از خودم بدم میاد

[razi17]

سلام و خسته نباشید
دختری 17 ساله هستم که تا 2 سال یش فردی اجتاعی و بااعتماد بنفس بالا بودم و همیشه دوستان زیادی اطرافم داشتم و دست به هرکاری میزدم موفق بودم همیشه بهتری شاگرد در مدرسه بودم درحالی که الان بدترینم ! دو سال پیش کلاس تئاتر میرفتم و بارها روی صحنه بودم و چند باری هم در کنسرت ویلن زدم هیچ وقت حس اظطرابی نداشتم! اما الان چی
خودمم درست نمیدوم چی شد که اعتماد بنفسم رو از دست دادمو دیگه هیچ وقت نتونستم بازی کنم و یا ویلن بزنم
حتی پای تخته کلاس رفتن برای من سخت شده نمیتونم احت بادیگران ارتباط برقرار کنم و منزوی شدم و دوستانم رواز دست دادم
مرتب لرزش دست دارم وحتی یه عکس نمیتونم بگیرم البته همیشه هم اینطور نیستم
ویلن روبه خاطر لرزش دستهام رها کردم
از طرف صمیمی تین دوستانم مورد تمسخر قرار گرفتم
اعصابخیلی خورده
در ارتباط برقرار کردن با دیگران خیلی مشکل دارم و احساس تنهایی میکنم همیشه اطرافم خیلی شلوغ بود اما الان چی
خسته شدم

[فرشته اردیبهشت]

سلام راضی عزیز

خوش اومدی به تالار همدردی
خوبی؟

خب پس معلومه خیلی به خودت توجه میکنی و پی گیر احوالاتت هستی افرین پس حتما میدونی چرا اینطوری شدی

خودت فکر میکنی چرا تغییر کردی؟
اتفاقی افتاد که اعتماد به نفستو از دست دادی؟
مشکلی برات پیش اومد؟ چی باعث شد عصبی بشی که بخاطرش الان دستات میلرزن؟
از طاهر خودت خوشت میاد؟
چی نگرانت کرده؟ هرچی هست راحت بنویس بیشتر از دوسالت بگو عزیزم

[parsa1400]

راضیه بهتره
پس راضیه ج ا ن سلام

چه اتفاقی تو این دوسال برات افتاده ؟ نکنه دوسال پیش درست حسابی ازت تقدیر نشده و سر خورده شدی دختری به سن شما اونم در اوج هنر بعید با همچنین مشکلی روبرو شده باشه

خودت میگی من برا تئاتر رو صحنه رفتم میدونی تئاتر از فیلم خیلی سخت تره و اعتماد به نفس بالایی میخواد .
میدونی ویالون از سخترین آلات موسیقیه و تمرکز و حس شنوایی بالایی میخواد

اگه در موردی مثلا معقوله عشقی پا نذاشته باشی و دچار صدمه ای نشده باشی که حتما همین طور هم هست باید بگم هیچید نیست همش تلقین بیهوده به نفس خودته

دستم میلرزه یعنی چی ؟ دختر 17 ساله چه حرفایی میزنه . اول یه دکتر زنان برو بعد یه دکتر تغذیه . اول کمی به گلبول های قرمزت اضافه کن بعد با کمی تقویتی به خودت برس

خب حالا که سر حال شدی اون ویالونتو بردار و برا ما یه قطعه اجرا کن و برای ما هم بزار تا صدای لرزش دستاتو رو تارهای ویالون بشنویم اون وقت بهت میگم تو این دو سال با خودت چیکار کردی ؟
منتظر صدای ویالونت هستم . چاخان که نکردی . حواست باشه تقلب نکنی بچه های اینجا 90 در صد نوازنده تشریف دارن زود لو میریها .

مزاح منو ببخش خودتو پیدا کن برا خودت این موضوع بزرگ نکن در صورت لزوم از مشاورین استفاده کن با گرفتن اشتراک آزاد
اگه چیزی تو دلته بریز بیرون نترس اینجا همه همدیگرو میشناسن

شوخی کردم . شاد و موفق باشی بدرود

[razi17]

خیلی ممنون از پاسختون
من تا دوسال پیش عتماد به سقف بودم
قبلا با یه نفر دوست بودم که اوایل برام خدا بود بع ازش متنفر شدم قضیه ی دلشکستگی هم درکار نیست چون خودم بهم زدم اما اعتماد بنفسم رو داغون کرد خیلی تحقیر مکرد
یه بار جلوی جمعیت اجرا رو خراب کردم و خیلی روش حساس شدم
خودم میدونم حالت هام تلقینی هستن اما نمیتون جلوشو بگیرم
اینا که همیشگی نستن فقط گاهی تو یه سری موقعیت ها اینطوری میشم خودم میدونم حساس شدم ولی چون برومیارن و مثل اون احمق تمسخ و تحقیر تو حرفاشونه نمیتونم بیخیال باشم
تو خونه هم آرامش ندارم بابام هم عادت داره آدمو تحقیر کنه بخصوص از وقتی نمراتم کم شد
ارتباطم با یگران رو ه نمیدوم دلیلش چیه ولی نمیونم

- - - Updated - - -

یه چیز دیگه من همیشه با صفت دوست داشتنی توصیف میشدم اینو همه بهم میگفتن دوستای زیادی داشتم اما الان بیشتر نفرت انگیزم و دوستای زیادی ندارم
واقعا نمیدونم جریان چیه من عوض شدم یا نمیدونم چی شده

[parsa1400]

سلام
باز که حرفاتو تکرار کردی .اصلا فکر کن عوض شدی داری از یه مرحله به مرحله دیگه میری بهت بگم دوران پوست اندازیتم تو این دو سال تموم شده حالا تازه متولد شدی پتانسیل های درونیتو پیدا کن واز اول شروع کن .

به چیز جدیدی علاقه مند نشدی به یه مسیر جدید به یه رشته جدید به یه هنر جدید

از نظر من یه دختر همیشه برا پدر و مادرش وبقیه اعضای تو خونه دوستاشتنی و بقیه اصلا مهمم نیستن

راضیه عاشق خودت که هستی شیطون نکنه پای دلی وسطه پیش خودت انکار میکنی

صدای سازتو نشنیدم

تازگیها خواهر یا برادر خونه بخت نفرستادین در تو دلتنگی ایجاد کرده باشه

اون قضیه که گفتی قابل صحبت نیست از ذهنت پاکش کن
سخت نگیر از اول شروع کن پولتو خرج شادی کن
برمیگردم

[کاغذ بی خط]

سلام خانمی به نظر من شما فرد کمالگرایی هستی....
برو تو سایت و نشانهای شخصیت کمال گرا رو مطالعه کن و شروع کن به درمانش....خوب سنی به شناخت خودت پی بردی آفرین بانو...یعنی تو باهوشی

[razi17]

همه ی چیزایی که میگید بهش فکر کردم و وقتی نمیونم اظطرابمو کنترل کنم چطوری برم سراغ یه سرگرمی دیگه؟
ببینی بعد اون اجرا ینطور نبود که من یه دفعه دیگه نتونم بازی کنم کم کم حساس شدم و چون دیدم اذیت میشم یه مدت گذاشتم کنار اون زمان هم بود که با اون احمق از خود راضی بهم زدم بعدش دیگه نتوستم
من از این ناراحتم که چرا انقدر عوض شدم و هرچی سعی میکنم مث قبل باشم نیشه حت درست نمیدونم قبلا چطوری بودم که اان همه میگن مثلقبل نیستی
بعد هم عاشق تئاتر بودم و هستم و دل میخواد دوباره برم کلاس با دوستام باشم دوباره بازی کنم
خواهر و برادر ندارم
فرشتهی اردیبهشت از ظاهرم ناراضی نیستم از رفتارم نارضیم هرچند اون موقع خیلی خوش هیکل بودم اما لان وزنم 12 کیلو زیر وزن نرماله حس و حال هیچی رو ندارم فقط میخوام دوباره بتونم تئاترکار کنم

[فرشته اردیبهشت]

سلام دختر خوب
نگفتی خوبی یا نه برام مهم بود

خب شاید بتونی بری پیش روان پزشک و چند تا قرص بده و شاید کمی اضطرابت کم بشه
یا اینجا چند تا تکنیک یاد بگیری و چند روز حالت خوب بشه

امااین ها مثل کدیین میمونن دردت رو پنهون میکنن تا فعلا راحت باشی
قراره ببینیم تو اصالت رو به چی میدی ؟ چی وارد نظام فکریت شده و تو رو ترسونده؟
راضیه جان به هرچی معتقد باشی احساساتت در برابر اونها واکنش نشون میده

هرکی برات مهم باشه همون ها تاثیر میذارن فکر کن دوستات برات مهم ان اون موقه این عامل خارجی راحت میتونه تو رو از پا دربیاره به هزار تا دلیل مثل حسادت رقابت و امیال مختلف انسانی
و تو میشی قربانی خباثت های انسان..چون تمسخر ریشه ای جز در حسادت حقارت و ضعف نداره و تو شدی اسیر ضعف دیگران در حالی که فکر میکنی تو ضعیفی!!!
چیزی که من تو حرفات دیدم اصالت رو دادی به حرف دوستات پدرت و تمسخر یا تحسین دیگران...
یعنی اینقدر با خودت یکی نشدی به خودت اعتماد نداشتی که تنها شدی

وقتی اشتباه کردی از خودت بدت اومد خودت از چشمت افتاد
اون اعتماد به نفسی هم که قبلا داشتی واقعی نبوده فقط چون همه چی خوب بوده یه حس خوب داشتی ولی موقتی بوده با اولین تلنگر وادادی

اعتماد به نفس اون موقه واقعی بود که وقتی خطا کردی میپذیرفتی خودتو بخاطرش حبس نمیکردی خودتو میبخشیدی به خودت رحم میکردی
به خودت این حقو میدادی که راضیه هم میتونه خطا کنه میتونستی لبخند بزنی .
پس اصالت رو به خودت ندادی خانومم و تنها شدی چرا ؟ چون خودت خودت رو پس زدی و تنها گذاشتی
بهت قول میدم اگه با خودت نباشی اگه دلت برا خودت نسوزه روز بروز حالت بدتر میشه هیشکی نمیاد سراغت حالو بپرسه خب همون کسایی که برات مهم بودن
اگه اصیل بودن الان هم کنارت بودن

عزیزم باید رفیق فابریک خودت باشی که در همه حال برات عزیزه با همه خرابکاری ها همه اشتباهات همه ضعف ها خودتو سرزنش نکنی
بهر حال شده و داری وضعیت برعکس محبوبیت رو میگذرونی شاید ارزششو داشته باشه که دوباره با اعتماد به نفس واقعی پا شی نه کاذب .

فرض کن یه دوستی داری باهاش والیبال بازی میکنی اون هم ماهره کارشو بلده یه روز میبینی دیگه مثل همیشه نیست خوب بازی نمیکنه و تو بیخیالش میشی میگی مریم دیگه به درد بازی با من نمیخوری برو.
مطمانم همچین کاری رو نمیکنی با دوستت ولی با خودت این کارو کردی

گاهی بی رحم ترین کس نسبت به خود خودمونیم .

"اکثر ما میخاییم همیشه عالی باشیم سوتی ندیم تحسین بشیم" و این شاید گاهی مزه بده ولی زندگی رو برامون تلخ میکنه همه حواسمونو پرت میکنه
فک کن بخاییم" فقط بد نباشیم" چقدر کیفیت زندگیمون عوض میشه شاید بهتر از قبلی هم به نتیجه مطلوب برسیم.

تو هنوزم دوست داشتنی هستی ولی صاحبش پرتش کرده یه گوشه کسی نیست که ببینتش وقتی صاحبش تحسین نمیکنه از دیگران چه انتظار؟

از طرف صمیمی ترین دوستانم مورد تمسخر قرار گرفتم

این جمله ات هم یه تناقض بزرگ داره میتونی بگی منظورم چیه؟


از اصالت های فکری ات برامون بنویس خودتو عمیقا بشکاف ببینیم کجا راهتو کج کردی
به چیزایی که نوشتیم فکر کن قرار نیست فورا بیایی چیزی بنویسی چند ساعت بعد یا فردا بنویس
بازم مینویسم برات .

[razi17]

سلام خوبم ممنون
خوب درسته حرف و نظر دیگران برام اهمیت زیادی داره! من بیشتر وقتموبیرون از خونه و با دوستام بودم در کل از خونه خوشم نمیاد و با مادر و پدرم رابطه یخوبی ندارم اعصابمو خورد میکنن پس دوستام اهمیت بشتری برام دارن
من واقعا از خودم بدم میاد چون اونطور که میخوام نیستم . سخته خیلی محبوب باشی و بعد یدفه عکسش باشی !
درسته که کمال گرا هستم .
من آدم آرومیم و هیچوقت باکسی بحث نمیکنم دعوا ندارم به قل دستام بی آزار ترین موجود ممکن! حالا نمفهم چرا یدفه همه با هام لج افتادن هر کسی به خودش اجازه میده هر حرفی میخواد بهم زنه
ب قول شما نمشه همیشه عالی بود درسته ولی الان حس مورچه ای رو دارم که بی دلیل لهش میکنن چون فقط اروم و بی عرضه و بیاعتماد بنفسه
دیگران و رفتارشون برام مهمن چون دارم کنارشون زندگی میکنم و وقت میگذرونم
من خواه و برادری هم ندارم که دلم به اونا خوش باشه
آدم مغروریم و متنفرم از اینکه کسی ضعفمو ببینه و به روم بیاره پس از هرکاری که ضعفمو نشون بده دوری میکنم حتی اعتراف کردنش اینجاهم عذاب آوره
کسی آدرس یه روانپزشک یا مشاور خوب تو تهران رو نداره؟
هرچند شک دارم پدرم منو ببره ولی شاید خودم رفتم

[فرشته اردیبهشت]

سلام عزیزم

درکت میکنم کاملا منم تنهام و خیلی با دوستام رابطه دارم ولی این چیزی رو توجیه نمیکنه که حتما بتونن با تمسخر روت اثر منفی بذارن
خودت باید محکم باشی
به خودت نزدیک شو اروم اروم مطمان باش روابطت هم بهتر میشه
چون وقتی خودمون با خودمون خوب نیستیم اثر مستقیمی رو رابطمون با دیگران میذاره

ولی فک کنم منظورمو متوجه نشدی بهر حال اگه دوست داشتی عضو انجمن ازاد شو و خصوصی از مشاورین سایت مشاوره بگیر

اما قبلش

برای شروع این لینک ها رو حتما مطالعه کن:

http://www.hamdardi.net/thread-15050.html
http://www.hamdardi.net/thread-15051.html
http://www.hamdardi.net/thread-21869.html