سلام دوست من. معمولا دوران عقد دوران پر تلاطم و سرشار از هیجانی هستش البته از حق نگدریم یه برها ای از اون هم اینجوری.
در هرصورت چون از دوتا خانواده و اینجوری که خودت می گی دوتا فرهنگ مختلف هستین خب این اختلافات معمولا طبیعی. تو هر زندگی اختلافات هست. اساسا دوتا خاهر وبرادر هم مثل هم فکر نمی کنن. پس در ضمن اونها خانواده شوهرت هستن. قبل از اینکه شما همسرشون باشی. خ طبیعی که اطمینان شوهرت به اونها بیشتر باشه. به نظر من انقدر باید رفتارهات منطقی و عاقلانه باشه که کم کم بتونی به شوهرت اثبات کنی به عنوان یک انسان کاملا قابل اعتماد هستی و میشه به ایده هات احترام گداشت
در ضمن فراموش نکن شما بالاخره نکات مثبتی تو همسرت دیدی که جواب مثبت رو بهش دادی. معمولا تو مشکلات ناخداگاه ادم فوکوسش بیشتر روی نکات منفی می ره.
می گی هر دوتون لجبازین. خب چه انتظاری داری!!!!! فضا رو خراب می کنین اونوقت می گین که چرا خوب نمی تونم ببینم؟!!!
ایا شده رو این برتری فرهنگی و... رو به عنوان یه پتک بزنی تو سر شوهرت!!! ایا شده غرور شوهرت رو بشکونی!!! ایا مهارت این رو داری که از حق خودت دفاع کنی بدون اینکه طرفت رو به اوج عصبانیت برسونی؟ ایا شده که خودت شوهرت رو از خودت دور کنی !!! ایا اساسا شما انسان حساسی نیستی!!!
به نظر من خوب که اول رو رفتارهای خودت یه بررسی داشته باشی. بعد اروم اروم بری سراغ شوهرت. شاید هیچ کدوم از رفتارای بالا رو نداشته باشی اینها همش یه حدس. با توضیح بیشتر دوستان می تونن بیشتر بهت کمک کنن
هر قدیسی گذشته ای و هر گنهکاری آینده ای دارد.....اسکار جووون
علاقه مندی ها (Bookmarks)