خانواده شوهرم اصلن من رو قبول ندارن چون من تهرانی هستم خواهش میکنم بهم کمک کنید

[fakhteh1365]

سلام دوستای خوبم قبلن مشکلاتم رو گفتم

خانواده شوهرم اصلن من رو قبول ندارن چون من تهرانی هستم و اونها شهرستان و اذری هستن
و از وقتی جاریم که اهل همون شهر هست اومده تو خانوادشون اون رو قبول دارن و من محبت هام تو رفتار و عملی خیلی بیشتر از اون خانم هست ولی خوب بهرحال تو جمع زنونه اصلن باهام حرف نمیزنن و من رو پس میزنن من تمام روزهای مهم سال میرم شهر اونها ولی باز هم همین منوال هست من تک دخترم و تو جمع اونها اذیت میشم و کوچکترین شتباهی از سمت من رو بزرگ میکنن و همه اخم ها تو هم مخصوصا مادرشوهرم و همه از این موضوع سو استفاده میکنن حتی بچه ها شوهرم هم نه اینها رو میبینه تازه طرف اونها رو میگیره و بازهم همه سو استفاده میکنن اونها حتی از ادب من بدشون میاد سختشونه باهام تو همه چی من و زندگیم نظر میدن ولی در مورد جاریم اینطور نیستن
کمکم کنید میخام دیگه تا بچه دار نشم نرم شوهرم زن قوی میخاد برای بچه دار شدن ایا تو کل جمع تحقیر بشی قوی بودنه من گه حرفی بزنم مسخره یا تحقیر میشم با اینکه مهندس هستم و از لحاظ علمی از همشون بالاترم درسته حقوق کمی دارم با اوضاع کار الان تو خونه داری و همراه بودن با شوهرم کم نگذاشتم

[violet]

سلام دوست عزیز
یکم شما باید محکم باشی , وقتی خانواده همسرت باند تشکیل دادن , دلیلی نداره شما تمام تعطیلات و روزای خوبو بری خونه ی اونا تا بین خانوما زجر بکشی !
من جای تو بودم نمی رفتم وقتی می دیدم در قبال احترام و ادبی که دارم فقط بدی می بینم! چند بار نرو اونوقت خودشون می فهمم چقدر بد رفتار کردن باهات و همچنین شوهرت متوجه می شه ...
همسرت چند سالشه ؟ خودت که احتمالا متولد 65 هستی با توجه به نام کاربریت می گم ..
شما چطوری آشنا شدید که الان خانواده همسرت تورو نمی پذرین ؟

[fakhteh1365]

36 ساله هست سنش بالاست ولی هی میگه ما محبت میکنیم به اونها کاری نداریم
سه ساله ازدواج کردم از همو اول همین طور بودن اشنایی باهاشون نداشتم شوهرم با کلاس و با ادب هست و به حریم کسی تجاوز نمیکنه ولی متاسفانه خانوادش اینطور نیستن با اینکه دور هستیم ولی یک جورایی بهشون وابسته است سالی سه چهار بار میریم اونا حتی عروسی میرن زیاد به ما نمیگن اصلن هم برای من تعریف نمیکنن البته من هم به خاطر شرایط چندباری ناراحتیم رو جلوی اونها نشون دادم و سر همسرم یا بچه خاهرش خالی کردم تازه اونا وایمیسن ما بریم اونجا از ماشین ما استفاده کنن دسته جمعی برن تفریح بچه خاهرش گفت چون شما بیایید مامان و خاله و خانم ها میتونن راحت باشن وایمیسیم تا شما بیایید ولی باز هم بی محلی و تحقیر همون اوضاع

چه کنم دوست خوبم ؟ روزی نیست فکر نکنم به این چیزا

[مهرااد]

دوست نازنین خودت رو راحت کن


دنیا رو از دید اونها نبین. اگه دوست ندارن شما رو ببینن این مشکل اوناس مشکل شما نیس

فکر نکن اونا نبیننت از ارزش شما کم میشه! ارزش شما وابسته به وجود خودته و با دیدن و ندین دیگران نه کم میشه نه زیاد!


ارزش شما زمانی کم میشه که رفتار منفعلانه دارین و تمام تلاشت رو میکنی تا اونها تو رو ببینن! این میشه اغاز ذلت( ببخش منو نازنین)


ادمهای منفعل اگه محبت بکنن دیگران نه تنها نمی بینن بلکه ازشون بیشتردور می شن.

اساسا شما نه مسول شادمانی دیگران هستی نه اینکه مسول خوش امدن دیگران ازشما!

شما مسول خودتی:

اینکه راحت باشی
اینکه خودت رو همون جور که هستی به نمایش بزاری
اینکه همون جور که هستی چذیرفته شی

حالا هر کی مشکل داره بره مشکالش رو حل کنه!


این " دنیا دیدن از نگاه اونا" رو بریز دور و به زندگی زیبا با شوهرت فکر کن! شاید اونا جاریتون رو بیشتر دوس دارن. بهشون حق بده. ادما حق دارن هر کی رو بخان دوس داشته باشن.

در ابراز محبت زیاده روی نکن. توقع بیجا می اره. محبت رو برای وجدان خودت و خدای خودت بکن و انتظار جبران نداشته باش. مگه نهایت چند روز در سال اونا رو می بینی. شاید اونا دوس داشتن عروسشون همشهری باشه حالا که نشده و قاپ پسرشون نصیب شما شده برو خوش باش عزیزممممم این حرفا رم بریز دور. بی خیال


حالا فکر کن خ دوست دارن . به نظرت خ زندگی عوض می شد!! شما فکر م یکنی هر ادم بزرگی همیشه خ مورد توجه بوده!


بریا همیشه این تفکرت یعنی " اهمیت دادن به نظر دیگران" اون هم در این حد رو عوض کن. باور کن پادشاهی می کنی

کارگاه چگونه منفعل نباشیم رو بخون. در ضمن مشکل اونا نیستن مشکل خود شمایی. اونا همون جور که دوس دارن رفتار می کنن شما جوری که دوس نداری: مدام محبت مدام مقایسه و رنجش خودت. اونا رو که نمی تونی عوض کنی ولی خودت رو که می تونی!

[fakhteh1365]

شما تو جمع کسانی که قبولتون ندارن میرید اونم بهترین روزها و تفریح و اینا و اصلن نباید مهم باشه همه فامیل هاشون این رو فهمیدن که چرا من پیششون اینقدر ذلیل هستم فقط پدرشوهرم دوسم داره همین و بس اخه چطوری؟

[مهرااد]

اره عزیزم بودم!!


جایی بودم که من تلاش می کردم دیده نمی شد! مدام سر راهم سنگ گذاشته می شد!


منم اوایل خ غصه می خوردم! خ سعی می کردم جایگاه خودم رو نشون بدم! اما شما فکر م یکنین که کسی که خودش رو زده به خاب میشه بیدار کرد!!!


تجربه شبیه شما رو مادرم داشتن و خ عداب کشیدن و عصبی شدن و ناراحتیهای قلبی... بعد در سنین بالا با فاصله گرفتن از انها و یافتن دل مشغولیهای دیگه و پیدا کردن دوستان دیگه روش زندگیشون رو عوض کردن.


اره عزیزم میشه. امام هفتم م یگن: اگه در دستت طلایی داری و همه کفتن بی ارزشه باورنکن و اگه در دستت جسم بی ارزشی داری و همه گفتن با ارزشه باز باور نکن.


و هیمن طور امام باقر نصیحت کردن : که 5 چیز رو غنیمت بدون:

1) بری جایی خاستگاری بهت زن ندن
2) از جمعی پاشی بری کسی اصلا نپرسه کی بود

3) حرفی زدی باهات مخالفت کردن
4) یادم نیس
5) بازم یادم نیس


فدای شما بشم اصلا غصه نخور. می گن مخالفت هوا با بادبادک سبب پرواز اون میشه!


در ضمن رفیق من شما اگه خوشحالیت وابسته به تایید دیگران باشه که کلاهت پس معرکه س! اتفاقا من جای شما باشم تو همچین جمعی ذوق می کنم. چون به من یاد می دن که مستقل باشم!

تازه گوشت رو بیار جلو اخیرا شنیدم ادما مثل سایه ان . بری دنبالشون ازت فرار می کنن ازشون فرار کنی می ان دنبالت!

یه خورده رو خودت کلاس بزار البته با رعایت احترام اما محبت به اندازه کن ببین چطور دمت رو دارن. از ما گفتن بود دوست عزیز. برات ارزوی خوشبختی بدون وابستگی دارم


تازه از پیامبر هم داریم که با کسی که تو راهمسنگ خودش قرار نمی ده صحبت نکن! حالا شما چه می کنی خ هم از خودت می گذری. سعی کن تعطیلات رو با خانواده خودتون هم باشین

اگه جناب اس سی ای اینجا بودن بهت م یگفتن منفعلی و همین رفتارت باعث مشکلاتت شده.

[asemani]

سلام عزیزم .
قبل از اومدن جاریت رفتارشون باهات چطور بود ؟
چطور آشنا شدید با همسرت ؟ آیا از اول موافق ازدواج شما بودن یا مخالف؟

[violet]

عزیزم ؟ سالی 3-4 بار واقعا زیاد نیست , من فکر کردم هر تعطیلی مجبوری که بری و اونجا باشی !
خود همسرت هم اینطور که می گی کلا مرد خوبی هستش و حرف تو رو یه جورایی قبول داره و ازت خواسته این چند روزی که اونجایی یه جورایی بی خیال باشی و بزاری بگذره !
می دونی به نظرم کسی که در قبال خوبی بد رفتاری می کنه یه چیزیش می شه , اگه به چشم یه بیمار روحی به این افراد نگاه کنی دیگه اذیت نمی شی!!!
خیلی خوشحال شدم که می گی پدر شوهرت باهات خوبه ..
یه چیزی ؟ آخه چرا می گی من پیش اونا ذلیل هستم ؟ شاید تو رو خیلی بالا می بینن چون دختر پایتختم که هستی یه جورایی بهت حسودی هم می کنن ! چرا اینجوری فکر نمی کنی ؟
به نظر من که بیشتر به تو حسودیشون می شه تا اینکه تو رو پایین تر از خودشون ببینن

[مهرااد]

ویولت جان نظرت خ خوب بود ولی اینکه دختر پایتخت بودن ارزش محسوب شه اصلا موافق نیستم! کماکان که شاید خونواده شوهرشون رو همین حساب کتابای ناسیونالیستی ایشونرو دوس ندارن.

[violet]

می دونی مهرااد جان خب از دید من خانواده ای که نتونن یه دختری رو که از یه شهر دیگه گرفتن میون خودشون بپذرین واقعا مشکل دارن !
دوست خود من بود که خانواده شوهرش واسه یه شهر دیگه بودن, این اعتقادو داشتن که دختر تهرانی هستش بهش رو بدیم پرو می شه واسه همین تحویلش نمی گرفتن ! من واقعا اینو می زارم رو ضعف و حسادت !
آره حق با شماست آوردن کلمه ی پایتخت قشنگ نبود , و ویرایش کردن نیاز داره ! بیشتر منظورم این بود که شاید تو رو بالاتر می بینن که اینطوری باهات هستن . حالا یه آیتمش ( از دید اونا نه کلا ) همین تهرانی بودن تو باشه .