من 2.5 سال است که ازدواج کرده ام.
این مشکل از وقتی ما بچه دار شدیم نمود بیشتری پیدا کرده و داره آزار دهنده می شه.
برای مثال
1- همسرم وقتی من خونه نبودم قوطی که ما قرصها رو تو اون نگه می داریم رو داده بود بچه که با اون بازی کنه تازه درش هم براش باز کرده بود و توجیهش این بود که من حواسم بهش بود. در حالی که من دیدم 1 قرص روی فرش افتاده بود.
2-بچه 7 ماهه رو روی صندلی آشپزحانه نشونده بود در حالی که آشپزخانه ما سرامیکه و فرش هم نداره و قبلا هم بچه از روی مبل افتاده بود روی فرش.البته به خیر گذشته بود. ولی مشکل اینه که وقتی میگم چرا این کار رو کردی خطرناکه میگه نه حواسم بود. بهش میگم حد اقل 1 بالشت میزاشتی زیر صندلی که اگه افتاد طوریش نشه می گه حالا که طوری نشده.
چند مورد دیگه هم بوده که طولانی میشه.
البته بگم گه همسرم خیلی بچمون رو دوست داره و بهش وابسته است.
مشکل اینه که بعضی وقتا اصلا عاقبت کار رو نمی سنجه و بعد هم توجیه می کنه.
نمی دونم چیکار کنم.
لطفا راهنمایی کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)