سلام .خوب هستید؟من دختر 25هستم و باتحصیلات فوق لیسانس.
راستش من برام یک خواستگار اومده و صیغه محرمیت خونیدم.تقریبا همه فکر میکنن دیگه کار تمومه و جواب من مثبته.اول یکم از ویژگی های مثبتش بگم:
1-فوقالعاده خوش تیپ و خوش لباس-اولویت اولم نبود ولی خوب خیلی تاثیر گذار بوده روم.
2-مهربون و خوش اخلاق
3-تحصیلات دکترا
4-خانواده خوب و هم کفو
5-شغل مناسب
6-فوق العاده با اعتماد به نفس و خوش بیان
همه چیزش مورد تاییدمه.فقط تو 5 جلسه آشناییمون به چند تا مورد عحیب برخورد کردم:
1-اول اینکه از خواسته چادر سر کنم.ما خانوادهمون اصلا چادری نیست.حتی فامیلامون.خودم با چادر میکشلی ندارم.اما از حرف مردم میترسم.
2- 2 بار تا حالا شام رفتیم بیرون،که 1 موردش وقتی دور میز نشسته بودیم،بعد از مدتی یک گروه پسر اومدن،رو به روی من نشستن،خواستگار محترم هم خیلی تابلو بلند شد و جاشو با من عوض کرد(یعنی م نپشت به اقایون شدم.من حرفی نزدم ولی خوب اون پسر ها هم کاری نمیکردن
3-یک بار هم داشتیم میرفتیم تو فروشگاهی،یک اقایی حواسش نبود عقب عقب اومد خورد به من،مثل ذرت روی اتیش از جاش پرید،به فرد مورد نظر گفت چیکار میکنید؟بیشتر حواستون جمع کنید و خشن و به دور از احترام گفت.
4-من شال میزنم،همش میگه شالتو درست کن.
فقط 1 بار ازش پرسیدم چرا اینجوریه؟گفت من اصلا برام قابل قبول نیست به همسر نگا بد بشه.
ما خانواده مون بی حجاب نیست.منم همینطور.اما خوب پدرم اصلا این همه حساس نبود
حالا یکم 2 دل موندم .من دوست ندارم همش بهم گیر بدن.با مشاور صحبت کردم میگفت "این اقا خیلی غیرتی!اما من اگر جای شما بودم باهاش ازدواج میکردم.پسر خیلی خوبیه."
نظر شما چیه؟
من میترسم شدت این برخورد ها بعد ازدواج بیشتر بشه و من نتونم تحمل کنم.
و احساس میکنم کلا خیلی به خانم ها حساسه.مثلا یک بار داشیتم شب بر میگشتیم،تو کوچه دیر وقت،یک دختر نو جوونی داشت تنهایی و تو تاریکی میرفت، یک لحظه دیدم ناراحت شده میگه :این دختر برادری ،پدری نداره،این موقع شب همراهیش کنن؟
) بهترین کار و درآمد، فوق العاده حساس و مهربان ولی حساسیت هاش منو عذاب داد و خانواده خوب و هم کفو ولی خودش نساخت، 
علاقه مندی ها (Bookmarks)