سلام دوستان
با اجازتون یه کم از خصوصیات خودم میگم شما بگید به نظرتون برم دنبال ازدواج یا نه؟
من پسری هستم 28 ساله
یکی از مهم تریم اهداف من تو زندگی پیدا کردن یه شغل دولتی بود که با کمک خدا تونستم بهش برسم
حدودا یک سالی هست شاغلم
اما از وقتی شاغل شدم احساس میکنم دیگه هدف خاصی تو زندگیم ندارم
تا وقتي سركارم چون سرم گرمه مشكل خاصي ندارم اما ظهر که میام خونه هيچ انگيزه اي براي زندگي ندارم همش يا خوابم يا سرم تو گوشي هست
اعضاي خونواده هم كه هر كدوم دنبال مشكلات خودشون هستن
اما يه چند تا مشكل دارم كه انگيزم رو براي ازدواج كم كرده
اول اين كه من كلا آدم درون گرايي بودم و سرم تو لاك خودم بوده همين باعث شده مشكلات ديگه اي هم به وجود بياد
مثلا اين كه آدم كم رويي هستم و ميترسم به راحتي نتونم با اقوام همسرم ارتباط برقرار كنم (البته از وقتي رفتم سر كار كمي بهتر شدم)
يا اينكه يه كم خجالتي و زودرنج هستم كه اين باعث شده كه اعتماد به نفسم كم بشه و ميترسم نتونم با مشكلات زندگي مشترك كنار بيام
دوستان زيادي هم ندارم كه بتونم وقتم رو باهاشون بگذرونم به همين دليل به شدت نياز به يه نفر دارم كه بتونم باهاش حرف بزنم
(مهم ترين هدف من از ازدواج هم همينه)
اميدوارم تونسته باشم شخصيتم رو به شما معرفي كنم
راستش هر وقت فکر ازدواج میاد سراغم احساس میکنم به خاطر فرار از مشکلات روحيم هست که دارم به ازدواج فکر ميکنم
به نظر شما بايد صبر كنم تا مشكلات شخصيتيم كمتر بشه يا ازدواج كنم؟
منتظر پيشنهادات شما هستم
علاقه مندی ها (Bookmarks)