سلام به همه دوستان و آرزوی قبولی طاعات
من وشوهرم حدود 4 ساله ازدواج کردیم و یه کوچولوی نازم داریم. شوهرم خصوصیات خوب زیادی داره ولی یه سری ایراداتی داره که کلافم کرده.
1)صحبت کردن و بگوبخند بلد نیس. کم پیش میاد بتونه تو مواقع ناراحتی به من آرامش و دلداری بده.اصلن فکر میکنم ناراحتی من براش مهم نیس.وقتایی که من خوشحالم تریپ جدی میگیره.خودش اهل شوخی نیس منم شوخی کنم تو ذوقم میزنه.
2)تفریح و مهمونی که میریم با بقیه نمیشینه وارد بحث مردا نمیشه اکثر وقتام یه چیزی میشه که بینمون دلخوری پیش میاد.دیگه دوس دارم تنهایی برم مهمونی و تفریح
3)زیاد عصبانی میشه و از کارام ایراد میگیره. قبلنا فوری آروم میشد و معذرت خواهی میکرد ولی جدیدن ناراحتیش ادامه دار میشه.
4)محبت کلامی نداره (البته من بدترم) و به من و احساساتم توجه نمیکنه. اهل هدیه دادن تو مناسبتها نیس حتی تبریکم نمیگه تولدم روز زن ....
دلم محبت و صمیمیت میخواد. انتظار زیادیه؟
ما مشکل خاصی باهم نداریم ولی نمیدونم چرا نمیتونیم باهم خوش باشیم؟؟؟؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)