سلام دوستان
حدودا چند سال پیش اقا پسری به من ابراز علاقه کرد که در ان زمان دبیرستانی بودیم و من نسبت به ایشان بی تفاوت بودم تا اینکه چند سالی گذشت و بالاخره نمیدونم چی شد بهش فرصت دادم و باهم ارتباط برقرار کردیم واقعا در این مدت حدودا یک سال و نیم من به او علاقه مند شدم من هیچ وقت احساس این رو نداشتم که ایشان دوست من هست او را نامزد و همسر خود م دیدم و تنها مردی بود که واقعا بهش علاقه دارم
به هر حال احساس می کردم رابطه ای که داشتیم به غیر از گناه و مسائل شرعی درست نیست و من دوست داشتنم که زود تر رابطه مان رسمی شه و همیشه و همه جا با هم باشیم چون واقعا دوری اش اذیتم می کرد
با پیشنهاد من با خانواده اش مطرح کرد اما انها متاسفانه مخالفت کردند و در روز اخر که با هم صحبت کردیم به چشمای من زل زد و گفت مخالفن . شنیدن این حرفا از اون برام سخت بود اما احساس کردم گفتنش هم برای اون سخته و واسه همین توی اون لحظه کمکش کردم تا حرفاشو بزنه .........بگزریم...........
2 ماهه دارم از ندیدنش غصه می خورم 11 مهر تولدشه میخوام بهش تبریک بگم و بگم چه قدر دوسش دارم اما نمی دونم این کار درسته یا نه؟! شاید باعث ازرش شم و ناراحتش کنم
لطفا کمکم کنید . قبلا بهش گفتم اما می خوام بدونه که هنوز به یادشم و تا ابد دوسش دارم و تولدش رو هم تبریک بگم
...
علاقه مندی ها (Bookmarks)