سلاممن دختری 22 ساله هستم که تو رشته پزشکی درس میخونم خواهرمم 1 سال از من یزرگتره و تو همین رشته درس میخونه.راستش اصن بلد نیستم حاشیه برم و سریع میرم سر اصل مطلب.من و خواهرم از لحاظ ظاهر شبیه همیم فقط من سبزه هستم و ایشون پوستشون روشن تر و یه کم تپل تر هستن. ما هر دو تو یه دانشگاه درس میخونیم و تو این مدتی که من اومدم دانشگاه حتی یه نفر هم از من خوشش نمیاد.تا این سن هیچ پیشنهادی نداشتم و در صورتی که دوستام همشون برخلاف من هستن... خواهرمم کلی خواستگار داره ولی هیچکس از من خوشش نمیاد نمیدونم دلیلش چیه شاید به خاطر اینه که خیلی خجالتی هستم چون اعتماد به نفسم پایینه هروقت یه پسری داره نگام می کنه از ترس سرمو میارم پایین چون احساس می کنم خیلی زشتم و پسرا هم فقط به زیبا بودن توجه می کنن.خیلی ناراحت و افسرده شدم.نمیدونم واقعا ظاهره انسان چیزیه که دست خودش نیست یعنی این موضوع اینقد مهمه که بخاطرشون چشممونو به همه ی خوبی های دیگه فرد ببندیم? من کسی هستم که تا حالا کمترین ارتباط حتی در حد اس ام اس یا تو فیسبوک هم با کسی نداشتم بعضی وقتا با خودم میگم کاش یه کم اشتباه می کردم که حالا دلم نمی سوخت. من اخلاقم خوبه واسه همین دوستای دختر زیاد دارم ولی هیچ پسری تاحالا نشده که بهم ابراز علاقه کنه.خودمم ارتباطم با پسرا محدوده فقط در حد حرفای ضروری...نمی دونم واقعا افسرده شدم نمیخوام به هر قیمتی یکی ازم خوشش بیاد ولی دلم میگیره که تا این سن هیچ کس ازم خوشش نمیاد و احساس می کنم که اگه همین طور ادامه پیدا کنه هیچوقت ازدواج نمیکنم ومن نمیخام اینجوری بشه...هیچکس نمیخواد...کمکم کنین?چیکار کنم??