دوری با درآمد بیشتر یا نزدیکی با درآمد کمتر

[sjh]

سلام به همگی
من الان 28 سالمه و یک کاری با درآمد حدود 800 ت دارم. دیروز یه کاری توی عسلویه بهم پیشنهاد شد که 15 کار و 15 روز استراحته و درآمدش ماهی 1500 . من تازه شروع کردم و دارم میرم خواستگاری جاهای مختلف.
به نظرتون اول زندگی برم شهر دیگه کار کنم و پول بیشتر پس انداز کنم یا کنار خانواده بمونم و با پول کمتر بسازم؟؟؟؟؟
بدجوری دودلم که کدوم شرایطو قبول کنم. اعصابم بهم ریخته برای این انتخاب.
آیا دخترا اول زندگی حاضرن 15 روز همسرشونو نبینن؟؟ به جاش آیندشون مطمئن تر باشه؟؟؟
همه دوستان به خصوص خانم های محترم لطفا و خواهشا نظرشونو بزارن که ترجیح میدن همسرشون توی کدوم شرایط باشه؟؟( دوری با درآمد بیشتر یا نزدیکی با درآمد کمتر)

[m.reza91]

سلام دوست عزیز
اولا تا حد زیادی به خونواده ی طرف مقابلتون و فرهنگشون بستگی داره ولی من خودم این فاصله ی فیزیکی رو پسندیده نمی دونم.
در مورد کار عسلویه هم ،افراد میرند اونجا تویه یه شرایط سخت کار میکنند و اختلاف درآمد صرفا به خاطر سختی کار و شرایط آب و هوایی هست که ضررات جسمی زیادی به همراه داره.
تازه حقوقتون رو تو دوره های استراحتتون صرف خرید عینک دودی 500 هزار تومنی، ادکلن 300 هزار تومنی ،کت وشلوار 2 میلیونی و ... می کنید! بعدا هم دیگه حاضر نیستید با ماهی 800 ت جایی کار کنید.پولی که جمع نمیکنید ،هیچی ؛ حسابتونم همیشه منفیه! به نظر من توی شهر خودتون کار کنید ، چند سال دیگه حتما پیشرفت می کنید و ان شاءالله به درآمدای بالاتر در کنار خانواده میرسید.ضمنا سن شما داره بالا میره و شاید شانس پیدا کردن یه فرصت شغلی در شرایط رکود تورمیه فعلی در سالهای آینده در شهر خودتون برای شما خیلی کم باشه.
از لحاظ عاطفی هم فک میکنم دختری که تازه ازدواج کرده احتیاج به این داره که همسرش در کنارش باشه نه 1000 کیلومتر اون طرف تر،حتی خودتون هم این نیاز رو باید داشته باشید!
سعی کنید کار کنید برای زندگی نه اینکه زندگی کنید برای کار!
مگه ما چقدر عمر میکنیم که بخوایم نصفش رو حذف کنیم!
موفق باشید

[دختر بیخیال]

همه دوستان به خصوص خانم های محترم لطفا و خواهشا نظرشونو بزارن که ترجیح میدن همسرشون توی کدوم شرایط باشه؟؟( دوری با درآمد بیشتر یا نزدیکی با درآمد کمتر)

سوالتون خیلی کلیه، هرکسی بسته به شرایط خودش نظر میده.
مثلا من یک دخترم اگه خواستگارم اینو بگه، میگم ، آرامش و در کنار همسرم بودن و به مادیات بیشتر ترجیح میدم.

شما خودتون حاضرین این دوری و تحمل کنین؟

شما اول از همه باید تکلیفتونو با خودتون مشخص کنین، پول بیشتر اما دوری، پول کمتر اما آرامش بیشتر؟
وقتی تصمیم خودتونو گرفتین.
بعد برین خواستگاری، دختری و بپسندین بعد شرایطتتون و براشون بگین، اون دختر و خانواده هم با توجه به شرایط شما انتخاب میکنن.

با این سوال شما، انگار شما فقط بخاطر همسر آیندتون میخواین بهمچین جایی
دوری برین و همه چی بستگی به نظر خانواده و همسر آیندتون بستگی داره.که قبول کنن یا نکنن.

[sjh]

مرسی که جواب دادین
مطمئنا هیچ کس دوست نداره خونه و زندگی و زنش رو ول کنه پاشه بره شهر دیگه ولی خودتون میدونی که با 800 ت واقعا زندگی سخته. من آدم ولخرجی نیستم و اصلا پولمو بیهوده خرج نمیکنم (نمیگم که خسیسم ولی اهل عینک 500ت و کت و شلوار 2م نیستم)
من واقعا دوست دارم زنمو از لحاظ مالی بطور کامل تامین کنم و هیچی براش کم نزارم. راستشو بخوای از دو سه تا از آشناهامون شنیدم که با گذشت زمان از ازدواج و کم رنگ شدن اون احساسات اولیه از طرف خانومت ، پول خرج کردن و تامین مالی همسرت خیلی اهمیت پیدا میکنه . نمیدونم تا چقدر درسته یا غلط ولی فکر میکنم اگه همسرم چیزی نیاز داشته باشه که دوستاش یا اقوامش دارن (یک چیز معمول مثل یک دست مبلمان تازه) و من نتونم براش تهیه کنم بعد از مدتی دیگه ممکنه اون علاقه سابقو بهم نداشته باشه.
چکار کنم؟

[دختر بیخیال]

درآمد شما هیچوقت با گذشت زمان بیشتر نمیشه؟
شما تازه مشغول بکار شدین و این حقوق پایه اولیه است؟
منظورم اینه شما با کار کردن در شهر خودتون ممکنه تا چند سال دیگه بهمین درآمد در شهر دیگه برسین؟ منتها دیرتر؟

در مورد حرفی که درمورد خانوم ها بهتون زدن، بنظرم بازم کلیه، بستگی به خانومتون داره.شما باید از خود همسرتون بپرسین و ایشون هم مطمعنا نسبت به شرایط خودشون جواب میدن.

ولی من تا جایی که تو این تالار دیدم، بیشتر مشکلات سر اینه که همسر محبت لازم و به خانومش نداره، یا اینکه اون ارزش و احترامی که باید و برای همسرشون قایل نیستن.

شما میخواین کار کنین تا زندگی کنین یا زندگی کنین تا کار کنین؟

[sjh]

من الان 2 ساله توی این شرکت خصوصی ام و حقوقم قانون کاره که با بعضی کارا میشه حدودی 800 ت. (بعضی وقتا همینم هر 2-3 ماه یکبار میدن). از صبح تا ساعت 15:30 هم کار میکنم و تا برسم خونه و استراحت دیگه جون و وقتی برای کار دوم نمیمونه. این شرکت امیدی به پیشرفت ندارم

[anisa]

اول اینکه سلام

بعد اینکه همه ی دخترا یه جور نیستن اینکه بهتون گفتن بعد چند سال مادیات جلب توجه میکنه احساس میره کنار در مورد همه صدق نمیکنه اصلا و ابدا .
من اگر خودم باشم چنین شرایط کاری رو قبول نمیکنم .
کار تو عسلویه خیلی سخته خیلی یعنی اون 15 روز فقط باید کار کنی همین در قبالش 1500 بهتون میدن خیلیییی کمه اگه بالای 2 تومن بود شاید میارزید .. شما الان طبق قانون کارین حتما بیمه هستین سابقه کار محسوب میشه میتونین بعدا شرکتتون رو عوض کنین .. موقعیت بهتر

اگر تصمیم به ازدواج نداشتین خوب مجرد بودین مشکلی نبود
البته بعضی دخترا قبول میکنن بستگی به طرف مقابلتون داره میتونین نظرشو بپرسین ... مثلا شوهر دختر خالم یکی 2 سال رفت اونجا کار کرد الان برگشت مثلا من اگر بودم قبول نمیکردم اما دختر خاله ی من خودش اصرار کرد شوهرش بره اونجا ... 15 روز میرفت سیا سوخته و درب و داغون بر میگشت . مرخصی ام نمیدن . ولی اون حقوقش بیشتر بود 1500 نمیارزه به نظرم ..
همیشگی که اصلا خوب نیست شاید بهتر باشه اگه میخواید برین یکی دو سال برین پول جمع کنین بعد بیاین ازدواج کنین

[rezac64]

عزیز دلم من بهت میگم عین شرایط شما رو داشتم اصلا پیشنهاد کار در عسلویه رو جدی نگیر چون تا آخر عمرت نمیتونی اونجا کارکنی درامد 800 تو شهر خودت خیلی بهتر از دو میلیون درامد در عسلویس.

[sjh]

مرسی از همه شما دوستان که نظرتونو بیان کردین. راستش من تازگی دچار یک دودلی یا سر درگمی با خودم شدم. من خیلی دوست دارم از لحاظ مالی توی زندگیم موفق باشم و از اونجا که آدم پولدار توی فامیلمون زیاده منم تمام فکر و ذهنم این شده که بتونم کار بیشتر کنم و پولدارتر بشم ولیییییییی از طرفی به لحاظ جنسی، جسمی و روحی واقعا میخوام ازدواج کنم و تشکیل خانواده بدم چون بعضی وقتا این مجردی داره توی روحیه ام تاثیر میزاره.

مشکل اینجاست که نمیدونم کدوم یکی اولویت زندگی منه؟!!!!!!!

من با پس اندازی که دارم میتونم یک کار خوب واسه خودم راه بندازم یا اینکه یک ازدواج خوب (به لحاظ خرج کردن) برای خودم داشته باشم (اینم بگم که به لحاظ مالی کسی کمکم نمیکنه)
و هر دوی اینها باهم در یک زمان نمیشه.
از کجا باید بفهمم کدوم یکی برام اهمیت بیشتر داره؟ و کدوم یکی واجب تره که اول بهش رسیدگی کنم؟
خواهشا بازم کمکم کنین و نظراتتونو بزارین

[m.reza91]

با سلام
شما باید اول نظام فکریتون رو تنظیم کنید ، مثلا اگه جای شما بودم به این فکر نمیکردم که عروسی مفصل بگیرم یا کارم رو توسعه بدم بلکه دنبال آدمی میگشتم که ضمن تطابق حداکثری با سایر پارامترهام بتونه شرایط مالیه منو درک کنه و در زمینه ی توسعه ی کارم توی شهر خودم با من هم نظر باشه در عین حال علاقه ای به تجملاتی که واقعا غیر ضروری اند هم نداشته باشه؛ فکر نمیکنم هیچ جای دنیا برای یه ازدواج اینقدر خرج زاید بکنند که تو کشور ما میشه. نمیرفتم دنبال کسی یا خونواده ای که اصلا درکم نمیکنند و تفکرات مالیشون از پایه یه چیز دیگست. بنابراین شما هر جا میرید خواستگاری بهتره که این مورد رو هم ذکر کنید، مطمئنا یه نفر هست که این شرایط رو بپذیره ، از دید من امتیاز بزرگیم هست ، اینکه یه آدم میخواد از صفر تا صد زندگیش رو خودش بسازه و بیاره بالا؛ واقعا قابل تحسینه، نسبت به آدمایی که همه چیشونو پدر و مادراشون براشون مهیا می کنند. خودساخته بودن یه امتیاز بزرگه.
یه نقل قول میکنم از یه نفر و اون اینکه : با پول زحمت کشی نمیشه به جاهایی که یه سری از مردم میرسند ،رسید. اگه شما به اصولی معتقدید که مانع از این میشه که به سمت کسب ثروت از طرق نامشروع برید، باید به خودتون افتخار کنید و همین رو به عنوان یه ارزش بزرگ بپذیرید و زندگی کنید واز زندگی لذت ببرید.پول کم داشتن به هیچ عنوان به معنی حقارت یا بی ارزشی انسان نیست. البته منظورم این نیست که هر کسی که پول دار بود پولش رو از راه حروم در آورده.
اگه تونستید فرد شایسته ای رو برای ازدواج پیدا کنید ،خب ازدواج کنید.نیازی به الویت بندی نیست که حتما اول یه ثروت هنگفتی ذخیره کنید بعد ازدواج کنید،حداقل توی ایران نمیتونیم از این فکرا بکنیم وگرنه باید همیشه مجرد بمونیم.ثروت در حد چرخوندن یه زندگی و داشتن یه رفاه حداقلی برای شروع یه زندگی کافیه.بعد ازدواج قطعا انگیزه ها و به فراخور اون تلاش هاتون بیشتر میشه.اگه روی بحث پول خیلی مشکل دارید ممکنه یه رگه هایی از کمال گرایی در شما وجود داشته باشه؛البته این مشروط به اینه که تو جنبه های دیگه ی زندگیتونم همین طور باشید.
موفق باشید.