ازینکه باهام همدردی کردین ممنونم خدا نگهدار

[اشک یخی]

سلام دوستای خوبم
از همه تون ممنونم به خاطر اینکه این مدت تحملم کردین این آخرین تاپیکه که اینجا میذارم
از مدیر سایت کمال تشکر رو دارم
من اومده بودم اینجا درد دل کنم و راهکار بگیرم ولی نشد همه ش متهم شدم.... ولی مهم نیست
شاید اگه فقط یه نفر اینجا شرایط منو داشت حرفمو درک میکرد نمیخوام بگم مشکل من از همه حادتره نه من همیشه خدا رو به خاطر نعماتی که بهم داده شکر کردم
ولی دوستانی که این مدت سرزنش کردن محکوم کردن .... باید بدونن هرکسی مشکل داره و مشکلش داره اذیتش میکنه که میاد اینجا
من اکثر تاپیکهای این سایت رو خوندم میدونم مشکلات بدتر از من وجود داره ولی اکثر افراد با همسرشون خانواده همسرشون خودشون کارشون ..... مشکل دارن کمتر کسی مثل من هست که با خانواده خودش و عزیزانش که همخونش هستن مشکل داره

کمتر کسی مثل من هست که از بچگی تا الان که 30 سالشه هنوز طعم تلخ تبعیض رو توی تک تک لحظاتش حس کنه

کمنر کسی مثل من هست که هر روز صبح با چشمان خواب آلود و اعصاب داغون روزشو شروع کنه و باید سر کار چون هر روز بعد از 11 ساعت کار وقتی میره خونه آسایش نداره که بتونه 1ساعت بخوابه ولی اگه برادرش بخواد بخوابه تلویزیون باید خاموش باشه و همه باید خفه خون بگیرن تا اون بخوابه چون فقط اون خسته میشه

کمتر کسی مثل من هست که وقتی از شوهرش و خانواده شوهرش تعریف میکنه مادرش اخم میکنه و هیچی نمیگه و حتی یکبار به خاطر خوبیهایی که در حق دخترش کردن حرفاشو تایید نمیکنه

کمتر کسی مثل من هست که برادرش پیش شوهرش بدترین توهینا رو بهش میکنه ولی هیچی نمیتونه بگه چون پدر و مادرش حق رو به برادرش میدن و باز دست آخر متهم میشه

کمتر کسی مثل من هست که همیشه به خاطر شغلش و رشته اش توی خونه مسخره میشه (بماند که تو بهترین دانشگاه دولتی درس خونده باشه و بدون پارتی باباش و سرمایه خودش زحمت کشیده و سرکار رفته و همزمان هم دانشگاه تدریس کنه و هم توی سازمان دولتی و هم توی یه شرکت خصوصی کار کنه ) چون مثل برادرش دکتر نیست و از نظر اونا فقط پزشکی شغله و فقط دکتران که زحمت میکشن و بقیه باید برن بمیرن...

کمتر کسی مثل من هست که شاگرد اول دوران فوق لیسانس و عاشق ادامه تحصیل بوده و در مقابل چشمان بهت زده اساتید و همکلاسیهاش ادامه نداده چون خانواده پولدارش گفتن برو سرکار ادامه تحصیل چه فایده داره رشته تو ارزش ادامه تحصیل نداره...

کمتر کسی مثل من هست که تمام کارهای عروسیشو با شوهرش انجام بده مرخصی بگیره و بره کاراشو بکنه و حتی ییییییییککککککککک بار پدرش برادرش خواهر بزرگش یه تعارف واسه کمک نکنن

کمتر کسی مثل من هست که اول جوونی انقدر طرد شده و سرخورده و افسرده باشه که حس کنه دیگه رمقی براش نمونده.....

کمتر کسی مثل من هست که با اینکه عاشق بچه س ولی فقط میخواد یه بچه داشته باشه چون میترسه اگه دو تا بشه ممکنه نتونه بینشون عادلانه رفتار کنه و یک انسان بدبخت و سرخورده و عقده ای به جامعه اضافه بشه
من میرم که به درد خودم بمیرم
بازم از همگی ممنونم از تمام خانمها و آقایونی که اینجا هستن یه خواهش دارم :
زمانی بچه دار شین که بدونین انقدر عاقل شدین که میتونین عشقتون رو بینشون تقسیم کنین
والسلام

[rozaneh]

سلام اشک یخی عزیز

به کجا چنین شتابان ؟

دختر خوب ، سی سالته هنوز از خانوادت انتظاراتی داری؟ تو که دیدی اونا اهل این قضیه نیستن هنوز منتظری ؟ مگه الان همسرتو نداری مگه کارای خوب نداری مگه فوق لیسانس نیستی . این همه موج منفی به خودت ارسال میکنی که چی بشه داغون تر بشی؟
راستش رفتار دیگران آیینه رفتار خودمونه . ماییم که به اونا اجازه میدیم باهامون چطوری رفتار کنن .

[هم صحبت]

سلام اشك يخى عزيز خدارو شكر تو زندگى مشتركت مشكلى ندارى ولى نميدونم چرا دارى تو حاشيه هاى زندگيت دنبالش ميگردى ميدونم مادر و پدر خانواده نزديكند ولى تو ديگه زندگيت جدا شده و اونا تو حاشيه قرار دارند اگه واقعا كاراشون عذابت ميده رفت و آمدت را كم كن و به زندگى مشتركت فكر كن و در آينده مطمئناً خودت رفتار تبعيض قائل شدن پدر مادرت برات تجربه شده و اين اشتباهو مرتكب نميشى براى بچه هاى گلت در آينده انقدرم با مسائل حاشيه اى سر خودت رو درد نيار. اميدوارم در تمام مراحل زندگى مشتركت موفق باشى

[meinoush]

عزیزم سخت می گیری. معمولا نمیشه همه چی رو با هم داشت. یعنی میشه ها ولی معمولا کسی رو نمی بینی که اوضاع همه چیش خوب باشه. تو فقط به اندازه ای که دلت نیازداره از پدر مادر و خواهرت محبت نمی گیری. این کم نیست خیلیه ولی وقتی یه شوهر خوب داری خودتم اوضاعت خوبه کارت خوبه پولت خوبه حالا اونا به اون اندازه خوب نباشن. انقدری نیست که بخوای بقیه خوبی هاتو که داری و می بینی ول کنی و لذت نبری ازشون و فقط همون یه قسمتی رو که خوب نیست هی ببینی غصه بخوری. تازه شوهرت الان خونوادته. اونا میشن خونواده ی قبلی :) تازه اونا هم بد نیستن که. فقط خوب نیستن.
کلا با چیزایی که خوبن و داری خوش باش. انقدر سخت نگیر به خودت. روی چیزایی که نمی تونی کاریش کنی مثله رفتار پدر مادرت انقدر تمرکز نکن.
موفق باشی.

[ballerian65]

سلام اشک یخی عزیز

به کجا چنین شتابان ؟

دختر خوب ، سی سالته هنوز از خانوادت انتظاراتی داری؟ تو که دیدی اونا اهل این قضیه نیستن هنوز منتظری ؟ مگه الان همسرتو نداری مگه کارای خوب نداری مگه فوق لیسانس نیستی . این همه موج منفی به خودت ارسال میکنی که چی بشه داغون تر بشی؟
راستش رفتار دیگران آیینه رفتار خودمونه . ماییم که به اونا اجازه میدیم باهامون چطوری رفتار کنن .

ببخشید روزنه جان که اینجا دارم نقل میکنم چون راه دیگه ای دسترسی بهتون نداشتم. سوال داشتم که چرا ما کاربرای عادی نمیتونیم تو بخش تصویر ذهنی درباره اعضای سایت نظر بدیم؟ مگه اینجا همه یکسان نیستن؟

[بالهای صداقت]

من اومده بودم اینجا درد دل کنم و راهکار بگیرم ولی نشد همه ش متهم شدم... ولی مهم نیست

والسلام

اگر رفتارت و بازخوردت در زندگی واقعی هم مانند همین دو تا تاپیکی هست که باز کرده ای ، بنابراین نتایجی که حاصلت شده و میشه ، و خواهد شد ، دقیقا درست و به جاست ، مگر اینکه......

[saraamini]

عزیزم این شرایطی که شما میگی ناراحت کننده ست اما واقعیت اینه که ما هیچ دسترسی به خانواده شما نداریم
به فرض همه اونهارو اینجا محکوم کنیم چه کمکی به شما میشه؟
من فکر میکنم کسی اینجا قصد متهم کردن شمارو نداره اما چون هدف تاپیک نهایتا کمک به شخص شماست دیگران راهکارهایی دادن تا
1. اگه به صورت ناخودآگاه طرز فکر و یا رفتار خود شما موجب این تبعیض میشه به شما کمک کنند تا اونهارو در خودتون ببینید و تغییر بدید
2. اگه واقعا نمیتونید وضعیت و رفتار خانواده تون رو تغییر بدید راهکارهایی پیدا کنید برای خوشبختی و به آرامش رسیدن در کنار همسری که خودتون خوب بودنش رو تائید می کنید حیفه خب تو این زمونه به قول شاعر
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید شوهر خوب مگر گیر کسی می آید;)
یه کم هم زندگیتون منو یاد داستان کوردلیا در شاهلیر می ندازه عجله نکنید گذشت زمان ارزش های واقعی رو به خونواده تون نشون خواهد داد

[snopy]

سلام،
شما همانند گیاهی هستید که در مرداب گل داده است.
ولی متاسفانه انتظاراتتان از خانواده و دوستان و فامیل و غیره شما را دچار خشم و عصبانیت کرده است.
واقعیت اینست که شما گرفتار خانواده ای هستید که در آن محبت و آگاهی وجود ندارد انتخاب شما نبوده است و مطمئناً توانایی اصلاح و عوض کردن سایرین را نخواهید داشت. از پول و ثروت و تحصیلات الزاماً انسانیت و منطق و مهربانی و عدالت بوجود نمی آید.
با تمام استقلال و توانایی هایتان چرا همچنان توقع کمک و همیاری و مساعدت از سایرین دارید؟؟
مگر نه اینست که تاکنون هیچ یاری که به شما نرسانده اند و همچون مانعی در مقابل شما بوده اند؟
همچنان به خود اتکا کنید و راهی که درست و باعث رشد و تعالیتان می شود ادامه دهید.
چه الزامی به ادامه رابطه با افرادی که باعث ناراحتی و عذابتان می شوند دارید؟
با دوستان و آشنایانی رفت و آمد کنید که از بودن با آنها لذت ببرید.
سطح انتظاراتتان از سایرین را به صفر برسانید واقعیت اینست مردم بقدری در زندگی گرفتاری و مسائل دارند که هیچ دلیلی ندارد برای شما کاری انجام دهند فراموش نکنید زندگی سخت است و زندگی ایده آل با واقعیت بسیار فاصله دارد. اینکه چرا دیگران با تبعیض و بی عدالتی و بی انصافی و نا مهربانی رفتار می کنند مشکل شما نیست درست اینست که شما اینگونه عمل نکنید و رفتار سایرین را به حساب نادانی و ناآگاهیشان بگذارید.
با طلبکاری و انتظار از سایرین فقط خود را ازپای در خواهید آورد.

[faghat-KHODA]

متاسفم یک نفر دیگه بی نتیجه و نا امید تالار رو ترک کرد.واقعا متاسفم


فقط خدا