بی سیاستی مادرم تمام تلاش هام رو نابودکرد

[ساحل75]

سلام . من و شوهرم 8 ماهه که ازدواج کردیم . قبلش هم یک سال عقد بودیم . من 23 سال و فرزند اول خانواده ام و همسرم هم 24سال و فرزند دوم.

شوهرم یه پسر خاله داره 22 سالشه ساکن تهرانن و با شوهرم رابطه خوبی داره در حد برادری . عید که اومدن شهرما یه غلطی کردیم بهش تعارف کردیم بیاد خونمون و غلط بدترش این که مامانم فهمید.

غیر از دو ماه اول ازدواجمون که دعواهای بدی داشتیم که اونم طبیعیه دیگه باهم مشاجره نداشتیم شکر خدا

تو دوران عقدمون یه دعوای بد بوجود اومد که متاسفانه پای خونواده ها هم به میون کشیده شد و مادرم توی اون دعوا به همسرم حرفهایی زد که نباید و نتونست عصبانیتش رو کنترل کنه و شوهرم هم بشدت به مادرم بدبین شد و حرفهای من نه در مادرم نه در شوهرم اثری نداشت .

این کشمکش ها سر مسائل الکی تا جهازبرون هم ادامه داشت که باعث شد جشن جهازبرون هم گرفته نشه

بعد از ازدواجمون هم سر یه رسم مسخره الکی دعوای بدی با پدر و مادرم داشتم .

شوهرم تا چندماه با خونوادم سرسنگین بود و حق هم داشت و تا دعوت نمیشد سرزده خونه مادر پدرم نمیرفتیم . تا بعد یه مدت که گذشت همسرم یکم نرم شد و خودش پیشنهاد رفتن به خونه ی پدر و مادرم رو میداد .

این وسط مادرم همیشه سعی داشت که من به روش اون زندگیم رو اداره کنم و همه چیز رو با زور پیش ببرم اما روش زندگی من این نیست و باهاش مخالفت میکردم . من و همسرم عاشق همیم و واقعا دوست ندارم به روش پدر مادرم توی زندگی ادامه بدم

من یه برادر کوچیک 14 ساله دارم که خیلی بامحبته و کمی شیطون و فوضول . اون همیشه دوست داره بیاد خونه ی ما چند بار تماس گرفته برای اومدن گاهی اومده بیشتر اوقات هم خب ما بیرون بودیم و بهش گفتم خونه نیستیم.

دیشب که روز پدر بود رفتیم خونه ی پدر بزرگم . هنوز نیم ساعت از رفتنمون نگذشته بود که برادرم از روی بچگیش به شوهرم گفت که شب میخوام بیام خونتون بمونم و اینا بعدشم منم با شوخی و خنده گفتم که نمیشه . پدرم هم راحت میگفت که باشه بیاد و بمونه و صبحانه بخورید و ناهارهم بیاید اونجا!

این حرف واقعا من رو عصبی کرد ! چه دلیلی داره بچه 14 ساله شب پاشه بیاد خونه ی زن و شوهر جوان؟ اونم جمعه شب!

رفتم توی آشپزخونه که با مامانم درمورد قرار فردامون برای رفتن جایی هماهنگ بشم که مامان هنوز جواب منو نداده با لحن دعوایی و وحشتناکی گفت چرا داداشت نیاد خونتون؟ گفتم خب مامان نمیشه . گفت چطور پسرخالش پسر گنده شب بیاد خونه شما بمونه و داداشت نیاد؟

منم دیگه واقعا عصبانی شدم و با عصبانیت چادرم رو پوشیدم و بدون خداحافظی رفتیم.

امروز هم تلفنی روز پدر رو به بابام تبریک گفتم و نرفتم اونجا.

هر روزی که خونه ی پدرم میرم امکان نداره که بهم غر نزنن و اذیم نکنن . اصلا در حضورشون آرامش ندارم. باهاشون صحبت کردم اما فایده نداشته . فقط خودشون رو قبول دارن و بس!

تمام رشته هام پنبه شد و شوهرم بازم برگشت به روال قبل

توروخدا بگید چی کار کنم؟

[zendegiye movafagh]

سلام عزیزم
خیلی خوبه که حرفهای دیگران تو نحوه زندگیت تاثیری نداره
بازم صبر کن بعد از چند وقت کدورتها کمرنگ می شه و به جای قهر به مامانت می گفتی دلیلتو

[ساحل75]

مادر من دلیل و برهان نمیشناسه

کاری که میخواد باید انجام بده

خیلی حسرت رابطه ی مادرشوهرم و خواهرشوهرم رو میخورم . ای کاش من هم به اندازه ی خواهرشوهرم خونه ی پدرم آرامش روحی داشم

مادرم حس میکنه شوهرم مردسالاره و میخواد مثلا زن سالاری باشه خونمون

درصورتی که خونه ی ما فقط عشق و صمیمیت و صداقت حکم فرماست

برای آروم شدن ابدی این طوفانا دعا کنین

بخدا دیگه کشش ندارم

[zendegiye movafagh]

سعی کن مادرت در جریان اتفاقات منزلتون نباشه

[شیدا.]

اونوقت این الان بی سیاستی شما بود یا بی سیاستی مادرت؟

[ساحل75]

اره منم تصمیم گرفتم دیگه چیزی بهش نگم

شیدا جان نظر شما چیه؟

[شیدا.]

شوهرم یه پسر خاله داره 22 سالشه ساکن تهرانن و با شوهرم رابطه خوبی داره در حد برادری . عید که اومدن شهرما یه غلطی کردیم بهش تعارف کردیم بیاد خونمون و غلط بدترش این که مامانم فهمید.

من یه برادر کوچیک 14 ساله دارم که خیلی بامحبته و کمی شیطون و فوضول . اون همیشه دوست داره بیاد خونه ی ما چند بار تماس گرفته برای اومدن گاهی اومده بیشتر اوقات هم خب ما بیرون بودیم و بهش گفتم خونه نیستیم.

دیشب که روز پدر بود رفتیم خونه ی پدر بزرگم . هنوز نیم ساعت از رفتنمون نگذشته بود که برادرم از روی بچگیش به شوهرم گفت که شب میخوام بیام خونتون بمونم و اینا بعدشم منم با شوخی و خنده گفتم که نمیشه . پدرم هم راحت میگفت که باشه بیاد و بمونه و صبحانه بخورید و ناهارهم بیاید اونجا!

این حرف واقعا من رو عصبی کرد ! چه دلیلی داره بچه 14 ساله شب پاشه بیاد خونه ی زن و شوهر جوان؟ اونم جمعه شب!

رفتم توی آشپزخونه که با مامانم درمورد قرار فردامون برای رفتن جایی هماهنگ بشم که مامان هنوز جواب منو نداده با لحن دعوایی و وحشتناکی گفت چرا داداشت نیاد خونتون؟ گفتم خب مامان نمیشه . گفت چطور پسرخالش پسر گنده شب بیاد خونه شما بمونه و داداشت نیاد؟

منم دیگه واقعا عصبانی شدم و با عصبانیت چادرم رو پوشیدم و بدون خداحافظی رفتیم.

امروز هم تلفنی روز پدر رو به بابام تبریک گفتم و نرفتم اونجا.

تمام رشته هام پنبه شد و شوهرم بازم برگشت به روال قبل

جمعه شب فرقش با عید چیه؟

اگر قصد شما کنترل اوضاع و عادی نگه داشتن روابط بود، مساله را اینقدر بزرگ نمی کردید.
کسی که چادرش را کشید به سرش و بدون خداحافظی رفت شما بودید، نه همسرتون.
شما بهش گفتید بیا یه بار دیگه با پدر مادرم دعوا کنیم و قهر کنیم
شما بی سیاستی کردید. بجای این که اصلا نذاری همسرت متوجه این اختلاف نظر شما و مادرت بشه، موضوع را جار زدی.

برادرت که قرار نبود بیاد توی تخت شما بخوابه که اینقدر ناراحت شدی.
به نظر من توی این مثالی که زدی مشکل از طرف شما بوده، نه پدر یا مادرتون.


به شخصه در جایگاه والدین، با این که بچه بره خونه کس دیگه ای بخوابه (بجز موارد استثنا مثل پیش پدربزرگ مادربزرگ) خوشم نمی آد و موافق نیستم.
اما مساله شما این نیست.

[ساحل75]

شیدا جان مادرم بار اولش نبود و نخواهد بود

شوهرم دوست نداره شب برادر من بیاد خونمون بمونه . و وقتی اینو به مادرم میگم در جواب باید بشنوم که شوهرت بیجا میکنه؟

یعنی من و شوهرم حق تصمیم گیری در مورد زندگی خودمون رو هم نداریم؟

یعنی یه بچه که دو سه سال دیگه اصلا فراموش میکنه این مسائل رو مهمتر از آرامش زندگی منه؟

من برای اینکه بخوام خونوادم رو راضی نگه دارم باید با شوهرم وارد جنگ بشم چون اون هم اخلاق و اعتقادات خودش رو داره و من اصلا دوس ندارم زندگی قشنگم خراب بشه

من از مادرم توقع بزرگی و گذشت دارم

نه اینکه هر موقع پا میذارم خونشون مواخذه بشم و بازخواستم کنن

[شیدا.]

توی پستت نگفته بودی که همسرت با این موضوع به طور کلی مخالفه.

مادرت را که نمی تونی عوض کنی، پس روشت را عوض کن.
با پدرت در این مورد صحبت کن که همسرت دوست نداره برادرت بدون خانواده بره اونجا.
حتی اگر فکر می کنی برادرت قدرت درکش را داره، به خودش بگو که درست نیست بدون والدینش بره جایی.

باز هم بی سیاستی شما بوده، نه بی سیاستی مادرت.
مخصوصا این که موضوع پسرخاله را هم شما گفتید.

با همسرت هم می تونی صحبت کنی که همونطور که پسرخاله اش را دوست داره و دعوت می کنه، شما هم به برادرت علاقمندی (البته من توی تاپیکتون ندیدم این علاقه را) و دوست داری گاهی بیاد پیشتون.

منظورم این است که از هر طرف یک کمی مساله را تعدیل کنی تا مجموعش درست بشه.
کمی شوهرت کوتاه بیاد، کمی پدرت همراهی کنه، کمی برادرت آگاه بشه ... تعداد دفعاتی که برادر شیطون و فضولت می آد خونتون کنترل می شه.

[ساحل75]

پدرم منطقی نیست این رو سر جریانی که قبلا برامون پیش اومده بود متوجه شدیم . بطور کلی از نظر اون ما خطاکاریم و دیگران درست کار

خودم به داداشم گفتم که یه روز که شرایط خونمون خوب بود بهت میگم بیای خونمون

شیدا جون اگه داداش من بخواد بیاد خونمون من حداقل باید یکم میوه داشه باشم بذارم جلوش که شوهرم خجالت نکشه؟

ضمن اینکه بحث سر اومدن یا نیومدن اون بنده خدا نیست . بحث سر اصرارهای بی مورد مادرمه

مثلا عید حتی درمورد عیدی دادن ما به خواهر برادرهام هم باید و نباید تعیین میکرد

یا اینکه گیر میده که باید بری دندون پزشکی برای دندونات میگم اره یکم اوضاع مالیمون روبراه بشه حتما میرم . بهم میگه بیا خودم میبرمت هزینش هم میدم . میگم مادر من شوهرم ناراحت میشه دوست داره هزینه های زندگی رو خودش بده از قرض کردن خوشش نمیاد . میگه اون بیجا میکنه . آخه این حرفه؟