منشاء این علاقه چی هست؟ چقدر از این دختر خانوم شناخت دارید که بهشون علاقه مند شدین؟ تا به حال با هم صحبتی داشتین؟
بعضی وقتا یه فردی در نگاه اول آدم رو جذب خودش میکنه ؛ چیزی که ازش به عنوان "فرست ایمپرشن" یاد میشه.
فرست ایمپرشن معیار شایسته ای برای انتخاب همسر محسوب نمیشه! قطعا وجود معیار های ضروری تر لازمه.
شما اول از همه هدفتون رو از این رابطه مشخص کنید.
اگه ازدواج هست ؛ بهترین راهش اینه که به خانواده تون بگین که به این دختر علاقه دارید.
بعدش تحقیقات اولیه رو در مورد این خانوم انجام بدین و به خواستگاری رسمی برید.
دو حالت برای شما متصور هست:
1. شرایط ازدواج رو دارید. در این صورت، دوستان به خوبی راهنمایی کردند. شما ابتدا زمینه سازی کنید برای خانواده و سپس این دختر خانم رو در جریان بگذارید. استرس شما هم در این باره طبیعی هست و میتونیم در این خصوص صحبت کنیم تا استرس تون کمتر بشه، به شرطی که شرایط شما برای این اقدام فراهم باشه
2. شرایط ازدواج رو ندارید. در این صورت مقاله زیر رو مطالعه کنید:
اگر شرایط ازدواج را ندارید، بخوانید...
شما مجاز نیستید با درگیر کردن یک دختر در رابطه ای عاطفی، عملا انتخاب های او رو برای ازدواج محدود کنید. به این فکر کنید که این همکلاسی شما، همین الان میتونن خواستگارانی داشته باشند که هم سربازی رفته باشند و هم وضعیت مالی و شغلشون تثبیت شده باشه. پس، شما حق ندارید با ورود به زندگی ایشون، ایشون رو چند سال معلق نگه دارید.
بسیاری از جوانان در حال حاضر در شرایطی مثل شما هستند.
معمولا خانواده ها شرایط جوانان امروزی رو درک می کنند و اگر نیت خالصشون رو ببینند، باهاشون همکاری می کنند. . کسانی پیدا میشن که به پسری که سربازی نرفته هم زن بدن. منتها باید نشون بده که توان و جربزه مدیریت زندگی و پذیرش مسئولیت هاش رو داره
من میدونم نگرانی شما به خاطر ترس از دست دادن ایشون هست، اما تردید نکنید که پسری که جرات و جسارت داره که بگه من قصدم ازدواج هست و حاضرم سختی هاش رو تحمل کنم، جذابیت بسیار بیشتری داره تا پسری که با ترس و لرز نمیتونه حتی هدفش رو هم به درستی بیان کنه
پس، اگر قصد ازدواج و شرایط ازدواج رو دارید، به روشی که بیان شد اقدام کنید و کسب شناخت کرده و تصمیم گیری نمایید.
اگر هم شرایطش رو ندارید، مقاله ای که براتون قرار داده شد رو مطالعه کنید.
موفق باشید.
دوتعریف جدید و جالب ﮐﻪ خوب است به عمقش فکر کنیم:
ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﮐﯿﻨﻪ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺯﻫﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ،
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ:
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ خویش
ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ
ﺍﺯ خویشتن ﺧﻮﯾش ،ﺗﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺭﻭﻧﺶ ،
در زﺍﯾﺶ ﺩﻭﻡ، ﻫﻮﯾﺪﺍ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺣﯿﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ !
علاقه مندی ها (Bookmarks)