سلام دوستان!
مشکل من اینه که روابط زناشویی رضایت بخشی با شوهرم ندارم. نهایتا سالی سه چهار دفعه .
الان دخترم یک سال و نیمه که به دنیا اومده و ما فقط سه دفعه با هم بودیم(عذر می خوام
که مجبورم صریح باشم). تازه دو دفعشو من پیش قدم شدم .اگه به شوهرم بود همین رو هم
نداشتیم. راستش شوهرم اونقدر نسبت به این مساله بی تفاوته که باعث شده بهش شک
کنم.تا حالا چند بار مستقیم و غیر مستقیم بهش مساله رو یادآوری کردم ولی انگار نه انگار.
همش بهانه میاره .
راستش از بعد زایمانم تا الان استرس زیادی بهم وارد شده به طوری که دچار کم کاری
تیرويید شدم. از قبل بارداریم هم مشکلاتی داشتم که تو تاپیکهای قبلم بهشون اشاره کردم.
از لحاظ روحی خیلی شکسته شدم و به شانه های مهربان همسرم و نوازشاش نیاز دارم
ولی جوری رفتارمی کنه که نمی تونم بهش نزدیک بشم. چون وقتی بهش دارم در مورد
رابطمون یه جورایی هشدار میدم و اون نشنیده می گیره برای من از صد تا فحش بدتره و
احساس می کنم اگه بازم من آغاز کننده باشم واقعا خودمو کوچیک کردم.
آخه برام جای تعجبه ،معمولا مرده که تو این جور مسایل پیش قدم میشه. با خودم میگم مگه شوهرم نیاز
جنسی نداره ؟!همش در موردش فکرای بد می کنم. وقتی می بینم شوهرم اینقدر بی توجهه
حرصم می گیره. یه مدت به خود ارضایی و دیدن سایتهای مستهجن متوسل شده بودم .
البته دایما احساس گناه داشتم ولی خوب با خودم می گفتم تقصیره شوهرمه که اینقدر
بی توجهه. جالبه که رفتارشو که ببینین باورتون نمیشه همچین رفتاری داشته باشه . خانومی صدام
می زنه . تو کارای خونه کمکم می کنه . برای تولدم شیرینی و گل می خره. از این رفتارهای
دو گانه ش گیج و سردرگم شدم .
علاقه مندی ها (Bookmarks)