+من با عشقم چیکار کنم

[samira77]

سلام من اسمم سمیراست 17 ساله. چند ماه پیش با یک پسری از طریق تلفن اشنا شدم و قرار گزاشتیم بعد از 2 سال که دانشگاهش تمام میشه با هم ازدواج کنیم ما فقط از طریق تلفن و نامه با هم ارتباط داریم چون من بوشهریم و اون تبریزی.بنابراین تا حالا همدیگرو ندیدیم و فقط عکس به همدیگه دادیم.حالا بعد از 6 ماه با هم بودن کم کم خانوادم با دیدن قبض تلفن به ما مشکوک شدن.من میدونم که هر دو خانواده با این ازدواج مخالفت میکنن.ما همدیگه رو دوست داریم و حاضر نیستیم از هم جدا شیم. ایشان با خانوادش موضوع رو مطرح کرد اما اونا مخالف ازدواج ایشان هستند و گفتند تا بعد از 2 سال حرف ازدواج نمیزنی.خواهش میکنم کمکم کنید که با این عشقم چیکار کنم

[مدیرهمدردی]

سلام
برای حل این مشكل فقط باید فراموشش كنی.
اگر سئوالات بخش مشاوره ازدواج را بخوانید، و همچنین مقالات آموزشی آن را،‌متوجه خواهید شد،‌كه سرانجام كارتان به كجا خواهد كشید.
لذا به جای سئوال كردن یا پاسخ دادن حداقل 2 هفته ای فقط سرنوشت همسالان خودت را كه وارد چنین رابطه هایی شده اند را مطالعه كن.

[samira77]

سلام.ممنون از پاسختون اما مگه میشه عشق رو به راحتی کنار گذاشت.به خدا نمیتونم.

[مدیرهمدردی]

سلام77 samira
اگر واقعا نظر من رو بخواهی، اینه که عشق را به سختی هم نمی توان کنار گذاشته.
و اصلا چرا ما باید عشق را کنار بگذاریم.
مگر عشق جز خوبی به ما چه می دهد که کنار بگذاریم.
شاعر میگه آنکه دلش زنده نیست به عشق
به فتوای من نمرده بر او نماز کنید.

تصور می کردم پاسخ کوتاه و صریح من منجر به سوء تفاهم در شما بشود.
دوست گرامی
عشق را نگفتم کنار بگذار. عشق یک احساس درونی بدون تعریف در درون هر کدام از ما انسانهاست. که با آن رشد می کنیم.
اما اگر اشتباه کنیم و عشق را با همبستری و مسائل جنسی و ازدواج مساوی بگیریم اشتباه می کنیم.
من نگفتم عشقت را فراموش کن، من منظورم ازدواج ، همآغووشی و مسائل جنسی و ... می باشد. شما به خاطر شرایط خاصی که گفتید و سن شما و تفاوتهای اساسی که دارید و مخالفت خانواده ها و .... با ازدواج مشکل دارید. لذا باید یکدیگر را فراموش کنید.
ولی تجربه عشق را با خود همیشه دارید.

نکته مهم:
حتی آنها که از طریق عشق ازدواج هم می کنند، بزودی متوجه می شوند که ازدواج = عشق نیست.
و عشق تجربه اولی بود که در دلشون است و ازدواج با مسئولیت ها، تعهد ها ، مهارتها ، فرزندپروری و ... همراه هست که با عشق تفاوت می کند. گرچه می تواند متاثر از آن هم باقی بماند.
لطفا سایر سئوال و جوابهایی که در پست قبلی اشاره کردم را مطالعه کنید تا بهتر منظورم را متوجه بشوید.

راستی نگفتم عاشقان خیلی عجول و احساسی هم هستند....
لطفا یه کمی صبورانه....

[niloofar 25]

سلام!
راست ميگي عشقو نميشه فراموش كرد.ولي ميشه به خاطره سپرد ،ميشه روش كار كرد .ميشه درباره اش تحقيق كرد (درباره عشق وتفاوتش بابقيه چيزا)ميشه دوسال بزرگترش كرد .ميشه باهم به يه حالت روحي مشترك برسيد اگه واقعا"مال هم باشيد.ميشه پيشرفت كني و لايق عشقت باشي.ميشه شعله اين عشق اتيشي را كمتر كني و يه دوستي پايدار را جايگزينيش كني و ميتوني اگر تا اون موقع از خاكستر عشقي آتيشي يه ققنوس هميشگي از عشق و دوست داشتن متولد شده بو د اونو مثل يه خاطره عزيز و برگ افتخار به همه نشونش بدي و يا اگه خداي نكرده ايني نبود كه تو بتوني باهاش بالا بري فراموشش كني و به اوج گرفتن فكر كني !
حتما"اون بالا پرنده اي است كه منتظرته.موفق باشي!

[tanha_999]

سلام
برای حل این مشكل فقط باید فراموشش كنی.
اگر سئوالات بخش مشاوره ازدواج را بخوانید، و همچنین مقالات آموزشی آن را،‌متوجه خواهید شد،‌كه سرانجام كارتان به كجا خواهد كشید.
لذا به جای سئوال كردن یا پاسخ دادن حداقل 2 هفته ای فقط سرنوشت همسالان خودت را كه وارد چنین رابطه هایی شده اند را مطالعه كن.

ببخشید چند روزیه دارم پستای شما رو می خونم من شک دارم شما مشاور باشید اخه یعنی چی فراموشش کنه چرا شما این همه با عشق و دوست داشتن مخالفید هر جا هر کس راهنمای می خواد شما پیشنهاد می کنید که صورت مساله رو پاک کنه من مقاله ها رو خوندم اما اینا تئوری هایی بیش نیست چیزی بگید که کاربردی باشه شاید خیلی از زندگی ها با عشق شروع شده و سرانجام خوبی نداشته اما خیلی از زندگی هایی که با عشق شروع شده روز به روز بیشتر میشه اصلافک می کنم شما یه روبات هستید که یک سری قواننین رو ثبت کردید هر چیزی غیر از این از نظر شما رد میشه مگه میشه عشق از زندگی و ازدواج جدا باشه مثلا ما عاشق یکی دیگه باشیم اما با یکی دیگه که از نظر منطقی اوکی هست زندگی کنیم ؟ من که اصلا رفتار شما رو نمی فهمم اگه ما از روی احساسات حرف می زنیم شما فقط دارید یک سری قوانین دیکته شده رو تکرار می کنید


جواب من به دوستمون ببین عزیزم شما فقط با هم صحبت کردید و عکس دادید به هم اما تا حالا با هم از نزدیک روبرو نشدید پس فک کنم زوده که بگی عاشقشی شاید اگه بگی دوستش داری بهتر باشه و این که این حق توه که دوست داشته باشی با کسی که دوستش داری ازدواج کنی اما خودت می دونی شرایط برای شما محیا نیست من پیشنهاد می کنم با خانوادت صحبت کن به اونا مشکلتو بگو البته شاید اونا تنونن درک کنن اما مطمئنم اگه اصرار کنی بات کنار مییان بشون بگید بتون فرصت بدن که همدیگه رو بشناسید البته هدایت شده من مطمئنم وقتی رابطه ها نزدیک تر بشه شاید اون چیزیو که تو ازش ساختی دیگه اون نباشه سعی کن از حالت مجازی در بیاد و واقعی شه راستی اگه خانواده درکت نمی کنن بلاخره یه نفر توی خانواده هست که بتونه بت کمک کنه مطمئن باش بگردی پیدا می کنی از اون کمک بخواه شاید این همون نیمه گم شده تو باشه شاید هم اشتباه کرده باشی اما بیگدار به آب نزن من مطمئنم هر آنچه رو که تو می خوای همون میشه دست از تلاشت بر ندار و قدمهاتو حساب شده بردار برات ارزوی موفقیت می کنم این حق توه و برای بدست اوردن حقت تلاش کن اونی که باید بفهمه انتخابش درست بوده یا نه فقط و فقط خودتی

[مدیرهمدردی]

سلام tanha_999
متاسفانه همیشه آنچه در رویا و آرزوی ما هست، همان واقعیت ها نیستند. و در بسیاری مواقع عملی نیست.
اگر از همه زندگی یک فرد بخواهیم فقط یک مقطع کوچک اول آشنایی و احساسات آن را در نظر بگیریم، حق با شماست. یعنی بهتر است که من هم توصیه شما را بکنم. اما چه کنم من نمی توانم چند روزی کنار مراجع باشم و او را از نظر احساسی شارژ کنم و رهایش کنم.
همین مراجع فردایی دارد، و پس فردایی و سال دیگری ....
او باز هم بر می گردد و این پستها را می خواند. و گفته های من و شما را در عمل آزمون می کند. آنجاست که از شما و من توقع جداگانه ای خواهد داشت.
من در قبال پاسخی که به مراجعان می دهم مسئول هستم. که با توجه به همه جوانب و آینده هم پاسخ گویم. لیکن شما به خاطر پاسخت هرگز مسئولیت حرفه ای متوجهت نمی شود و بابت اشتباهی که در راهنمایی خود می کنید مواخذه نخواهید شد و عذاب وجدانی نخواهید داشت.
البته اگر شما هم چند هفته ای وقت بگذاری و فقط و فقط سرنوشت و خطاهایی که دیگران در ارتباطهایشان را بخوانی و ببینی، شما هم محافظه کار خواهید شد.

و نکته آخر:
اشتباه نکن. وعجله نکن، پستهای مرا در مورد عشق بخوان.
متوجه خواهی شد، کمی عجله دارید، گفتم که آدمهای عاشق عجولند....

[tanha_999]

سلام من فک می کنم شما همیشه نیمه خالی لیوان را میبینید این که شما به راحتی می گید فراموش کن اشتباهه چند نفر را برایتان مثال بیاورم که با وجود تفاوت سنی باز هم خوشبخت بودن چرا این ادما رو نمی خوای ببینی فقط این که یک عده از این روابط ضربه خوردن باید فراموش شه من اصلا دوست دارم بدونم شما خودت اول عاشق شدی بعد ازدواج کردی یا برعکس بوده حاضرم قسم بخورم ازدواج شما خیلی سنتی بوده من فقط از شما یه خواهش دارم وقتی می خوای با مراجع حرف بزنی دردشونو حس کن خودتو جای اونا بذار همین نه این که از کنار به مسائل اونا توجه کن اینی که فقط بگی فراموش کن محافظه کارانه نیست این پاک کردن صورت مساله است فک می کنی اینو فراموش کرد دیگه براش موردی پیش نمی یاد؟تمایل به دوست داشتن تو خون هر کسیه و این از سن 17 یا 18 سالگی در اوجه چرا نباید کاری کرد که اون شخص خودش به نتیجه برسه

[مدیرهمدردی]

سلام tanha_999
من احساس شما را می فهمم. اما متاسفانه در راهنمایی های مرسوم اینترنتی فرصت اندكی برای هم حسی می ماند. و ناچارا نتیجه را در چند خط تذكر می دهیم. لیكن در مشاوره های حضوری با روشن كردن ابعاد ، شرایط را برای مراجع جهت رسیدن به راه حل فراهم می كنیم.
یك سوء تفاهم جدی هم پیش آمده است. این همه تاكید و فشار من به عنوان مشاور،‌محافظت از مروارید گرانبهای عشق از شر آفات مختلف است.
اگر شما می بینید دختر و پسری علیرغم تفاوت سنی خوشبخت بوده اند به خاطر اینست كه عشق را شناخته بودند، مهارت داشتند و از آن محافظت می كردند و آفت زدایی لازم نسبت آفت های آن داشته اند.
چه سنتی چه مدرن و .... هر طور كه باشه باید بین زن و شوهر مودت و محبت باشه. و شدت و حدت آن نیز درون افراد حس میشه و گفتنی نیست. كسانی كه عشق را تجربه كرده اند ، می دانند كه این یك حالت درونی غیر قابل توصیف است.
تفاوت شاید در شروع باشه. یكی دختر را درخانواده اش می بیند و مهر و محبتش به دلش می نشنید، یا دختری پسری را در شكل خواستگار در منزل خودش می بیند(سنتی)،‌یا ممكن است در محل كار،‌ تحصیل یا تفریح ،‌یا همسایگی او را ببیند. اما بدون محبت و عشق و دوستی هرگز ما به كسی نگفتیم كسی را تحمل كن یا ازدواج كن.

البته احساسات شما قابل تحسین است. مراجعان ما به سادگی احساسات درونی خودشون را به ما منعكس می كنند. شاید باورش برات سخت باش. همانطور كه شما مرا بدبین می دانید كه نصف خالی لیوان را می بینم. بعضی از مراجعان مرا خوشبین می دانند كه فقط نصفه پرلیوان را می بینم.

بسیاری مراجعان برای مشاوره نزد مشاور نمی آیند،‌بلكه خواستار ok‌ هستند. و با هر شیوه و زبان و بازی كه بلدند در این مسیر اقدام می كنند. و البته قبلا این نقش را با خانواده و اطرافیان هم تمرین كرده اند.
در حالیكه مشاوره با یك متخصص الگوی مشخصی داره. البته می توان مشاور را عوض كرد،‌اما گاهی ما با مراجعانی روبرو می شویم كه چندین مشاور را عوض كرده اند نه برای راه حل ، بلكه برای اینكه تائیدی برای روش خود بگیرند.
و باز هم توصیه آخرین پست قبلی خود را تكرار می كنم:

نکته آخر:
اشتباه نکن. وعجله نکن، پستهای مرا در مورد عشق بخوان. سئوالات مراجعان را به دقت بخوان.
متوجه خواهی شد، کمی عجله دارید، گفتم که آدمهای عاشق عجولند....

[ddd]

میان کلام دوستان شکر !!!

tanha_999 جان سلام !

عزیز برادر ! اینجا نت هست ! جلسه ی مشاوره ی حضوری نیست که ! اینجا هر روز عده ی زیادی می آیند و سوال مطرح می کنند . اگر قرار باشد در اینجا برای هر فردی فرایند مشاوره و کلیه ی مهارت های آن از جمله انعکاس احساسات که شما به آن اشاره کردید اجرا شود ، پدر مشاور در خواهد آمد ! من فکر می کنم آقای مدیر همدردی به جای انجام این فرایند زمان بر برای این حجم فراوان سوالات ( اون هم در شرایطی که من اخیرا حضور هیچ یک از دوستان متخصص رو در جواب ها نمیبینم ) به « ارائه ی اطلاعات » می پردازند که از نظر من هم کاری عاقلانه هست ...
درباره ی نظریات بهتره بدونید که نظریات در روانشناسی از تجربه ی منظم به دست می آید و همینطوری دیمی نیست ! آیا این تجربیات منظم علمی معتبر هستند یا تجربیات تصادفی و نامنظم شخصی ؟!
اگر علاقه مند به دانستن چگونگی به دست آمدن نظریات در علوم رفتاری هستید می تونید به کتاب « روش تحقیق در روانشناسی و علوم تربیتی » تالیف دکتر علی دلاور ، به عنوان نمونه مراجعه کنید .
در اینجا که شما درباره ی ازدواج آقای مدیر نظر دادید ، باید عرض کنم مشاور زبده هرگز نمیاد نیاز ها و مشکلات شخصی زندگی خودش رو وارد فرایند مشاوره کنه و قضاوت شما ارتباطی به جواب حرفه ای ایشون نداره .
در ضمن نه ایشون و نه هیچ مشاور حرفه ای و کاربلد دیگه ای هرگز و هرگز مراجع خودشون رو مجبور به انجام کاری نمی کنند ، تمامی گفته های ایشون پیشنهاد هست ، مراجع میتونه بپذیره یا نپذیره ... خیلی راحت .