دارم دچار افسردگی میشم.........کمکم کنید .........!

[persian man]

سلام
من 24 سالمه , مجردم و لیسانس دارم . ولی تا حالا از هیچ مبحث زندگیم احساس رضایت نداشتم
چند ماه پیش ناخودآگاه این فکر به نظرم خطور کرد که عاقبت زندگی من چه خواهد شد؟
و برای رسیدن به ایده آل زندگیم هدفی رو ترسیم کردم.
مشکل من اینجاست که تا رسیدن به هدفم حداقل 6...7 سال طول میکشه و اون موقع من حدودا 31 سالم میشه به عبارتی دیگه من زندگی ایده آلم رو که با آرامش باطنی همراه باشه از 31 سالگی شروع خواهم کرد .
آیا این سن برای شروع زندگی ایده آل دیر نیست.؟
توی این مسیر باید از خوشی ها و لذت های دوران جوانیم 23 ....30 سالگی بزنم این یکی شروط رسیدن به هدفمه. آیا ارزشش رو داره ؟

نمیدونم چجوری باید مشکلم رو بیان کنم ... لطفا اگه مشکل منو درک کردین راهنماییم کنید.

همش احساس میکنم 3 ...4 سال دیر از خواب بیدار شدم..... دارم دچار افسردگی میشم

تورو خدا کمکم کنید.. نمیدونم چجوری ولی .....

[sara_mo]

دوست خوب هیچ وقت برای زندگی ایده ال دیر نیست
31 سالگی اوج جوانی و انرژی شماست .
شاد باشید و سر افراز

[iman_1362]

شاید 31 سال بنظرتون یکم دیر باشه / ولی اعتقاد شخصی من اینه که ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه ست ! البته اگه ماهی قبل از صید مرده نباشه !
من خیلی زندگی رو سخت گرفته بودم و آخرش هم کارم به خودکشی کشید و خوشبختانه جون سالم به در بردم و حالا میفهمم زندگی چقدر راحت و خوبه !
برام بازم مشکلات وجود داره / برا همه ما مشکلات وجود داره ولی قرار نیست چون 20 سال عمرمون هدر رفته 40 سال مونده رو هم خراب کنیم
من ماجرای خودکشی رو تو انجمن مطرح کردم چون نمیخواستم بقیه این کارو بکنن / چون خیلی ها به خودکشی فکر میکنن !
نظر شخصیم اینه شما هم سخت نگیرید / برید یه جای سر سبز و یکم اکسیژن بگیرید و به خودتون بگید من میتونم / و واقعا بتونید !
البته این نظر شخصی منه ! منم این کارو کردم و با خودم دوست شدم ! قبلا واقعا دشمن خودم بودم / مشکلات از یه طرف و دشمنی من با خودم از طرف دیگه !
خوشحال میشم بتونی با وضع فعلی کنار بیای و حداقل خودتو بیشتر از این اذیت نکنی !
اگر به تنهایی توان این کارو ندارید ازتون میخوام با دوست و آشنا مشورت کنید و نزارید بعضی مسائل که برا همه وجود داره شما رو بشکنه !

[iman_1362]

همه میدنیم نباید اینقدر مشکل وجود داشته باشه / ولی متاسفانه وجود داره / شما بگید چیکار میشه کرد ؟

خودمونو اذیت کنیم هم مشکل حل نمیشه و هر کس نسبت به شرایط خودش میتونه به خودش کمک کنه ! ( بشین با خودت دوستانه این مشکلات رو حل کن )
از اعضای تالار هم کمک بگیر . تجربیات خوبی در اختیارت میزارن !

[گرد آفرید]

افزون بر آنکه مشکلی نیست،زمان بسیار خوبی هم هست.اگر منظور از ایده آل را زندگی راحت و فارغ از مشکلات مادی است که این بستگی به ثروت پدرتان دارد و اگر شغلی است وابسته به پارتی ها و اندکی تلاش یا تلاش زیاد بی پارتی است.
یافتن همسر مناسب نیز نیازمند داشتن آگاهی درباره گزینش کسی جهت ازدواج،دانستن مهارتهای رفتاری،شکیبایی،درایت و شانس است و خانه هم به باز به اندازه ثروت شما بستگی دارد؛اگر مشکل شما نداشتن پول و زحمت کشیدن و کار کردن برای رسیدن به این اهداف است،این خیلی هم پسندیده و خوب است.
در زندگی زیاد روی اهداف بیهوده متمرکز نشوید که با هر شکست که خودش امری طبیعی است،دچار افسردگی فراوانی خواهید گشت.در زندگی موضوع اصلی و مهم طی مسیر است که البته لذت بخش هم هست،اگر بدانید که چگونه لذت ببرید،و مهم اهداف نیستند.اهداف جزیی از مسیر ما هستند و نه خود مسیر حرکت ما؛زیرا پس از رسیدن به هدفی باز اهداف عالی تری در چشم انداز شما قرار خواهند گرفت.
ایده آل گرایی باید همواره همراه با واقع بینی باشد،وگرنه نعی مازوخیسم است.آرام باشید و روی کاغذ نخست ارزشهای کلی خود در زندگی و سپس اهداف کوتاه،میان و بلند مدت را با برآورد امکانات و توان خود و نیز زمانبندی درخور هر کدام،بنویسید.رفتن پیش یک مشاور مجرب و کارا را فراموش ننمایید.
آگاه،تندرست و شاد باشید.

[persian man]

از جواب دوستان خیلی ممونم ولی مشکل من اینه که این باور به طور عمیق در من ریشه کرده که عمر مفید زندگی 20 ... 35 سالگیه و نمیدونم چرا احساس میکنم از 35 سال به اونور دیگه زندگی اون هیجان و شور رو نداره.
وقتی هم به دور و بر خودم و اطرافیانم نگاه میکنم این باور در من شدت میگیره.
من حتی دوست دخترم رو هم از دارم از دست میدم , عزیزترین موجود زندگیمه اما نمیخوام روی دوران جوونیش , مثل من خط بکشه و علارغم میل باطنیم دارم رابطم رو باهاش قطع میکنم
نمیدونم چجوری بگم ولی بزارین با یه مثال موضوع و براتون توضیح بدم :
من دوستانی دارم که شاید از نظر موقعیت زندگی حتی از الان من هم عقب تر باشند ولی از زندگی بیشترین لذت ممکن رو می برن و هیچ انتظار بیشتری از زندگی ندارن ..
خیلی از اتفاقاتی که توی زندگی اطرافیانم میفته و به اونا یه لذت وافر میده برای من یه مسئله سادست .

دوست داشتم من هم میتونستم با چیزهای ساده هیجان زده بشم و احساس خوشحالی کنم ولی افسوس...
دوستانم میگن که من زندگی رو خیلی پیچیده گرفتم ولی بخدا دست خودم نیست ..من آدم زیاده خواهی نیستم ولی.......
بخدا دارم زجر میکشم وقتی حتی نمیتونم مشکلم و بیان کنم...
ازتون خواهش میکنم به جای اینکه من و توجیح کنید یه راه حل برای مشکلم ارائه بدید.... خواهش میکنم !

[persian man]

گردآفرین عزیز از راهنماییت خیلی ممنونم ولی رسیدن به نقطه آغاز زندگی ایده آل من نه ربطی به ثروت پدرم دارد و نه پارتی و اینجور مسائل و مسیری که برای رسیدن به این هدف دارم فقط و فقط تلاش و مطالعات خودم خواهد بود و همچنین ربطی هم به رشته دانشگاهی من هم ندارد ( کلا بی فایده ترین دوران زندگیم این دوره دانشگاه بود ).

[persian man]

البته با رسیدن به نقطه ایده آل مشکلات مالی من هم برطرف خواهد شد اما نیت اصلی من آرامشی که با رضایت مندی از خودم صورت میگیره

[persian man]

جرا دیگه هیچکس کمکم نمیکنه؟!

[گرد آفرید]

نیگما درود بر تو
پسر خوب چرا این اندازه با خودت نامهربانی؟!!چرا هستی خودت و من وجودیت را نمی پذیری؟اصلاً چه اهدافی در زندگی داری؟؟؟ببین پسر خوب،اگر می خواهی تنها بنالی سفارش می کن بروی در یک فروم دیگر و اگر دنبال راه حلی،پس به سخنانی که فقط برای کمک به تو جوان عنا می شود،گوش فرا بده.
به هر حال بنده دارم با جان و دل و با صرف وقت با تو سخن می گویم.چرا پیرامون خود پیله ای خیالی درست کرده ای؟به خدا زندگی زیباست . . . در میان سالی و کهن سالی همئ می توان غرق لذات شد.خودت را بپذیر،بدنت را،وودت را و به خود عشق بورز.تو از دیدن یک گل،دختری زببا،فرشی رنگین و درختان خوشحال نمی شوی؟؟
ایده آل یعنی چه؟تو دچار کمال گرایی بی منطق شده ای . . .راحت باش جانم؛شاید بگویی حرفت را نمی فهمم،این را بدان که خودم سالها پیش در دوران جوتنی از زمین و زمان بیزار شده بودم و عمر را از کف رفته . . . .اما،اما تنها بدان دلیل بود که خودم را دوست نداشتم و عاشق خودم نبودم،باید از اینکه دست داری،پا داری و معده و بزاق و روده داری شاد باشی؛برفها را دیده ای؟یک سیب سرخ و . . .