سلام دوستان،
من چند ماه آینده قصد عزیمت به خارج از کشور رو دارم. این رو چند جای دیگه گفتم. تصمیم ندارم که اونجا زندگی پارتنری رو بیارم.
در مورد معیارهام یک تاپیک باز کردم دوستان گفتند معیارهای ظاهری ت رو زیادی جدی می گیری. با مشاوره اما دو بار صحبت کردم هر دوبار گفتند حق هر کسی این هست که فردی در اندازه های خود بگیرد و اگر نگیرد معمولا پشیمون می شن.
من علی رغم میل باطنیم فکر می کنم مجبورم از معیارهای خودم کوتاه بیام. مشخصات خود من دانشجوی دکترای مهندسی، البته خارج کشور هم پذیرفته شدم، یک دانشگاه بسیار عالی (رتبه 20 جهان) درآمد خیلی خوبی هم اونجا حتی به عنوان دانشجو خواهم داشت و احتمال زیاد 3-4 سال دیگه استاد در اون طرف بشم. چون با استادم هم صحبت کردم گفت با این شرایطی که داری بعد از دکترات حتما می تونی. نیمه مذهبی. مشخصات ظاهری قد 188 و چهره ای که هرچند واقعا به نظرم زننده است یک پسر اینطوری صحبت کنه از خودش از نظر حتی دخترها جذاب(ببخشید اینطوری صحبت کردم واقعا عذر می خوام ولی برای پرسیدن سوالم مجبور بودم بگم).
مشروب نمی خوردم و نخوردم، سیگار نمیکشم، ارتباط جنسی نداشتم، دوست باز نیستم، بسیار عاطفی هستم، مثلا در تجربیات قبلی که البته به قصد ازدواج بود ساعتها و روزها وقتم رو برای اینکه طرف مقابلم رو از بحران در بیارم خرج می کردم ولی خب نتیجه اش رو... بگذریم
ولی به خاطر بحرانی که در زندگیم اتفاق افتاده تا حدودی زودرنج هستم که البته نیازمند محبت هستم برای کاهش این زودرنجی(رابطه فراموش شده ولی به هر حال نیاز به محبت رو دارم).
نقاط ضعف دیگر من: تا حدودی بدبینی ( نه از نظر جنسی) به صداقت دیگران. تمایل به دیده شدن و برجسته بودن. علاقه مند به مباحثه در اکثر موارد. قضاوت عجولانه در برخی موارد
مشکل من اینه که الان زمان محدودی دارم، پیشتر می خواستم از معیار تحصیلات بالایی یا موقعیتی که برای طرف مقابلم در نظر داشتم کوتاه بیام (هرچند اصلا این میل باطنیم نیست) الان می خوام از معیار ظاهری هم کوتاه بیام. آیا واقعا همه مردها اینطورند یا فقط من بد شانس هستم؟ آدم بعضی اوقات یک سری افراد رو با یک سری دیگه می بینه واقعا شکه می شه!
مثلا یک دختر فوق دیپلم با چهره متوسط نسبتا خوب و اندام متوسط نسبتا خوب به نظرتون دراین شرایط که من گزینه دیگری در این مدت زمان ندارم انتخاب عاقلانه ای هست؟ یعنی من برای رسیدن به معیارهای معنوی باید از معیارهای ظاهری و مادی چشم بپوشم؟ یعنی به این اندازه اختلاف باید تن بدم؟دوستان آقا نظرشون چیه؟
الان شرایط ازدواج رو از هر نظر دارم. مالی، تحصیلی، تثبیت زندگی و واقعا هم به بودن با کسی نیاز دارم. از هر نظری که در نظر بگیرید، عاطفی جنسی و....
پ.ن. از بابت اینکه از چهره وقد و اندام خودم گفتم واقعا عذر می خوام. هدفم پرسیدن سوال آخر بود.
علاقه مندی ها (Bookmarks)