مخالفت خانواده با ازدواج با دلیل غیر منطقی

[iran2]

سلام
من 21 سال سن دارم و تصمیم گرفتم ازدواج کنم
من از ی نفر خوشم اومد و تصمیم داشتم زمانی ک شرایطم مناسب شد بهش بگم
ولیحدود 9 ماه پیش ی دختر حسابی خودشو بهم از هر روشی ک می تونست و از روی هوس یا علاقه نزدیک کرد و با من رابطه دوستی برقرار کرد و منم ک قبل از اون با هیچ دختری رابطه نداشتم اونا برای ازدواج انتخاب کردم چون نمی خواستم رابطه ما ب گناه کشیده بشه
ولی تو این مدت فهمیدم ک با ی سری کارای اون مشکل دارم و ازش خواستم ک این کارا را نکنه
اونم سعی خودشو کرد ولی نتونست با این حال من چون تو این مدت بهش علاقه مند شده بودم هنوزم برای ازدواج با ایشون حسابی پیش خانوادم پا فشاری کردم و خانوادم مخالف بودن و در همین مدت هم رابطه ما با اون خراب شد ک من همینجا خدا را شکر می کنم
از این قضیه حدود 2 ماه گذشت
و من تصمیم گرفتم احساسمو به همون دختری ک خودم برای ازدواج انتخاب کرده بودم بگم
با این حال حسابی فک کردم و سعی کردم ک عجولانه تصمیم نگیرم و بعد از 2 هفته ی نفر رو واسطه کردم و ازش خواستم ک باهم صحبت کنیم
ما چند بار با هم کاملااااااااااااااً منطقی صحبت کردیم و ب این نتیجه رسیدیم ک به درد هم دیگه می خوریم
کم کم بین ما احساس هم بوجود اومده و من و این خانم ب شدت به هم علاقه داریم
ایشون از لحاظ سنی حدود 2 سال از من کوچکتره
زمانی ک ب این نتیجه رسیدیم ک باهم تفاهم داریم من این موضوع را با خانوادم گفتم
ولی خانوادم بدون هیچ دلیلی مخالفت کردن
با 1000000000 خواهش و تمنا شماره تلفن ایشونا از من گرفتنو آدرسشو پیدا کردن و ی بار کاملاً اتفاقی ایشونا دیدن
از اون موقه به بعد بهونه های بیخود میارن ک من کلا از ازدواج پیشمون بشم
میگن سنت کنه (20سالمه)
درآمدد کمه ( ماهانه 1 ملیون در آمد دارم)
درست تموم نشده ( دانشجوی ترم 4 مهندسی نرم افزار هستم)
تکلیف سربازیت معلوم نیست ( به دلیل ی عمل از سربازی معاف میشم)
و بهونه ای ک خیلی منو اذیت می کنه اینه ک میگن چون تو با دخترا در ارتباط نبودی نمیشناسیشون
حالا حالاها نباید ازدواج کنی
آخه این دلیله؟؟؟
این دلیل منطقیه؟؟
لطفاً راهنمایی کنید ک چی کار کنم
چون اون خانم هم ازطرف خانوادش الان تحت فشاره و میگن این آقایی ک گفتی چرا نمیاد خواستگاریت
هم من دارم از دوری ایشون اذیت میشم هم ایشون از دوری من
واقعاً هنگم:|
موندم چی کار کنم

[rozaneh]

سلام
خوب این که خانوادتون میگن سنتون کمه راست میگن! گرچه از این حرف ناراحت میشین اما بذارید یه واقعیتو بگم! قبلاً هم توی یکی از پست هام گفتم مردها تا حدود 25 سالگی یه جور فکر میکنن و یه معیارایی دارن و از بیست و پنج به بعد معیاراشون کم و بیش دستخوش تغییراتی میشه! دوستای عزیزم پسرهایی که سنتون کمه باور کنید اگه ما میگیم عجله نکنید به خاطر خودتونه شما هنوز خامید و پخته نشدید ! تا یک مرد پخته بشه زمان میبره و مردی که پخته نشده خیانت به خودش و همسرشه که زود ازدواج کنه. باور کنین باید صبر کنین دوست داشتن خوبه اما وقتی طرف شما فقط 19 سال داره و هنوز توی جامعه الان این سن برای یه خانم برای تشکیل یک زندگی زوده و ایشون هم هنوز به پختگی نرسیدن ! باور کنید قضیه سن اهمیت داره احساس ما آدمها میگه نادیده بگیریمش ولی اشتباهه ! این شرایط ازدواج ظاهری رو داشتن برای ازدواج کافی نیست ازدواج خونه و ماشین اینها لازم داره ولی کافی نیست مهمتر از اینها رو می طلبه و اون تعهده! پختگی با گذر زمان بدست میاد صبر پیشه کنید و از دریچه عقل به قضیه نگاه کنید خانواده مهمترین دارایی آدمه میشناسم زندگی هایی رو که با نارضایتی و مخالفت خانواده ، پسر باز هم ازدواج کرده و تداوم نداشته ! خانواده قبل از ازدواج واقعاً مهمه و ما پسرها اینو تا وقتی روی حرف خودمون که ناشی از احساسه پافشاری میکنیم نمی فهمیم! درکتون رو بالا ببرید شاد باشید

[iran2]

درسته
حرف شما درسته ولی من همین الان کارایی می کنم ک از هم سن و سالای خودم بعیده
تا الان به خاطر تخصصم تو دوتا از سمینارای بین المللی سخنرانی داشتم
مدیر یکی از بزرگترین سایت های زمینه کارم هستم
همین الان تو دانشگاه و بقیه جاها کلاس برگزار می کنم
حالا بازم ب نظر شما پختگی لازمو ندارم؟؟؟؟

[rozaneh]

نه ندارید پختگی که من گفتم اینا نیست !!!! منظور منو متوجه نشدید اینایی که شما گفتین توانایی هاتونه که بسیار هم عالیه اما زندگی چیز دیگه ایه که توانایی هایی که مطرح کردین توانایی های فردیتون در جهت شکوفا کردن و موفق کردن خودتونه گرچه میتونه از لحاظ مالی یک زندگی رو ساپورت کنه بحث من تغییر معیارهای پسرها با گذر سنشون بود به هر حال اگر به ازدواج با اون خانم مصرید بگید تا بیشتر با هم حرف بزنیم شاد باشید

[iran2]

اگه اسرار نداشتم ک اینجا پست نمی ذاشتم
من فک میکنم یکی از دلیلای دیگه مخالفت خانوادم اینه ک ی برادر بزرگتر دارم ک هنوز ازدواج نکرده
از طرفی هم مادرم ب شدت ب من وابستگی داره
خودش میگه من حرفایی ک پیش پدرت نمیتونم بزنمو به تو می گم
بدی ها و اشتباهات برادر بزرگترتو به تو میگم
ی جورایی حس میکنم فک می کنه من اگه ازدواج کنم منو از دست داده و میرمو دیگه اینجا پیدام نمیشه
در ضمن من ی سری معیار های پایه داشتم ک این خانم واقعاً اونا را داره
میدونم الان می پرسید چی
پس خودم میگم
برای من وضعیت و برخورد با افراد مختلف خیلی مناسبه
شرایط منزلت خانوادگی منظورم سطح مالی و فرهنگی و اعتقادیه
حجاب و حیا
سن و خصوصیات اخلاقی
و...
ممنونم ک پاسخ میدید
منتظر بقیه جوابتون هستم
ی خواهشی هم ک دارم میشه تو پیام خصوصی صحبت کنیم یا به صورت چت
چون نمی خوام از مسائل شخصیم اینجا صحبتی بشه
بازم ممنونم:313:

[omid65]

من نمی گم شما پخته هستید یا نیستید ، فقط اون چیزی رو که به ذهنم میرسه به شما می گم.
از یه طرف اگه همگی دنبال این موضوع باشیم که پسری پخته باشیم ، بهتر نیست بریم و 30-35 ازدواج کنیم ؟ در این سن همگی به پختگی لازم ، شاید ، رسیده ایم .
به شرط همراهی خانواده و سلامت دو طرف ازدواج در سن پایین می تونه مناسب تر باشه به نظر من ، خانواده احساسات دو طرف رو کنترل کنن ، همراهی کنن دو طرف رو ، نه اینکه از همون ابتدا دو طرف رو در منگنه بذارن و این مسئله رو از ریشه انکار کنن .
شما چه جوری خودتون در یک فضای منطقی (!) صحبت کردین و به این نتیجه رسیدین که به درد همدیگه می خورین ؟
در این موضوع که سنتون کمه که شکی نیست (سن کم و پختگی یکی نیستند ) ولی در این مورد بهتر بود در کنار خانواده و مشاور خانواده به این نتیجه می رسیدین.

ضمنا شما هر سوالی دارین همین جا بگین ، دوستان جواب می دن ، نیازی به چت و پیغام خصوصی هم نیست .

[iran2]

ممنون از پاسختون
من و ایشون توی فضای رسمی ک خانوادش هم در جریان بودن
نشستیم و انتظارات هم دیگه را از همسر آینده به هم گفتیم
خصوصیات اخلاقی و خانوادگی
بحث کار و درس خوندن هر دوتامون
خصوصیات اخلاقیمون و مشکلاتی ک تا الان داشتیم و احتمال زیاد داریم
دیدیم ک خلقیاتمون باهم سازگاری داره و میتونیم همدیگه را خوشبخت کنیم
علاقه ما از روی شناخت بوجود اومد نه از روی چیز دیگه ای
ی چیزی یادم رفت بگم
من ی برادر بزرگتر دارم ک 5 سال ازم بزرگتره و اصلاً تصمیمی برای ازدواج نداره ک فک می کنم یکی دیگه از دلایل مخالفت خانوادم هم اینه
بازم منتظر پاسختون هستم

[Sinéad]

دلایل خانواده شما خیلی دقیق نیست ولی اونقدرها هم غیرمنطقی نیست.

مهمترین مسئله در ازدواج رسیدگی به شناخت کافی از خود است که معمولا در سن های 20 و 18 سالگی شکل نمی گیره. در جوامع و فرهنگ ها و شهرها این سن ها فرق می کنه ولی در جامعه مدرن شهری امروز، 20 سال برای پسر و 18 سال برای دختر معمولا کافی نیست.

شما درباره آمادگی خودتون برای ازدواج با خانواده خودتون اختلاف نظر دارید و به نظر میاد روابط هم خوب و دوستانه باشه. همراه پدر و مادر به یک مشاور ازدواج مراجعه کنید، شما حرف هاتون رو بزنید و اونها هم دلایلشون رو بیارند، ببینید مشاور چطور میتونه صحبت های شما رو با هم تطابق بده و نظر مشاور چه خواهد بود. قطعا بعد از صحبت با مشاور هم شما و هم خانواده شما دید بسیار بهتر و منطقی تری نسبت به این مسئله خواهید داشت و تصمیم گیری برای همه ساده تر میشه، و همینطور نظر شما و خانواده به یک نظر واحد نزدیک تر میشه.

[iran2]

ممنون از پاسختون
ولی میشه بیشتر راهنمایی کنید
آخه تو این شرایط تعطیلی مشاوری نیست ک بشه مراجعه کرد
حرفی ک منو خیلی اذیت می کنه اینه

میگن چون تو با دخترا در ارتباط نبودی نمیشناسیشون

آخه من باید 600000 تا دوست دختر داشته باشم ک بشناسمشون؟؟؟؟
تنها دلیلی ک خیلی مادرم روش پافشاری می کنه همینه

[Sinéad]

ممنون از پاسختون
ولی میشه بیشتر راهنمایی کنید
آخه تو این شرایط تعطیلی مشاوری نیست ک بشه مراجعه کرد
حرفی ک منو خیلی اذیت می کنه اینه

آخه من باید 600000 تا دوست دختر داشته باشم ک بشناسمشون؟؟؟؟
تنها دلیلی ک خیلی مادرم روش پافشاری می کنه همینه

دوست عزیز این چیزی نیست که بخواید با عجله تصمیم بگیرید. دو هفته صبر کنید مشاورها برمی گردند و بعد سراغ مشاور ها برید.

اشکالی هم که مادر شما می گیرند بیشتر منظورشون اینه که شما در طول زندگی با جنس مخالف کمتر در ارتباط بودید و شناخت کافی ندارید، که البته این همه کتاب های خوب درباره پیدا کردن شناخت های کافی از جنس مخالف هست که می تونید تهیه کنید و به شما تقریبا همه اطلاعاتی که یک شخص در شرایط عادی نیاز داره رو میدن.