آيا با رفتارهاي شوهرم بچه دار شدن به صلاحه؟

[MMAASS]

سلام دوستان عزيز
من 30 ساله هستم و يك ساله ازدواج كردم. متاسفانه يك مشكلي كه دارم كه پزشكم خيلي تاكيد داره اگه قصد بچه دارشدن دارم بهتره كه اونو به تعويق نندازم و جوري هست كه اگه الان هم تصميم بگيرم كه بچه دار بشم معلوم نيست كي باردار بشم. (و مثلا ممكنه تا چند سال طول بكشه)

خودمم خيلي بچه دوست دارم اما متاسفانه همسرم خيلي مايل نيست و من فكر ميكنم نميخواد مسوليت قبول كنه و بهونه وضعيت مالي رو مياره.

وقتي فكرشو هم ميكنم ميبينم با اين رفتارهايي كه از همسرم ديدم شايد خيلي به صلاح نباشه.
حالا چند نمونه از رفتارهاشو مثال ميزنم و از شما دوستان ميخوام منو راهنمايي كنيد.

من خيلي همسرم رو دوست دارم و ميدونم تمام رفتاراش برميگرده به اختلافهاي خانواده هامون. و اونم خيلي خوبه ولي وقتي عصباني ميشه به هيچ وجه نميتونه خودشو كنترل كنه.

بعضي وقتا كه با هم جروبحثمون ميشه به من ميگه برو و ديگه برنگرد. كه من پيش خودم فكر ميكنم وقتي اين همه عاشق من بود وقتي حاضر بود به خاطر من قيد خانوادشو بزنه حالا توي يه عصبانيت به من ميگه برو، بهم ميگه اشتباه كردم باهات ازدواج كردم كاش به حرف خانوادم گوش ميكردم و ... حالا چطور ميشه كه بچه ايي رو كه خودشو ميگه نميخوام رو بعدا ممكنه دوست داشته باشه؟؟؟

چند وقت پيش بهش گفتم باردارم و اون با لگد (البته نه خيلي محكم) زد به شكمم و گفت هم خودت و هم بچه رو ميكشم.

وقتي فكرشو ميكنم ميبينم وقتي كه دوره ماهانه من شروع ميشه و هنوز نميتونه به خوبي دركم كنه چطور ميتونه 9 ماه حالات و رفتار منو (كه معلوم نيست من چجوري بشم) درك كنه. همسرم 2 سال از من بزرگتره و 32 سالشه.

قبل از عيد 2 تا جوجه اردك خريده و الان كه دو ماهي گذشته كمي بزرگ شدن و صداشون زياد شده. گاه گاهي ميگه برم خفشون كنم كه انقد سرو صدا ميكنن. آيا ممكنه بعدا راجع به يك نوزاد هم همچين حسي پيدا كنه؟

من و اون سنمون كم نيست و با توجه به وضعيت جسماني من خودم به شخصه دوست ندارم كه بذارم چند سال ديگه بچه دار بشم اما رفتارهاي همسرم قدرت تصميم گيري رو ازم گرفته. چون ميترسم يك پدر بي مسوليت بشه و هم من و هم اون بچه رو تحقير كنه.

اينو هم بگم اوايل ازدواج خيلي رفتارش تندتر بود ولي الان خيلي بهتر شده. آيا به مرور اين حساسيتها از بين ميره؟ و ميدونم زمان ميبره تا رفتارش عادي بشه. چون قبل از ازدواج اصلا اينطوري نبود. بعضي ها ميگن وقتي يك مرد ميخواد پدر بشه خيلي مسوليت پذيرتر ميشه. آيا به نظرتون من با توجه به رفتار همسرم درسته كه اونو راضي كنم يا اينكه تا وقتي كه از رفتارش مطمئن نشدم دست نگهدارم؟

[samanis]

سلام دوستان عزيز
من 30 ساله هستم و يك ساله ازدواج كردم. متاسفانه يك مشكلي كه دارم كه پزشكم خيلي تاكيد داره اگه قصد بچه دارشدن دارم بهتره كه اونو به تعويق نندازم و جوري هست كه اگه الان هم تصميم بگيرم كه بچه دار بشم معلوم نيست كي باردار بشم. (و مثلا ممكنه تا چند سال طول بكشه)

خودمم خيلي بچه دوست دارم اما متاسفانه همسرم خيلي مايل نيست و من فكر ميكنم نميخواد مسوليت قبول كنه و بهونه وضعيت مالي رو مياره.

وقتي فكرشو هم ميكنم ميبينم با اين رفتارهايي كه از همسرم ديدم شايد خيلي به صلاح نباشه.
حالا چند نمونه از رفتارهاشو مثال ميزنم و از شما دوستان ميخوام منو راهنمايي كنيد.

من خيلي همسرم رو دوست دارم و ميدونم تمام رفتاراش برميگرده به اختلافهاي خانواده هامون. و اونم خيلي خوبه ولي وقتي عصباني ميشه به هيچ وجه نميتونه خودشو كنترل كنه.

بعضي وقتا كه با هم جروبحثمون ميشه به من ميگه برو و ديگه برنگرد. كه من پيش خودم فكر ميكنم وقتي اين همه عاشق من بود وقتي حاضر بود به خاطر من قيد خانوادشو بزنه حالا توي يه عصبانيت به من ميگه برو، بهم ميگه اشتباه كردم باهات ازدواج كردم كاش به حرف خانوادم گوش ميكردم و ... حالا چطور ميشه كه بچه ايي رو كه خودشو ميگه نميخوام رو بعدا ممكنه دوست داشته باشه؟؟؟

چند وقت پيش بهش گفتم باردارم و اون با لگد (البته نه خيلي محكم) زد به شكمم و گفت هم خودت و هم بچه رو ميكشم.

وقتي فكرشو ميكنم ميبينم وقتي كه دوره ماهانه من شروع ميشه و هنوز نميتونه به خوبي دركم كنه چطور ميتونه 9 ماه حالات و رفتار منو (كه معلوم نيست من چجوري بشم) درك كنه. همسرم 2 سال از من بزرگتره و 32 سالشه.

قبل از عيد 2 تا جوجه اردك خريده و الان كه دو ماهي گذشته كمي بزرگ شدن و صداشون زياد شده. گاه گاهي ميگه برم خفشون كنم كه انقد سرو صدا ميكنن. آيا ممكنه بعدا راجع به يك نوزاد هم همچين حسي پيدا كنه؟

من و اون سنمون كم نيست و با توجه به وضعيت جسماني من خودم به شخصه دوست ندارم كه بذارم چند سال ديگه بچه دار بشم اما رفتارهاي همسرم قدرت تصميم گيري رو ازم گرفته. چون ميترسم يك پدر بي مسوليت بشه و هم من و هم اون بچه رو تحقير كنه.

اينو هم بگم اوايل ازدواج خيلي رفتارش تندتر بود ولي الان خيلي بهتر شده. آيا به مرور اين حساسيتها از بين ميره؟ و ميدونم زمان ميبره تا رفتارش عادي بشه. چون قبل از ازدواج اصلا اينطوري نبود. بعضي ها ميگن وقتي يك مرد ميخواد پدر بشه خيلي مسوليت پذيرتر ميشه. آيا به نظرتون من با توجه به رفتار همسرم درسته كه اونو راضي كنم يا اينكه تا وقتي كه از رفتارش مطمئن نشدم دست نگهدارم؟

اون لگدی که به شکم شما زدند، رفتار های مشابه در چند ماه گذشته داشته اند؟ رفتار خشنی با اون اردک ها چی؟

[MMAASS]

وقتي عصباني ميشه كتك ميزنه ولي لگد نه. اون لگد هم صرفا براي اين بود كه بچه دوست نداره و بچه نميخواد و بعضي وقتها فكر ميكنه من گولش ميزنم و چون بچه دوست دارم ميخوام كار خودمو بكنم و به خاطر همين يه حس بي اعتمادي در اعماق وجودش به من داره.
بعضي وقتها كه از هم ناراحت ميشيم احساس ميكنم جنون بهش دست ميده ميره گردن يكي از اردكها رو ميگيره از بالا ولش ميكنه تا محكم بيفته زمين. يا گاهي وقتها كتكش ميزنه. بعد جالبه كه با يكيشون اينطوره و كاري به اون يكي نداره.

ولي درحالت كلي خيلي خوبه. البته همونطور كه گفتم اين رفتاراش بر ميگرده به اختلافي كه خانواده هامون با هم دارن و قهر هستن.

[asemani]

اول اختلافات رو تو زندگی برطرف کنید.
مشکل با خانواده ها چیه ؟ آیا با هر دو خانواده قطع رابطه هستین ؟
چرا خانوادشون مخالف ازدواج شما با هم بودن ؟
رفتارهای خشنش خطرناکه . اگه انقدر با بچه مخالف باشه که نمیذاره شما جون سالم ببری .
آیا تا بحال با مشاور صحبت کردین ؟

- - - Updated - - -

اشکم در اومد. بیچاره جوجه اردکه :(

[MMAASS]

اول اختلافات رو تو زندگی برطرف کنید.
مشکل با خانواده ها چیه ؟ آیا با هر دو خانواده قطع رابطه هستین ؟
چرا خانوادشون مخالف ازدواج شما با هم بودن ؟
رفتارهای خشنش خطرناکه . اگه انقدر با بچه مخالف باشه که نمیذاره شما جون سالم ببری .
آیا تا بحال با مشاور صحبت کردین ؟

- - - Updated - - -

اشکم در اومد. بیچاره جوجه اردکه :(

همسرم پسر خاله من هست و هيچ كدوم از خانواده ها با اين ازدواج مخالف نبودن. فقط موقع بله برون من گفتم مهريه ام 314 سكه باشه كه خاله ام انتظار داشت خيلي كمتر از اينا بگم و فكر كنم همين باعث دلخوري شده بود و من اينو حدس ميزنم و مطمئن نيستم از اونجا به بعد يه كمي به قول معروف تو گوش پسرشون خوندن كه اگه اينو گوش بدي تا آخرش بايد حرف اون باشه و هر چي اون گفت قبول نكن و از اين حرفا. فكر ميكنم بعضي وقتا اون حرفا يادش مياد كه توي دعوا ميگه كاش به حرف اونا گوش داده بودم. ما 7 ماه عقد بوديم و در تمام اين مدت دوران خوبي داشتيم تا قبل از عروسي كه يه سري حرف و حديث در اومد كه خانواده هامون با هم ارتباط ندارن ما با هيچ كدوم قطع ارتباط نكرديم. من هم خونه خاله ام ميرم(مادرشوهرم) هم خونه دختر خاله و پسر خالم (خواهر شوهر و برادرشوهرم). اون هم خونه مامان و خواهرم مياد.

نه با مشاور صحبت نكرديم.

[samanis]

به نظر من حتما قبل از تصمیم برای بچه دار شدن با یک یا دو روانپزشک به تنهایی مشاوره کنین. آزار دادن حیوانات به بهانه اختلاف با خانواده همسر یا کتک زدن شما نشونه های خوبی نیستند.

[گل آرا]

سلام دوست خوب.
مشکل شما مشابه مشکلیه که من داشتم البته از جهاتی....
پیشنهاد میکنم اگه حوصله داشتی رو اسمم کلیک کن و نمایش مشخصات رو کلیک کن و "مشاهده تمام موضوعات آغاز شده" رو کلیک کن...میتونی ماجرای زندگی منو بخونی که هم ازدواجم فامیلی بوده (با پسرخالم) هم خونواده ها مخالف بودن هم بقیه موارد....

من در حال حاضر زندگیم آرومه ولی بااااز هم به بچه داشتن فکر نمیکنم چون 2 ماه از این آرامش میگذره و بعد از اون همه بحران نمیشه به سادگی پذیرفت که تا ابد همه چی آرومه !!!! اما امیدوارم روز به روز بهتر بشه.

2 تا نکته تو نوشته هات دیدم که امیدوارانه تر به این موضوع نگاه کردم.
یکی اینکه 1 ساله ازدواج کردین....دوم اینکه رفتار همسرت نسبت به اوایل ازدواج خیلی بهتر شده...این یعنی آینده زندگی مشترک شما خیلییی بهتر از این یک سال خواهد بود.اگر درست ترین رفتار رو با هم داشته باشین.
اما به نظر من تا وقتی از امنیت رابطه ات با شوهرت مطمئن نشدی بچه دار نشو.
چون مردهایی مثل شوهر شما و من در برابر بحران عکس العمل مناسبی ندارن و وجود بچه به خودی خود یک هیجان و بحران بزرگه....اما نگران نباش.
این به این معنی نیست که به خاطر این رفتار همسرت تا ابد از بچه داشتن محرومی...
.یکم که از ازدواجتون بگذره، به هم که اعتماد کافی کنید ( هنوز اعتماد ندارید اگه اعتماد کامل داشتین شوهرت دم به دقیقه نمیگفت برو برنگرد. شما هم حرفشو باور نمیکردی و میدونستی تو عصبانیت یه چیزی گفته ...).
وقتی که اینقدر به هم به لحاظ احساسی نزدیک بشید که همه مسائل رو مشترک ببینید و حل کنید اون موقع آرامشی میاد تو زندگیتون که از عهده هر بحرانی بر میایید. دو نفری و در کنار هم. ناگزیری چند سالی صبر کنی....یه سال خیلی کمه عزیزم. نه زود قضاوت کن نه زود تصمیم بگیر.

[Sinéad]

رفتار همسر شما نگران کننده است و در چنین شرایطی، به خصوص وقتی ایشون هم تمایل نداره زمان بچه دار شدن نیست ولی وقت اینه که یه فکر جدی بکنید و کمک بگیرید برای مشکلاتتون.

[MMAASS]

مرسي از همه دوستاني كه به تاپيك من نگاه كردن و نظر دادن.

من خودم ميدونم ريشه اين رفتاراش چيه. همش برميگرده به ناراحتي هايي كه توي فاميل هست و مطمئنم اگه خانواده هامون با هم خوب بودن اينم اين رفتارها رو نشون نميداد.

براي جوجه اردكها هم اوايل خيلي دوستشون داشت و خيلي براشون وقت ميذاشت و باهاشون مهربون بود تا جايي كه اعتراض من بلند شد و من بهش ميگفتم اينقد كه به اين جوجه اردكها توجه داري به من هم داري؟ مثلا يه راست از سر كار ميومد و ميرفت براشون غذا ميذاشت و جاشون رو تميز ميكرد و من انتظار داشتم كه به من هم توجه كنه. نه اينكه تو كارها به من كمك نميكرد بلكه هر از گاهي كه هوس ميكرد. ولي در روز شايد 3 يا 4 ساعت براي جوجه اردكها وقت ميذاشت و وقتي من بهش اعتراض كردم از اونجا به بعد هر وقت از هم ناراحت ميشيم با اردكها رفتار خشن نشون ميده و شايد ميخواد بگه كه ببين اينها هم مهم نيستن.

بعضي وقتها فكر ميكنم شايد زندگي در يك يا دو سال آينده خوب بشه ولي با توجه به سنمون فرصت بچه دار شدن چي ميشه؟

خودمم هم به اين نتيجه رسيدم كه شايد در حال حاضر خيلي به صلاح نباشه ولي احتياج به راهنمايي داشتم.

باز هم اگه دوستان و كارشناسان سايت نظراتي دارند خوشحال ميشم بدونم.

[kaveh21]

"قبل از عيد 2 تا جوجه اردك خريده و الان كه دو ماهي گذشته كمي بزرگ شدن و صداشون زياد شده. گاه گاهي ميگه برم خفشون كنم كه انقد سرو صدا ميكنن. آيا ممكنه بعدا راجع به يك نوزاد هم همچين حسي پيدا كنه؟"
به هر حال اون حسی که یه پدر میتونه نسبت به فرزندش داشته باشه بااین موضوع فرق داره.
اگر با همسرتون مشکل خاصی که منجر به جدایی بشه ندارین برای بچه دار شدن اقدام کنین تا دیر نشده
سخت نگیرید:)