومن میدادن. یا

برای بچه های دیگه کلاس نرم افزار داشتم 5 جلسه 50 هزار تومن بود. به زحمتش نمی ارزه به خدا .

این که کار نیست.

به خدا به نون شب محتاجم....... کارآفرینی!!! دلتون خوشه.!!!

[محمد 93]

سلام

من هم یه مشکلی مثل این دوستمون دارم ، البته بنده در حال ادامه تحصیل هستم،

رشتم هم مهندسی برق هست، ( هم کاردانی دولتی بودم و هم کارشناسی رو دارم تو انشکده دولتی میخونم)

واقعا نمیتونیم برم یه جا کارکنم که یه ادم با مدرک پیش دبستانی هم میتونه اونجا کار کنه،

من یک ماه پیش با مدرک کاردانی برق صنعتی از بهترین دانشکده فنی و حرفه ای کشور( انقلاب اسلامی تهران) رفتم یه جا گلاب به روتون داشتم دنبلان پاک میکردم،...

نمیدونم شاید هم اشتباه کردم که درس خوندم ، همین موضوع باعث شده دیگه به ارشد حتی فکر هم نکنم...

علیرضا جان افق کار مهم هست ... یعنی مهم نیست شما امروز که به عنوان یک کارمند صفر وارد میشی چه جایگاهی داری ، مهم اینه که یک سال بعد ، دو سال بعد توی اون سازمان چقدر میتونی پیشرفت کنی

من وقتی از دانشگاه با مدرک مهندسی فارغ التحصیل شدم ، از طریق اگهی روزنامه توی مصاحبه یک کارخانه بزرگ پذیرفته شدم ، چند ماه اولی که اونجا مشغول به کار بودم ، شرایط کاری که داشتم در حد پایینترین کارهای اون شرکت بود، در حد یک کارگر اونجا با تحصیلات کم ، یادم میاد وقتایی که شبها میومدم خونه بقدری لباسهام خاکی و روغنی و کثیف و.... بود که مامانم تعجب میکرد ، فکر میکرد پسرش بعنوان مهندس الان چه جایگاه والایی توی اون شرکت داره ، حتی واقعیت کاری هم که میکردم اونجا رو به خانوادم نگفته بودم... ولی دقیقا یکسال بعد از ورودم به اونجا توی سن 23 سالگی یکی از مدیران ارشد اون کارخانه شده بودم. و جالب اینکه از حدود 10 نفری که همراه من توی مصاحبه پذیرفته شده بودن ، بعد یکسال فقط دو نفر مونده بودند و بقیه به خاطر شرایط سخت کاری رفته بودند.

خلاصه اینکه در شروع کار به هیچ وجه هیچ انتظاری نباید داشته باشید ، اگر میدونید اون شرکت میتونه براتون یک سکوی پرتاب باشه چه بلحاظ دانش و تجربه و چه بلحاظ حقوقی و شان اجتماعی .

[نوروزیان.]

دوست عزیز شما نباید برای کاریابی فقط به لیسانست اتکا داشته باشی. یعنی نباید تک بعدی باشی. باید مهارت هایی را هم یاد بگیری تا بتوانی از هر کدام که شد استفاده کنی. مثلا من خودم رفتم دوره ویرایش دیدم در حالی که لیسانس علوم اجتماعی دارم . حالا هم دارم مترجمی زبان یاد می گیرم تا مکمل داشته های قبلی ام باشد.
شما می توانی یک دوره شش ماهه را صرف آموختن یک یا چند مهارت کنید که آنها را مطابق شان خودتان می دانید و بازار کار دارد. بعد از هر کدام که شد استفاده کنید یا حتی آنها را مکمل تحصیلات دانشگاهی تان کنید. من در یکی از مجلات معتبر در زمینه موفقیت خوانده ام که افرادی که درآمد زیاد دارند به یک منبع درآمدی اکتفا نمی کنند و دائما در دوره های مهارت آموزی جدید شرکت می کنند و در چند جنبه رشد می کنند.
مثلا من یک آشنایی دارم که تحصیلاتش در زمینه بهداشت محیط است. بعد این دخترخانم رفته یک مهارت کاربردی و جدید هم یاد گرفته. رفته در دوره تکنسین داروخانه شرکت کرده و می تواند در داروخانه هم استخدام شود.

[تیام]

از طریق اگهی روزنامه توی مصاحبه یک کارخانه بزرگ پذیرفته شدم

ببخشید دوست عزیز منم دارم به همین نکته فکر میکنم که باید شروع کارم از یک جای خوب باشه تا بتونم به نتیجه برسم. منتها الان همچین شرایطی نیست . مخصوصا برای دخترا.

مجبورم ساعت های طولانی کار کنم برای یه حقوق ناچیز که در نهایت آینده ای هم نداره جز سابقه ی کار .

دوست عزیز شما نباید برای کاریابی فقط به لیسانست اتکا داشته باشی. یعنی نباید تک بعدی باشی. باید مهارت هایی را هم یاد بگیری تا بتوانی از هر کدام که شد استفاده کنی

خیلی ممنون از پیشنهادتون. اما در ابتدای کار هزینه های سرسام آور رو باید چه جوری پرداخت کنم؟ اینم خودش یه سنگ بزرگ جلوی پای منه. باور کنید خیلی برای من گرونه .

[محمد 93]

ببخشید دوست عزیز منم دارم به همین نکته فکر میکنم که باید شروع کارم از یک جای خوب باشه تا بتونم به نتیجه برسم. منتها الان همچین شرایطی نیست . مخصوصا برای دخترا.

مجبورم ساعت های طولانی کار کنم برای یه حقوق ناچیز که در نهایت آینده ای هم نداره جز سابقه ی کار .



خیلی ممنون از پیشنهادتون. اما در ابتدای کار هزینه های سرسام آور رو باید چه جوری پرداخت کنم؟ اینم خودش یه سنگ بزرگ جلوی پای منه. باور کنید خیلی برای من گرونه .

اخرین نکته ای که قبل از ترک سایت امشب مینویسم...

یک قسمتی هست توی فیلم زار یا همون قانون جذب ، جمله جالبی میگه ، میگه مثلا شما وقتی بخواید از اینجا تا جنوب کشور رو با خودرو توی دل تاریکی شب برید ، با چراغهای اتومبیل فقط صد متر جلوی شما روشن هست ، و انتهای مسیر رو نمیتونید ببینید ، ولی وقتی صد متر میرید جلو ، صد متر بعدی روشن میشه ، صد متر بعدی ، صد متر بعدی و.... و در نهایت به مقصد میرسید...

اشکالی که خیلی از ماها داریم اینه که از همین اول کار میخوایم اون ته مسیر رو ببینیم ، توی حرفای شما جملاتی مثل "منتها الان همچین شرایطی نیست " یا " مخصوصا برای دخترا" یا "در ابتدای کار هزینه های سرسام آور رو باید چه جوری پرداخت کنم" در حقیقت یکجور شاید بهانه باشه برای اینکه راضی به این نیستید که با صد متر صد متر رفتن در نهایت به انتهای مقصد برسید ... وگرنه به جای اینطور جملات که در حقیقت دارید برای خودتون مانع الکی درست میکنید ، از فردا مثل نمازهای یومیه به خودتون واجب میکردید که هر چی روزنامه که توش اگهی کار داره ، هر چه سایت و مرکز کاریابی هست و... رو بصورت مستمر و روزانه چک کنید ، بدون هیچ پیش قضاوتی ، تا به نتیجه برسید ، و کار مطلوبتون رو پیدا کنید ، یا مثلا در مورد پیشنهاد خانم نوپو بدون اطلاع گفتید هزینه سرسام اور ، در صورتیکه مثلا الان دوره های نسخه خوانی که با مدرکش میتونید توی داروخانه کار کنید ، حدود دویست هزار تومن هست که فکر میکنم خودتون با اون تدریس هایی که دارید بتونید مبلغش رو جور کنید...

در هر صورت همه کارهای بزرگ از کوچکترین قدمها اغاز شده.

براتون ارزوی موفقیت دارم.

[کیارش۲]

سلام
یه بار یه مشاور شغلی صحبت میکرد که دانشجویی بوده که مدرکش رو از صنعتی شریف گرفته و بعد اومده شهر خودشون برا کار تو یه کارخونه بعد کارفرما گفته ماهی ششصد بهت حقوق میدم اونم قبلش باید چند ماه مجانی کار کنی که ببینم به درد میخوری یا نه که همونجا قهر کرده گفته میرم ارشد میخونم :دی
تو همون شهر یه نفرم آزاد خونده بوده میره کارو میگیره و بعد روز به روز پیشرفت.
اول تو کار باید غرور گذاشت کنار چون کارفرما میخواد کارکناش تحت سلطش باشن من موارد مشابه دیدم همینو آزمایش میکنه این که از این
بعد در حوزه پیشرفت هم معمولا درسی که تو دانشگاه میدن با کار فرق داره از همه شنیدین دیگه
مثلا برای کسی که عمران بخش ساختمان خونده میگن اول برو چند وقت شاگردی اوستا بنا رو بکن تا هم غرور نداشته باشی هم مهمترش کار دستت بیاد نه مثل کسی که ارشد مکانیک داره پیچ بلد نیست باز کنه انتظار داره بیان مثل آقا ماهی ده تا بزارن کف دستش نخیر این خبرا نیست پله پله پیشرفت میکنن که اونم باید بعضی وقتا منت هم بکشی و کار هم بلد باشی بعد به جایی میرسی که میان منتتو میکشن احتمال داره چندبار شکست هم بخوری تحقیرم بشی ولی باز از نو پاشو
به قول یه هنرمندی که میگه
‏"کسی خوشبختی رو به تو کادو نمیده!بجنگ واسه چیزی که میخوای، بجنگ

[تیام]

مرسی

اول تو کار باید غرور گذاشت کنار چون کارفرما میخواد کارکناش تحت سلطش باشن من موارد مشابه دیدم همینو آزمایش میکنه

منم دقیقا مشکلم اینه که تحمل ندارم.

من 23 سالمه. تقریبا دو سال پیش رفته بودم یکی از موسسات کنکوری که پشتیبان دانش آموزا باشم. سه ماه بیشتر نرفتم یعنی نتونستم تحمل کنم البته رئیس اونجا با من مشکلی

نداشت و چیزی به من نگفت چون من هیچ وقت در مورد حقوق بحث نمیکردم و توقع ام بالا نبود و اگه مشکلی پیش می اومد من حقو به اون میدادم هر چی دوست داشت امتیازمو کم میکرد

و من هیچی نمیگفتم یه سیستم خاص امتیاز بندی داشت .اما اگه احیانا کسی باهاش بحث میکرد در مورد اینکه چرا حقوقم کمه باهاش خیلی بد برخورد بود مخصوصا اگه میدید کسی

احتیاج داره ... مثلا یکبار به یکی از همکارام اشاره کرد و گفت این سگو برا چی اینجا بستم!!! خیلی ریلکس به دختره گفت سگ. آخه دختره در مورد ساعت کاریش شکایت داشت. جای دیگه

کاری پیدا نکرده بود. چون احتیاج داشت سرشو انداخت پایین و جلو اون همه دانش آموز و پشتیبان شرمنده شد.

من واقعا هر روز دلهره داشتم که نکنه به منم چیزی بگه و از ترس هیچی بهش نمیگفتم. رفتارای بقیه همکارا یه جوری بود که انگار رقابت شدید با هم داشتن که اینجا بمونن و انگار تنها

کسی که آفریده شده که روزی اونها رو بده همین آقا بود. به نظر من آدم گرسنه بمونه بهتر از اینه که بره این جور حرفا رو بشنوه!!! حداقل یه حقوق خوب بگیره باز میشه تحمل کرد.

مرتبط با شغل خودم عرض کنم که یه بار رفتم سر ساختمون برا نظارت البته بیشتر جنبه ی کارآموزی بود داخل شهر یه ساختمون سه طبقه یه پسره کارگره خیلی ریلکس منو دید برگشت

گفت ما همه ی لباسامونو در میاریم کار میکنیم !!! اجازه نمیدیم یه خانوم بیاد اینجا. منم بهم برخورد اومدم خونه. بچه ها بهم میگفتن خیلی بی عرضه ای که یه همچین حرفی رو بدون جواب

گذاشتی. من هر چی فکر کردم نتونستم برگردم و جواب اون پسره رو بدم. واس همین بی خیال شدم و دیگه نرفتم.

بدون اطلاع گفتید هزینه سرسام اور

اگه بخوام کار خوب داشته باشم باید هزینه کنم مثلا یه دوره ی چند روزه ی نرم افزارای تخصصی رشته ی ما حداقل 800 هزار تومن هزینه داره. البته من خودم اهل مطالعه هستم ولی واقعا

فایده نداره. یه سری نرم افزارا هستن که همه بلدن. و این همه که میگم یه فامیلی چیزی دارن که با پارتی بازی براشون کار جور کنه.

این که من بهانه میگیرم درست.... اما اونقدر دلسردم که قدم کوچیک که هیچ نمیتونم پامو تکون بدم.