سلام به همه...دختری 30 ساله هستم..با وجود داشتن خواستگارهای زیاد و اینکه دوس داشتم زود ازدواج کنم با اینکه از لحاظ تحصیلات و زیبایی و خونوادگی و مادی هیچی کم ندارم موفق به ازدواج نشدم...الان یکی از همکارهام ازم خواستگاری کردن و دو جلسه باهاشون صحبت کردم ولی راستش من توی خونواده ای تحصیلکرده بزرگ شدم ولی ایشون خودشون دیپلم هستن و پدر مادرشون سیکل دارن و خواهر برادرشونم دیپلم هستن...از نظر محل زندگی هم جنوب شرقی شهر هستن در حالیکه ما شمال غرب هستیم...از نظر مادی هم واقعا ما خیلی بالاتریم...البته میدونم ایشون پسر کاری و زحمتکشی و پاک و باایمانه ولی واقعا حس نمیکنم هم کفو من باشه و همش با یه دید بالا به پایین بهشون نگاه میکنم...با اینکه میدونم ایشون خیلی وقته دورادور توی شرکت به من علاقه داشتن ولی بازم نمیتونم ایشونو مرد زندگی خودم ببینم ...همه به من میگن سخت گیر...ولی واقعا به نظر شما من سخت گیرم؟ضمنا چطور بهشون جواب نه بگم که دلشون نشکنه و ناراحت نشن چون همکار هم هستیم و چشم توی چشم میشیم؟؟؟؟؟...ممنون..
علاقه مندی ها (Bookmarks)