سست شدن رابطه بعد از 4سال...

[mehran281]

سلام.
قبل از اینکه بریم سر اصل مطلب از بگم خانم ها بیشتر کمک کنن چون الان داستانم رو بگم با شناختی که از خوشون دارن می تونن کمک کنن که طرف مقابلم چرا این کار رو میکنه...

من 4سال هست که با دختر از نت آشنا شدم و بعد از مدتی رابطه ما جدی شد و همدیگر رو دیدیدم و خلاصه اینکه حسابی عاشق هم شدیم...
اون خارج از کشور بود و من ایران و سالیانه 1ماه میومد ایران و ماتو این 1ماه 7-8 بار همدیگرو می دیدم ما تقریبا هم سنیم(اون 8ماه بزرگتره..22 سالمونه) و اون موقع که با هم آشنا شدیم من 17 سالم بود و خیلی سنم کم بود...
تو این مدت سر بچگیمون یه کارایی کردیم که من حسابی تو خانواده اون تبدیل به یه فردی شدم که همه مخالفم بودن و هستن و سر سوتی های بچه گانه این اوضاع بدتر و بدتر شد تا اینکه مادرش میگه جنازه دخترم رو روی دوش تو نمی زارم... ولی با همه اینها ما کنار هم موندیم ولی الان فشارهای مادرش بیشتر شده طوری که به دخترش میگه بین من و اون یکی رو انتخاب کن... این از اوضاع رابطه ما... اینو هم اضافه کنم که من بهش گفتم که خانوادش رو تا روز خواستگار کاملا راضی می کنم... ما خیلی اون موقع بچه بودیم و از طرفی من تا 3-4 سال موقعیت خواستگاری رفتن ندارم ... به خودش هم گفتم و موقعیت من رو خوب می دونه و قبول هم کرده و گفته دوستم داره و میونه و تا حالا هم مونده.
من تو تمام این مدت دانشجو بودم و الان دارم کارشناسی رو تموم می کنم...
الان 3ماه هست هست که دختره داره ساز مخالف میزنه اولش که یکدفعه اومد و گفت که رابطه ی ما به جایی نمرسه و اون هم خیلی تو فشاره و می خواد جدا شه... و 1هفته ای جدا بودیم تا اینکه یه شب زنگ زد و دوباره برگشتیم ولی بعد اون همه چیز به هم ریخته و خلاصه بگم الان حرفش اینه که میگه می خوام درس بخونم و نمی تونم تو رو هم کنار درس خوندنم داشته باشم منم بهش گفتم من هم 4سال داشتم درس می خوندم اما تو رو هم کنار خودم داشتم بدون اینکه حتی بفهمی که من دارم درس می خونم میگه آدمها با هم فرف میکنن هر کسی جای من بود تا الان 100 بار ترک کرده بود این رابطه رو بهش میگم پس یعنی باید جدا شیم؟ میگه نه من دوستت دارم ولی الان خودم رو گم کردم به زمان نیاز دارم تا خودم رو پیدا کنم یکم به خودم بیام و این زمان هم 1سال هست و میگه تو این مدت با هم در ارتباط هستیم ولی کم(در حد هر 2-3 روز یکبار با تلفن صحبت کردن یا ایمیل دادن که اون هم من پیش قدم هستم ...) حالا نمی دونم 2دل هستم شدید نمی دونم باید چی کنم راستش انقدر دیگه من رفتم طرفش خسته شدم از خودم داره بدم میادکه اینقدر بچه شدم بخاطرش اینقدر عاشقشم و بهش اینو فهموندم و اون هم بخاطره اینکه این موضوع رو فهمیده به راحتی میگه 1سال دور باید باشیم... خسته شدم دیگه تو این مدت با بدبختی برگردوندمش از طرفی میگم 4سال باهمیم عشقمه دوستش دارم از طرفی میگم پس چرااین بازی ها رو در میاره چی باید کنم؟ به نظرتون چی کنم اون هم دو دل شده به نظرم حق هم داره تو فشاره اما من چی کنم که بهتر شه؟ میام بی خیال شم می بینم اون میاد طرفم اون بیخال میشه من میرم طرفش این کارش یعتی چی؟ کمکم کنید مرسی.لازم به ذکره که تو این مدت و از جمله تو این 3ماه آخر کلی خواستگار رد کرده بخاطره من میدونم دوستم داره اما این کاراش چیه پس؟ تا حد ممکن نمی خوام تموم کنم رابطه رو حالا شما بگید چی باید کنم من؟

[دانوب]

سلام دوست عزیز!

جدای از مسائلی که برای ما گفتی، از خصوصیات این خانوم بگو.... از ویژگی هایی که مطمئنی در این خانوم یافتی.... از دلایلی که ایشون رو به عنوان همراه همیشگی زندگیت پذیرفتی.... دقت داشته باش، فقط حرف نزن! برای مطالبی که می نوسیس دلیل بیار...

مثلا بگو ایشون فلان خصوصیت خوب رو دار چون من تو رفتارش فلان چیزو دیدم....

چهار سال با هم آشنا هستید و سالی یک ماه... می شود روی هم رفته 4 ماه دیدار... به نظرت کافیه؟ برای ایشون چی؟ برای ایشون اینقدر کافی هست که بخاطر شما تو روی خانوادش وایسته؟

ببین دوست من ازدواج بقول مدیر همدردی: نقده. نسیه نیست!!!
شما تا سه چهار سال دیگه، تبدیل به دو تا جوان 25 26 ساله میشوید که در تنش هایی که در ذات این طور روابط مبهم و معلق وجود داره، خسته شده اید و ...

ازدواج نیاز به شناخت داره تو یه دوران محدود زمانی با نظارت کسانی که هم از شما با تجربه ترند و هم دلسوز!
ازدواج نیاز به شرایط قابل قبول مالی، استقلال شخصیتی، شرایط با ثبات فکری داره
ازدواج نیاز به عشقی داره واقعی (که اون هم لازمه اش شناخت واقعی خودت و همراه و همسرت داره)
ازدواج نیاز به دعای خیر والدین و راضی بودن آن ها داره.
....

می دونم خودت هم میتونی به این لیست اضافه کنی.

ببین از این لیست مواد لازم شما کدوماش رو داری کدوم رو نداری و می تونی به دست بیاری و کدوم رو هنوز نمی تونی داشته باشی.

عاقلانه تصمیم بگیر دوست من!

[mehran281]

سلام دوست عزیز!

جدای از مسائلی که برای ما گفتی، از خصوصیات این خانوم بگو.... از ویژگی هایی که مطمئنی در این خانوم یافتی.... از دلایلی که ایشون رو به عنوان همراه همیشگی زندگیت پذیرفتی.... دقت داشته باش، فقط حرف نزن! برای مطالبی که می نوسیس دلیل بیار...

مثلا بگو ایشون فلان خصوصیت خوب رو دار چون من تو رفتارش فلان چیزو دیدم....

چهار سال با هم آشنا هستید و سالی یک ماه... می شود روی هم رفته 4 ماه دیدار... به نظرت کافیه؟ برای ایشون چی؟ برای ایشون اینقدر کافی هست که بخاطر شما تو روی خانوادش وایسته؟

ببین دوست من ازدواج بقول مدیر همدردی: نقده. نسیه نیست!!!
شما تا سه چهار سال دیگه، تبدیل به دو تا جوان 25 26 ساله میشوید که در تنش هایی که در ذات این طور روابط مبهم و معلق وجود داره، خسته شده اید و ...

ازدواج نیاز به شناخت داره تو یه دوران محدود زمانی با نظارت کسانی که هم از شما با تجربه ترند و هم دلسوز!
ازدواج نیاز به شرایط قابل قبول مالی، استقلال شخصیتی، شرایط با ثبات فکری داره
ازدواج نیاز به عشقی داره واقعی (که اون هم لازمه اش شناخت واقعی خودت و همراه و همسرت داره)
ازدواج نیاز به دعای خیر والدین و راضی بودن آن ها داره.
....

می دونم خودت هم میتونی به این لیست اضافه کنی.

ببین از این لیست مواد لازم شما کدوماش رو داری کدوم رو نداری و می تونی به دست بیاری و کدوم رو هنوز نمی تونی داشته باشی.

عاقلانه تصمیم بگیر دوست من!

مرسی از بابت مطالبی که ذکر کردید.
باید در مورد مطلب اولی که فرمودید بگم که بله قطعا همین طور هست مگه میشه بدون اینکه درش خصوصیاتی رو نبینم و قصد ازذواج داشته باشم؟ خوب خیلی چیزهای خوب و هم بد داره مثل همه ی ادمهای دیگه. مهمترین خصوصیاتی که من رو به این نتیجه رسونده که به ازدواج فکر کنم رو میگم . مثل رفتار گرمش یکی از مشخصهایی که من واسه همسر آیندم مد نظر دارم اجتماعی و خون گرم بودنشه که این داره ، یا خانوادش من عاشق خانواده و فرهنگ خانوادگیشون هستم و همچنین فامیل هاشون و در کل همون فامیل هایی هستند که من دوست دارم باهاشون وصلت کنم همه خون گرم و صمیمی... و همچنین برای من ظاهر همسر آیندم مهمه که ایشون از لحاظ ظاهری هم مناسب با سلیقه های من هستند.از لحاظ مالی با خودمون هم سطح هستند که این هم یکی از دلایل هست ، از لحاظ اخلاقی مورد پسند من هست مهربون و دلسوس با اینکه بعضی وقتها در عصبانیت خورده شیشه هایی داره اما همه انسانها که بی عیب نیستند! باهاش کنار اومدک تا اون حدی نیست که من نتونم قبول کنمش . و اینکه با همه وجود و دردسرها کنار من مونده بود تو این 4سال انسانی نیست که ساده بشکنه و همچنین خصوصیات دیگش ...

از نظر دیدن که فرمودید 4ماه یکبار باید بگم که حق با شماست کم هست ولی ما از اون اولش با هم به این صورت بودیم و باهاش کنار اومدیم به امید روزی که برای همیشه کنار هم باشیم....
ونکته آخر اینکه خانواده من از نزدیک (پدر ، مادر ، خواهرم) با ایشون ملاقات کردن ،نگران رابطه ما بودند 1سال پیش دیدند ایشون رو و پسندیدند و فقط برای موقعی که قرار به خواستگاری شد یه تحقیق از خانوادش شاید کنند.
من خودم تو این 4سال تمام شناخت ها رو بدست اوردم در این 4سال تقریبا هر روز 3-4 ساعت با هم در ارتباط بودیم. من مادر ایشون هم من رو از نزدیک دیدند.
از لحاظ مالی خوب وضعیت مالی خانوادگیم در حد مطلوبی هست اما از لحاظ استقلال مالی تا 3سال آینده می تونم کار خوب و ماشیم (و یه خونه که پدرم می خره) رو داشته باشم.
و امیدم هم به این هست که با مادرش(اونجا حرف اول و آخر رو مادرش میزنه) صحبت کنم وقتی که اوضام بهتر شد و بخاطر کارهایی که در سنین کم کردم ازش معذرت خواهی کنم هر چی بوده از بچگی اون دوران بوده . مادرش میگه من به شما کاری ندارم اگه قسمت باشه شما با هم باشید نه من و نه هیچکس دیگه نمی تونه کاری کنه...
من هم سعی می کنم طوری خودم رو بسازم تا 3-4سال آینده که عیبی نتونن پیدا کنن و دختره بتونه سرش رو بالا بگیره حتی اگه به هم نرسیم!
به خاطره من خیلی از خواستگاراش رو رد کرده و خیلی چیزهای دیگه...
به خاطره همین هاست که محکم به رابطم چسپیدم که از دست ندمش...
و نکته آخر هم ایشون هم پذیرفته این رابطه رو ما از روز اول میدونستیم که راه سختی رو در پیش داریم.و اعتقاد داره عشق وقتی شیرینه که به سختی بهش برسی...
حالا اومده اینها رو میگه چی کنم

[bahar.shadi]

سلام مهران گرامی

همه حرف های شما قبول. اما از الان میدونی 4 سال دیگه عوض نمیشی؟ اگ 26 سالت بود اینو بهت نمی گفتم اما

در سنی هستی که ممکنه نظراتت و اعتقاداتت تغییر کنه. یک سیب رو که به هوا بندازی تا بیاد زمین کلی چرخ میخوره

چه برسه 4 سال گذر زمان!!!

اگر تا 4 سال دیگه از دختر دیگه ای خوشت اومد یا نظرت عوض شد راجع به زندگی چی؟ اونوقت اون دختر میمونه و

حسرت خواستگارهای از دست رفته.

ضمنا اگر خانوادش راضی نشن چی؟ و دختر بهت بگه بعد 4 سال نه چه کار می کنی؟

آیا باز هم انگیزه ازدواج برات میمونه؟

راجع به چیزی صحبت می کنی که هیچ تضمینی بهش نیست. به نظرم رفتارهای دختر خانم کاملا طبیعیه و نگران

آیندشه! چون سن ازدواج یک دختر محدوده!

تا حالا هم چون سنش کم بوده و کامل نشده بوده باهات مونده. اما الان که منطقش به احساسش غلبه کرده حق

داره برات فورس بذاره. به فکر تکمیل شرایط نباش. اگر بتونی توی یک سال شرایط کاری و هزینه اجاره و اقساط رو

مهیا کنی میتونی باهاش نامزد کنی. تو این مدت هم باید احساسات تعطیل باشه. بنده خدا حق داره.

4 سال زمان زیادیه و میتونم بگم آینده این رابطه روشن نیست.

موفق باشی.

[mehran281]

سلام مهران گرامی

همه حرف های شما قبول. اما از الان میدونی 4 سال دیگه عوض نمیشی؟ اگ 26 سالت بود اینو بهت نمی گفتم اما

در سنی هستی که ممکنه نظراتت و اعتقاداتت تغییر کنه. یک سیب رو که به هوا بندازی تا بیاد زمین کلی چرخ میخوره

چه برسه 4 سال گذر زمان!!!

اگر تا 4 سال دیگه از دختر دیگه ای خوشت اومد یا نظرت عوض شد راجع به زندگی چی؟ اونوقت اون دختر میمونه و

حسرت خواستگارهای از دست رفته.

ضمنا اگر خانوادش راضی نشن چی؟ و دختر بهت بگه بعد 4 سال نه چه کار می کنی؟

آیا باز هم انگیزه ازدواج برات میمونه؟

راجع به چیزی صحبت می کنی که هیچ تضمینی بهش نیست. به نظرم رفتارهای دختر خانم کاملا طبیعیه و نگران

آیندشه! چون سن ازدواج یک دختر محدوده!

تا حالا هم چون سنش کم بوده و کامل نشده بوده باهات مونده. اما الان که منطقش به احساسش غلبه کرده حق

داره برات فورس بذاره. به فکر تکمیل شرایط نباش. اگر بتونی توی یک سال شرایط کاری و هزینه اجاره و اقساط رو

مهیا کنی میتونی باهاش نامزد کنی. تو این مدت هم باید احساسات تعطیل باشه. بنده خدا حق داره.

4 سال زمان زیادیه و میتونم بگم آینده این رابطه روشن نیست.

موفق باشی.

آره حق می دم هم به حرفهای شما و هم به دختره...
من هر درسته تضمینی نیست اما اونجایی که اون زندگی هم می کنه سن ازدواج زیاد مطرح نیست من از بابت خودم مطمئن هستم اون هم به من اطمینان داره اما باز این حالت پیش اومده خودش میگه من اگه جای تو بودم درسم رو می خوندم و بعد با دست پر میومدم خواستگاری که حتی اگه جواب رد هم شنیدم چیزی رو از دست ندم.
من هم همین کار رو دارم می کنم اگه نه هم بشنوم اون موقع حداقل می دونم سعی خودم رو کردم و نتیجه این تلاشها درس و کار خوب هست.
از نظر ازدواج اون هم تا 2سال اگه هم قصد ازدواج داشته باشه حتی با خود من نمی تونه درس و مشغله هاش طوریه که نمی تونه.
من هم اگه بتونم مادرش رو زودتر راضی کنم شاید تو دوران کارشناسی ارشدم برم خواستگاری...
من از انتخاب خودم مطمئن هستم می دونم که پسر ها توی سن 24-27 سالگی تفکرشون عوض میشه ولی من مطمئن هستم از انتخابم اما حق میدم این ریسکها هم هست.
من الان قصدم اینه که نگهدارم و اوضاع بهتر شه چی باید کنم؟
تصمیم به موندن گرفتم چرا اینجا همه دوس دارن بگن نمیشه؟ کسی نیست بگه این کارو کن بهتر بشه همه میگن می دونی فلان؟ میدونی بسار؟
من تصمیمم موندن هست و بخاطره اینکه الان طرفم رو نگهدارم اومدم اینجا...

[دانوب]

دوست خوب من!
از صحبت های ما نرنج! ما واقعیتی رو میگیم که تو زندگی ها جاریست!!!

چند تا ازدواج موفق بعد از 8 سال دوستی سراغ داری؟

بذار من بهت بگم که از دو مورد دوستی طولانی مدتی که می شناسم، یکی شون به جدایی همراه با ضربه شدید روحی به آقا پسر ماجرا ( از خانومه خبر ندارم) و دیگری به ازدواجی پر تنش و پر از حرف و حدیث ختم شد.

نمیگم داستان شما هم حتما غم انگیز خواهد شد خدای نکرده

حرف من و بقیه دوستان اینه راهی که انتخاب کردید پر از بیراهه است، پر از خطر...

ببین دوست من هر سنی اقتضای خودش رو داره به قول عزیزی هر چیزی بهاری داره! الآن بهار شکوفایی استعداد شماست، یادگیری مهارت های زندگی، پیشرفت در درس، یاد گرفتن مهارت های ارتباطی در مراودات با دوستان،...

اما شما تنها به نقش خودت به عنوان یک مرد عاشق پیشه علاقه نشون میدی..

مادرم حرف خوبی میزنه:" اکثر جوون ها آرزوشونه که ازدواج کنند اما بعد از ازدواج میبینی که هیچی از مهارت های اداره زندگی مستقل و همسر داری و اصولا مدارا یاد نگرفته اند!!!!"

شما که تازه قصه ات جداست برنامه ریزی برای 4 سال آینده تو دنیایی که هر روز یه سوپرایز جدید برات داره!

دوستانه بهت میگم. یه اتفاق خیلی ساده می تونه جرقه ای باشه تا در چشم بهم زدنی نگاهت به دنیا تغییر کنه.

پس فقط محاسن این خانوم رو لیست نکن!

در نظر داشته باش که شما 11 ماه در سال از زندگی ایشون، بی خبری. ارتباط اینترنتی حرف های زیبا زدن کاری نداره!!! شما ایشون رو در بوته عمل قرار دادی
در زمانی کوتاه و تحت تاثیر علاقه ای که به ایشون داری خانواده و فامیل ایشون رو دیدی... از رفتار مادر ایشون با پدرشون مطلعی؟ از رسم و رسوماتشون خبر داری؟ دوستای ایشون رو در خارج میشناسی؟ قراره شما برین خارج یا ایشون بیاد ایران؟ از تغییراتی که هرکدوم از شما متحمل میشه وقتی به محیط جدید وارد میشه خبر داری؟

این ها دقیقا سوال هاییه که ایشون هم باهاش رو به رو است.

فکر نمی کنم کسی اینجا شما رو به ادامه رابطه دوستی که اون آخرا در دوردست ها (4 سال دیگه) قراره به ازدواج ختم بشه، ترغیب کنه.
راه نگهداریشم خودت بهتر می دونی 4 ساله که ایشون رو در کنارت داری!!!

اگه تصمیمت رو گرفتی و گوشت رو به حرف های دیگه بستی که خوب ادامه بده برات آرزوی خوشبختی میکنم.

ولی داستان شما مثل ساختن آسمان خراشی است که براش به اندازه یک ساختمان 2 طبقه گود برداری کردنو تازه قراره 4 سال دیگه مصالح رو بیارن و شروع به ساخت کنن، تو زمینی که سند قطعی به نامت نخورده!!!

[niaz64]

سلام ,شما خواستيد خانما نظر بدن من يك خانمم نميخوام نظر خواصي بدم ولي داستان خودمو واست ميكم ,من 6 سال با اقايي دوست بودم واقعا عاشقش بودم اونم همينطور خيلي شورو اشتياق داشتيم ولي باورت نميشه الان طه جند ماهي به ازدواجمون نمونده بشيمونم ديكه جزابيتي واسه هم نداريم اودواج قشنكيش به جيواييه كه عادي شده واسمون ,باورت نميشه اينقدر اين 6 سال زياد بوده كه الان خسته ام ديكه نظرهام ديدكاهام عوض شده من اكه الان تو موقيعت شما بودم ادامه نميدادم ولي خوب بازم ادما فرق ميكنن ,اخلاق اون همونه كه اول بود ولي اون اخلاقي كه اون موقع دوست داشتم الان متنفرم و ازارم ميدن,به هر حال اميدوارم هر تصميمي ميكيرين موفق باشين ولي فقط سعي كنين حنما درس و كارتون اولويت اولتون باشه

[mehran281]

خوب من خودم الان 2دل شدم با کارایی که مکنه میگم اگه خودم بیخیال شم خیلی سنگین تره اما فرداش پشیمون میشم میدونم دوستم داره اما بعضی از کاراش بهم میگه که دیگه بیخیالش باید شم مثلا قبلا خیلی باهام بودیم حرف می زدیم اما الان اگه نت هم بیاد ای دی انلاین نمی کنه که مبادا ریخت منو ببینه... به خودم میگم کسی که واقعا عاشقت باشه دوست داره از کوچکترین فرصت برای کنار تو بودن استفاده کنه نه اینطوری کنه... بعد با همین ها تصمیم می گیرم جدا شم به خودش میگم میگه نه من دوستت دارم فقط یکم به زمان نیاز دارم لازم دارم یه مدت از همه دور باشم حتی تو!
قبلا می دونستم کجا میره با کی میگرده اما الان میشه گفت ازش بی خبرم...
نمی دونم دیگه اگه بخوام جدا شم باید چی کنم؟ بهش بگم بعد جدا شم یا اینکه دیگه بیخیال شم طرفش نرم جوابشم ندم؟
niaz64 اون هم اول عاشق رفتار من بود و همیشه میگفت تو خیلی از سنت بیشتر می دونی اما این اواخر تحت تاثیر حرفهای دیگران و اینکه فکر کنم خودش هم تغییر کرده میگه باید تغییر کنی بزرگ شی نمی دونم خیلی بچه ای و از این حرفها من هم میگم نمی شه کار 1 و 2 ماه نیست باید زمان بگذره به وقتش هر چیزی دوره خودش رو داره و این اواخر هم خودم حس می کنم که عقلم به احساسم داره غلبه می کنه اگه بخواد اینجوری ادامه بده من نمی تونم بمونم فاصله بین ما به اندازه کافی هست که اون هم داره دیگه بدترش میکنه هر دفعه فکر می کنم دیگه منو نمی خواد و یا اینکه بدون من خوشحالتره و میام که جدا شم اما دوباره فرداش یه چیز می بینم که همه اینها رو نقض می کنه... دوباره پس فرداش یه چیز دیگه ازش می بینم که دوست داشتنش و با من بودنش رو زیر سوال می بره...
دیگه موندم چی کنم...
خیلی صبوری کردم تا الان شما چه نظری دارید ؟

[niaz64]

نظر شخصي من اينه كه جداشو و رو خودت و بيشرفتت كار %D

نظر شخصي من اينه كه جداشو و رو خودت و بيشرفتت كار كن شكا الان اكه كاملا هم تغيير كني بازم به جشماون نمياد بس اينقدر وقت خودتو نزار كه اخرشم خيلي بد تموم بشه ,شما اين رابطه ي يك طرفه به دردت نميخوره بيشتر خودت ازيت ميشي بس جدا شو و فقط به فكر موفقيت و بيشرفتت باش مطمعن باش اكه واقعا قسمتتون به هم باشه به هم ميرسين اينجوري باعث ميشه اون خانمم بيشتر قكر كنه ,[size=medium]

نظر شخصي من اينه كه جداشو و رو خودت و بيشرفتت كار كن شكا الان اكه كاملا هم تغيير كني بازم به جشماون نمياد بس اينقدر وقت خودتو نزار كه اخرشم خيلي بد تموم بشه ,شما اين رابطه ي يك طرفه به دردت نميخوره بيشتر خودت ازيت ميشي بس جدا شو و فقط به فكر موفقيت و بيشرفتت باش مطمعن باش اكه واقعا قسمتتون به هم باشه به هم ميرسين اينجوري باعث ميشه اون خانمم بيشتر قكر كنه ,

نظر شخصي من اينه كه جداشو و رو خودت و بيشرفتت كار كن شكا الان اكه كاملا هم تغيير كني بازم به جشماون نمياد بس اينقدر وقت خودتو نزار كه اخرشم خيلي بد تموم بشه ,شما اين رابطه ي يك طرفه به دردت نميخوره بيشتر خودت ازيت ميشي بس جدا شو و فقط به فكر موفقيت و بيشرفتت باش مطمعن باش اكه واقعا قسمتتون به هم باشه به هم ميرسين اينجوري باعث ميشه اون خانمم بيشتر قكر كنه ,

نظر شخصي من اينه كه جداشو و رو خودت و بيشرفتت كار كن شكا الان اكه كاملا هم تغيير كني بازم به جشماون نمياد بس اينقدر وقت خودتو نزار كه اخرشم خيلي بد تموم بشه ,شما اين رابطه ي يك طرفه به دردت نميخوره بيشتر خودت ازيت ميشي بس جدا شو و فقط به فكر موفقيت و بيشرفتت باش مطمعن باش اكه واقعا قسمتتون به هم باشه به هم ميرسين اينجوري باعث ميشه اون خانمم بيشتر قكر كنه ,[size=medium]