عدم همکاری همسرم برای حل معضل آوارگی ما

[dandelion]

سلام

در فاصله دور از خانه، در حال تحصیلم، پیشتر همسرم قول داده بود در چنین زمانی کاملا همراهم باشد. اما این کار را نکرد و اکنون تنها مانده ام و از هر سو تحت فشارم. فشار درس، فشار رفت و آمدهای متوالی طولانی و بسیار طاقت فرسا، فشار پروژه و استاد. فشارهای مالی. فشار هر دو خانواده برای کم کردن زمان اقامتم در غربت( مخصوصا خانواده همسرم که بسیار برایم آزار دهنده است) نداشتن حریم خصوصی و اجبار به سر و کله زدن با چند آدم ویران تر از خودم و مهم تر از همه فشار های عاطفی که از سمت همسرم متحمل می شوم.

تلاش من برای گرفتن خوابگاه متاهلی به جایی نرسید، اکنون در توان همسرم هست که در محل تحصیل من خانه ای بگیرد و خودش و مرا از این همه سختی رها کند، اما این کار را انجام نمی دهد...

این فشار ها از حد تحمل من خارج است، دارم متلاشی می شوم و راه برون رفتی نمی دانم، جز جدایی و خلاص شدن...

دیگر خسته شده ام از بس لب به شکوه باز کرده ام از دوری و نیازهایم و پاسخی نگرفتم ....

لطفا کمکم کنید :-(

[dandelion]

UP!

[صبا_2009]

سلام.

دانشجوی چه مقطعی هستین و سال چندم؟

[dandelion]

سلام صبای عزیز
خدا رو شکر که یکی نوشت ....


دکترا، دوم ...

اخیرا سرزنش های اطرافیان و انتظاراتشان هم بالا گرفته... سابق خیلی برام مهم نبود و چندان متوقف نمی شم رو این جور گفتمان ها، اما حالا که تحت فشارم، نمی توانم چندان بی تفاوت باشم ...

[ammin]

سلام.

مشکلاتی وجود دارد اما ذهن شما هم آشفته است.

ابتدا آرامش خودتون رو حفظ کنید.معمولا ما دنبال این هستیم که اول مشکلات حل شود بعداحساس خوب راتجربه کنیم درصورتی که برعکس قضیه هم امکانپذیره واینکه اول احساست روخوب کن بعد به حل مشکلات بپرداز چون باتغییراحساس بدبه خوب خودبه خودبعضی مشکلات ازجلو چشم کنارمیروند...

الان اصلی ترین مسأله شما چیه؟مالی یامسکن؟نظر همسرت چیه؟بهانه ش برای کمک کردن یانکردن چیه؟چقدر دراین شرایط به کمک مالی یامسکن ازطرف همسرت نیاز داری ووابسته هستی؟تاحالا چه اقدامی برای جلب حمایت همسرت کردی؟چطوری بهش گفتی؟کیفیت ارتباطتون چطوره؟

[dandelion]

سلام

ممنون که نوشتید. حق با شماست... آنقدر آشفته ام که اکنون می توانم به یکباره دست از همه چیز بشویم! ....


1- از لحاظ مالی درآمد خودم کفاف نمی ده و به همسرم وابسته ام- خیلی اوضاعم بد نیست در این مورد و اگر مشکلات دیگر نباشه، این رو می تونم تحمل کنم....

2- مهم ترین مسئله اینه که من دیگه نمی تونم این دوری فیزیکی و مشتقاتش و این سبک زندگی مجردی رو تحمل کنم. مخصوصا که هیچ امیدی به تغییر وضع دست کم تا سه سال آینده نیست ...

3- ارتباطم با همسرم بد نیست و تا این اواخر همراهی او را داشتم، اکنون اما از او دور و دور تر می شوم... علاقه اش دارد از سرم می پرد، وقتی می بینم بین این همه سختی تنها مانده ام و تنها شانه های من است که دارد خم می شود ...

4- می تواند ماشینش را بفروشد و اینجا خانه رهن کنیم ( حقیقتا نیاز به ماشین نداشتیم، چون پدر همسرم بسیار به ما لطف داشت، و ماشین بهتر ِ خودش را به زور می داد به ما و شرایط سختی بهشان تحمیل می شد، و به خاطر اینکه همسرم آنقدر ها قاطعیت نداشت و نمی توانست مقابل این لطف پدرش بایستد و بگوید "نیاز نداریم"، مجبور شدیم ماشین بخریم و همه پول ما گرو آن است! )- می توانم قسمتی را از وام ودیعه دانشگاه استفاده کنم- می شد خانه خودمان را اجازه دهیم و اینجا خانه بگیریم - مدیونید اگر فکر کنید یکی از این پیشنهاد ها را او داده باشد! ....



5- چرا خودم ار خلاص نمی کنم از این رابطه معلول؟! نمی دانم! ....

[ammin]

خواهرخوب زندگی مشترک بین دو نفرهست.

هر دوعلایق،آرزوهاباورهاتجارب ،دغدغه هاومهمترازهمه اولویتهایی دارندکه باید دسته بندی شوند.دغدغه ی اصلی شماکاملا قابل درک هست این نیازهای عاطفی به همدیگر دوطرفه هست

.امادربقیه موارد نمیشود خواسته های یکی فدای دیگری شود. شاید منبع تأمین مالی همسرت شهرخودش باشه و نقل مکان براش دشوارباشد. شایدایشون هم معترض باشد که تمرکزشمابرتحصیلتان مانع از باهم بودن بیشترتان شده...

رنجها ومشکلات باعث قویترشدن ما میشه نه اینکه وسط کارقافیه راببازید...وقتی دو نفر همدلانه وباحسن نیت به راه حل فکرکنندحتماراه های درست روپیدامیکنند.

تشخیص اینکه جای ثابتی سکونت کنیدیاهردو تامدتی متناوبا به هم سربزنید باخودشمادو نفرهست..اگه شماشرایط اورودرک کنید وبا این موضع باهاش صحبت کنیدرابطه موثر ترمیشوداحتمالاایشون هم متقابلاشمارودرک خواهندکرد،تاچند تاراه حل کاربردی پیداکنید.. از سرزنش خود واو دست بردارید ایشون مسئول رفتار خودظ در برابر پدرش هست وشما در بهترین حالت فقط میتونستید مشورت وهمفکری کنید که ماشین رو بخرد یا خیر.

جای شکرش هست که رابطه شما مزیتهاونکات مثبت اصلیش پابرجاست..

.احساسات عاطفیت روبهش پنهان نکن وابرازشون کن دغدغه هات روباهاش درمیون بذارمن پیشنهادمیکنم حضوری باهاش صحبت کنید.این لینک رو هم لطفا مطالعه کنید:

http://www.hamdardi.net/thread-10711.html

.