راهي وجود داره كه حافظه قوي ام را مهار كنم؟

[Sarvin]

با سلام و ممنون كه اومدين.


من اصلا از اون دسته افراد نيستم كه دائم به روزهاي قديم فكر ميكنند و خاطرات خوب و بدشون رو مدام نبش قبر ميكنند. اما مشكلي دارم كه من رو بي نهايت اذيت ميكنه. من حافظه فوق العاده قوي دارم، در تمام زمينه ها حافظه ام بصورت غير عادي قوي هست.


مشكل من اين هست كه با وجود اينكه اصلا و ابدا به سمت ياداوري خاطرات بد قديمي نميرم، اما هر عنصر بسيار ريزي كه روزانه باهاش برخورد كنم و به نوعي به ماجرايي در قديم مربوط باشه، باعث ميشه تمام و كمال اون اتفاق بد به يادم بياد وتلخي اش رو با تمام وجود مثل همون روز اول حس كنم. البته سعي ميكنم از سيستم توقف فكر هم استفاده كنم، اما مشكل من اين نيست كه مدت طولاني به اين خاطرات فكر ميكنم كه حالا سعي كنم با توقف فكر مشكلم رو حل كنم.


يك مثال ميزنم: مثلا يكي از عزيزانم كه بسيار فرد محترم و منطقي و دوست داشتني هست، يك روز كه جايي با هم بوديم از حال ميره و نيمه بيهوش ميشه، برديمش دكتر و تشخيص دادند كه در اثر دوز بالاي داروي ارام بخش مسموم شده و خطر بسيار جدي تهديدش ميكنه. خيلي جو وحشتناكي بود و همه شكه شده بودند و اشك و ناراحتي و از اين داستانها. دكتر كشيك دارويي اورد و ميخواست ايشون بخورند حتما، اما اصلا نميتونستن راضيش كنند به اين كار و حالا تصور كنيد اين همه ادم دارن التماس ميكنند به ايشون كه دارو رو ميل كنه و خلاصه بسيار اوضاع ناراحت كننده اي شده بود. داخل اين دارو كه دكتر تجويز كرد مآده اي شبيه به زغال بود و حتي خود دكتر اين كلمه زغال رو به زبون أورد.. خلاصه اون روز ماجرا به خير و خوشي خاتمه يافت، ايشون هم حالشون خوب شد. من هفته قبل مهمون بودم جايي و قرار شد بريم زغال بخريم براي كباب، لحظه اي كه كلمه زغال رو به زبون اوردن، تمام اين ماجراي تلخ از اول تا اخرش در ذهنم به صورت خيلي شفاف و دردناك به تصوير دراومد واقعا حتي از روز اول هم ناراحت كننده تر بود.


ببخشيد كه طولاني شد، حالا اين فقط يك مثال بود، من هر روز و هر روز اين ماجرا برام اتفاق ميوفته و خيلي اذيت ميشم. اصلا نميدونم راهي وجود داره كه اينها در ذهنم نياد يا نه..


منتظر نظراتتون هستم. ممنون

[Sarvin]

تا اين حد مشكلم غير قابل حل هست كه نظري نميشه داد در موردش؟

[sara 65]

سلام
این اتفاق همیشه برای من میفته اما تا حالا فکر نکردم که یک مشکله و سعی نکردم باهاش مقابله کنم! یه آهنگ، یه کلمه، مخصوصا یک عطر و بو.... در کل فیزیولوژی مغز خیلی پیچیده و ناشناخته ست و این هم یکی از ویژگی های مغزه که واقعا حیرت انگیزه! تا جایی که در حیطه ی علم من هست راهی نیست که اینو متوقف کرد از نظر روانشناسی رو نمیدونم!

[deljoo_deltang]

آیا در اتفاقات خوب هم همینقدر حافظتون خوب کار می کنه. یعنی وقتی کلمه زغال رو می شنوید یاد بهترین خاطره ای که درش زعال استفاده شده هم میوفتید (مثلا برای کباب بیرون بودید)؟

[Sarvin]

ممنون سارا و دلجوی عزیز که جواب دادید

بله هم خاطرات خوب و هم خاطرات بد.. اما بیشتر خاطرات بد هست که اینطور ناراحتم میکنه.

سارا جان دقیقا تمام مواردی که اشاره کردین برای من هم هر روزه اتفاق میوفته و واقعا انرژی روانی زیادی رو از آدم میگیره

[Sarvin]

[فرشته اردیبهشت]

سروین خیلی راحت شرطی میشی پس.
وفک میکنم خیلی احساساتی هستی که وقتی یه چیزی به یادت میاد مثل همون روز دوباره حسش میکنی.
فک کنم مساله حافظه نیست احساساتتو باید تعدیل کنی
مثلا اون روز که فامیلو بردین دکتر این همه اشک و ناراحتی لازم بود؟بلخره دکتر کارشو بلد بود ومشکل هم خیلی جدی نبوده.
خانومی شما؟
خب سارا جان این طبیعت ادماس که با بوی عطر اهنگ یاد یه چیزی میافتن
قرار نیس به دید مشکل بهش نگاه کرد همه اینطورن
یه ادوکلنی دارم هر وقت بوشو میشنوم یاد دوران دانشگاه و یه اتفاق خاصی میافتم فک کنم همه اینطورن.

[deljoo_deltang]

به نظر من راه حلش اینه که هر وقت خاطره بدی رابطه با شی یا مکانی سراغت اومد خاطره های خوب مربوط به اون رو هم به ذهنت بیاری همزمان تا اثر هم رو خنثی کنند.

[Sarvin]

ممنون فرشته ارديبهشت و دلجوي عزيز


بله من خانم هستم. اتفاقا تا اونجا كه خودم خودم رو ميشناسم اصلا احساساتي نيستم.. اون داستان رو كه تعريف كردم منظورم اين نبود كه من خيلي ناراحت و ناارام شده بودم، عرض كردم جو خيلي بدي بود.. اون اقا شوهر خالم بود و خاله و دخترخالم بسيار بيتابي و ناراحتي ميكردن، در واقع فكر ميكردن ايشون خواسته خودش رو بكشه و از اونجا كه ايشون بسيار إنسان معقولي بودن همه توي شك بودن و جو ناراحت كننده اي بود. اخر سر هم خود من باهاش صحبت كردم و راضيش كردم دارو رو بخوره، دليلش هم اين بود كه من هميشه كمتر از همه تحت تأثير احساسات قرار ميكيرم و در تمام شرايط اروم و خونسرد و منطقي هستم، اونجا هم زماني كه ديدن ايشون راضي نميشن، از من خواستن كه باهاش صحبت كنم، درواقع مطمئن بودن فقط من از عهده اينكار برميام..


به هر حال.. خوب ميدونم كه براي خيلي از ماها اين ياداوريها ايجاد ميشه، اما براي من تمام جزييات و زير و بم ماجرا مثل جت در كسري از ثانيه در ذهنم نقش ميبنده، نميدونم ميتونم منظورم رو برسونم يا نه، يعني اصلا به من زمان نميده كه به قول دلجوي عزيز بتونم با ياداوري خاطرات خوب، از تلخيش كم كنم. ميخوام بدونم براي همه اينطوره يا نه.

[Sarvin]