[/font]سلام .من یه دختر 21 ساله ام که حدود 6 ماهی هست که با یه پسر 28 ساله آشنا شدم.چون عشق اولمه خیلی دوسش دارم ولی همه میگن انتخابت اشتباهه.خب تا حدودیم قبول دارم ولی نمیتونم دوریشو تحمل کنم.تازگیا خیلی فرق کرده هرچی میگم بی چک و چونه قبول میکنه. حتی حاضره کارشو که دوسش داره چون خانوادم دوست ندارن عوض کنه.ولی یه مشکلی هست اینکه اهل مشهده و من بچه تهران.خانوادم با قضیه مشهد رفتن من مخالفند.ولی در آخر میگن هرچی خودت تصمیم بگیری .ولی وقتی اطرافیانت ساز مخالف میزنن و تصمیم گیری و به خودت محول می کنن یه جورایی آدم تو تصمیمش دودل میشه.یه مشکل دیگه هم دارم .طرف من وضعیت مالی خوبی نداره و یکی از علت های مخالفت خانواده من هم همینه.اگه میشه کمکم کنید با این بلاتکلیفی چی کار کنم؟[font=Arial]
علاقه مندی ها (Bookmarks)