چگونگی ارتباط با دختر

[amir_engineer]

با سلام
می خواستم بدونم برای ارتباط با یک دختر خانم برای اولین بار باید چگونه عمل کرد که مناسب باشه و بتونه ایشان رو ترغیب به ادمه رابطه بکنه و یکجوری باشه که ایشون از عملکرد شما در جلسه اول خوشش بیاد و دوست داشته باشه به ادامه رابطه. متشکر از راهنمایی تخصصی دوستان

[فرشته مهربان]

با سلام

اگر قصد و هدفتون برقراری رابطه دوستی هست ، لازم به ذکر است که همدردی با این نوع روابط کاملاً مخالف هست و لذا در این زمنیه هیچ گونه راهنمایی و مشاوره ای نمی دهد یعنی به هیچ وجه در همدردی برای برقراری روابط دوستی بین دختر و پسر و یا ادامه این روابط یا بهبود این روابط راهنمایی و کمک داده نمی شود بلکه برعکس توصیه اکید به قطع این روابط هست .

لطفاً لینکهای زیر را بخوانید تا بیشتر استراتژی همدردی دستتان بیاید :

سطوح ارتباط دختر و پسر

ما قصدا و عمدا چنین روابط عاشقانه ای رو تخریب می کنیم!!!!


دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر


*:* پیوست تاپیک دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر >>>

[amir_engineer]

بنده قصد ارتباط دوستی در جهت ازدواج دارم نه بحث دوست دختری بنده الان شخصی 35 ساله هستم و نیاز به بحث دوستی ندارم. منظور من دوستی ادامه دار در جهت مطرح شدن بحث ازدواج هست به هر صورت شما برای برقراری بحث ازدواج نیاز به ارتباط دوستی اولیه دارید. در ادامه وقتی طرف مقابل رو در جهت دوستی سوق دادید می توانید بحث ازدواج رو طرح کنید. بهر صورت همون اولین مرتبه نمی تونید یک راست بحت ازدواج رو مطرح کنید درست می گم یا نه. متشکر از توجه شما

[فرهنگ 27]

خیر آقای محترم،بحث دوستی با ازدواج جدا از همه.اگر می خوای دوست بشی یک

چیزه اگر ازدواج می خوای چیز دیگست.شما اگر کسی رو مد نظر داری،بحث خاستگاریو

مطرح کن اگر تمایل ازدواج داشته باشه حتمن استقبال می کنه.

اگر این دو تاپیکو خونده باشی متوجه اشتباهت می شی.

ما قصدا و عمدا چنین روابط عاشقانه ای رو تخریب می کنیم!!!!


دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر

[فرشته مهربان]

از نظر گاه کارشناسی ما حرف شما درست نیست ، لطفاً لینکها را دقیق بخوانید ، دوستی مانع شناخت درست برای ازدواج هست و برعکس مطرح کردن قصد ازدواج بطور رسمی و زیر نظر خانواده ها و به کمک آنها شناخت را درست پیش می برد . دوستی ها سر از ناکجا آباد در می آورد . گول ره آوردهای پر مسئله و پناسازگار با منش انسانی درونی انسان را نخورید ، این نوع دوستی ها ره آورد اصالت لذت هست که مخرب هست و شاهد تخریب ها و آسیب های زیاد آن و تضعیف بنیاد خانواده و حتی بالا رفتن سن ازدواج ناشی از آن هستیم .

بخصوص برای پسران عمده ترین اثرات مخرب آن وسعت دادن به تنوع طلبی ، تخریب احساس مسئولیت و تعهد ، بی اعتمادی به همسر( بعد از ازدواج ) و از بین رفتن لذت واقعی عاطفی و جنسی و لذا رو آوردن به روابط متعدد و گرفتار وسواس سکس شدن را در پی دارد و ......

می بینید که این روند و رویه های روابط آزاد در غرب که با ریزه خواریهای جنسی و عاطفی همراه بوده و هست چنان لذت عمیق و پایدار رابطه جنسی و عاطفی معمول و طبیعی را از بین برده و آستانه لذت را بالا برده که دیگر از روابط بین دو جنس گذشته به همجنس رسیدند باز هم اشباع نشده و به روابط با حیوانات و حتی قانونی شدن ازدواج با حیوانات کشیده شده .

مقدمه همه اینها همین نوع دوستی هاست پس باید از سرچشمه اصلاح شود یعنی نباید از همان روزنه اولیه اجازه دهید به این وادی بیافتید .

رسمی طرح ازدواج کنید ابتد باخانواده خود و سپس از دختر بخواهید که اجازه دهد شما و خانواده اتان با خانواده ایشان دیدار و گفتگو داشته باشید و برای بررسی و شناخت شما از هم و خانواده ها از همدیگر وارد وادی ارتباط در قالب خانواده شوید . راه سالم و درست و مطمئن و بی خطر همین است .

[amir_engineer]

اتفاقا من بحث ازدواج رو با یک دختر خانمی مطرح کردم ولی ایشان من رو قبول نکردند و فکر می کنم علتش عدم تجربه من هست. حالا نمی دونم باید چه بکنم. ببینید من قبلا یک مطلبی رو به اشتراک گذاشتم ولی متاسفانه هیچ جواب کی من رو کاملا راهنمایی بکنه ندیدم حالا عین اون مطلب رو برای شما به اشتراک می گذارم.

توی دانشگاه جدیدا مورد مناسبی رو پیدا کردم که البته یک 10 سالی اختلاف داریم. ولی من خوب چون اون رو دوست دارم و به ایشون علاقه مند هستم اختلاف سنی رو زیاد مساله بزرگی نمی بینم. البته احساس درونی من می گه اون هم منو دوست داره بالاخره با تجربه ای که من دارم فکر می کنم اون هم منو دوست داره. ولی الان حدود 8 ماهی هست که من نتوستم اون رو متقاعد برای ازدواج بکنم. البته از اول که من با ایشون صحبت کردم خیلی با هم معمولی صحبت کردیم. خوب من متاسفانه اشتباهی که کردم در مرتبه سوم گفتم که با هم می تونیم صحبت بکنیم راجع به ازدواج که اون هم پیشنهاد خانواده بود که مثل اینکه جالب نبود و بعد از اون پیشنهاد روابط اون با من سرد شد. من می رفتم دانشگاه از نزدیک می دیدم اون رو و سعی می کردم چشم تو چشم بشیم که بتونم یکمی عشق رو در وجود او بیشتر کنم که نمی دونم کار درستی بوده یا نه نا جایی که اون فکرش به من مشغول شده بود و حتی به دوستانش هم راجع من صحبت کرده بود تا جایی که من فهمیدم و به اون ها من رو نشون میداد. ولی وقتی دوباره من رفتم صحبت کنم خیلی بد جواب من رو داد. و گفت به دانشگاه می گم دنبال من راه افتادی. چرا همش به من نگاه می کنی جلوی دوستام اگر دوباره بیای سراغم بد می بینی. در صورتی که من احساس می کنم در درون این دختر چیزه دیگه ای رو می گه ولی ظاهرش چیزه دیگه ای. حتی من یکی از دوستان (پسر) رو فرستادم که با اون صحبتی بکنه که از روی غرور گفته بود من اصلا تیپم مثل ایرانی ها نیست من خیلی خوشتیپم و ایشون (من) اصلا به من نمی خوره و در حد من نیست. که من فکر کنم از روی غرور زیاد و توجه بیش از حد من به اون بود. منم گفتم یک مدتی کم محلی کنم اگه به من علاقه داشته باشه میاد جلو البته یکمی هم موفق بودم و توجه اون رو یک کمی به خودم جلب کردم و اون اومد واقعا سمت من ولی بعد از یکی دو ماه که من تونستم او رو به خودم جلب کنم دوباره پا پیش گذاشتم و رفتم جلو ولی متاسفانه این دفعه هرچی عقده داشت سرم خالی کرد من نمی دونم اون که به سمت من نزدیک شده بود و می خواست من دوباره به سمتش برم همچین برخوردی با من کرد. این دفعه به من با عصبانیت گفت تو اصلا در حد من نیستی و یک چند تا فحش آبدار هم به من داد. گفتش تو همسن بابامی و برادرم بخواد حالتو میگیره من قدم از تو بلندتره و اینکه من از تو خیلی سر ترم حتی به من راجع به پوشش هم گیر داد یعنی تو لباس خوب نمی پوشی یعنی من خودم هم موندم این اگر از من خوشش نمیاد چه جوری اینقدر روی من دقیق بوده تا الان و من رو زیر نظر داشته به هر صورت منم خواستم جواب بدم باز هم بخاطر تجربه خودم رو کنترل کردم و چیزی نگفتم. حالا موندم چیکار کنم توی نگاه این دختر می دونم علاقه به من وجود داره یعنی از همون اول دیدم اون هم بخاطر تجربه ای بود که از قدیم داشتم و الان خود هم بعد از 7-8 ماه واقعا دوستش دارم البته من سعی کردم سر و وضعم رو مرتب تر و جذاب تر بکنم که البته همش من رو با نگاهی غرور آمیز دنبال می کنه منم دیگه فعلا جرات ندارم برم سمتش چون می دونم باز هم بار من می کنه دیگه از دور و اتفاقی سعی می کنم ببینمش که دوباره به من مشکوک نشه الان هم که یک ماهی امتحاناش تموم شده اومده ایران منم موندم چیکار کنم وقتی برگرده یکاری کنم واقعا به من علاقه مند بشه. البته به خاطر سن کمی که داره 22 یکمی بولهوس هم هست وهمش با همکلاسی های پسرش صحبت می کنه ولی باز هم حواسش به من هست یا شاید من اینجوری فکر می کنم. می خواست ببینم شما نظرتون چیه و من باید چیکار کنم که من رو دوست داشته باشه واقعا چون من به اون علاقه مند شدم و دوست ندارم مثل موارد دیگر این مورد هم نشه. مرسی از راهنمایی شما من سعی کردم در متن خیلی خودمونی صحبت بکنم که مغز مطلب رو رسونده باشم

[pasta]

اگه دختری به پسری علاقه داشته باشه و مد نظرش به عنوان یه کیس باشه، شاید حتی بهش جواب نه بده اما در چند بار متوالی تخریب شخصیت نمی کنه.
فکر می کنم انتخاب شما از روی ظاهر ایشون هست و با توجه به اختلاف سنیتون احتمالا ارزش های ایشون با شما کاملا متفاوت هست و هنوز به اون پختگی که باید نرسیدن که بتونن پاسخگوی نیاز های شما از یک ارتباط و ازدواج باشن.
اگه طرف مقابلتون چنین شخصیتو عملکردی نسبت به شما نداشت می شد وارد بحث خواستگاری با خانواده ی ایشون (و نه خود شخص ایشون) شد.
اما به نظر من ایشون مناسب شما نیستن.
یه سری نگاه ها و توجه هارو بگذارین به حساب شیطنت ایشون که ممکنه به اشخاص دیگه هم داشته باشن.