خواستگاری دختر از پسر؟!!!

[roya22]

من دختری 22ساله و همین ترم کارشناسی رو تموم کردم و قراره به زودی کارمند بانک بشم. خانواده تحصیلکرده و نسبتا مذهبی دارم با وضعیت مالی خوب و قیافه معمولی نسبتا خوب. من تا حالا شخصیتم اجازه نداده که بخواهم با پسری دوست باشم و درعین اینکه در خانه و جمع دوستام خیلی شوخ هستم ولی همیشه جلوی یک پسر متانتم را حفظ کردم.

من از جنبه های زیادی واقعا نیاز به یک همسر دارم که با او به آرامش برسم و دوست دارم به این نیازم از راه شرعی اش پاسخ بدهم ولی من یک دخترم!!!! حق اینکه بروم سراغ کسی که می دانم همسر مناسبی می تواند برایم باشد را ندارم.
سوالم از شما این است که چرا دختر وقتی احساس نیاز به ازدواج می کند مثل پسر نمی تواند اقدام کند و کسی را که مطابق میلش هست انتخاب کند؟ چرا باید آنقدر صبر کند تا شاید یکی بیاید خواستگاریش و آن هم اگر نروند و پشت سرشان را هم نگاه نکنن! من با شرایط نسبتا خوبی که دارم خواستگاری ندارم و تکلیف من چیست؟ مگر خدا خودش نمی گوید که اگر نیازی در وجود شما قرار دادم راه ازدواج هم برای پاسخگویی به این نیاز شما قرار داده ام؟! حتما این فقط راجع به پسرها صدق می کند که می توانند بروند خواستگاری دختر مورد علاقیشان نه ما دخترها که اگر پیشنهاد از طرف ما باشد از چشم هرچه پسر و آدمه می افتیم و محکوم می شویم به خیلی چیزها.
با نگاه به اطرافیان و دوستان و هم کلاسی هام کم کم دارم به این نتیجه میرسم که دختر هرچه بیشتر خودش را زیباتر نشان بدهد یا سر و زبون دار باشد یا عشوه­ بیشتر بیاید و اهل دوست پسر باشد بیشتر طرفدار پیدا میکند! بیشتر دخترهایی مثل من که اهل هیچکدام از اینها نیستند باید همیشه تنها باشند!!! چرا ؟
من موافقم که خواستگاری از طرف دختر واقعا بعدها به ضررش تموم میشه، اما تکلیف من چیه؟
متشکرم

[تنها92]

سلام.منم با شما موافقم ولی وقتی ما این عقایدو داریم بازم به خودمون اجازه خواستگاری از یه پسر رو نمی دهیم.الان دیگه ارزشها ضد ارزشند و ضد ارزشها ارزشند.خود من بارها شاهد شنیدن معیارهایی برای ازدواج بوده ام که به نظرم معیار مناسبی برای انتخاب همسر نیست.مثلا دیده ام که برای انتخاب همسر برای پسرانشان دنبال دختر باکلاس هستند.چرا باید مطرح شود که دختر باکلاس دیدید به من معرفی کنید.

[roze sepid]

فكر ميكنم بايد صبر كرد.
اميدوارم خدا هرچه زودتر با شرايط جديد شغلي همسر خوبي نصيب تو دختر خوبو پاك كنه.

[ویدا@]

سلام رویا

به تالار همدردی خوش آمدید.

پست مدیر همدردی رو برات میزارم و امیدوارم بدردت بخوره.

جواب شما بطور کلی مثبت است یعنی اشکالی نداره.
اما نکات ظریفی دارد که نباید از چشم دور بماند.
- خواستگاری با ایجاد ارتباط عاطفی فرق دارد. در فرهنگ ما خواستگاری یعنی به صورت رسمی خواستن خود را نسبت به همسر آینده چنان اعلام کنید که در پی آن هر دو طرف در صورت مثبت بودن نظرشان ، مراسم ازدواج صورت گیرد. ( پس اینکه یک طرفه به یکی اعلام دوست داشتن بکنیم ، خواستگاری یا ازدواج نیست و صرفا اطلاع رسانی است)
- از آنجا که معمولا روحیه آقایون چنین است که در صورت تمایل به فردی به او یا خانواده او اعلام کرده و پیگیری جهت ازدواج می کنند، باید اگر قصد دارید مثل آقایون خواستگاری کنید این مطالب را بدونید
الف) احتمالا آن آقا به شما میلی نداشته که آنقدر بی خیال بوده تا شما پا پیش بگذارید. ب) باید مثل آقایون تحمل نه شنیدن را داشته باشید و از این بابت با آن کنار بیایید و فکر نکنید شکسته شده اید.
ج) تصمیم شما پس از شناخت انجام پذیرفته باشد نه بعد از احساسی که رنگ شناخت به خود گرفته باشد.
د) اگر بتوانید از طریق رابطی نظر او را جویا شوید مثل خواهر، دوست یا ....، که ایشان اصلا چه نظری به شما دارد، بهتر است.
هـ ) به هر حال اگر کاری متفاوت از دیگران انجام می دهید باید شناختی متمایز از دیگران داشته باشید و قدرت تحمل احتمالی با بعضی مسائل را داشته باشی.
و) طرف مقابل بسیار مهم است. اینکه چه افکار، چه شخصیتی، چه احساسی و ... ، دارد. در غیر این صورت ممکن است اقدام شما نتیجه عکس دهد.

[amir3000]

سلام. منم پسر خوبی ام ! 29 ساله و شاغل, یه دختر خوب و نجیب مثل شما میخوام واسه زندگی, محل کارم تهرانه ولی خانواده ام شهرستانن , خانمم میخوام از تهران باشه ولی توی محل کار که همکار خانم مجرد ندارم ازکوچه و خیابوون هم که نمیشه انتخاب کرد خانواده هم که اینجا نیستن و رفت و امدی با کسی ندارم من چه کنم ای دوستان؟

[mozhan]

سلام. ما شرایطمون تقریبا مشابه است با این تفاوت که من فردی رو مناسب ازدواج دیدم و بهش هم گفتم. اون زمان تاپیکی داشتم که چه کنم و حرفای مختلف هم زده شد. منم خیلیییییی در مورد این قضیه بررسی کردم. اما خوندن یه کتاب حالمو خوب کرد و به من این جراتو داد که بهش بگم و با واقعیت روبرو بشم. یه قسمت اون کتاب اینه:
"همین که دختری بداند می تواند بدون هر گونه برنامه ریزی نمایشی از مردی بخواهد که با او ازدواج کند برای او احساس آزادی و اعتماد به نفسی پدید می آورد و او را از دروغ و مکر دور می سازد و او را به صداقت که شرط اول انسانیت است نزدیک می کند و شرط اول دین داری و شرافت در رابطه. آنچه که امروزه در جوامع تحت عنوان شوهر یابی به دختران آموزش داده می شود بی شک صداقت نمی تواند باشد. به آنان گفته می شود که هیچ گاه نباید صادقانه با مرد روبرو شد بلکه باید او را فریفت و بازیچه امیال خویش قرار داد. خواستگاری کردن از کسی به معنای پایین آمدن قدر و مرتبه زن است. گویی صداقت ارزش انسان را می کاهد و این دروغ است که به انسان قدر می بخشد. بنابراین باید به مرد لبخند زد و وادارش نمود تا او به خواستگاری تو بیاید. والدین عزیز بدانند که در چنین روشی نه تنها به ارزش دختر خود نمی افزایند بلکه به او محترمانه روسپیگری را می آموزند و او را روانه جامعه می کنند تا با دروغ و لبخند و ناز و عشوه برای خود شوهری فراهم کند و هم چنین آن دسته از رهبران دینی که چنین حقی را از آن زن نمی دانند مسبب چنین فسادی در جامعه هستند."
اما این قضیه فهم و درک بالای هر دوطرف رو لازم داره.
من اینا رو نوشتم که بگم هر چیزی که تو جامعه زیاد شه و آدمو بهش تشویق کنن دلیل نداره درست باشه.

[myself]

سلام. ما شرایطمون تقریبا مشابه است با این تفاوت که من فردی رو مناسب ازدواج دیدم و بهش هم گفتم. اون زمان تاپیکی داشتم که چه کنم و حرفای مختلف هم زده شد

مورد شما می‌تونه برای خیلی‌ها آموزنده باشه. اگر فرصت کردید و مایل بودید لطفی بکنید و نتیجه‌ی کار و به طور کلی شرح وقایع، البته تا جایی که مشکلی براتون نداره، رو تعریف کنید.

در مورد مسأله‌ی خواستگاری خانم از آقا جای حرف بسیار هست. اما شنیدن یک ماجرای واقعی و مهم‌تر از همه نتیجه‌ی اون می‌تونه خیلی مفید باشه.

پیشاپیش تشکر

[آرا]

سلام. ما شرایطمون تقریبا مشابه است با این تفاوت که من فردی رو مناسب ازدواج دیدم و بهش هم گفتم. اون زمان تاپیکی داشتم که چه کنم و حرفای مختلف هم زده شد. منم خیلیییییی در مورد این قضیه بررسی کردم. اما خوندن یه کتاب حالمو خوب کرد و به من این جراتو داد که بهش بگم و با واقعیت روبرو بشم. یه قسمت اون کتاب اینه:
"همین که دختری بداند می تواند بدون هر گونه برنامه ریزی نمایشی از مردی بخواهد که با او ازدواج کند برای او احساس آزادی و اعتماد به نفسی پدید می آورد و او را از دروغ و مکر دور می سازد و او را به صداقت که شرط اول انسانیت است نزدیک می کند و شرط اول دین داری و شرافت در رابطه. آنچه که امروزه در جوامع تحت عنوان شوهر یابی به دختران آموزش داده می شود بی شک صداقت نمی تواند باشد. به آنان گفته می شود که هیچ گاه نباید صادقانه با مرد روبرو شد بلکه باید او را فریفت و بازیچه امیال خویش قرار داد. خواستگاری کردن از کسی به معنای پایین آمدن قدر و مرتبه زن است. گویی صداقت ارزش انسان را می کاهد و این دروغ است که به انسان قدر می بخشد. بنابراین باید به مرد لبخند زد و وادارش نمود تا او به خواستگاری تو بیاید. والدین عزیز بدانند که در چنین روشی نه تنها به ارزش دختر خود نمی افزایند بلکه به او محترمانه روسپیگری را می آموزند و او را روانه جامعه می کنند تا با دروغ و لبخند و ناز و عشوه برای خود شوهری فراهم کند و هم چنین آن دسته از رهبران دینی که چنین حقی را از آن زن نمی دانند مسبب چنین فسادی در جامعه هستند."
اما این قضیه فهم و درک بالای هر دوطرف رو لازم داره.
من اینا رو نوشتم که بگم هر چیزی که تو جامعه زیاد شه و آدمو بهش تشویق کنن دلیل نداره درست باشه.

سلام، نام کتاب رو میشه بنویسید. ممنونم.

[hossein am]

به نظر من که اشکالی نداره ولی باید بگونه ای باشه که این طور فرض نشه که دختر خانم داره عشق گدای میکنه به هر حال بهتره که این موضوع توسط یه رابط مطرح بشه

[roseflower]

بهت قول میدم همین که سرکاررفتی خواستگارپشت خواستگارپیدامیشه باورت نمیشه ولی بایستی باورکن هفته ای چندتاخواستگارخواهی داشت