فحش دادن!

[ایوب]

سلام به دوستان گرامی،

من یه مشکلی دارم که نمی دونم علتش چی هست و چطوری حلش کنم.

من به زمین، زمان، در، پنجره، مداد، خودکار، کاغذ، میز، صندلی، ماشین، افراد دیگه و .... فحش می دم!

(وقتی می گم به همه چی یعنی همه چی)

در واقع بیشتر مواقع در حال فحش دادن هستم!

البته همیشه تو دلم این فحش ها رو می دم، اگه تنها باشم بلند می گم، بعضی وقت ها هم جلو خواهرم فحش می دم!

مثلاً دارم با خودکارم می نویسم، یه دفعه نمی نویسه، دلم می خواد بشکونمش و بهش هم فحش می دم! مثلاً می گم لعنتی!


شاید یه قسمتی از مشکلم، بر گرده به یکی از تاپیک های گذشتم!

نمی دونم!

حالا به نظرتون درمونی داره یا لاعلاج هستش و جوابم می کنید!
اصن این علائم چه بیماری ای هستش؟

[فرهنگ 27]

اگر به همین لعنتی محدود باشه عادیه.اگر به کلمات رکیک در جمع کشیده می شه باید به فکر چاره باشی.

[gole kaghazi]

سلام ایوب جان

می خوای رو خودت عیب بذاری خانووم؟؟؟

فقط یادت باشه انرژی این حرفایی که می زنی رو کانئات تأثیر می ذاره... باور کن که استفاده از کلمات خوب باعث می شه به همون اندازه که انرژی مثبت رو به کائنات می فرستی این انرژی رو دریافت کنی...!

پس فقط و فقط برای احترام به خودت... برای شیرین تر شدن زندگی خودت از کلمات مثبت استفاده کن.

مثل همین خودکاری که گفتی هر وقت ننوشت قربون صدقش برو که بنویسه

اصلاً هم کار سختی نیست ویاهاش برا خودت یه دغدغه درست نکن.

[meysamm]

اولا اینکه شما رفته بودی مرخصی خیلی دلمون براتون تنگ شد، هرشب همه بچه ها می شستیم با هم گریه می کردیم : )

ثانیا چند تا سوال
شما بددهنی هم میکنی ؟
در حضور دیگران هم فحش میدی ؟مثلا دوستات یا بقیه خونوادت
همیشه همینجوری بودی؟
اطرافیانت هم متوجه شدن؟

[ایوب]

ممنون از دوستانی که نظر دادن و اون هایی که به تاپیک من سر زدن.

نه فرهنگ، همین لعنتی و مرده شور و خاک به سرش هستش دیگه، البته الاغ و خروس هم می گم! خر و گوساله هم می گم!! (ببخشید، فرهنگ پرسید، نمی شد نگم)

گله کاغذی جان، من اصلا به این کائنات و انرژی مثبت این حرفا اعتقاد ندارم و به چیزی هم که اعتقاد نداری، عمل کردنش سخته!

و اما خارپشت گرامی!
به جانه خودم اکه تو همون خارپشت قبلی باشی، من اسمم رو عوض می کنم! من مطمئن هستم تو خودت نیستی! یا هم سرت خورده به سنگ!

به هر حال، این طبیعی هستش که گریه می کردین، منم خیلی وقت ها در فراغ خودم زانوی غم به بغل می زنم و زار می زنم!

شما بددهنی هم میکنی ؟
در حضور دیگران هم فحش میدی ؟مثلا دوستات یا بقیه خونوادت
همیشه همینجوری بودی؟
اطرافیانت هم متوجه شدن؟

نه، من حرف زشت نمی زنم و با ادب هستم (در حضور دیگران) قبلنا همه جا با ادب بودم، حتی پیشه خودم. البته به طور مطلق که نمی شه گفت، شاید بعضی وقت ها می دادم.
اما نه پیشه همه!


نه، فقط پیش خواهرم، که اونم همش دعوام می کنه! امروزم جلو دوستم از همین حرف زشت هایی که بالا نوشتم زدم. که اونم تعجب کرد!

متأسفانه چند وقته این جوری شدم.

البته مواقعی که نمی تونم فحش بدم، مثلاً یکی یه کار اشتباهی می کنه، می گم عجب آدمه کم عقلیه و چطوری نمی تونه تشخیص بده این کار درست نیست که بازم، همه دعوام می کنن و می گن حرص نخور و به تو چه که کم عقله!

من بیشتر احساس می کنم که چرا از دسته همه چیز و همه کس حرص می خورم و عصبانی می شم که مجبور بشم بش فحش بدم!

آخه چرا!!!!

[ویدا@]

ایوب جان دوست عزیزم سلام

چقدر خوشحال شدم که دوباره به تالار برگشتی

به نظر من اول بیا ببین مشکلت با این اشیا زبان بسته چیه!!!

فقط زورت به این اشیا میرسه؟(شوخی بود)

ایوب جان من فکر کنم نیازه آستانه تحملت را بالا ببری و شاید کم حوصله شدی ....

امیدوارم در کنار دوستان راه حل مناسبی پیدا کنی

من مطمئنم ایوب با اون روحیش از پس فحش ندادن هم بر میاد...

موفق باشی بچه همسایتون چطوره؟

[ایوب]

سلام ویدا جونم، خوبی؟

می بینی ایوبت به چه روزی افتاده!
پسر همسایمون از اینجا رفتن، خبر ندارم از احوالاتش!

ویداجونم،

تو که دوسته منی و منم خیلی دوستت دارم و تو هم مسلماً همین طور،

اینو می دونی که دوستا باید به هم کمک کنن دیگه؟؟؟؟؟

حالا من به کمکت نیاز دارم!

تو تاپیک "تاپیک های نیازمند به حضور کارشناسان تالار " اسمه تاپیک منو بنویسسسسسسسسسسسسس!!!

آقا،
جونه من،
دستت درد نکنه،
اگه زدی بلات یه نگاشی کوب می کشم

آفرین، من می دونستم تو دوسته منی و منو خیلی دوس دالی!

[فرشته مهربان]

در تعامل با افراد و محیط " حقیقت جو " هستی و کمتر پذیرش واقعیت داری ، به عبارتی خیلی از مسائل اطراف یا رفتارهای افراد را نمیتوانی قبول کنی و بپذیری ( نه لزوماً با واکنش رفتاری ، بلکه چه بسا با واگویه و خودخوری ذهنی ).

حقیقت یعنی آنچه باید باشد ( شایسته است باشد )
واقعیت یعنی آنچه هست ( یعنی آنچه اکنون هست و عینی است برای ما )

آیا حقیقت جویی اشکال دارد ؟

بستگی دارد

جایی که چشم انداز شخص ما به عنوان مطلوب باشد و سیر ما را به سوی شدن میتنی بر واقع نگری تنظیم نماید نه تنها بد نیست بلکه لازم است ( برای رشد و اعتلا ) .

مثلاً فعال و پویا بودن خوب است ( حق = یک حقیقت است ) . واقعیت این است که من اکنون به اندازه لازم پویا و فعال نیستم . پویایی چشم انداز من است ، برنامه ریزی می کنم که طوری پیش بروم که به این نقطه برسم .

اما اگر در تعامل با افراد حقیقت جو باشیم ، یعنی انتظار ما از آنها این باشد که آنگونه که شایسته است رفتار کنند ، به مشکل برمی خوریم و اینجا حقیقت جویی مسئله ساز است در روابط .

مثلاً >>> صداقت و راستگویی حق است ( حقیقت ) و شایسته یک انسان سالم نیست که دروغ بگوید ، اما واقعیت موجود این است که همکار من که در تعامل نزدیک هم در محیط کار با او هستم ، راحت دروغ می گوید ، و من حقیقت جو تحملش را ندارم و آزرده و در رنج هستم هروقت او را می بینم ( تحمل وجود او را ندارم ) .

در مجموع :

یکم - انتظار از خود (بطور ایده آل گرایانه و کمال طلبی ) که مبتنی بر ریز بینی و دقت زیاد هم هست ، باعث می شود خیلی جاها به خودت گیر بدهی و هرجا آنچه انتظار داری تحقق نیابد یا تأخیر بیافتد نتوانی بگذری و ....

دوم - تمرکز و توجه روی جزییات ( چه در رابطه با خود چه محیط ، چه دیگران ) در یک کلام جزئی نگری و گاه تیز بینی

سوم - حقیقت جویی در تعاملات

این هر سه وقتی با هیجان مداری و پراکندگی ذهنی که در بالا گفتم همراه شد ، یک نوع نارضایتی از خود و اطرافیان و حتی گاه محیط را به دنبال دارد و ایجاد فشار روانی می کند که یا به صورت اضطراب و استرس یا عصبی شدن و پرخاش ، یا هردو آنها با هم بروز می کند .

.

[فرشته مهربان]

کافیه کنترل هیجان داشته باشی . و ادب را حتی در خلوت ذهنت اهمیت بدهی ، همون لحظه که اقدام به فحش دادن می کنی ، حواست باشه تا به خودآگاهت منتقل بشه، تا میتونی توقف بده و جلوش را بگیر و از خودت معذرت خواهی کن که ذهن و زبانت را میخواستی آلوده کنی . اگر از زبانت خارج شد و از ذهنت گذشت ، باز از خودت و آن شیء یا شخص شده حتی در درون خودت ، عذر خواهی کن و خیلی آرام . بدون عصباتیت و هیجان و خودآزاری روانی ، به خودت بگو : مهم نیست ، فقط باید مواظب باشم دیگه پیش نیاد ، بعدش عبور کن و دیگه بهش فکر نکن و خودخوری نداشته باش .

زیاد روی این مسئله زوم نکن ، فقط کنترل هیجان میخواهد .


.

[الف-ح]

ایوب جان سلام ..
عزیزم من یه پیشنهاد دارم که شاید به دردت بخوره ..
برای خودت قانون بذار .. مثلا بگو هر زمانی که فحش دادم حق ندارم برم اینترنت .. یا نمیتونم سریال مورد علاقه مو نگاه کنم ..
در عوض هر زمان که تونستم جلوی خودمو بگیرم و وقتی یه چیزی ناراحتم کرد فحش ندادم اجازه دارم یه ساعت بیشتر تو نت باشم یا برا خودم یه بستنی خوشمزه میگیرم
اینجوری زمانی که عصبانی هستی و میخوای فحش بدی سریع مغزت بهت اخطار میده .. سریع اون جایزه ای که برا خودت در نظر گرفتی میاد تو ذهنت و نمیذاره اون کار بدو انجام بدی