اعصاب ساییده و لهیده من

[فرخ رو]

سلام دوستان
بازم منم!!!
این روزها میگذرن منم طبق مشاوره ها سعی میکنم پیش برم. غذاهای خوشمزه، ظاهر جذاب، غر نزنم(یعنی فقط و فقط حرفای عادی)، بی خیالی طی کردن، گیر ندادن، نشینیدن خیلی از حرفا و خلاصه الان اوضاع برای همسر جان کویت می باشد!!!
اما درونا داغاااااان تشریف داریم!!!!
متاسفانه دلیلش هم اینه که توی 7-8 سال گذشته عین مته افتاده بودن به جون اعصاب من. ساییدن،ساییدن،ساییدن... حالا فقط دلم میخوا یه روز برسه که این ادم توی زندگیم نباشه.هیچ چیز این زندگی اونی نیست که در قالب اهداف من بوده. اصلا انگار این ادم اونی نیست که من میخواستم.هر چقدر هم که تغغیر کنه.

فقط دلم میخواد نباشه.هنوزم داره اعصابم میسابه با کاراش.اعصابی که هیچی ازش نمونده. کاش یه جور نرم و مخملی میشد یه مدت کنار هم نباشیم.

[فرخ رو]

با تمام همه ی مشکلاتی که همین الان داریم هر روز شوهرم مشکل به مشکل اضافه میکنه. حرف گوش نمیده. وضعیت رو هر روز بغرنج تر میکنه.و همه مسائل بیرون رو میاره تو خونه.
همین الان من خیلی هنر کنم خودمو سرپا نگه دارم با مسائلی که از قبل هست دیگه طاقت مسائل جدید ندارم.به معنی واقعی داره منو شکنجه میده و زجر کش میمنه با بیفکریهاش.
بنظرتون تصمیم صحیحیه که یه مدت بدون قهر و جر و بحث و به قصد دیدن اقوام و اشنایان برم پیش خانواده ام.

[mordad]

سلام فرخ رو عزیز.از نظر من بهتره چندروز رابطه رو با همسرت خوب کنی کلا دلخواه همسرت باشی از همه نظر بعد با ایشون صحبت کنی که برای روحیه خودم و بچه میخام چندروزی با اجازت برم پیش مادرمینا. مدت کوتاه باشه و چندروزی که بهت گفتم دلخاه همسرت باشی برای اینه که دلش برات تنگ. و نبودت رو احساس کنه.سعی کن تو موقعیت مناسب خاستتو عنوان کنی و تو چندروزی که میخای رابطه رو بهتر کنی از تصمیمت چیزی نگی

[khaleghezey]

درود بانو

همون روش جناب مدیر رو برو جلو
تقسیم کار شده کارهای خونه وظیفه زن و کارهای بیرون وظیفه مرد
تو فقط ریلکس زندگیتو کن عجله نداشته باش صبر کن کم کم به این نوع زندگی عادت میکنی

همین الان من خیلی هنر کنم خودمو سرپا نگه دارم با مسائلی که از قبل هست دیگه طاقت مسائل جدید ندارم.به معنی واقعی داره منو شکنجه میده و زجر کش میمنه با بیفکریهاش.

مشکل اونه پس بزار خودش حلش کنه

[فرخ رو]

سلام شاید من منظورمو بد میرسونم.
من نمیگم خودمو قاطی مسائل بیرون میکنم اون مسائل بیرون رو میاره تو خونه و استرس و اضطراب وارد میکنه به من .منم توانم واقعا کم شده.
به خاطر همینه که میگم چیکار کنم که یه مدت از دسترسش خارج شم؟ولی قهر و بحث و اینها هم نه .خیلی دوستانه و عاشقانه!!!!

[anoosh]

تصمیم گرفتم جواب اون پست قبلیتون رو اینجا بنویسم
با وجود این فریب به این بزرگی اینهمه بزرگواری از طرف شما به نظر من جای تحسین داره. تو جامعه ای که دخترها بخاطر مسائل کوچیک و خنده دار به دنبال طلاق هستن یک چنین گذشت و بزرگواری باید بعنوان نمونه نقل قول بشه. من فکر میکنم همسر شما و خانوادشون به این وضیعت شما اگاه بودن(که شما و احتمالا خانواده شما انسانهای بساز و با گذشتی هستن)
هرچند که این حرکتشون قابل توجیه نیست.
به هر حال من اگر جای شما بودم بیشتر به ارامش خودم فکر میکردم تا ارامش همسرم. چون اون مقصره و باید بخاطر کارش کمی سختی بکشه و نباید بر وفق مرادش باشه همه چیز.
من خودم تو فامیلم ادمهای مذهبی زیاد هست ولی وقتی به هم نمیخوریم چرا باید زیاد رفت و امد کرد؟ من خودم اگه اونا دعوتی کنن حتما شرکت میکنم ولی در شرایط غیر اجباری رفت و امدی نداریم و من سعی در کم کردن رفت و امد در حد ضرورت دارم همیشه.
به نظر من همسر شما هم باید درک کنه اولا: بخشی از ظاهر مذهبی رو که تو خواستگاری ادعا میکرد رو اجرا کنه و باید قبول کنه که از خانوادش فاصله بگیره (جدا نشه بلکه فاصله بگیره) مخصوصا غیر از پدر و مادرش(که وظیفه داره بهشون لطف و خدمت کنه)

در غیر اینصورت هرگز به ارامش نسبی هم نخواهید رسید. (به نظرم شما ادم بسیار ارامش طلبی هستین و ارامش براتون مهمترین چیزه ولی در شرایطی که همسرتون هم تو خط شما نیست ادامه زندگی چه ارامشی میتونه داشته باشه؟!)

مساله دیگه اینکه ایا شما همچنان به همسرتون با وجود این مساله اعتماد دارید؟ با این دروغهایی که گفته؟!

به نظر من وقتی طرف مقابل حقت رو بهت نمیده باید براش تلاش کنی تا به ارامش برسی(مخصوصا که تو بیگناهی و اون گناهکار) و گاهی اوقات اگه ادم تنها باشه (تنها بشه) بهتر از اینه که یکی کنارت هر روز سوهان روحت باشه.

بهر حال موفق باشید. (من که سرم سوت کشید
دروغ اونم تو جلسه خواستگاری!! )

- - - Updated - - -

تصمیم گرفتم جواب اون پست قبلیتون رو اینجا بنویسم
با وجود این فریب به این بزرگی اینهمه بزرگواری از طرف شما به نظر من جای تحسین داره. تو جامعه ای که دخترها بخاطر مسائل کوچیک و خنده دار به دنبال طلاق هستن یک چنین گذشت و بزرگواری باید بعنوان نمونه نقل قول بشه. من فکر میکنم همسر شما و خانوادشون به این وضیعت شما اگاه بودن(که شما و احتمالا خانواده شما انسانهای بساز و با گذشتی هستن)
هرچند که این حرکتشون قابل توجیه نیست.
به هر حال من اگر جای شما بودم بیشتر به ارامش خودم فکر میکردم تا ارامش همسرم. چون اون مقصره و باید بخاطر کارش کمی سختی بکشه و نباید بر وفق مرادش باشه همه چیز.
من خودم تو فامیلم ادمهای مذهبی زیاد هست ولی وقتی به هم نمیخوریم چرا باید زیاد رفت و امد کرد؟ من خودم اگه اونا دعوتی کنن حتما شرکت میکنم ولی در شرایط غیر اجباری رفت و امدی نداریم و من سعی در کم کردن رفت و امد در حد ضرورت دارم همیشه.
به نظر من همسر شما هم باید درک کنه بخشی از ظاهر مذهبی رو که تو خواستگاری ادعا میکرد رو اجرا کنه و باید قبول کنه که از خانوادش فاصله بگیره (جدا نشه بلکه فاصله بگیره) مخصوصا غیر از پدر و مادرش(که وظیفه داره بهشون لطف و خدمت کنه)

در غیر اینصورت هرگز به ارامش نسبی هم نخواهید رسید. (به نظرم شما ادم بسیار ارامش طلبی هستین و ارامش براتون مهمترین چیزه ولی در شرایطی که همسرتون هم تو خط شما نیست ادامه زندگی چه ارامشی میتونه داشته باشه؟!)

مساله دیگه اینکه ایا شما همچنان به همسرتون با وجود این مساله اعتماد دارید؟ با این دروغهایی که گفته؟!

به نظر من وقتی طرف مقابل حقت رو بهت نمیده باید براش تلاش کنی تا به ارامش برسی(مخصوصا که تو بیگناهی و اون گناهکار) و گاهی اوقات اگه ادم تنها باشه (تنها بشه) بهتر از اینه که یکی کنارت هر روز سوهان روحت باشه.

بهر حال موفق باشید. (من که سرم سوت کشید
دروغ اونم تو جلسه خواستگاری!! )

[فرخ رو]

تصمیم گرفتم جواب اون پست قبلیتون رو اینجا بنویسم
با وجود این فریب به این بزرگی اینهمه بزرگواری از طرف شما به نظر من جای تحسین داره. تو جامعه ای که دخترها بخاطر مسائل کوچیک و خنده دار به دنبال طلاق هستن یک چنین گذشت و بزرگواری باید بعنوان نمونه نقل قول بشه. من فکر میکنم همسر شما و خانوادشون به این وضیعت شما اگاه بودن(که شما و احتمالا خانواده شما انسانهای بساز و با گذشتی هستن)
هرچند که این حرکتشون قابل توجیه نیست.
به هر حال من اگر جای شما بودم بیشتر به ارامش خودم فکر میکردم تا ارامش همسرم. چون اون مقصره و باید بخاطر کارش کمی سختی بکشه و نباید بر وفق مرادش باشه همه چیز.
من خودم تو فامیلم ادمهای مذهبی زیاد هست ولی وقتی به هم نمیخوریم چرا باید زیاد رفت و امد کرد؟ من خودم اگه اونا دعوتی کنن حتما شرکت میکنم ولی در شرایط غیر اجباری رفت و امدی نداریم و من سعی در کم کردن رفت و امد در حد ضرورت دارم همیشه.
به نظر من همسر شما هم باید درک کنه اولا: بخشی از ظاهر مذهبی رو که تو خواستگاری ادعا میکرد رو اجرا کنه و باید قبول کنه که از خانوادش فاصله بگیره (جدا نشه بلکه فاصله بگیره) مخصوصا غیر از پدر و مادرش(که وظیفه داره بهشون لطف و خدمت کنه)

در غیر اینصورت هرگز به ارامش نسبی هم نخواهید رسید. (به نظرم شما ادم بسیار ارامش طلبی هستین و ارامش براتون مهمترین چیزه ولی در شرایطی که همسرتون هم تو خط شما نیست ادامه زندگی چه ارامشی میتونه داشته باشه؟!)

من به شدت هر چه تمام تر آرامش طلبم. از هر چیزی برام مهم تره. این سوال بارها ذهن خودم رو هم مشغول کرده...

مساله دیگه اینکه ایا شما همچنان به همسرتون با وجود این مساله اعتماد دارید؟ با این دروغهایی که گفته؟!

ای کاش فقط همین یک مورد بود .متاسفانه دم دست ترین راهی که به ذهن همسرم میرسه پنهان کردن و خلاف واقع رو گفتن هست. الان به شدت بی اعتکمادم.
نه تنها به اون بلکه نسبیت به همه ادمها.

به نظر من وقتی طرف مقابل حقت رو بهت نمیده باید براش تلاش کنی تا به ارامش برسی(مخصوصا که تو بیگناهی و اون گناهکار) و گاهی اوقات اگه ادم تنها باشه (تنها بشه) بهتر از اینه که یکی کنارت هر روز سوهان روحت باشه.

این چیزیه که بارها بهش فکر کردم و الان جدی تر دارم بهش فکر میکنم

بهر حال موفق باشید. (من که سرم سوت کشید
دروغ اونم تو جلسه خواستگاری!! )

- - - Updated - - -

تصمیم گرفتم جواب اون پست قبلیتون رو اینجا بنویسم
با وجود این فریب به این بزرگی اینهمه بزرگواری از طرف شما به نظر من جای تحسین داره. تو جامعه ای که دخترها بخاطر مسائل کوچیک و خنده دار به دنبال طلاق هستن یک چنین گذشت و بزرگواری باید بعنوان نمونه نقل قول بشه. من فکر میکنم همسر شما و خانوادشون به این وضیعت شما اگاه بودن(که شما و احتمالا خانواده شما انسانهای بساز و با گذشتی هستن)
هرچند که این حرکتشون قابل توجیه نیست.
به هر حال من اگر جای شما بودم بیشتر به ارامش خودم فکر میکردم تا ارامش همسرم. چون اون مقصره و باید بخاطر کارش کمی سختی بکشه و نباید بر وفق مرادش باشه همه چیز.
من خودم تو فامیلم ادمهای مذهبی زیاد هست ولی وقتی به هم نمیخوریم چرا باید زیاد رفت و امد کرد؟ من خودم اگه اونا دعوتی کنن حتما شرکت میکنم ولی در شرایط غیر اجباری رفت و امدی نداریم و من سعی در کم کردن رفت و امد در حد ضرورت دارم همیشه.
به نظر من همسر شما هم باید درک کنه بخشی از ظاهر مذهبی رو که تو خواستگاری ادعا میکرد رو اجرا کنه و باید قبول کنه که از خانوادش فاصله بگیره (جدا نشه بلکه فاصله بگیره) مخصوصا غیر از پدر و مادرش(که وظیفه داره بهشون لطف و خدمت کنه)

در غیر اینصورت هرگز به ارامش نسبی هم نخواهید رسید. (به نظرم شما ادم بسیار ارامش طلبی هستین و ارامش براتون مهمترین چیزه ولی در شرایطی که همسرتون هم تو خط شما نیست ادامه زندگی چه ارامشی میتونه داشته باشه؟!)

مساله دیگه اینکه ایا شما همچنان به همسرتون با وجود این مساله اعتماد دارید؟ با این دروغهایی که گفته؟!

به نظر من وقتی طرف مقابل حقت رو بهت نمیده باید براش تلاش کنی تا به ارامش برسی(مخصوصا که تو بیگناهی و اون گناهکار) و گاهی اوقات اگه ادم تنها باشه (تنها بشه) بهتر از اینه که یکی کنارت هر روز سوهان روحت باشه.

بهر حال موفق باشید. (من که سرم سوت کشید
دروغ اونم تو جلسه خواستگاری!! )

ممنونم عزیزم
شما درست گفتی من واقعا آرامش طلبم. دقت کردی همیشه میگه نرم و مخملی؟!!!! از بس از جر و بحث و کل کل کردن و اعصاب جویدن بیزارم

[nafaaas]

من بهت حق میدم عزیزم آدمای آرامش طلب با کوچکترین بحثی به هم میریزنو زندگیشون از روال عادی بیرون میاد . سعی کن به همسرت بفهمونی نمیتونی با جنجالو استرس کنار بیایی دوس نداری تو خونه هیچ جر وبحثی شکل بگیره

[anoosh]

شما نمونه زن از من هستین البته از نوع مذهبیش. دارای خط قرمزهای قوی( و غیر قابل عبور) و ارامش طلب. بدترین اتفاقی که واسه ادمهایی مثل ما میتونه اتفاق بیفته فریب در ازدواجه، چون ما همه چیز رو روراست بیان میکنیم و از طرفمون انتظار همین رو داریم(البته خدا رو شکر همسر من عالیه ولی قبل ازدواج از این مساله خیلی میترسیدم)
مشکل شما اینجاست که نمیخواین بخاطر حق و حقوقتون از این ارامش نصفه نیمه بگذرین (و البته همین مبارزه نکردنتون در واقع داره استرس بیشتری رو بخاطر سرخوردگی ناشی از سو استفاده همسرتون از این اخلاقتون به وجود میاره)
به نظر من شما باید با یک مشاور درست و نزدیکانتون برای مبارزه با این شرایط مشورت کنین. اگه حمایت خانوادتون رو بگیرین میتونین خیلی با خیال راحتتری برای حداقل حقتون مبارزه کنین و از جدایی نترسین. البته بخاطر وجود بچه ترجیحا اگه مبارزه به همراهی بیشتر شوهرتون و نه طلاق ختم بشه خیلی بهتره.

ضمنا شما گفته بودین:
(اونها مردمان مذهبی ای نیستن اما مردم شریفی ان.)
میشه برای من شرافت رو معنی کنین؟ شرافت یعنی با زندگی و عمر یک دختر بازی کردن؟
من مذهبی نیستم ولی اخلاقی هستم. پدر و مادر من ادمهای مذهبی هستن ولی من از احکام فراریم ولییی برای من:
حق مردم 100% دروغ و فریب 100% مال حرام و حلال100% و در عین حال نماز 0% حجاب 0% روزه 0% اهمیت رو دارن.
این نتیجه تربیت یک خانواده هست. الان همکارهام روزه میگیرن و نماز میخونن ولی زیر میزی هم میگیرن ولی من اعتقاد دارم حرامه(با اینکه مذهبی نیستم مال مردم نخوردم و نمیخورم)
من زمان ازدواج به همسرم همه شرایط رو گفتم. الان هم همونی هستم که گفتم. هرچند که شاید از شوهر شما از مذهب دورتر باشم(البته خانومم میگه تو مسلمانتری از بقیه!!)
ببخشید اگه تند نوشتم ولی این دروغ ریشه در خانواده داره. خانواده ای که فرزندی تربیت کرده که به راحتی فریب داده و حاضر نیست عواقبش رو بپذیره. خانواده ای که به این فکر نمیکنن تقصیر پسر خودشونه که الان این دختر اینجاست و نه این دختر و مسئولیتش رو نمیپذیرن.
تعریف از خود نیست. چون اینجا کسی منو نمیشناسه. میخواستم بگم شرافت و مردانگی به مذهب نیست. ولی کاری که این خانواده کردن هم اسمش شرافت نیست.

[سرگشته دوست]

دوست عزیز
خیلی دردناک است که انسان اون هم مذهبی درازدواجش دچارفریب شودوشوهرش دروغ بگوید چون خودم آدم مذهبی هستم می گویم
ولی چه طورشمادرایام عقدتان متوجه یک همچین اختلافهای فاحشی نشدید ؟چون جدایی درآن زمان به مراتب راحتتراست وشمادوشیزگیتان راازدست ندادیدوبچه هم نداریدولی الآن که زندگی مشترکتان راشروع کردیدوازهمه مهمتربچه داریدنمی توانم راحت بگویم دینت راحفظ کن وجداشو
همسرشماخداروشکراهل خیانت ومشروب نیست ودست بزن وحشتناک هم نداردمعتادهم نیست مثل اینکه خیلی بددهن هم نیست که بخواهدفحش بارونت کندفقط مشاجره های زیادی داریدکه این قابل حل است
عیب نداره هرازچندگاهی به یه بهانه ای وطوری که خیلی زننده نباشدبروپیش مامان بابات وفامیلهات وقتی شارزشدی برگردخونه یاعلی موفق باشی