ازدواج و ادامه تحصیل

[omid]

سلام
بنده 23 ساله و دانشجوی یکی از رشته های خوب مهندسی در مقطع ارشد یکی از دانشگاههای خوب تهران هستم و یک ترم به اتمام درسم مانده است و در این مدت شاگرد ممتاز بوده ام و شاغل. یک سال و نیم بعد، عازم آمریکا یا کانادا برای ادامه تحصیل هستم، اما دچار تردید در ازدواج با این شرایطم، خانواده نظر به ازدواج بعد از اتمام دکترا دارند، یعنی سن نزدیک به 30 سالگی، البته اگر من تصمیمی بگیرم مخالفتی ندارند. این را ذکر کنم که مذهبی هستم و بالتبع دنبال دوستی و غیره نبوده ام. به نظرتان تجرد در خارج از کشور و در هنگام ادامه تحصیل مناسب تر است یا تاهل.
و مزایا و معایب هر دو تصمیم را برایم بازگو کنید.
با تشکر.

[مدیرهمدردی]

سلام omid
خوش آمدی، ورودت را به تالار گفتگوی همدردی خیر مقدم می گویم.
دوست من، در واقع نوع انتخاب و همسری که انتخاب می کنی از وقت ازدواج مهمتر است. و پاسخ به سئوال شما منوط به نوع انتخابتون دارد. اگر انتخاب خوبی نداشته باشید هر وقت که ازدواج کنید حالت پیشمانی دارید ، اما اگر انتخاب شایسته ای داشته باشید هر وقت که ازدواج کنید باز هم پیشمانید( چون فکر می کنید دیر ازدواج کرده اید)
مسئله بعدی اینست که ضرورت ازدواج دقیقا به خود فرد بر می گردد. چقدر احساس نیاز می کند، و تا کنون با تنهایی خود چگونه کنار آمده است و نقش ازدواج را در رشد خود چگونه ارزیابی می کند.
ولی به طور کلی اینست که در صورت فراهم بودن امکانات نسبی ، نباید ازدواج را به تاخیر انداخت.
ازدواج با خود یکسری مسئولیت ها و محدودیت ها را خواهی نخواهی خواهد آورد و هزینه هایی را برای فرد دارد ولی مهم اینست که در مقابل صرف این هزینه ها ( در صورت انتخاب صحیح همسر)، رشد و آرامشی را نصیب فرد خواهد کرد که بدون ازدواج غیر ممکن است.
بنده به عنوان مشاور با خلاصه ای که گفتید به نظرم میرسه با شرایط شما بهتر اینست که ازدواج کنید( البته سعی کنید که انتخاب صحیحی را داشته باشید).

[omid]

ممنون از لطف و پاسخ سریعتان

در مورد ضرورت ازدواج سخن گفتید، تا کنون بیشتر اهداف علمی مرا به مشغول خود ساخته بود و خدا را شاکرم که موفق بوده ام، اما به مرور یافتم هدف از خلقت که رسیدن به کمال مطلوب است با این مسیر تحقق نمی یابد با این که مطالعات دینی می کردم اما خلای است که در خود احساس می کنم، برای داشتن یک همراه، که بتوانیم این مسیر را با کمک یکدیگر طی کنیم.

در مورد انتخاب صحیح و نوع انتخاب عرض کردید، مشکل اینست که باید گزینه هایی باشند که این انتخاب صورت بگیرد!؟ در این مورد چگونه می توان اقدام کرد!؟ معیار بنده توام بودن فعالیت درسی و مذهبی در حد مناسب در یک فرد است که در گزینه هایی که بعد از موافقت نسبی، مد نظر خانواده بود این دو با هم توام نمی شد. شاید این نیز دلیلی بر تردید بیشتر من بود. برای ازدواج و هنگام ادامه تحصیل و آیا صبر را جایز می دانید که البته خودم در این مورد توکل به خدا کرده ام.

[مدیرهمدردی]

سلام
شما خودتون بهتر می تونید با توجه به شناختی که از خودتون دارید به این سئوال پاسخ دهید که آیا برای ادامه تحصیل در ازدواج صبر کنید یا نه
اما من ازدواج را یک نیازی می دانم که تاثیر منفی تاخیر انداختنش، یا انتخاب ناصحیح یا ...، روی شخصیت زیاد است.
نکته مهم اینست که شما ازدواج و تحصیل را در تعارض با هم نبینید. متاهل درسخون باشید. این هم تجربه ای هست.

[omid]

سلام،

در این مورد افراد بقیه نظرشون چیه؟

[ماریا]

سلام امید
به نظر من تو فرد باهوشی هستی و با توجه به سن کمت موقعیت خوبی داری . اگر قصد رفتن به خارج از کشور داری بهتر است ازدواج کنی ، چون مزایای آن بیشتر از سختی و مشکلات آن است . البته باید فردی همراه و همسفر پیدا کنی که در هر شرایطی کنارت بماند. برای پیدا کردنش هم باید وقت صرف کنی ، همانطور که برای دیگر اهداف زندگیت زمان و هزینه کرده ای. اگر احساس می کنی آمادگی ازدواج داری ، حتما برای پیدا کردن فرد دلخواهت وقت صرف کن ، انشاالله همسفر مطمئنی برای خودت پیدا می کنی. سلامت و خوشبخت باشی

[omid]

به نام خدا
سلام،
جناب ماریا و آقای سنگ تراشان عزیز ممنونم از راهنمایی هایتان
دو نکته برای من در پرده ای از ابهام قرار دارد؟

آقای سنگ تراشان عزیز بیان کردید "ما من ازدواج را یک نیازی می دانم که تاثیر منفی تاخیر انداختنش، یا انتخاب ناصحیح یا ...، روی شخصیت زیاد است." به نظر شما اگر در سن 28 یا 29 سالگی ازدواج کنم، از نظر شخصیتی دچار چه مشکلاتی می شوم

جناب ماریا بیان کردید "چون مزایای آن بیشتر از سختی و مشکلات آن است" سوال من همین است که این مزایا چیست که در مقابل مشکلات وزن بیشتری دارد؟؟

شما عزیزان و سایر دوستان لطف کنند و نظرات ارزشمندشان را بیان کنند که ممکن است مورد سوال سایر عزیزان مراجعه کننده در آینده قرار گیرد.

در پناه ایزد یکتا

[مدیرهمدردی]

سلام Omid
البته مشکلاتی که قید کرده ام صد درصد و قطعی نیست و ثانیا برای همه صدق نمی کند، اما عمومیت دارد و ما فرض بر این می گذاریم که فرد در طیف حداکثری قرار دارد.
مشکلات در 2 بعد فیزیولوژی( جسمانی) و روانی به وجود آمده و البته غیر مستقیم است.
از آنجا که سئوال شما کلی هست بگذارید من کلی پاسخ بگویم و خطابم به شما نیست. و هر کس می تواند خودش بررسی کند. بعضی مسائل عبارتند از:

بعد جسمانی:
- تغییر رویه مناسب جنسی از غیر همجنس به همجنس
- تنوع طلبی جنسی
- اختلالات مختلفی از جمله خودارضائی، دیدزنی و ....
- سرمایه گذاری افراطی روی مسائل جنسی از جمله ، فیلم، تخیل، صحبت و ...
- مشکل در ایجاد ارتباط کیفی موثر جنسی و روی آوردن به کمیت ها....

بعد روانی:
- احساس تنهایی
- احساس افسردگی
- احساس پوچی و بی هدفی
- پرخاشگری
- سخت شدن مسئولیت پذیری خانواده
- مشکل پسندی و کمال گرایی
- مشکل در انتخاب همسر ( کثرت خواسته ها )
- عدم ایجاد سازگاری مناسب یا تغییر با موقعیت های جدیدبه خاطر شکل گرفتن کامل
شخصیت
- عدم آرامش ، عدم ارضاء نیاز به اعتراف، نیاز به نجوا، نیاز به خودفاش سازی ، نیاز به ابراز محبت و ....
- سطحی شدن احساسات و ....

طبیعی است که تمام این مشکلات بنا نیست برای یک نفر به وجود بیاید، ولی معمولا در کسانی که دیر ازدواج می کنند ممکن است بعضی این مشخصات پیدا شود. که البته بنا به شخصیت آنها ممکن است به صورت موردی راههای مواجه با هر کدام از این مشکلات وجود داشته باشد و آسیب ها به حداقل برسد. به هر حال انسانها از نظر جنسی و از نظر عاطفی و مقاومت هایی که دارند یکسان نمی باشند.

[ماریا]

سلام امید
آقای سنگ تراشان به خوبی عوارض به تاخیر انداختن ازدواج را بیان داشتند. به نظر من هم هر جوانی از زمانی که احساس نیاز برای ازدواج می کند بهترین کار این است که خود را آماده کند. این آمادگی در ابعاد مختلف است . از ابعاد اقتصادی آن که بگذریم که البته بسیار مهم است، آن چیزی که برای ازدواج هر دختر و پسری ضروری است این است که هر دو آمادگی پذیرش مسئولیت داشته باشند. شما باید ببینی که از لحاظ عاطفی چقدر قدرت صمیمیت و یکی شدن با فرد دیگری از جنس مخالف خود را داری. اگر هنوز درگیر خودت و فردیت خودت هستی ، به چیزی جز موفقیت و پیشرفت تحصیلی و کاری نمی اندیشی و احساس نیاز برای وجود یک همراه کنار خود نمی کنی بهتر است ازدواج نکنی ولی اگر به نیازهای دیگر خود هم می اندیشی ، توصیه های آقای سنگ تراشان را جدی بگیر.