لجبازی همسرم کلافه ام کرده

[Maha_E]

سلام
من از شما تقاضا دارم به من یاری برسانید
من 28 سال و شوهرم 27 ساله است. من 8 ماه از او بزرگتر هستم. من فوق لیسانس و اون لیسانس دارد. هر دو شاغل هستیم و درامد یکسان داریم.من تک دختر و دو برادر دارم و فرزند آخر خانواده هستم و اون 2 برادر و یک خواهر دارد و فرزند سوم خانواده است.
ما به مدت 2 سال با هم دوست بودیم و تا حدودی روی هم شناخت داشتیم. هم اکنون یک سال است که ازدواج کرده ایم. تمام ارزوی من رسیدن به همسرم و زندگی با او بود. اما الان که ازدواج کرده ایم از زندگی ام راضی نیستم. از همسرم راضی نیستم. حتی به علاقه او به خودم هم شک دارم. چون رفتار اون کاملا بچگانه است و با من لجبازی میکند. هر وقت با هم به تفریح میرویم و محبت سایر مردها را به همسرانشان می بینم حسادت میکنم اما به روی خودم نمی آورم. همسرم به من عمیق نگاه نمیکند. بی تفاوت است. با من درد دل نمیکند. فقط لجبازی میکند. به عنوان مثال اگر من با کس دیگری شوخی کنم مرا جلوی آنها ضایع میکند و با خنده میگوید "این حرفها چیست که میزنی؟... باز تو شروع کردی؟" حتی امروز که برای تفریح به کن رفته بودیم و داخل الاچیق ما یک زنبور امد و من خواستم زنبور را بکشم او نگذاشت وگفت این کارها چیست که میکنی؟" دائما از من انتقاد میکند. با من شوخی میکند ولی در شوخی هایش به من توهین میکند.
من حس خیلی بدی دارم. طوری که میدانم ما با هم دوست نیستیم. بلکه در مقابل هم هستیم. اگر حتی به شوخی راجع به کسی حرف بزنم به من میگوید چرت وپرت نگو!!
از نظر همکارانم و خانواده او و اطرافیانم من معقول ودوست داشتنی هستم.
خانواده او مرا بسیار دوست دارند چون همیشه به آنها احترام میگذارم و مراتب ادب را در حد زیادی رعایت میکنم. پدر و مادرش مرا واقعاً دوست دارند اما خود اوخیر.
او هرگزاز چهره و اندام من تعریف نمی کند. و من تمام اعتماد بنفسم را از دست داده ام. گاهی که می بیند در ناراحت کردن من زیاده روی کرده است، سعی میکند از دل من در بیاورد اما معذرت خواهی نمیکند فقط با چند تا ناسزایی که به صورت شوخی به من می گوید سعی میکند مسخره بازی در بیاورد و با من اشتی کند.
او همچنین گاهی با دوستان دوران تجردش رفت و امد میکند و سیگار میکشد.

رفتارهای غیر منظقی و غیر معقولی هم از او در برخورد با جامعه مثل فروشنده های مغازه ها دیده ام که آزارم می دهد. چون من همیشه در این مواقع (مثل زمانی که یک مغازه دار گران فروشی میکند) با خونسردی مسئله را حل میکنم اما اون به بدترین وضع ممکن سعی با لجبازی با مغازه دار و هرکسی که دخالت میکند را دارد.

از رفتارهای او خسته شدم. من درمیدان نبرد زندگی میکنم نه در خانه ام.
حتی چند شب پیش که مادرم مهمان ما بود و شاهد یکی از بحثهای ما بود سعی کرد در یک گوشه با او صحبت کند تا کمی نصیحتش کند اما مثل یک بچه ، در روی مادرم ایستاد و جواب او را می داد و بی ادبانه با اوصحبت می کرد. در صورتی که حتی در مواقعی که پدر و مادر او به صورت غیر منطقی سعی در نصیحت من در هر موردی را داشته اند با اینکه اصلاً با آنها موافق نبودم و از درون عصبی بوده ام، ظاهرم را حفظ کردم و به جز چشم گفتن و احترام هیچ کار دیگری انجام نداده ام.
حس میکنم همسرم خیلی بچه و لجباز و غیر منطقی است. اون خیلی زود عصبی میشود و مثل بچه ها قهر میکتد و من نمیتوانم این وضعیت را تحمل کنم.

خواهش میکنم من را راهنمایی کنید. از این زندگی خسته و درمانده شده ام و معده ام دچار ناراحتی شده است.

[meinoush]

اینو قبلا برای یه تاپیک دیگه نوشته بودم:
واسه معده ا ت. توی آبجوش که توی لیوانت می ریزی یه قاشق عسل بریز به هم بزن و بخور. دم نوش (چای کیسه ای) بایونه، رازیانه می تونی بخوری. چای نخور. خرما بخور. غذا سرخ شده درست نکن. ادویه نمک بزن فقط. فلفل اصلا. پیاز می تونی بخوری هر قدر که می خوای حتی پیاز تند. ترشی و هر چیزی که معده رو تحریک کنه نخور. ماست پرچرب هم خوبه. توی غذات می تونی یه مقدار کم زعفران بزنی که طعم پیدا کنه. نون سنگک بخور. بربری نخور. نون جو هم خوبه مشکلی نداره. هروقت معده ات اذیتت می کنه شیر بخور کم کم. از عطاری هم می تونی رازیانه و بابونه بخری اما مثلا دمنوش که بگیری نهایتا دو تا دونه در روز می تونی بخوری. یعنی نباید زیاد خورد. اگه خیلی هم مشکل معده ات شدیده فعلا نمی تونی خام بخوری ناچاری میوه ها و بعضی سبزیجاتو بخارپز کنی.
اگه هم خیلی وضع معده ات بد نیست فقط نباید خالیش بذاری. حتی اب هم بخوری خوبه.

[maryam123]

دوست عزیز

سلام

خوش امدی به همدردی

چند تا مورد رو برات میگم:

1.اصلا هیچ مردی رو با همسرت مقایسه نکن.این کار ویرانگره و مشکلات رو دو چندان میکنه.ایا شما از بطن زندگی اونا خبر داری؟ایا از بدیهای همون اقا و گذشتهای همون خانوم خبر داری؟

پس این کار رو بذار کنار.

2. در مورد رفتارت که میخواستی زنبور بکشی و ....شاید همسرت توقع داره بیشتر سنگینی و متانتت رو حفظ کنی و دوست نداره مثلا با لنگه کفش یا مگش کش بیفتی دنبال زنبور و بکشیش....از طرفی حرف بدی هم نزده.با کار شما مخالف بوده و گفته این چه کاریه که میکنی...همین.

انقدر سخت گرفتن زندگی از پا میندازه شما رو.

به نظرم خیلی روی رفتارهای همسرت داری ریز میشی و به قولی داری رفتارهاش رو جراحی میکنی.

فکر کردی همه زن و شوهر ها رضایت کامل و صد در صدی از هم دارن؟
نه...خیلی از زنها و شوهرهایی که دارن کنار هم زندگی میکنن و ارامش دارن خیلی از رفتارهای همدیگ رو قبول کردن و از کنارش گذشتن.

3.فکر نکن همه مردها چپ میرن و راست میرن و از اندام همسراشون تعریف میکنن..نه همچین خبری نیست.لزوما هم نباید اینطوری باشه.

مگه شما ضعفی در خودت و ظاهرت داری که نیاز به تایید مکرر همسرت داری؟

وقتی خودت خودت رو دوست نداری و دنبال تایید از سمت همسرت هستی چطور میتونی از اون بخوای که ظاهرت رو دوست داشته باشه؟


4.چرا توقع داری همسرت باید حتما عذر خواهی کنه؟این یک واقیعته...غرور مردها اجازه نمیده معذرت خواهی کنن....در اکثر موارد خانومها این کار رو میکنن...اما اقایون کمتر.
همسرت روشش همینه.خودش میفهمه ناراحت کرده اما با شوخی از دلت در میاره.

اگر اصلا ناراحتی شما براش مهم نبود و همون شوخی رو هم نمیکرد چی؟

در این دوسال که باهاش دوست بودی هم سیگار میکشد؟

بازم میگم..خیلی به رفتار همسرت ریز شدی.چیکار داری با فروشنده چطور برخورد میکنه؟اون اینجوری مشکلاتش رو حل میکنه...نه اونجوری که شما در ذهنته و دوست داری حل کنی.

شما یاد گرفتی با خونسردی حل کنی مشکلاتت رو..اما ایشون نه.

5.این مورد مهم ترین مورده ...حواست رو خیلی جمع کن:

-مادرت رو در مسائل بین خودت و همسرت دخالت نده چون نتیجه میشه همون بی احترامی...توقع نداشته باش همسرت بگه چشم.باشه.


-شما 28 سالته...چرا مسائل رو خودت حل نمیکنی؟از مادرت خواهش کن که اگر هر برخوردی میبینه به هیچ عنوان دیگه این کار رو نکنه.

یه خانومی رو میشناختم که 70 سال سن داشت.در فامیل به زیرکی و با سیاست بودن معروفه.
دخترش تازه ازدواج کرده بود.یکروز این زوج جوان دعواشون شد و اقا خانوم رو به شدت زد و دستش شکست.مادر این خانوم (همون خانوم 70 ساله)خبردار شد .با اینکه میدونست دامادش این کار رو کرده وقتی دامادش رو دید همه گفتن الان از زور ناراحتی میزنه تو گوش دامادش.

اما گفت دخترم خیلی سر به هواست.اخه دخترم..عزیزم...چرا حواست نیست که پله ها رو نیبینی و بخوری زمین و این پسر رو هم از کار و زندگی بندازی؟

دامادش از خجالت سرخ شد.دیگه هیچ وقت همسرش رو نزد...فقط به خاطر اون رفتار پخته مادرش.
فکر کن حالا مادرش داد و بی داد میکرد و .....

میدونی نتیجه چی میشد ...فقط میشد از بین رفتن حریمها و توهین و .....و صد البته تکرار دوباره اون حرکت.





بزرگترن مشکل شما اینه که توقع داری همسرت همون رفتار رو کنه که شما میکنی و این کاملا اشتباهه.همسرت یک انسان مستقله با تفکرات مستقل.

اگر بخواهی همسرت رو بعد از 27 سال همون طور که میخواهی تغییر بدی گره به زندگیت میخوره.

خلاصه:

کمی از حساسیتت کم کن...
از خانوادت بخواه در این موارد دخالت نکنن....

در ارسال بعدیت برامون از رفتارهای خوب همسرت هم بگو.



موفق باشی

[saba mehraboon]

سلام دوست عزیز
گفتی که دو سال با هم دوست بودین و تا حدودی از هم شناخت داشتین، آیا در این دو سال متوجه رفتار و لجبازی ایشون نشدین؟ یعنی این رفتار بعد ازدواج ایجاد یا تشدید شده؟
اشاره کردین چند ماه از ایشون بزرگترین و گفتین بچه و لجباز و غیر منطقی است. آیا این احساستان را به همسرتون هم منتقل کردین؟ مردان احتیاج دارند در خانه احساس قدرت و تکیه گاه بودن بکنند و بدترین چیز برای آنان خدشه دار کردن این احساس و غرورشان است و شاید به همین خاطر سعی میکند غرور شما را بشکند، از شما مرتبا انتقاد میکند، اعتماد به نفستان را میگیرد و حتی به شما توهین هم میکند تا ضعف خود را از بین ببرد و احساس بد درونش تعدیل شود.
به همسرتان عشق بورزید، به او بگویید تنها تکیه گاه و حامی شماست و از زحماتی که برای شما میکشد قدردانی کنید. به او اعتماد به نفس و غرور دهید و گاهی هم به آغوشش پناه ببرید و دلخوریهایتان را به آرامی و با کلمات مناسب و لحن خوب بیان کنید.
اگر در مسئله ای از زندگیتان بیشتر از او میدانید هیچگاه تجربه یتان را صریحا به او نگویید و با لطافت و سیاست عمل کنید. در کل به او اجازه دهید مرد زندگیتان باشد. پس از انجام اینکارها او هم در قالب یک مرد حامی میرود و سعی در خوشبخت کردن عشق زندگیش میکند.

[sanjab]

دوست عزیز

من راهنمایی را که مدیر همدردی برای دوستی کردند که در زندگی زناشویی مشکل داشتند برای شما قرار می دم فکر کنم برای شما هم مفید و کاربردی باشه.

به نظر مسئله ای که در زندگی شما اتفاق افتاده کاملا طبیعی هست و در همه زندگی ها انواع این مسائل هست. و جای نگرانی ندارد.
اما شما علاقه دارید که همه مسائل حتما باید در زندگی حل شود.
مسئله ای که می خواهم بگویم اینست که گاهی باید فقط مشکل را پذیرفت و از انرژی گذاشتن و فکر کردن به حل آن اجتناب کرد.
لذا توصیه ام اینست که شما پذیرا باشید که گاهی همسر شما اصلا علاقه به حل منطقی مسائل نداشته باشد.
حذف صورت مسئله در مواقعی که همسر ما از آن نظر تحت فشار هست، خودش روشی برای حل مسئله هست.
بی گمان شروع این اشتباه از طرف همسر شماست.
اما مدیریت اینگونه مسائل در زندگی گذر از آن مسئله هست.

خلاصه:
در زندگی بیشتر از اینکه تغییر و درست کردن همسر به فریاد ما می رسد، پذیرش ضعفهای همسر و تحمل آنها کمک کننده هست.
در کوتاه مدت آرامش
در دراز مدت، محبتی شدید از طرف همسر به ما که خود موجب تغییر روش او خواهد شد.

[Maha_E]

ممنون از همه که راهنمایی کردید. سعی میکنم مواردی که ذکر کردید رو رعایت کنم.
از خصوصیات مثبت همسر من این هست که با وفا و مهربان هست. سر غذاخوردن و اشپزی من هیچ وقت ایراد نمیگیره. پول من و پول تو نمیکنه و خانوادم رو دوست داره. خاکیه و مغرور نیست (خصوصا در مقابل خانوادم) .
فقط خیلی بد عصبانی میشه. یعنی اگر عصبانی بشه خیلی هیجان زده میشه و ول نمیکنه. خیلی هم حساسه. یعنی من نمی تونم باهاش سر چیزی مخالفت کنم.

چطور باید رفتار کنم تا این حساسیت هاش کم بشه؟
مثال میزنم که بهتر راهنمائیم کنید.
مثلاً به من رانندگی یاد میداد و خیلی غر میزد.که اینجوری نکن و ... . من هم گفتم بابا انقدر غر نزن خستم کردی اصلاً من نمیخوام رانندگی کنم.و اون با من قهر کرد و گفت نمیتونی فقط حرف گوش کنی و درست جواب بدی؟؟ نمیشه هر چی من بگم بگی چشم؟
خوب یعنی این رفتار منطقیه که اون غر بزنه و من بگم چشم؟؟

متاسفانه خیلی حساسه. گاهی میترسم باهاش بعضی مسائل رو درمیون بذارم و میترسم که ناراحت بشه و کلافه شه.
طوری که محل کار من کرج ومحل کار اون تهرانه. خونه ما هم تهرانه. ما خواستیم بریم مهرشهر کرج خونه بگیریم. که من راحت بتونم برم سر کار.اما من دوباره پشیمون شدم چون با خودم گفتم اون با مترو رفت و امد کنه کلافه میشه و ممکنه با بداخلاقی هر روز بیاد خونه. تصمیم گرفتم خودم رفت و امد کنم تا چیزی روی اعصاب اون بیشتر از این تاثیر نگذاره.

درباره سیگار کشیدنش هم دوران دوستیمون می کشید اما خیلی کم. الان هم میکشه اما بازهم کم.ولی چیزی که برام مهمه اینه که اون به حرف من واسه ترک سیگار گوش نمیده. حس میکنم کنترلی روی کاراش ندارم و نمیتونم وادارش کنم که به حرف من گوش بده. حرف حرف خودشه...

ضمناً من خودم هم حس میکنم همسرم نیاز داره که بدونه من به مردونگی اش اطمینان دارم. با چه کارایی میتونم این مسئله رو بهش نشون بدم واین اطمینان رو بهش بدم که بهش احتیاج دارم؟

[Maha_E]

منتظر پاسخ شما عزیزان هستم

[سارا بانو]

سلام ماها جان:
به تالار همدردی خوش امدی ئ امیدوارم بتونی با مطالعه تالار اطلاعات مفیدی در رابطه با زندگی مشترک کسب کنی....
دوستان در بالا ب خوبی به شما راهنمایی دادند ولی عمل کردن به تک تک اونها در زندگی مشترک واقعا سخت هست...
مهمترین نکته که همیشه تو تالار همه ما بارها بیان می کنیم اینه که هیچ وقت در زندگی مشترک خواهان تغییر کردن طرف مقابل خود نباشید..
شما یک چیز رو فراموش نکن و اوناینکه مردی که الان در کنار شماست همان مردی ست که شما همیشه ارزو داشتی در کنارش زندگی کنی و حالا که در شرایط خوبی هستی ..و خانواده ایشان هم شما را دوست دارند الان فقط کافیست که اول خود شما تغییر کنی...نه اینکه اشکالی از جانب شما باشه نه..ولی اینو بدون شما نمی تونی هیچکس را تغییر بدی ولی با تغییر روش خودت می تونی اونها را در مسیری که می پسندی با ظرافت هدایت کنی..
و باید صبور هم باشی...
الان در راستای صحبت های مریم جان شروع کن از تمرکز زذایی استفاده کن و با یک سرچ کوچک تو تالار تکنیک توقف فکر رو یاد بگیر و فعلا تا مدتی تمرکزت را از نکات منفی همسرت بردار و به نکات مثبت اون همان طور که دوستان گفتن دقت کن..حتی خیلی کوچک ..هروقت دلگیر شدی فورا این تکنیک رو بکار ببر و با صبوری در همین حال شروع به خواندن مقالات بکن..برای شروع این دو مقاله به شما دید خیلی خوبی می دهند|:

http://www.hamdardi.net/thread-16432.html

http://www.hamdardi.net/thread-24933.html

http://www.hamdardi.net/thread-6377.html

این مقالات بخون و مدتی ارامش پیدا کن ...و بعد ماحصل برداشت خودت را تو ذهنت برنامه ریزی کن....و یا اینجا بیا بگو می خوای چکار کنی....
و یک چیز..الان تمرکزت را از سیگار ایشون هم بردار..قتی ادم تمام مشکلات رو می خواد با هم حل کنه ناگهان احساس منفی و کاذب خوشبخت نبودن بهش میده که موجب میشه فکر هم خوب کار نکنه و خدای نکرده وارد مسیر بدتری در ذهنت بشی....حرف زیاد دارم چون هردو پستت حاوی نکات زیادیست که باید بررسی بشه ولی فعلا از اینجا شروع کنیم.....

فعلا موفق باشی....
سارا بانو

[mostafavi9090]

با سلام لجبازی یک خصوصیت شخصیتیه که افراد رو به کارهای بچگانه و تصمیم ‌های غیر منطقی وا می ‌داره. شاید لجبازی شوهرتونبه این دلیل باشه که فکر می‌ کنه اگه این راهکارهها رو بکار نبره شکست می‌ خوره و باید قدرت خودش رو نشون بده. در واقع کمبود اعتماد به نفس و عدم خود باوری و کمبود‌های درونی گاهی باعث لجباز شدن میشه،ممکنه که شوهرتون وقتی لجبازی میکنه از عملکرد خودش آگاهی نداره و باعث میشه حقایق رو نادیده بگیره اشتباه خودش رو قبول نکنه.
اما راه حل با همسر لجباز چیه؟اول از همه یادتان باشه که در برابر لجبازی ‌های همسرتون شما لجبازی نکنید، چرا که اگه در این دور بیفتید روزبه‌ روز روابط‌ تونن بدتر و بدتر میشه و بازگشت به عقب غیرممکن میشه.

دوم این ‌که وقتی همسرتون عصبانیه جواب اون رو ندین و با اون بحث نکنید بلکه در اون لحظه اون رو به آرامش دعوت کنید و همیشه خواسته ‌هاتون رو در آرامش به اون بگید. وقتی خودتون عصبانی هستین از جر و بحث استفاده نکنید.

سومین نکته اینه که بدونید کسی که لجبازی می‌ کنه معمولا خودش میدونه که حق با اون نیست اما هیچ وقت نمیخواد این رو به زبون بیاره، پس شما هم اصرار نکنید و بحث رو ادامه ندین

چهارم این‌ که همیشه اشتباهات همسرتون رو با احتیاط و مهربونی با اون در میون بذارید چرا که اگه اون احساس کنه که دارید تحقیرش می ‌کنید یا انتقادتون رو توهین ‌آمیز به اون منتقل کنید ممکنه با شما لجبازی کنه و ایرادش رو نپذیره و رویه ‌اش رو تغییر نده
http://ahlekhaneh.ir