من 30 سالمه و همسرم 25 ساله. هر حرفی چه جدی چه شوخی بهش میزنم قهر میکنه. مثلا یکبار توی تماس تلفنی چند دقیقه مکث کرده بودیم و حرف نمی زدیم بهش گفتم اگه نمیخایی صحبت کنی قطع کنیم و سر این حرف من ناراحت شد و چند روزی باهام صحبت نمی کرد. البته کلا یه بار فقط یه حرفی رو به شوخی گفتم اونم اصلا شوخی بدی نبود ولی بازم قهر کرد.
البته از اول هم لجباز و مغرور بودش و کلا هر وقت که ما با هم حرفمون شده به خاطر غرورش هیچ وقت زنگ نزده و همیشه آشتی از طرف من بوده. توی دعواهامون چندین بار اون مقصر بوده و چندین بار هم من ولی همیشه من بعد از یک تا چند روز بهش زنگ زدم چون گفتم زندگی مو دوست دارم. چندین بار باهاش حرف زدم و بهشم گفتم که این خصوصیاتتو کنار بزار ولی تا الان هیچ تاثیری نداشته.من خودم کلا آدمی هستم که اصلا غرور ندارم و همیشه بهش محبت میکنم خیلی بیشتر از خانومم نسبت به من. خوش برخورد هستم و برای کاراهای آیندم باهاش مشورت می کنم. دیگه چه خصوصیاتی منظورتون هست؟
شاید بقول شما رفتارش نوعی اعتراض به یه رفتار دیگه من باشه ولی کلا چون آدم توداری هستش هر کاری میکنم بهم نمیگه از چی ناراحته و یا مشکلاتشو نمیگه. حتی مشکلاتشو به پدر و مادرش هم نمیگه. چندین بار بهش گفتم اگه از چیز دیگه ای ناراحتی به من بگو ویا اگه یه رفتار من اذیتت میکنه بگو تا اصلاحش کنم یا انجام ندم ولی بازم تا الان چیزی نگفته تا بدونم مشکل کجاس.
علاقه مندی ها (Bookmarks)