آیا درخواست خواستگاری خود از پسر ایده آلم را برای او مطرح کنم؟

[غروب غبارآلود]

سلام
من دختری مذهبی هستم که در یک خانواده ی سنتی و مذهبی رشد کرده ام
بلوغ فکری بالایی دارم وتقریبا هفده سالم هست
وتابه حال خواستگار داشته ام
ولی من کلا از یک سری تیپ شخصیت ها خوشم میاد و منتظراین تیپ هستم
وخانواده ام معتقد هستند که باید زود ازدواج کنم
وراستش مدتی هست که پسری را که ایده آل هست درضاهر برایم ، خودم پیداکرده ام
پسری مذهبی هست یعنی فوق العاده مذهبی که به واسطه ی هیأت اورادیدم
ومن تقریبا خواستگارانم رو بااو مقایسه کردم
واکنون سوال بنده این است که بروم و بااو از علاقه ام نسبت بهش سخن بگویم؟
بعلاوه من خانواده ی سرشناسی دارم که البته دونگرانی دارم
1.آبروی خانواده ام پس از آن در خطربیفتد و همچنین آبروی خودم
2.دست رد به سینه ام بزند
درضمن بنده قیافه معمولی دارم و چادری هستم
و تقریبا سختگیر در امر ازدواجم هستم
نظر شما چیست ؟آیا اورا از علاقه ام آگاه کنم؟
درضمن لطفا سخن از سن کمم نزنید.
ممنون.یاعلی.

[فدایی یار]

خب شما از این تیپ شخصیت ها مثل اون اقا خوشتون میاد ولی معلوم نیست اون اقا از چه تیپ شخصتی خوششون میاد ؟؟

ریسکش خیلی بالاست..ما میگیم بحث سن شما هم کنار...

ایا اون اقا الان شرایط ازدواج رو داره؟ کسی هست که فردا روزی توی همون هیئت و.. به کسی نگه که شما ازش خواستگاری کردید یعنی این قدر به این اقا اطمینان دارید؟؟اگه حتی یه درصد هم شک داریدبه این موضوع بهتره این کار رو نکنید ..ولی باز اگه فرد قابل اطمینانی هستش یکم شرایط بهتر میشه

ولی اگه جوابشون منفی باشه ایا میتونید با این موضوع راحت کنار بیاید؟ یا اگه ازدواج کنید حتی فردا روزی به شوخی بهتون بگه کی بود ازم خواستگاری کرد ایا میتونید تحمل کنید؟؟

من که میگم کلا روش مستقیم رو بی خیال بشید.بعدش اگه میشه ایشون دانشجو هست یا همچین چیزی به یه بهانه ای یه بار غیر مستقیم باهاشون صحبت کنید دیگه بقیشو به خدا بسپارید شما دلتون انشالله پاکه از خدا و ائمه ی اطهار بخواید انشالله اگه صلاح هم هستید خودشون بلدند چطور مهر طرفین رو به دل هم بندازند وقلب ها رو به هم گره بزنند.

براتون ارزوی خوشبختی دارم.

[فرهنگ 27]

اتفاقن بحث اصلی همین سنته،حداقل4-5 سال برای بالغ شدن وقت داری.

از فکر ازدواج بیا بیرون الآن وقت درس خوندته.

[غروب غبارآلود]

حتی اگه خودم هم بیام بیرون ، خانوادم از فکرش بیرون نمیان...معتقد هستند درس در کنار ازدوج،ضمنا وقتی داره خواستگار میاد غیر منطقی هست که درموردش فکرنکنی!بعدم اینقدر به پختگی عقلی رسیدم که خانوادم هم به این درک رسیدن پس بحث سن وجودنداره!چون ممکنه یک نفر تا سی سالگی هم به بلوغ فکری نرسه ولی یکی مثل حضرت زهرا (س) در نه سالگی ازدواج کنند...درکل بحث من سر سنم نیست ... من بااین قضیه دارم کنارمیام ! سوالم چیز دیگریه که فکرمیکنم بی ربط به سنم هست.

[.saber.]

سلام
عید رو ب شما و همه دوستان تبریک می گم

چند سوال

سلام
من دختری مذهبی هستم که در یک خانواده ی سنتی و مذهبی رشد کرده ام
بلوغ فکری بالایی دارم وتقریبا هفده سالم هست

چطوری می تونید مطمئن باشید به بلوغ فکری کامل رسیدید؟
می تونید توضیح بدید؟

وتابه حال خواستگار داشته ام
ولی من کلا از یک سری تیپ شخصیت ها خوشم میاد و منتظراین تیپ هستم

منظورتون از تیپ چیه؟ ظاهر و چهره ؟ رفتار و شخصیت؟ یا ؟

وخانواده ام معتقد هستند که باید زود ازدواج کنم
وراستش مدتی هست که پسری را که ایده آل هست درضاهر برایم ، خودم پیداکرده ام
پسری مذهبی هست یعنی فوق العاده مذهبی که به واسطه ی هیأت اورادیدم

می تونم بپرسم چطور می دونید پسر همون شخصیتی هست که شما می خواهید؟ یک دربارش برامون توضیح می دید؟

ومن تقریبا خواستگارانم رو بااو مقایسه کردم

چه ملاک هایی رو با هم مقایشه کردی؟ مگه با این پسر صحبت کردی و با نظراتش اشنایی؟

واکنون سوال بنده این است که بروم و بااو از علاقه ام نسبت بهش سخن بگویم؟

خیر به هیچ وجه با آقا پسر حرف نزنید فعلا تا بعد بگوییم چه کنید

بعلاوه من خانواده ی سرشناسی دارم که البته دونگرانی دارم
1.آبروی خانواده ام پس از آن در خطربیفتد و همچنین آبروی خودم
2.دست رد به سینه ام بزند

درضمن بنده قیافه معمولی دارم و چادری هستم

چرا اعتماد بنفست پایینه؟

و تقریبا سختگیر در امر ازدواجم هستم
نظر شما چیست ؟آیا اورا از علاقه ام آگاه کنم؟
درضمن لطفا سخن از سن کمم نزنید.
ممنون.یاعلی.

ی شه ملاک های ازدواجتو بهمون بگی یعنی چی سخت گیری

ممنون

[هوایی]

تحت هر شرایطی به نظرم ابراز این قضیه از سمت شما براتون آسیب داره... میگید به واسطه ی هیات دیدید ایشونو پس حتما ایشون هم دورادور با شما آشنایی دارند (یا اگر حتی ندیدنتون شما میتونید با فعالیت بیشتر و ... تو دیدشون باشید) مطمئن باشید پسری که دختری رو ببینه و اهل ازدواج کردن باشه و از دختر خانم هم خوشش بیاد خودش پیش قدم میشه... یعنی به واسطه جو مذهبی که تعریف کردید حداقل مادرشونو برای صحبت میفرستند جلو...

پس اگر تا حالا این کارو نکردن یا اصلا شما رو ندیدند (که گفتم چی کار کنید) یا با عرض معذرت از شما خوشش نیومده که همون بهتر که از زبون خودش نشنوید .

آرزوی خوشبختی

[غروب غبارآلود]

سلام برشما
برای سوال اولتون : هرکسی خیلی خوب از درون خودش خبرداره و تاحدی میتونه خودش رو قضاوت کنه ، به نظرم درمواردی البته نه درتمام موارد چون هیچکس کامل نیست نسبت به سایر هم سن و سالام درک بالاتری از اتفاقات دارم.
برای سوال دومتون : منظورم ملاک هامه که شخصیت خاصی رو برام میسازه (شخصیت مذهبی و البته تاحدی مومن ، داشتن اخلاق شایسته ،تحصیلات و شغل قابل قبول نه صرفا خیلی عالی و ظاهر و قیافه هم برام مهمه که دراین رابطه من تیپ مذهبی رو دوست دارم نه فشن... ایناملاکامه)
برای سوال سومتون : خب گاهی بادیدن یه فرد یه حسی در درونت ایجاد میشه و من معتقدم اطراف افراد رو حاله ای فرامیگیره که ازرفتاراشون نشأت میگیره و ضمنا از بچه های هیأتی هست که من تعدادی از دوستانشو میشناسم و کلا شخصیت بدی ندارند و افراد رو میشه بادوستانشون سنجید و درکل من تقریبا یقین دارم که ایشون همین فرد ایده آل هستند.
برای سوال چهارمتون : ملاک هایی مثل قیافه و حالت ظاهری و اطرافیانشون.
برای سوال پنجمتون : قبول دارم اعتمادبه نفس پایینی دارم ولی درکل ظاهرم معمولی رو به بالا هست ، ضمنا مگرکم قیافه معمولی وجود داره؟! درنظر من افراد واقعا زیبا تعدادشون زیاد نیست ، وگرنه بارنگ و تینر همه زیبا میشن.
جواب سوال آخرم دادم.
میشه بفرمایید چرا نباید براش مطرح کنم؟

[.saber.]

سلام برشما

سلام و درود خدا بر شما
حس می کنم عصبانی هستی
پیشنهاد می کنم یکمی ب خودت استراحت بدی و بری ی فیلم باحال خنده دار ببینی اگه خواستی برامون بگو چی نگاه کردی خب؟ یا برو بخواب (شاید بهتر از فیلم دیدن باشه اصلا حواسم ب ساعت نبود )
ممنون که بهم جواب دادی
بنظرم اولین چیزی که برات لازمه اینه که یکمی ملاک های ازدواجو بهتر بشناسی
اگه نظر منو بخوای یکمی هول شدی برا همین نمی دونی چ بکنی ب ذهنت استپ بده و فعلا به مسئله ازدواج فکر نکن


تو این مدت هم که داری فیلم می بینی و ب ذهنت استراحت می دی برو به این سایت و سخنرانی های دکتر فرهنگ در باره ازدواج دانلود کن شرط می بندم که گوش نکردی

برای سوال اولتون : هرکسی خیلی خوب از درون خودش خبرداره و تاحدی میتونه خودش رو قضاوت کنه ، به نظرم درمواردی البته نه درتمام موارد چون هیچکس کامل نیست نسبت به سایر هم سن و سالام درک بالاتری از اتفاقات دارم.
برای سوال دومتون : منظورم ملاک هامه که شخصیت خاصی رو برام میسازه (شخصیت مذهبی و البته تاحدی مومن ، داشتن اخلاق شایسته ،تحصیلات و شغل قابل قبول نه صرفا خیلی عالی و ظاهر و قیافه هم برام مهمه که دراین رابطه من تیپ مذهبی رو دوست دارم نه فشن... ایناملاکامه)
برای سوال سومتون : خب گاهی بادیدن یه فرد یه حسی در درونت ایجاد میشه و من معتقدم اطراف افراد رو حاله ای فرامیگیره که ازرفتاراشون نشأت میگیره و ضمنا از بچه های هیأتی هست که من تعدادی از دوستانشو میشناسم و کلا شخصیت بدی ندارند و افراد رو میشه بادوستانشون سنجید و درکل من تقریبا یقین دارم که ایشون همین فرد ایده آل هستند.
برای سوال چهارمتون : ملاک هایی مثل قیافه و حالت ظاهری و اطرافیانشون.
برای سوال پنجمتون : قبول دارم اعتمادبه نفس پایینی دارم ولی درکل ظاهرم معمولی رو به بالا هست ، ضمنا مگرکم قیافه معمولی وجود داره؟! درنظر من افراد واقعا زیبا تعدادشون زیاد نیست ، وگرنه بارنگ و تینر همه زیبا میشن.
جواب سوال آخرم دادم.
میشه بفرمایید چرا نباید براش مطرح کنم؟

از سوال های بالا منظور داشتم
اول این دوتا کاری که گفتم انجام بده بعد برات بیشتر می نویسم بچه ها هم میان بیشتر برات می نویسم

فقط یه چیز مهم رو بهت بگم

بیشتر کسایی که اینجا هستن شرایط رو درک می کنن و از شکم سیری برات نمی نویسن
مطمئن باش هر کسی ب نحوی با این قضایا آشاست پس فکر نکن ما از فضا آمدیم و درک نمی کنیم این راهی هست که ما هم رفتیم و بهتره شما از تجربه ما استفاده کنی و ضرر نکنی
و من الله التوفیق

[m.reza91]

سلام

خب گاهی بادیدن یه فرد یه حسی در درونت ایجاد میشه و من معتقدم اطراف افراد رو حاله ای فرامیگیره که ازرفتاراشون نشأت میگیره

این حس برای خیلی از دخترای هم سن و سال شما به وجود اومده و اونا رو به دردسر یا بهتر بگم به ذلت و بدبختی انداخته (نمونه تو همین سایت زیاد هست).
شما در اوائل جوونیتون هستید ،غرور دارید و حرف کسی رو هم قبول نمی کنید،این رو درک می کنم ؛ ولی این عبارت شما کمی نا پخته و احساسیه! ،و رفتار احساسی نشان از رسیدن یا نرسیدن به بلوغ فکری یا عقلی نیست بلکه قبل از ازدواج قرار گرفتن در فضای مه آلود احساسی، شما رو از شناخت صحیح و منطقی باز میداره و در آینده مشکل ساز میشه براتون.

میشه بفرمایید چرا نباید براش مطرح کنم؟

حق هر آدمیه که فارغ از جنسیتش از کسی که دوست داره، خواستگاری کنه ولی توی فرهنگ ایران این به هیچ عنوان قابل قبول نیست ضمن اینکه اگر اون شما رو بخواد حتما خودش دست به کار میشه مگر اینکه مشکلات ارتباطی داشته باشه.
ضمنا این پسر چند سالشه؟ کار داره؟ میتونه از عهده ی اداره ی زندگی بر بیاد؟، بعد از عقد، کی عروسی میکنید و میرید سر خونه زندگیتون؟کدوم خونه؟،از روحیات زن ها چی میدونه؟(باهاش صحبت نکردید که)،شما از روحیات مرد ها چی میدونید؟میدونید که،این دو تا با هم فرق دارند،مسئولیت زن و مرد در زندگی مشترک چیه؟،اصلا مسئولیت چیه؟،کی(kay) میخواید بچه دار شید؟چند تا؟آیندشون چی؟روش تربیتشون چی؟،راههای جلوگیری از بارداری رو میدونید؟،نظر ایشون درباره ی ادامه تحصیل یا اشتغال شما،در صورت علاقه مندی خودتون، چیه؟،مفهوم خانواده ی مستقل چیه؟شما میتونید از دخالت خانوادتون تویه زندگی زناشوییتون جلوگیری کنید ؟ ایشون میتونه؟،وقتی اختلاف به وجود میاد باید چی کار کرد؟،برخورد شما با مسائل و مشکلات زندگی چیه؟ ایشون چی؟ اصلا مشکلات زندگی چی هستند؟،مفهوم اعتماد و شک چیه ؟،حقوق زن و مرد در خانواده نسبت به هم چیه ؟ اصلا حق چیه؟ فرد مذهبی کیه؟ و... . از این قبیل سوالات زیاد هستند و جواب هاشون بسیار سرنوشت ساز برای ایجاد یک زندگی موفقیت آمیز.
از ظاهر ،قضاوت کردن کار اشتباهیه و واقعا نمیشه به شناخت رسید،مثلا شما دنبال یه همسر مذهبی هستید ،واقعا در جامعه ی ما مفهموم مذهبی بودن هنوز روشن نیست؛در همین سایت خانم هایی بودند که از رفتارهای نادرست و ضد مذهبی همسر مذهبیشون نگران و ناراحت بودند.شاید فکر کنید دچار تفکر قالبی شدم(یعنی بر اساس چند تا مورد ،تعمیم کلی بستم) ولی کم آدم هایی رو ندیدم با ظواهر مذهبی و رفتارهایی غیر مذهبی ! ،پس حتی باید روی همین مورد به نظر قطعی هم بیشتر تحقیق کنید که همون چیزی باشه که میخواید.
شاید تجربه کرده باشید؛وقتی آدم با یه نفر دوست میشه(منظورم، مثلا توی مدرسه)؛اول خیلی خوشحاله ولی کمی که میگذره احساس میکنه اون تلقی که از دوستی داشته رو این فرد نمیتونه برآورده کنه و کم کم ازش فاصله میگیره. ترک یه رابطه ی دوستی تبعاتی نداره ولی ازدواج با دوستی اصلا قابل مقایسه نیست.
بیشتر بررسی کنید و خوب دقت کنید،احساسی تصمیم نگیرید و اقدام نکنید.
ضمنا ناراحت نشید ،همه از روی خیرخواهی نظرشون رو میدند.
راستی :

درضمن لطفا سخن از سن کمم نزنید.

نزدم!
پیروز باشید.

[ARAM-ESH]

سلام عزیزم
خوش به حالت کاش موضوع منم همین قدر جذاب بود
خودمم هم سنو سالتم ها
چه بامزه تو انجمن خواستگاری هم گذاشتی مطلبو
من که میگم نرو


ولی اگه شیطون گولت زد خواستی بری بگی
بهتره بامادرت درمیون بذاری 1-سبک میشی یه کم(الان معلومه یه کم فشار روته) 2-اگر مادرت به مادرش بفهمونه دوست داره باهاش وصلت کنه یعنی باانجام خواستگاری و اشنایی دوخانواده و و و و و بهش برسی و هیچ تفاوتی با ازدواج های دیگه نداشته باشه ازاین لحاظ
حداقل یه خوبی داره ....اینکه هنوز بی چون و چرا زنش نشدی
اونام که مذهبین شاید بدشون نیاد یکی پسرشونو باشرایط پایینتر بپذیره و زودتر سروسامون بگیره
ببخشید خیلی رک حرف میزنم
ولی خودت به پسر بگی هم میتونه آبروتو ببره هم میتونه یه مدت دنبال خودش بکشونت و سواستفاده کنه هروقتم اعتراض کنی میگه ازهمین راهی که اومدی برو
که خیلی سخت میشه برات حالا بحث ابرو رو کنار بذاریم خودت باالان که هیچ خبری نیست میتونی مقایسه کنی

اکثرا که من دیدم پسرا قبول کردن ولی دخترا به اون چیزی که خواستن نرسیدن بلکه فقط بااحساسشون بازی شده (اتفاقا چندتاشون هم دخترهم پسر مذهبی هم بودن)
این وبلاگ یه دانشجوی مذهبیداستان عشق من
اینو میذارم اینجا یه هفته مثل یه کتاب بخونیش شاید بانویسنده همزاد پنداری کنی و خودت منصرف شی(انشاله)


به خودپسر بگی تنها چیزی که اتفاق نمی افته ازدواجه چون اگه ازیه پسر خواستگاری کنی به دلش نمیشینی!!!
بازم میگم از فکرش بیا بیرون،کلا منصرف شو
بزور ازفکرش بیا بیرون
هیئتم بنا به مصلحت نرو فعلا
موفق باشی