اختلافات عقیدتی در ازدواج

[dokhtare_asemoon]

با سلام..من چند وقت پیش یه تاپیک باز کردم که ظاهرا زیاد طرفدار نداشت و من اون بحثو بی نتیجه رها کردم..حالا میخوام راجع به یه موضوعی که خیلی فکرمو زندگیمو درگیر کرده از دوستان نظر بخوام..
بنظر شما یه خانوم وقتی میخواد ازدواج کنه آیا باید تو نوع پوشش و رفتار و ارتباطاتش تغییرای بده یا باید کسیو انتخاب کنه که عین خودش باشه و همونجوری بپذیرتش؟آیا همچین چیزی امکان داره که کسیو پیدا کنیم که از ما نخواد هیچ تغییری کنیم؟اگه باید تغییر کنیم بنظر شما تا چه حد طبیعیه و عمومی و قابل تحمله؟ بیشتر پوشش مد نظر منه..لطفا خانومهای متاهل اگه تجربیاتی دارن به من کمک کنن

[فرهنگ 27]

مسلمن آدم وقتی ازدواج می کنه باید نعدیلاتی تو رفتار و اعمالش بده.مثل یک آدم

متعهد عمل کنه.ولی اینکه بشه یک آدم دیگه درست نیست.درهرصورت باید کسی

رو انتخاب کرد که نزدیک معیارمون عمل می کنه.

در مورد پوشش م باید اون چیزی که دختر هست بپذیریم وگرنه از هر نوع پوششی

دختر هست.کسی شلوار قرمز می خواد باید شلوار قزمز بخره نه اینکه قهوه ای بخره

رنگش کنه.

[deljoo_deltang]

سلام

تحربه من: اگر برای پوشش الانت دلایل لازم و کافی برای خودت داری (به صورت یک اعتقاد دراومده)، با کسی ازدواج کن که پذیرای همین پوشش شما باشه و خواستار تغییر اون نباشه. اینکه گفتم که به صورت اعتقاد در اومده چون گاهی ما به کارهایی که انجام می دیم اعتقاد نداریم و دلیلی ذهنی براشون نداریم . این مساله رو قبل ازدواج در نظر بگیر.

[بی وفا]

نظرات دوستان قبلی هم نظرات بنده هستش

بستگی داره طرفت چه جوری بپسندت خودم که در شرف ازدواجم از دخترای جلف که ارایش غلیظ میکنن بدم میاد از خانومای چادری هم خوشم نمیاد از کسی خوشم میاد تعادل تو سرش باشه
ممکنه یکی برعکس من باشه از دخترای اون مدلی خوشش بیاد یا از خانومای چادری ولی باید دنبال کسی باشی که تورو همونجور هست بپسنده حالا ما دیگه نمی دونیم شما چه جوری هستی و چه پوششی داری اگه دوس داری بیشتر توضیح بدی به هدفت زودتر خواهی رسید

- - - Updated - - -

نظرات دوستان قبلی هم نظرات بنده هستش

بستگی داره طرفت چه جوری بپسندت خودم که در شرف ازدواجم از دخترای جلف که ارایش غلیظ میکنن بدم میاد از خانومای چادری هم خوشم نمیاد از کسی خوشم میاد تعادل تو سرش باشه
ممکنه یکی برعکس من باشه از دخترای اون مدلی خوشش بیاد یا از خانومای چادری ولی باید دنبال کسی باشی که تورو همونجور هست بپسنده حالا ما دیگه نمی دونیم شما چه جوری هستی و چه پوششی داری اگه دوس داری بیشتر توضیح بدی به هدفت زودتر خواهی رسید

[dokhtare_asemoon]

راستش من 2 ماهه نامزد کردم(عقد نیستم)..با این آقا هم 5 سال دوست بودم..حالا بگذریم از همه حوادث این چند سال و مسائل جانبی..ما خانواده آزادی هستیم..البته نه اونجوری که بی بند و بار باشیم..مثلا روسری واسمون مهم نیست..اینجوریم نیست که جلف باشیم..اما خوب حد وسطیم..نامزدم یکم غیرتیه..خانوادتا به حجاب اهمیت میدن..البته منظورم از حجاب چادر و حجاب کامل نیست..مثلا میگه من باید روسری سر کنم..یا تو جشنها نرقصم..قبلا اگه مثلا مانتوی من تا وسط رونم میپوشیدم الان میگه تا زانو..یا با بلوز آستینت حتما باید تا رو آرنجت باشه.. یا لاک تابلو نزن..لباست تنگ نباشه که بدنت بریزه بیرون.محیط کاری برو که همه خانوم باشن...بازم میگم من جلف نبودم..اما اینارو که میبینم یکم تعجب میکنم..البته اینارو وقتی اومد خواستگاریم مطرح کرد نه تو دوستی..اینارو میدونستم و نامزد شدم..اما الان یه ترسی تو وجودم اومده که نکنه بعدا پشیمون شم ...دلایلی که خودمو قانع کردم این بود که پسر خوبی بود و دوسش داشتم..لازمه بگم خواهرام آزاد میگردن اهل روسری اینا نیستن با اینکه شوهر دارن..حالا میخوام نظر شمارو بدونم..این مسائل عادیه؟باش کنار بیام؟ تفاوت فرهنگیمون زیاده؟کمکم کنیم مستاصل شدم

• :(
  

[dokhtare_asemoon]

بازم که تو تاپیک من کسی نظر نداد که!

[دلنشین]

سلام
شما باید این قضیه رو به فال نیک بگیری
اینکه تو ازدواج با کسی بودی که داره شما رو به بالا می کشونه
باور کن مردی که درخواست حجاب از همسرش رو داره ، بیشتر متعهد هست و این باید برای شما خوشایند باشه ، ولی علت ترستون این هست که دارید دچار تغییر میشید و این شما رو با حالت نا امنی مواجه می کنه
ولی زندگی در کنار ادمی که از شما حفاظت در مقابل خودتون رو میخواد امنیت بیشتری داره
وضع جامعه داره به سمتی پیش میره که میطلبه برای حفظ کانون خانواده ، از خودتون شروع کنید و به این مورد توجه کنید که کاری که همسرتون از شما خواسته خداپسندانه تره و دور نمای بهتری داره
من نظراتمو با توجه به فرهنگ شهری که دارم گفتم ، امیدوارم به دردتون بخوره

[شیدا.]

برداشت من ار دو تاپبک شما ( تخصصی و کارشناسی نست، کاملا شخصی ):

شما متوجه اختلافات و ناهماهنگیها هستی، می دونی که این مشکلاتت در آینده پررنگ تر خواهد شد ( با شناختی که از خودت و نامزدت و 5 سال دوستی باهاش داری )
اما داری در مقابل دانسته ای خودت مقاومت می کنی و می خوای یکی کمکت کنه در این مقاومت. یکی تاییدت کنه.

توی تاپیک قبلی دوستان گفتند برو مشاوره قبل از ازدواج
شما گفتی مشاورها می گن جدا شو. اونها که چیزی از زندگی من نمی دونند.

بعد از دوستان خواستی نظر قاطع بدن که جدا بشی یا بمونی؟
به نظرت ما چیزی از زندگی شما می دونیم که نظر قاطع بدیم؟ 5 تا پست و ده تا جمله نوشتی،
اکثزمون هم که داریم تجربی یا نظرات شخصیمون را می گیم، تخصصی در این زمینه نداریم.

تا جایی که من می دونم به کسی نمی شه نظر نهایی داد. می شه مشورت کرد، مثبت و منفی ها را متذکر شد،
نظر شخصی را گفت، اما تصمیم گیرنده نهایی شما هستی.

خلاصه کلام این که
ازدواج با این همه شک و تردید درست نیست.
برو مشاوره و تست های قبل از ازدواج را انجام بده.
اگر به یکی اعتماد نداری پیش دو سه تا مشاور مختلف برو.
به قول خودت حرف یک عمر زندگی است.
نگران بودن دردی را دوا نمی کنه. عمل کن. یه قدم بردار برای حل نگرانیت.

[zendegiye movafagh]

من طبق تجربه خودم و هزاران نفری که دیدم میگم که 99درصد آدمها بعد از ازدواج تغییری نمیکنن . پس کسی رو انتخاب کنید که معیارهای شما رو داشته باشه نه اینکه بخواین تغییرش بدین

[reihane_b]

سلام
اینجا پاسخ مدیر همدردی به سوالی مشابه هست
http://www.hamdardi.net/thread14510-7.html