آیا این حالات من بعد از طلاق عادی هست؟ چه توصیه ای دارید؟

[نیلا]

سلام دوستان سال نو مبارکماشالله آقای مدیر این تالار را چه نو نوار کرده اند احساس می کنم مثل آلیس در سرزمین عجایب هستم و به قول مولانا هر لحظه به رنگی بت عیار درآمد!قول داده بودم بعد از طلاق هم بیایم و از احوالات خودم بنویسم 1- یادم میاید گفته بودم که انرژیم کم است و هیچ کاری نمی توانم انجام بدهم. الان برعکس ،انرژیم زیاد است و اطاقم برخلاف یکی دو سال اخیر ترگل ورگل و مرتب و خودم همیشه شسته رفته و مرتب و در حال مطالعه برای کنکور دکترا در ایران و یک امتحان زبان سخت برای خارج از کشور هستم . 2- واقعیتش حالم بسیار خوب است و در کل بعد از جدایی آرام آرام حالم رو به بهتر شدن گذاشت و یک مسافرتی هم کردم که خیلی تاثیر فوق العاده ای روی من داشت و بعد از آن خواب و خوراکم هم تنظیم شد و خلاص! 3- دلم برای آن شخص ثالث ( همسر سابق ) تنگ نمی شود خدایی بدون تعارف عرض کردم . اصلا نه خاطرات بد و نه خاطرات خوب ( اگر هم بود ) به ذهنم نمی آیند و اگر می آیند انقدر کم است که می شود نادیده گرفت . نه تنفری از اوشان دارم و نه عشقی . کلا در گوشه ای از تاریخ ثبت شده اند و تمام.4- در این مدت کوتاه بعد از جدایی سرو کله چند نفر پیدا شده بود که دو نفر ازدواجی بودند ولی من بی رحم با سنگدلی ردشان کردم . از شوخی گذشته تنها موردی که در من پدیدار شده ترس و فرار از جنس مذکر است . یعنی حرف ازدواج که می شود حتی به شوخی دلم می گیرد و احساس خفگی می کنم و دلم می خواهد فرار کنم و در دور دست ها گم شوم.5- درمورد حرف مردم خوب نمی توانم بگویم چه چه می زنم و خوشم می آید ولی طوری برخورد کرده ایم خانوادگی که کسی اصلا جرئت نمی کند بپرسد که چه شد و چه نشد و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده . بعله !یه همچین موجوداتی هستیم ما!البته این نوع برخورد پرخاش نیست بلکه باز نکردن موضوع نزد کس و ناکس و عدم دردل و ذکر جزئیات نزد هر کسی است . حال با توجه به موارد فوق : گاهی خودم هم تعجب می کنم از بهبود سریع اوضاعم و حتی سیگار و داروها را هم کنار گذاشته ام. البته مشاورم تا قبل از عید ادامه داشت و باز هم می خواهم ادامه بدهم . حالا از شما می خواهم کمکم کنید در جواب این سوالات : آیا این که حال من خوب است طبیعی است و یا من دارم ناراحتی خود را انکار می کنم؟ البته نمی گویم اصلا ناراحت نیستم و حالم عالیست بلکه حالم از بد به خوب تغییر پیدا کرده و ناراحتیم کمتر از آن هست که آزارم بدهد. آیا تلاش برای فرار من از جنس مذکر ( البته وقتی به عنوان خواستگار نزدیک می شوند ) طبیعی است؟ واقعا یک حسی دارم که دوست دارم دو تا پا دارم دو تا هم قرض بگیرم و از مهلکه بگریزم در این مواردآیا این فرار خوب خواهد شد؟کلا چه توصیه هایی برای من دارید که زندگیم بهتر بشود و بویژه از اشتباهات آتی بپرهیزمممنون از شما * لحن طنز آلود من در این پست برای این بود که هی آمده ام اینجا و ناله کرده ام و احساسات بد خود را انتقال داده ام بر من بود که حال که احوالات اندکی خوب است این را نیز تقسیم کنم با شما .

- - - Updated - - -

یادم رفت از مدیریت تالار و طراح این سایت تشکر کنم که سن من را به جای 30، 29 ذکر کرده اند به هر حال یک سال هم یک سال است ;)

[فرشته مهربان]

سلام بر سابینا خانم

سال نوی شما مبارک خانمی

خوشحالم از حال خوشت .

سابینای عزیزم خیالت تخت که این یعنی حال خوبی که باید داشته باشی . خوشحالم زود به این حال رسیدی . باید بگم این احوال یعنی سلامت روحی پس خوشحال باش . در مورد ترس از جنس مذکر با توجه به تجربه های تلخ طبیعی هست اما منطقی نیست . فعلاً باید طبیعی بودنش را بپذیری تا به مرور زمان از این حالت بیرون بیایی و بتوانی منطقی نگاه کنی و مطمئن باش این اتفاق خواهد افتاد . تا چند ماه نباید خواستگار بپذیری و اصلاً به این موضوع ترس از جنس مذکر فکر کنی . به عبارتی به این حالتت بی توجه باش . و فعلاً هم باب ارتباط و گفتگو برای ازدواج را با هیچ کس باز نکن تا حداقل 6 ماه .

باز هم خوشحالم و از نوشتارت کاملاً تغییرت از حال بد به خال خوب هویداست . مشاوره ات را هم ادامه بده این از اثرات مشاوره ها و همتت در تغییر حال خودت بوده .


موف و موفق تر باشی خانمی . راستی روش خودت و خانوادت در رابطه با حرف مردم هم عالی هست همینطور ادامه دهید

[نیلا]

من چرا بلد نیستم اینجا بنویسم هر چقدر اینتر می زنم تمام سطر ها همردیف می شوند ///ممنون از فرشته خوبم /// حرفهای شما به من این اطمینان را داد که نه بابا انگار واقعا اوضاع عادی و خوب است و مرسی که منو فراموش نکردید /// در مورد خواستگار و ازدواج اصلا فعلا دلم نمی خواهد به این مسئله فکر کنم و خودم را درگیر کنم //// فعلا از درس و هدفی که دارم لذت می برم /// من به تمام افرادی که تجربه طلاق داشته اند هم توصیه می کنم که در هر شغلی که هستند و در هر موقعیتی ( حتی خانه دار ) سعی کنند دنبال اهداف دلخواه خود بروند که توانایی آن را هم دارند ( اهداف عالی و حتی بلند پروازانه ولی قابل دسترس ) و خود را به چالش بکشند //// در این حالت هم انگیزه برای شادی پیدا می کنند و هم به قدرت بی نهایتی که در درون انسان است پی می برند/// ما انسان ها قدرتمند تر از آن هستیم که فکرش را می کنیم /// مثلا در هر شغلی که هستید سعی کنید یک پله بالاتر بروید ... /// البته این که زنان مطلقه باید مواظب سو استفاده های احتمالی باشند صحیح است و چه بهتر که خود را در معرض این سو استفاده ها قرار ندهیم ، یعنی طوری برخورد کنیم که طرف به خودش اجازه ندهد بگوید بالای چشمت ابرو هست و فاصله لازم را داشته باشیم با جنس ذکور !!!! ;)