این مطلب رو جایی خوندم . خیلی به دلم نشست . اگه خلاف قوانین بود پاکش کنید
به سلامتی همه مردا
یه وقتایی فک می کنم مرد بودن چقد میتونه غمگین باشه
هیچکس از دنیای مردانه نمی گوید هیچکس از حقوق مردان دفاع نمی کند
هیچ انجمنی با پسوند (مردان) خاص نمی شود مردها نمادی مثل رنگ صورتی ندارند
همه از حقوق و دنیای زنها می گویند در حالی که حق و درد هر زنی یکی از همین مردهاست یکی از همین مردهایی که دوستمان دارد وقتی می خواهد حرف خاصی بزند هول می شود حتی همان مردهایی که دوستمان داشتند ولی رفتند یکی از همین مردهای همیشه خسته از همین هایی که از ۱۸ سالگی دویدن را شروع می کنند و مدام باید حرص بخورند سربازی,کار,درآمد,تحصیل... همه از مردها همه توقعی دارندباید تحصیل کرده باشد پولدار خوشتیپ قد بلند خوش اخلاق قوی ... و خدا نکند یکی از اینها نباشد! ما هم از مردی که از صبح تا شب برای خوشبختی ما سگ دو می زند انتظار داریم شب زیر پنجره ی اتاقمان ویولن بزند و از عشقش به ما بخواند توقع داریم همزمان دوستمان داشته باشد زندگیمان را تامین کند صبور باشد و دلداریمان بدهد همیشه بوی خوب بدهد زود به زود اصلاح کندبا ما به مهمانی های مزخرفی که وست داریم بیاید و کسانی که دوست داریم را دوست داشته باشد دوست های مجردیش را رها کند توی جمع قربان صدقه ی مان برود و هیچ زنی را زیباتر از ما نداند
و این مرد حتی یک نخ هم (سیگار نکشد) . مردها دنیای غمگین صبورانه ای دارند وقتهایی که داد می زنند وقتهایی که در خیابان دست به یقه می شوند وقتهایی که چکشان پاس نمی شود وقتهایی که جواب اس ام اس های شب بخیر را از خستگی نمی دهند ولی با وجود تمام اینها ما موجودات شگفت انگیز غرغروی بی طاقت را دوست دارند...
به سلامتی همه ی مردها
علاقه مندی ها (Bookmarks)