چقدر باید حسرت بخورم؟

[khanoomi]

سلام.من 5 سال میشه که ازدواج کردم امارسما 1ساله که وارد زندگی جداگانه شدم.همسرم مرد خوبیه وضع مالی خوبی هم داره و از هیچ چیز برای من ذریغ نمیکنه اما انگار هیچ احساسی در وجودش نیست بارها براش توضیح دادم که من یک زن هستم و به محبت کلامی احتیاج دارم بارها بهش گفتم 1شاخه گل منو از همه چیز بیشتر خوشحال میکنه اما اون بی توجه به حرفای من کوچکترین سعیی نکرده...آرزو دارم 1بار مثل اطرافیان شام رو باهمسرم بیرون باشم یابه مسافرت برم اما اون میگه خوشش نمیاد هرکسی منو ببینه میدونم اینا بهونست.از قلب بی احساسشه....لطفا کمکم کنید ....

[maryam123]

سلام

شما و همسرت چند سالتونه؟

شغلش چیه؟

چطور باهم آشنا شدید؟

چرا خوشش نمیاد هرکسی شما رو ببینه؟مگه شما مثلا خرید و ..نمیرید؟

در این 6 سال چی؟تمام مدت این 6 سال همینطور بود؟

[khanoomi]

من23 و همسرم 26 سالشه.ما با هم دوست شدیم.خوب به خاطر دخالت های مادر همسرم کارمون به طلاق کشید و2سال جدا بودیم اما اون حتی 1بارهم به دادگاه نیومد درحالیکه خودش درخواست داده بود همش وکیلشو میفرستاد.بعد از 2 سال برگشت و التماس میکرد که مادرش جادوش کرده.به هرحال ماازدواج کردیم باوجود اینکه زیاد از این ازدواج راضی نبودن قبول کردم چون طلاق تو خانواده من معنی نداشت.همسرم طلافروشی داره البته اول بیکاربود اما بعد از2سال که اومد شرط من شغل درست بود.برای خریدهای داخل خونه که خودش میره من فقط برای خرید لباس اونم با خواهرش میرم حتی اگه چیزی مثل کتاب یا هر وسیله دیگه بخوام خودش مخره.میگه مگه من مردم که تو بری تو کوچه خیابون وقتی هم اعتراض میکنم میگه اره دیگه اگه یه بار یخچالت خالی باشه میفهمه.الان تنها مشکلی که باهاش دارم برقراری ارتباطه اون اصلا به نیازهای من بها نمیده نیازهای عاطفی

[maryam123]

خب اینطور که مشخصه شما و همسرت زندگی پر تنشی داشتید.

اما جواب سوالم رو ندادی که ایا قبلا هم همینطور بود یا خیر/

شما از این ازدواج راضی نبودی؟(درست فهمیدم یا اشتباه تایپی بوده؟)
یعنی شما صرف اینکه طلاق در خانواده شما معنی نداره دوباره برگشتی به زندگی؟

میشه کمی از مشکلاتت با همسرت در اون دوران بگی؟

شما چقدر به همسرت محبت میکنی؟

میشه کمی در مورد نوع محبت کردنات برامون بگی؟

شما خانه داری؟تمام روز که همسرت نیست شما در منزلی؟اوقات فراغتت رو چطور میگذرونی؟

[khanoomi]

سلام.قبلا وضعیت بدتر ازاین بود.اون یه ادم ارازل و اوباش بود...رفیق باز..خیانتکار..معتاد...اما الان هیچ کدوم از اینا نیست یعنی تو اون 2سال سرش به قول معروف به سنگ خورد.هم اینگه طلاق معنی نداره هم دوستش داشتم.همسرم در اون دوران یه ادم بی سرو پا بود ومسلما من محدودش میکردم واسه این زد زیر همه چیز.من در محبت کلامی زیاد قوی نیستم اما در عمل جون گذاشتم پای این زندگی 2 سال تو خونه پدرم از همه شنیدم و به خاطرش خیلی رنج کشیدم و امروز ای کاش میشد طلاق بگیرم

من دانشچوی ترم اخر ای تی هستم.محبت اون فقط به چشم من مسخره بازی....قلقلک دادن....و ازین کارایی که من دوست ندارم و منو مجبور به خندیدن میکنه