یکی از لوازم مهم و ضروری در تربیت فرزند، آشنایی با روحیات و مراحل رشد یک فرد در سنین مختلفه؛ نکته ای که می خوام بگم اینه که متاسفانه خیلی از پدر و مادرها چون با روحیات نوجوانی و مراحل رشد آن دوره آشنا نیستند نمی توانند فرزند نوجوان خودشون را درک کنند، لذا فرزندشون از داشتن یک ارتباط مناسب با والدین محروم می شوند و به دنبال یک تکیه گاه می روند، که معمولا در این سنین دوستان و همسالانشون توی مدرسه یا همسایه نقش مهمی (مثبت یا منفی ) ایفا می کنند.
پس آنچه مهمه اینه که والدین بتوانند با شناختشون ارتباط مناسب و صحیحی با فرزندانشون برقرار کنند .
یکی از اون اختلافاتی که از این مسأله ناشی میشه اینه که بارها شنیده یا دیده ایم وقتی فرزندان کارهایی می کنند و با مخالفت والدین روبرو می شوند می گویند شما قدیمی هستید و ما جدید هستیم، الآن قرن 21 هست و تفکر شما قدیمی است.
اما این اختلاف ناشی از این میشه که والدین معمولا محتاط و محافظه کارند و با گذشت عمر تجربه هایی آموخته اند و دارای ثبات نسبی اند و دیرتر به گرایش های نپخته و نسنجیده تن می دهند ولی نوجوانان کم تجربه اند و روحیه ای نو گرا دارند و خیلی سریع تحت تاثیر روشهای جدید و نوین قرار می گیرند و اخلاق و رفتار شون را با آن منطبق می کنند (خصوصا اگه اون رفتارها منطبق با تمایلات و شهوات دوران نوجوانی باشد).
برای پایان دادن به این اختلافات باید والدین سطح بینش و آگاهی خود در مورد مسائل روز خصوصا آنچه مورد پسند نوجوانان است را بالا ببرند تا بتوانند بین تجربیات و آگاهی های خود و درخواستهای جدید فرزندشون (تا جایی که مفید باشه و پیامدهای منفی نداشته باشه)را جمع کنند . از طرف دیگه باید این شناخت و بینش را به فرزندانشون منتقل کنند که والدین سعادت دنیا و آخرت شما را مد نظر قرار می دهند و آنچه معیار سعادت می دانند رفتارهای نیکویی است که منطبق با اصول اخلاقی اسلام و مقررات اجتماعی است.
و نوجوانان نیز باید بدانند اطاعت و سپاسگزاری از والدین یک ارزش واقعی است چنانکه خداوند متعال سپاسگزاری از والدین را در کنار سپاسگزاری از خود قرار داده است:«ا ن اشكرلى ولوالدیك الى المصیر» (لقمان 14) شكرگزار من و پدر و مادرت باش كه بازگشت [همه] به سوى من است.
http://aramesh.mihanblog.com/post/127
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)