سلام اقای روتین
قدم نو رسیده مبارک.راستش منم 7 ماهه متولد شدم و تا حدودی میدونم پدر و مادرم چقدر عذاب و سختی کشیدن.خصلت پدر و مادرها همینه دیگه.از جون مایه بذارن تا بچه هاشون برزگ بشن.
برادر گرامی
وضعیت روحی شما خوب نیست.درسته.اما شما به عنوان یک مرد باید محکم تر و مقاوم تر باشید و یه جورایی تکیه گاه همسرتون باشید.بالاخره اون هم مادر شده و دوست داشته مثل همه بچه ها ، بچه اش سالم باشه.حالا خواست خدا این بوده .الان هم شکر خدا با پیشرفت علم و مسائل پزشکی اکثر مشکلات قابل حل هستن.
من و همسرم وقتی دچار مشکلی میشیم (مشکلات مالی و ....) من به همسرم نگاه میکنم.اگر ببینم اون بیش از حد اشفته و ناراحته من حالم بدتر از اون میشه.اما وقتی میبینم اون دلداری میده و میگه این مشکل هم میگذره خیالم راحت میشه و منم امید وار میشم.این خاصیت زنه.
من درکتون میکنم.یه زمانی مشکلات خیلی زیاد میشن و رو ادم فشار میارن.همین ممکنه باعث پرخاشگری و ناراحتی بشه.من نظرم اینه که به جای وابسته کردن خودتون به قرصهای ارام بخش و ....سعی کنید از عرقیات گیاهی ارامش بخش استفاده کنید.
مثلا گلاب.خوردن گلاب واقعا ارامش بخشه.و جریان خون رو منظم و مرتب میکنه و اعصاب رو اروم.حالا اگر به یه عطاری سر بزنید و سوال بپرسید راهنماییتون میکنن
از نظر روحی هم بشینید و با خودتون فکر کنید اگر اوضاع از این بدتر میشد چی؟
مثلا خدایی نکرده همسرتون موقع زایمان حالشون بد میشد....و کلی از این اتفاقهایی که اگر واقعا بهشون فکر کنیم میبینیم جای هزاران بار شکر داره که از این بدتر نشد.
راستش رو بخواهید کارتون درست نبوده.اما الان دیگه شده.مادر همسرتون هم یه مادره و مطمئنا شرایط شما رو درک میکنه.البته دقیق توضیح ندادید که سر چی دعواتون شد...
اینکه شما هم از همسرتون انتظار دارید توی شلوغی دعوا و مشاجره و با این اوضاع روحی که خود شما و ایشون دارید بتونه صرفا طرف شما رو بگیره کمی بی انصافیه.شما اگر حرفتون حقه پس نیازی به حمایت در اون شلوغی نباید داشته باشید.
و ضمن اینکه اونا مهمان بودن و احترامشون واجب.
و یه نکته دیگه در حرفهاتون:
اونم اینکه متوقع هستید و توقع دارید همسرتون ازتون مدام در حال تشکر کردن باشه.زندگی زناشویی خیلی فراتر از این حرفها و این تعارفاته.شاید تشکر کردن همیشه زبانی نباشه.مثلا وقتی شما از سرکار خسته میان و همسر شما یه لیوان چایی برای شما میاره اینم میتونه خودش نوعی تشکر کردن باشه.
یا اگر شما کاردویی برای همسر خودتون میخرید اینم نوعی تشکر کردنه.
سعی کنید با تالار در رابطه باشید.اینجا بچه ها تنهاتون نمیذارن.اگر هم دوستی یا همکاری دارید که قابل اعتماده و میتونید براش درد و دل کنید حتما این کار رو بکنید.
ضمن اینکه احترام مادرتون رو به شدت نگاه دارید و بدونید کلید حل مشکلات شما در دعای مادرتونه.
بگذارید کمی وضاع اروم بشه.اشنالله برای عید با همسرتون برید و شیرینی بگیرید و از دل مادر همسرتون در بیارید.به همسرتون هم این امید رو بدید که حتما این کار رو میکنید.
عید بهونه خوبی برای این کاره.
موفق باشید
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)