من حسود

[hasood]

سلام خوشحالم که بالاخره یه جایی رو واسه بیان مشکلم پیدا کردم. قبلا بارها پیش مشاور رفتم ولی هنوز همون آشه و همون کاسه
مشکل من از جایی شروع شد که عاشق شدم و سرانجامش به ازدواج رسید.ازدواجی که به خاطرش تو روی خیلیا واسادم.انصافا همسرم هم پابه پای من اومد.
همونطور که از عنوان معلومه من حسودم خییییلی حسود تا حدی که تبدیل شده به یه بیماری و معضل بزرگ.این مشکل باعث شده بیشتر وقتا مریض و بی حوصله باشم.تا دلتون بخواد وزن کم کردم و...البته این حسادت فقط نسبت به همسرمه.شاید بگین همه خانوما این حسو نسبت به شوهراشون دارن ولی این حس من فرق داره.
چندتا از نمونه هاشو میگم شاید کمکی بکنه مثلا اینکه از مادرشوهرم متنفرم چون شوهرمو خیلی دوس داره.وقتی با محبت بهش نگاه میکنه دلم میخواد خفش کنم حتی بیشتر وقتا به همین خاطر سعی میکنم پیششون نباشم.اگه تو جمع یا مهمونی شوهرم با کسی غیر من حتی یه کلمه حرف بزنه مریض میشم شبا خوابم نمیبره آخه جالبش اینجاس که این احساساتو تا حالا نه به شوهرم گفتم و نه نشون دادم به اون صورت.یه مشاور بهم گفت مثل این میمونه که یه کرمی داره از تو میخورتت و داغونت میکنه.بیشتر راهارو امتحان کردم ولی نتیجه نداده.واقعا ممنون میشم اگه اینجا راه چاره ای بهم نشون بدین.خیلی مستاصلم.

[ماندانا70]

بنظره من ب شوهرت بگو ببین نظره اون چیه ؟بش بگو اگه حال من واست مهمه ی مدت کارایی ک من روش حساسم انجام نده بگو اونم کمکت کنه بذار همون طوری ک تو همچی شریک هستین تو اینم باشین باهم حلش کنین بنظرم این بهترین راهه که میتونه کمکت کنه چقد تو عذاب بکشی بذر بفهمه که اینا همه بخاطره اونه بهش بگو بذر راحت شی

[پارميدا]

سلام دوست عزیز
قبل از هرچیزی اگه می تونی اسم کاربریتو عوض کن. دیگه روی خودت اسمی که بار منفی داره نذار. حسادت توی وجود همه ما به نسبت کم وبیش وجود داره و حتی اندکی از آن برای حفظ حریم های زندگی زناشویی لازمه.
اگر احساس می کنی دروجود تو پررنگتر هست حتماً به علت تجربیات تلخی هست که درزندگی ات داشتی. پس خودت رو به خاطر اینکه حسود هستی سرزنش نکن. چون می تونم پشت این حسادت قلب مهربونی رو ببینم که نگران زندگی و همسرش هست و جسارت داشته مشکلش رو توی سایت همدردی بیان کنه. پس این حسادت رو به منزله پلی برای حل مشکلات زندگیت که می تونه ریشه خیلی از اونها توی دوران کودکیت باشه وربطی به همسرت ومادرش نداشته باش ببین.
قبل از هرچیزی دوست دارم بگی خودت وهمسرت چندساله هستین؟
تحصیلاتون چقدرهست؟شاغل هستی یا خانه دار؟
از پدر ومادرت بگو؟ رابطه ات با اونها چطوربود؟
رابطه همسرت با مادرش چطورهست؟

[hasood]

ممنون ماندانا70
راستش به اینم فکر کردم فقط ترسم از اینه که این احساسات من اونو به وحشت بندازه و ازم دور شه

پارمیدای عزیز ممنونم از توجهتون و به خاطر حرفایه مثبتتون
من 24 سالمه و همسرم 26 سال
هر دومون لیسانسیم اونم از دانشگاهای عالی کشور.قبلا یه مدت شاغل بودم ولی الان بیکارم
رابطه من با خونوادم عموما خوب بوده همیشه فقط زندگی ما همیشه بر اساس یه سری قوانینی بود که پدرم وضع میکرد یعنی احساسات توش کم بود یکم.اهل درددل با هم نبودیم هیچکدوممون.
در مورد رابطه همسرم با مادرش هم باید بگم متعادله.افراط یا تفریط نمیکنه.ولی انتظار مادرشوهرم ازمون خیلی زیاده.دوس داره همه درامدمونو خرج اون و پدرشوهرم کنیم

[ماندانا70]

نه اصلان این فکرو نکن میخای به اون پناه ببری دلیلی نداره وحشت کنه تازه موزویه خاصی نیس که بخاد وحشت کنه عزیزم .هیچکی نمیتونه بجز شوهرت مشکلتو حل کنه بهش بگو ببین نظره اون چیه بگو بخاطره دوس داشتنه زیاده که اینجوری شدم احتمالا اون توجهشو نسبت بتو بیشتر میکنه خلاصه کاری نمیکنه ک بخای حساس شی حداقل دیگه موزورو میدونه خیاله توام راحت میشه سبک میشی

[پارميدا]

سلام
فعلاً لینک دوستان رو که مشکلی مشابه مشکل تور رو مطرح کردن توی سایت سرچ کن و بخون.
مثلاً این لینک رو ببین.
http://www.hamdardi.net/thread-26303-page-4.html

کسی هم تا حالا گفته که آدم حسودی هستی؟
ازفعالیتها وکلاسها وکارهای متفرقه ای که می کنی تا وقتت پر بشه برام بنویس.

[hasood]

سلام ممنونم از راهنماییات پارمیدا جان این لینکایی که گفتی رو دیدم.واقعیتش خودمم به این نتیجه رسیدم که اختلال داره رفتارم این باعث شده اعتماد به نفسم خیلی پایین بیاد.همش فکر میکنم مریضم و باید درمان بشم.
نه زیاد اخه میدونی؟من ادم نسبتا ارومی هستم معمولا احساساتمو نشون نمیدم.به همین خاطر هم همیشه بهم میگن خیلی خشکی و از همه فاصله میگیری.الان که با این مشکل دیگه بدتر شده.خوشم نمیاد برم خونه مادر شوهرم از اونا حسابی فاصله گرفتم اونا هم انگار عادت کردن دیگه گله نمیکنن.
کلاس بدنسازی میرم چند وقته.کتابای درسی میخونم چون میخوام کنکور ارشد شرکت کنم.غیر اون تلویزیون زیاد میبینم.

[Rude Boy]

به جای این کار، برو مشاوره حضوری و یا روانپزشک.

بنظره من ب شوهرت بگو ببین نظره اون چیه ؟بش بگو اگه حال من واست مهمه ی مدت کارایی ک من روش حساسم انجام نده بگو اونم کمکت کنه بذار همون طوری ک تو همچی شریک هستین تو اینم باشین باهم حلش کنین بنظرم این بهترین راهه که میتونه کمکت کنه چقد تو عذاب بکشی بذر بفهمه که اینا همه بخاطره اونه بهش بگو بذر راحت شی

اصلا هم این کار رو نکن!

توی چی شریک هم باشن؟ حسادت؟

[پارميدا]

سلام دوست خوبم.
این خیلی خوبه که که به جای تسلیم شدن در برابر مشکلاتت, تصمیم گرفتی آنها را حل کنی و کنار بگذاری. گفتی به قول دیگران خشک هستی واز دیگران فاصله می گیری. اینکه می گویی به قول دیگران! یک مسأله ای را به من نشون می ده که تو به نظر دیگران خیلی اهمیت می دهی. بله عزیزم تو هیچ چیزی در زندگی کم نداری. تنها مشکلت همین است که نظر دیگران برایت خیلی مهم است. به همین دلیل است که نمی توانی ارتباط موثری با مردم داشته باشی. چون نمی توانی خودت باشی. دائم در فکر این هستی که بتوانی آدمها را راضی نگه داری و کاری بکنی که آدمها از تو ناراحت نشوند. و وقتی کنار تو هستند بهشان خوش بگذرد یا سعی می کنی برایشان خیلی مفید باشی. وقتی با دیگران ارتباط داری اضطراب می گیری و احساس ناتوانی می کنی.چون آدمها هیچ وقت راضی نمی شوند.
اتفاقاً وقتی متوجه شوند که تو خیلی سعی می کنی آنها را راضی نگه داری , بالعکس عمل می کنند. و دقیقاً کار تو را سخت تر می کنند. آدمها را باید فقط دوست داشت اما به حال خودشان رهایشان کرد.احتمالا درخانواده ای بزرگ شدی که خیلی از افراد دور و برت آدمهای اجتماعی و سر و زبان داری هستند. و وقتی خودت را در کنار آنها قرار می دهی, احساس میکنی که اعتماد به نفس و ارتباط اجتماعی ات کم است. اما اینطور نیست دوست عزیز. تو قرار نیست مثل اون چیزی باشی که دیگران دوست دارند باشی.. چرا فکر می کنی حتما باید با همه آدمها ارتباط برقرار کنی؟ تو خودت باش. بگذار آدمها بیان با تو ارتباط برقرار کنند. این را نمی گویم که مغرور بشی. اما چون به خودت سخت می گیری این را می گویم. من احساس می کنم تو از ارزشهای خودت با خبر نیستی و دیگران هم ارزشهای حقیقی تو را نادیده گرفتند. اگر بتوانی خودت باشی و ارزشهای درون خودت را کشف کنی, موفق خواهی بود.
و اما تا به حال به این فکر کردی که چرا؟ چرا اینقدر نظر دیگران برایت مهم است؟ چون به ما از کودکی یاد داده اند که برای رسیدن به خواسته هایمان باید دیگران را راضی کنیم. از کودکی به ما یاد دادند که هرچه دیگران گفتند بگوییم چشم. آنوقت به ما می گفتند بچه با ادب! حالا هم که بزرگ شدیم فکر می کنیم باید دیگران را راضی نگه داریم تا ما را دوست داشته باشند. اما یک بار برای همیشه این ذهنیت را بشکن و با خودت بگو من احتیاجی به این ندارم که همه را راضی نگه دارم. من احتیاجی ندارم که ارتباطم را با همه آدمها حفظ کنم. اگر قرار باشد من با کسی ارتباط برقرار کنم, خدا خودش شرایطش را برایم پدید می آورد. اگر اینبار کسی گفت ارتباط اجتماعیت ضعیف است, به او بگو هرکسی یک خصوصیت اخلاقی دارد. من نیازی نمی بینم که با همه ارتباط خوب داشته باشم. خودت را دوست داشته باش و همینطوری که هستی بپذیر. اعتماد به نفس و موفقیت از همینجا شروع می شود. اگر این کار را بکنی خود به خود و به مرور زمان ارتباطتت با آدمها هم خوب می شود.
ضمناً خیلی خوبه که می خواه ادامه تحصیل بدی حتماً با جدیت وبا یک برنامه ریزی دقیق درس بخون. داشتن نظم وهدف خیلی می تونه بهت کمک کنه.موفقیت درتحصیل هم به بالارفتن اعتمادبه نفست کمک میکنه.

درمورد مشکلت با خانواده همسرت مطمئنم که با افزایش اعتمادبه نفست ، این احساساتی که الان درگیرش هستی حل میشه حالابرای اینکه اینقدردرگیر این موضوع نباشی بذار بگم وقتی می خواهی یك تابلوی نقاشی را نگاه كنی كجا می ایستی؟ می روی می چسبی به تابلو و به آن نگاه می كنی؟ نه دوست خوبم! كمی فاصله می گیری تا زیبایی و هارمونی رنگها را بهتر مشاهده كنی. انسانها هم همینطور هستند. وقتی می چسبی به شوهرت او نمیتواند زیبایی های تو را ببیند. او نیاز دارد كمی از تو فاصله بگیرد تا مهربانی ها و زیبایی هایت برایش جذاب باشد. آدمها دوست دارند مالك هم باشند. اما عشق این را نمی خواهد. دوست مهربونم اگر می خواهی عشق شوهرت را همیشه داشته باشی، باید كمی رهایش كنی. محبت است كه می تواند زندگیت را همیشه در اوج نگاه دارد.

فراموش نكن كه محبت حسد نمی ورزد، نفع خود را نمی جوید و بی ریا است. وقتی از چیزی كه مال تو است به دیگران هم می بخشی، بیشتر به تو داده می شود. هرچه بیشتر اجازه دهی محبت شوهرت به سمت مادر و خانواده اش جریان یابد، سهم تو از محبت او بیشتر می شود. فكر نكن اگر او به مادرش محبت كند، محبتش تمام می شود. محبت هرگز تمام نمی شود. اما هرچه بیشتر محبت او را احتكار كنی، روز به روز سهم خودت هم كمتر خواهد شد. پس از آنچه دوست داری داشته باشی به دیگران ببخش تا به فراوانی دریافت كنی.