خود نشناسی حاد

[danush]

سلام. من یک دختره 23 ساله ام. همهء مشکل اینجاست که نمی دونم کیم. یعنی نمی دونم توی چی استعداد دارم. چی کار می خوام بکنم. این رشته ای که خوندم و دوست دارم یا نه.میخوام کنکور ارشد شرکت کنم یا نه. حتی نمیدونم طرفم و دوست دارم یا نه.
میدونم همین الانشم واسهء این سئوال ها خیلی دیره. :(

[danush]

یعنی تا این حد مسخره است که کسی با این مشکل برخورد نداشته؟

[مدیرهمدردی]

سلام danush
اصلا مسخره نیست...
شاید جالب باشه بدونی همه به نوعی با این سئوال روبرو هستند، حتی تا آخر عمر....
البته میزان شناسایی نسبت به خویشتن درافراد متفاوت تغییر می کنه...
در مورد خودشناسی در تالار موضوعات مختلفی داریم که در این مورد مسائلی را مطرح کرده ایم. یک جستجویی انجام بده... ، باز هم به مرور دوستان و بنده پاسخ خواهیم گفت.
به عنوان نمونه :
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=2248&pid=20507#pid20507

سالها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بودست مراد وی از این ساختنم

[دانه]

سلام
همانطور كه آقاي مدير فرمودند،‌خيلي ها با اين مشكل روبه رو هستند اما برخي از آنها نمي دانند كه چنين مشكلي را دارند.
اول از همه سعي كن در مورد خودت زياد فكر كني و سعي كني علايقت رو پيدا كني. يكي از راههاي پيدا كردن علاقه و استعداد امتحان كردن است( روش آزمون و خطا) مثلا مدتي برو كارهاي هنري انجام بده،‌يا كلاسهاي فني برو و ... مطمئن باش مي تواني بفهمي كه كداميك بيشتر تو را آروم كرده و راضيت مي كرد. شايد به نظر اين شاخه اون شاخه پريدن باشد،‌اما بهتر از اينست كه همه عمرت بگذرد و جواب اين سئوال را پيدا نكني.
برو كتاب فروشي و قصد كتاب خريدن كن. ببين وجودت تو را به سمت كدام كتابها هدايت مي كند. اين همان علايق توست. يكي از راهها اينست كه چيزهايي كه ناراحتت مي كند و باعث رنجش خاطرت مي شود را پيدا كني. ببين با چه جور افرادي دوست داري دوست شوي و ميلت مي كشد كه آنها چه خصوصياتي داشته باشند؟!. در زمينه رشته اي كه تحصيل كردي، كاري پيدا كن و مشغول به كار شو. اگر كاري كه مرتبط با رشته ات بود را نپسنيديدي،‌ براي كارشناسي ارشد آن را ادامه نده.
مي بيني چقدر راه هست براي پيدا كردن علايق.؟!؟!؟!
اما براي شناختن ذات و صفات خودت،‌پيشنهاد مي كنم اول سعي كني به روحيات خود،‌خلقت خود و هدف از به وجود آمدنت كمي انديشه كني و بداني براي چه زنده اي و قرار است در اين مدتي كه به تو زندگي اعطا كرده اند،‌ چه كني. راههايي كه براي ادامه زندگيت در پيش رويت است را دسته بندي كن و در انتخابشون بيشتر فكر كن تا تو را بيشتر راهنما باشد. با مادرت بيشتر صحبت كن و از زندگي گذشته او پرس و جو كن و از كمي و كاستي و ناكامي هاي زندگيش الهام بگير و تجربه كسب كن ،‌چون مادر تو نشان از وجود تو و گذشته تو دارد و سبك زندگي تو را مي تواند مشخص كند،‌ ما هيچ كدام جداي از خانواده هاي خود،‌آدمهاي متفاوتي نيستيم و سبك زندگي ما به نوعي به گذشته خانواده مان برمي گردد.
با خودت بيشتر خلوت كن و گاهي كه در منزل تنها هستي با خودت بلند بلند صحبت كن تا با "من" وجود خودت بيشتر آشنا شوي و با آن دوستي كني.
اگر جوابهايم كامل نبود،‌لطف كن بيشتر توضيح بده تا باقي نظراتم را بگويم.

[erfan25]

سلام

من فقط در اينجا مي خواستم از پاسخ قشنگ دانه خانم تشكر كنم ، كه خيلي دلسوزانه و با حوصله پاسخ اين دوستمون رو دادند فقط گله اي از ديگر دوستان دارم حالا شايد هم من دارم زود قضاوت مي كنم اما وقتي پاسخها رو مي خونيم و مشاهده مي كنيم كه دوستي با حوصله و دلسوزي تمام به سوالات دوستان ديگه پاسخ مي دن انصاف اينه كه حداقل يه كليك ساده روي گزينه تشكر بكنيم ، مطمئن باشيد اين تشكر و قدرشناسي كوچولو خيلي تاثير گذار هست .
بازم از خانم دانه تشكر و سپاسگزاري ميشه به خاطر دلسوزي و پاسخهاي با صبر و حوصلشون

[danush]

سلام. ممنون.
میدونین، بی نهایت دیوونه کننده است.

جوابتون کامل بود ولی بقیشم میگم که دلم آروم شه .
من بیشتر از 2ساله توی یک رابطه ام ولی انقدر گیج زدم و گیج هستم - حتی توی رابطه -همون طور که گفتم--که با اینکه فشار خانواده ها هست نمی تونم تصمیمی بگیرم.

خانم دانه، آزمون و خطا را امتحان می کنم. : )

ولی حتما روزی که بچه داشته باشم ، کمکش میکنم که قبل از ده سالگی بفهمه چی کاره است.