نظر منفی نسبت به خوابگاه

[behnamcp]

سلام
من پسری 25 ساله هستم که قصد دارم شروع به مطالعه برای ازمون ارشد کنم مشکلم اینه که در صورت قبولی برای ادامه تحصیل باید به شهرهای دیگر مخصوصا تهران بروم اما متاسفانه من نظر خوبی نسبت به خوابگاه ندارم لطفا منو راهنمایی کنید که نظرم نسبت به خوابگاه عوض بشه ممنونم

[شیدا.]

سلام

از چه نظر دیدتون به خوابگاه منفی است؟
چه مشکلات احتمالی در مورد خوابگاه توی ذهنتونه؟

[ذمانح]

سلام
من پسری 25 ساله هستم که قصد دارم شروع به مطالعه برای ازمون ارشد کنم مشکلم اینه که در صورت قبولی برای ادامه تحصیل باید به شهرهای دیگر مخصوصا تهران بروم اما متاسفانه من نظر خوبی نسبت به خوابگاه ندارم لطفا منو راهنمایی کنید که نظرم نسبت به خوابگاه عوض بشه ممنونم

سلام

نگرانیت بابت خوابگاه کاملا بجا و درست هست

من خوابگاه های زیادی رو دیدم از جوء بسیجی بگیر تا بوووووق

خوابگاه بوده که روز اول مثل اینه برق میزده اما اخر ترم از بس قلیون کشیده بودند رنگ دیوارها سیاه شده بود و . . .

خوابگاه هم بوده که بدون استثناء نماز جماعت ، از خونه خودمون مرتب تر بود و . . .

همه این ها به جوء حاکم و تربیت و اعتقادات خود شخص برمیگرده

بهترین توصیه برای افرادی مثل شما اینکه ترم اول رو در خوابگاه سپری کنید و همان ترم اول افرادی و منزلی رو پیدا کنید که با روحیات شما همخوانی داشته باشد

در ترم های بعد منزل اجاره کنید و از خوابگاه فاصله بگیرید

اگر جزئیات دیگه خواستی موردی اشاره کنم تا درصورت اطلاع راهنمائی کنم

[mahasty]

سلام.
مسائلی که احتمالا منظورتونه و باعث بدبینی میشه بیشتر مربوط به خوابگاههای شهرستانهاست.
در دانشگاههای تهران، همه افراد یه وجه مشترک مهم دارن (نمیگم بقیه اینجوری نیستنا!) اونم اینکه همگی افرادی هستن که یا ضریب هوشی بالا دارن یا ضریب هوشی متوسط و پشتکار بالایی. بنابراین کمتر می بینیدکه این افراد دنبال این باشن که برای خودشون یا اطرافیانشون دردسر درست کنن.
شما هم که سنتون کم نیست و خودتون باید خوب و بد رو تشخیص بدین.
همینطور تا جایی که اطلاع دارم توی خوابگاه هیچکدوم از داتشگاههای تهران جمعیت زیادی با هم توی یه فضای محدود نیستن. یا سوئیته (مثل امیر کبیر و مدرس و...) که حداکثر پنج نفره است. یا اتاقه (مثل تهران ،علم و صنعت ، شریف تا جایی که خبر دارم و...) که معمولا بیشتر از چهار نفره نیست مگه اینکه خودتون بخواید. انتخاب هم اتاقی ها هم دست خودتونه. به جرئت می تونم بگم خوابگاه بهترین تجربه ایه که یه جوان ایرانی می تونه توی زندگیش کسب کنه.

[مهندس خانوم]

سلام.

در دانشگاههای تهران، همه افراد یه وجه مشترک مهم دارن (نمیگم بقیه اینجوری نیستنا!) اونم اینکه همگی افرادی هستن که یا ضریب هوشی بالا دارن یا ضریب هوشی متوسط و پشتکار بالایی. بنابراین کمتر می بینیدکه این افراد دنبال این باشن که برای خودشون یا اطرافیانشون دردسر درست کنن.
.

نظر کارشناسی تر از این جایی نخونده بودم!!!!!!

[sara 65]

همه چیز به شانست بستگی داره. برای من دوران دانشجوییم که خوابگاه بودم بهترین دوران زندگیم بود. هم هم اتاقی های خیلی خوبی داشتم و هم اتاق هام خوب و خلوت بود. خیلی با هم خوش میگذروندیم و همه درس خون هم بودن. مشکلات هم بود اما در کل خیلی راضی بودم و همیشه دوست دارم برگردم به اون دوران! خلاصه اینکه ما یک عده بچه بودیم و قبلش دور از خانوادمون زندگی نکرده بودیم تونستیم با هم بسازیم و از پس مشکلات بربیایم. شما که دیگه باید تا الان مهارت زندگی توی شرایط سخت و با افراد غریبه رو یاد گرفته باشی! اگر هم نگرفتی بهت قول میدم تجربه هایی که توی خوابگاه یاد میگیری شاید تو هیچ مقطع دیگه از زندگی یاد نگیری! در ضمن فکر نکنم زندگی توی خوابگاه از سربازی بدتر باشه!!

[یاس بنفش]

اگه دیدتون مربوط به خوابگاه های خودگردان باشه دیدمنفی تون کاملادرست وبجاست.متاسفانه تجربه ی بدی دارم ازخوابگاه.نتونستم ونشدازوقتم نهایت استفاده رو کنم.اگه خوابگاه محیط خلوتی باشه وادمای دست بالایی باشن که هدف داشته باشن مطمئناکمتراذیت خواهیدشد.

[salehe92]

سلام
بخشید در تاپیک شما سوال می پرسم....این مشکل منم هست....
ایا خوابگاه(خصوصی) اتاق تکی و خصوصی نداره؟!...خوابگاه ها کتابخانه مجزا برای مطالعه دارند؟!
به نظرتون گرفتن خونه بهتره یا خوابگاه؟

[mahasty]

نظر کارشناسی تر از این جایی نخونده بودم!!!!!!

خانم مهندس يا مهندس خانوم! عزيز؛ بنده نه کارشناس هستم و نه ادعايي بر ارائه نظريات کارشناسي داشتم يا دارم. صرفا تجربه ي شش ساله اي رو که به واسطه زندگي در دوتا از اين خوابگاه ها داشتم بيان کردم.
در هر حال از لطف و توجه شما ممنونم

[toojih]

سلام، من همه سالهای درس خوندنم خوابگاه بودم. خوابگاه مثل هر محیط اجتماعی دیگه هم نکات مثبت داره و هم منفی. در بدترین حالت مجبوری با آدمهایی زندگی کنی که شاید قبولشون نداشته باشی، رفتارهاشون اذیتت کنه، باهاشون درگیری داشته باشی، تو رو درگیر حاشیه هایی کنند که اونطوری که باید به درسهات نرسی و شاید حتی اگه آدمی قوی نباشی تاثیرات منفی روی رفتار و اخلاقت بزارند. این دیگه بدترین حالته که میتونه توی یکی دو ترم اول اتفاق بیافته چون بعدش شما باید بتونی توی اون جمع با آدمهایی که میپسندی ارتباط نزدیک برقرار کنی. حتی توی این بدترین حالت هم شما یک شانس بزرگ بدست آوردی که تمرین میکنی چطور میشه توی جمعی که قبولشون نداری سرپا باقی بمونی و نزاری تاثیر زیادی روی مسیر زندگیت بزارن.

البته برای من بیشتر توی حالت خوب قرار داشته و بهترین دوستام کسانی هستند که توی خوابگاه باهاشون آشنا شدم و شاید بهترین خاطراتم از دانشگاه مربوط به خوابگاه میشه.

بعدن توی زندگی و محل کار و اجتماع هم همچین ارتباطاتی با آدمهای مختلف خواهی داشت. اگه نتونی توی خوابگاه شرایط خوبی برای خودت دست و پا کنی یعنی به احتمال زیاد بعدن هم توی اجتماع به مشکل برخواهی خورد چون توی خوابگاه همه جور آدم وجود داره و تقریبا غیرممکنه که همه از گروهی باشند که شما نمیپسندی یا رفتار و اخلاق بدی دارند.