دوست پسرم کار نداره که بیاد خواستگاری

[ballerian65]

من 27 سالمه و ترم آخر کارشناسی ارشدم. حدودا 5ساله با دوست پسرم هستم و از سال دوم قرار ازدواج گذاشتیم . الان 30 سالشه. کلا آدم احساسی بودم اما الان منطقم بیشتر شده. از دوستیم راضی ام. چون واقعا رابطه پاکی باهم داریم و هر دو بهم اعتماد داریم.
زمانیکه ما باهم دوست شدیم من دانشجوی لیسانس بودم و دوست پسرم دیپلم. اما وقتی شرایط خانوادگیمو بهش گفنم اونم دانشگاه ثبت نام کردو الان لیسانس کامپیوترشو گرفت و میخواد ارشد هم بخونه. وضعیت خانوادگی ما از اونا یکم بالاتره. من با خانواده یه جورایی صحبتشو کردم اما گفتن که نه و ما مخالفیم. تو باید با بهتر ار اینا ازدواج کنی و ...
خلاصه الان دوست پسرم دنبال کاری میگرده که بتونه جلوی خانواده من بتونه سر بلند کنه اما کو کار؟
سن ما هم داره همین طوری میره بالا و آیندمون معلوم نیست چی بشه. گاهی اوقات خسته میشم از اینکه طولانی شده اما وقتی دوسش دارم چیکار میتونم کنم؟
بچه هم نیستم که با مادر و پدرم لج کنم و بگم یا این یا خودمو میکشم. چون معیارهای اونا واسه داماد داشتن اینه. تازه هر ماه واسم خواستگار میفرستن که مثلا منو وسوسه کنن اما من ندیده میگم نه. به نظرتون چیکار کنم. واقعا بزارم همینطور پیش بره تا سنم بشه 30؟

[rozaneh]

چقدر راحت واژه دوست پسر رو بکار می برید

بهتره حرف خانوادتونو گوش بدید تا بعداً پشیمان نشوید.

ضمن اینکه شما در انجمن مقالات تاپیک گذاشتید و این خلافه قوانینه

دوستان لطفاً تا جابجایی تاپیک و اصلاح تیتر تاپیک ، از دادن راهنمایی خودداری کنند

شما میتونی این موضوع رو در انجمن طرح مشکلات ازدواج ، سوالات ارتباط دختر و پسر مطرح کنی و با تیتر صحیح تری. مثلاً :

بالا رفتن سن و علاقه به پسری که شرایط ازدواج را ندارد

کاربران عزیز همدردی ، لطفاً قبل از ارسال موضوع به تیتر انجمن ها دقت کنید

این انجمن فقط مخصوص مقالات هست لطفا به هیچ وجه سئوال خود را در این انجمن قرار ندهید.

[ویدا@]

با سلام

امیدوارم پست زیر کمکتون کنه.

14/9/1388

عدم رضایت خانواده هابرای ازدواج و تلاش برای راضی کردن آنها ، درست یا غلط؟

یکم:

شما هم اکنون مشکلتون روی 2 معیار اساسی ازدواج هست:

الف) استقلال

ب) انعطاف پذیری

این معیارها کمک می کند که دختران و پسران وقتی دست به ازدواج و انتخاب بزنند که بطور نسبی بتوانند مستقل از خانواده و همچنین با لحاظ نظرات آنها و نظرات خودشان راههای مناسبی را برگزینند.
به همین منظور سعی کنید با والدین خود مشورت کنید و آنها را قانع کنید که خودتون شخصا و از طریق این آقا/ خانم مسائل را تجزیه و تحلیل کنید. و خانواده شما و همچنین شما صرفا خانواده این آقا/خانم را تحویل بگیرند و با احترام برخورد کنند و بررسی مسائل را بیشتر حواله به خود دختر و پسر بکنند. تا استقلالتون پر رنگ شود.

دوم:

من فرض را بر این گرفتم که شما همه معیارهایی که برای ازدواج در نظر دارید در مورد این آقا/خانم بررسی کرده اید و در کل نظرتان مثبت هست. اما باز هم برای اینکه مطمئن تر گام بردارید، خواهش می کنم. اینجا را کلیک کنید و مقاله : « انتخاب صحیح، شیوه حل مسئله و تعارض های ما» را با دقت مطالعه کنید و در مورد این آقا/خانم تجزیه و تحلیل کنید. اگر در کل امتیاز بالا و مثبتی داشت، ارزش دارد که از بعضی نقاط ضعف احتمالی بگذرید. به هر حال تجزیه و تحلیل شما که مبتنی بر فهرست کردن همه نقاط ضعف و قوت این ازدواج هست ، بسیار حائز اهمیت است.

سوم:

دقت کنید که وابستگی احساسی این چند ساله باعث انتخاب اشتباه برای شما نشود. چون غالبا تحت تاثیر احساسات ، شناخت واقعی تحریف می شه و ضعفها دیده نمی شوند.
از آنجا که شما هر دو عاقل و بالغ و تحصیل کرده هستید، باید به اتفاق هم برای بررسی دقیق تر شخصیتی و معیارهاتون به یک مشاور خانواده به صورت حضوری هم مراجعه کنید. اگر با توجه به این جلسات تخصصی شما معیارهایتان با هم تطابق داشت، آنگاه این آقا/خانم به شرطی که از استقلال نسبی برخوردار باشند باید خانواده خود را راضی کنند.

فراموش نکنید، شما و خانواده اتان نباید هیچگونه دخالتی در تغییر نظر خانواده آنها داشته باشید. صرفا شما آنها راتحویل بگیرید.

این آقا/خانم باید خودش توان استقال و انعطافش را نشان دهد و از انتخاب خود دفاع کند. اگر این کار را نتواند انجام دهد، اگر ازدواج صورت هم بگیرد، باز شما همیشه باید نگران تاثیر پذیری همسرتان باشید. و این به زندگیتون آسیب می رساند.



خلاصه و نتیجه گیری:

1 - مسائل مالی و مسکن و مکان و ... باید صرفا از طریق شما و این آقا/خانم در جلسات خصوصی خواستگاری حل و فصل شود، و خانواده شما مستقیما وارد این قضیه نشوند.

2 - شما باید با توجه به شیوه حل مسئله ، ابتدا از انتخاب خود و بررسی همه جوانبش مطمئن شوید، اگر اینگونه بود، این انتخاب برای شما مفید هست و حتی اگر ضعفی داشته باشد نسبت به نقاط قوتش ناچیز است. برای گام برداشتن محکم شما به اتفاق این آقا/خانم به صورت حضوری به یک مشاور خانواده مراجع کنید تا ارزیابی شخصیتی و معیارهای ازدواج صورت بگیرد تا اطمینان نسبی حاصل کنید.

3 - مواظب باشید وابستگی احساسی شما منجر به نادیده گرفتن ضعفهای این آقا/خانم نشود. اجازه دهید قبل از ازدواج مسئله استقلال خود و دفاع از انتخاب خود را به نحوه موثر انجام دهد که هم انعطاف پذیری و هم استقلال ایشون مشخص شود.

انگار پستم با روزنه عزیز همزمان شد....

[mozab]

وای خدای من آلان تو سنی نیستی که بخوای دوست پسر بازی کنی.
همین امروز رابطه رو بهم بزن و به فکر خواستگارات باش. چند سال دیگه همین چند تا خواستگارم نداری

[ballerian65]

من دوست پسر بازی نکردم . چند ساله که باهاشون دوستم و قراره ازدواج کنیم. فقط بخاطر کار و ... نشد.
روزنه عزیز لطفا میشه بگید واژه دوست پسر با پسری که دوست دارم چه فرقی داره؟
از نظر خودم دوست پسر یعنی پسری که دوست دارم باهاش ازدواج کنم. چون با پسرای دیگه دوست نیستم و نمیخوام باشم.
پست هم اشتباهی در این جا گذاشتم . اگه میشه جابه جا کنید

[saeedmusic]

ای بابا چقدر گیر میدید مگه دوست پسر چیه که انقدر بر میخوره ادم که نکشته بیچاره .اومدیم اینجا که دردامونو بگیم نیومدیم جوک تعریف کنیم .تو زندگی هر کسی همچین مواقعی پیش میاد .خواهشا یه ذره سطح تون رو بالا ببرید .یه رابطه ی دوستی 5ساله پاک رو همین جوری بگه نه یه لحظه خودتون رو جای اون پسر بذارید که واسه عشقش رفته دانشگاه کلی زحمت و هزینه کرده حالا هم که بیچاره در به دنباله کاره .خدایی خیلی مرده ولی چیکار کنیم که زمونه نامرده .از دستش نده حیفه فقط تنها می تونم بگم ادم برای چیزهایی که می خواد باید بجنگه

[ahuman]

سلام

چند سال هم صبر کنین تا کار پیدا کنه و اگه پیدا کرد بیاد خواستگاری و اگه خانواده ها موافقیت کردن (هم شما و اون) اون وقت شروع کنین به ایجاد شرایط ازدواج و خونه و ... البته اگه تا اون موقع پشیمون نشه و مشکلی پیش نیاد سن شما 30 رو رد کرده و منتظر دوست پسرتونین

خدایی خیلی مرده ولی چیکار کنیم که زمونه نامرده

زمونه نامرد نیست . ما آدمای زمونه نامرد شدیم . چ زن چ مرد یکی رو وابسته خودمون می کنیم و چند سال می کشونیم تا نکنه زندگی شو با کس دیگه بسازه و برامونم مهم نیست ک موقعیت های بهتر ازدواج شو از دست میده یا نه . بعدشم منت می زاریم ک سو استفاده نمی کنم غافل از اینکه چنگ زدن به احساسات یه آدم کمتر از تجاوز نیست چون تا آخر عمر از یادش نمی ره و تو زندگی با کس دیگه هم اگه وارد بشه باز باهاشه . الان فک می کنین ballerian65 می تونه به کس دیگه فک کنه ؟ بعید می دونم چون قلب و عشق بند رخت نیست ک از این باز کنی ببندی به اون یکی . زمان می بره معمولا یه عمر کافیه اگه خوش شانس باشی . البته همونطور ک گفتن دوستی پاک بوده ولی خوب واژه پاک هم تغییری در نتیجه ایجاد نمی کنه . آخرش وابستگی و از دست رفتن موقعیت های خودت و اونی هست ک ادعای دوست داشتنشو داری ولی خوب فقط ادعاست والا هیچ وقت و هیچ وقت کسی رو ک واقع دوست داشته باشی با خودت به ورطه های نا معلوم و مجهول آینده نمی کشی ...

[ballerian65]

نه پشیمون نمیشه چون خیلی دوسم داره. منم خیلی دوسش دارم. زندگی همینه خلاصه یا باید عاشق نشد یا شدی پاش بمونی. اگه عاشق نشی میگن طرف بولهوسه. اگه بشی میگن چشمشو به واقعیت بسته.
به قول سقراط که گفت " ازدواج کردن و نکردن هردو باعث پشیمانی میشود"

[sanaz@]

سلام Ballerian65 عزیز میفهمم دقیقا چی‌ میگی‌ چون خودم هم عین مشکله شما را دارم منم چند ساله که با آقای در ارتباط هستم ولی‌ هنوز درگیره درسو سربازیو کار.. ولی‌ خوب چه می‌شه کرد، البته ما سنمون از شما کم تره ، ولی‌ هر ۲ درگیره مشکلاتی مشابه هستیم ،به نظر من شما الان ۵ ساله که ایشون رو می‌شناسی‌ و این یه جنبه‌های مثبتی هم داره چون تا حدودی میدودی پسر پاکی‌ هست یا نه اعتقاداتش در چه حد و... می‌تونی یه کمه دیگه هم صبر کنی‌ وی باهم زندگیتونو بسازید ، به امید موفقیت و خوشبختی‌ ، (پ‌ن: این‌ها نظر شخصی‌ بنده بود و جنبه‌ کارشناسی نداره:confused:)

[ballerian65]

مرس ساناز جان . امیدوارم مشکل شما هم حل شه. بیکاری بد دردیه. خیلی ناراحتم از اینکه دوست پسرم بیکاره . چون میبنم که غصه میخوره که 30سالشه و بیکار. دیگه حتی با اشنا هم نمیشه رفت سر کار.
آخرش تصمیم گرفتیم خودش یه شرکت کامپیوتری بزنه و یکم خودشو گرفت بیاد خواستگاری. منم باید رو خانواده ام کار کنم تا شرایط الان جامعه رو بپذیرن. هرچند به پدر مادرا هم حق میدم که خوشبختی بچه هاشون و میخوان

- - - Updated - - -

مشکل ما ایرانی ها اینه که از عروس یا داماد توقع داریم. خودمون نمیخوایم به دوتا جوون که عشق همن کمک کنیم. اگه پدر مادرا دست داماد و بگیرن و کمی کمک کنن زندگی همه درست میشه. من خانوادم وضع مالی خوب متوسطی داریم. اما با این حال مادر و پدرم میخوان دامادشون از روز اول همه چی رو داشته باشه. این خیلی بده.
بعضی موقع فکر میکنم ما بچه ها چقدر بیشتر از پدرمادرا میدونیم. اما خب زمونه همینه...