سلام خوبان
25 سالمه من حدودا 5 ساله بودم که در حین بازی با اسباب بازی شی نوک تیز به چششمم اصابت کرد و باعث شد که شبکیه چشم چپم پاره بشه که متاسفانه تا حد زیادی بینایی چشممو از دست دادم طی سه بار عمل و جراحی نتونستم بیناییشو بدست بیارم و دچار انحراف شدمو هنوز هم چشم پزشکی در زمینه شبکیه پیشرفتی نکرده
از همون دوران کودکیم از لحاظ روحی خیلی داغون شدم با اینکه اسم داشتم ولی کل اقوام منو با این مضمون که چشمم عمل شده خطاب میکردن
یادمه هر وقت از خونه اقوام برمیگشتم خونه کلی گریه میکردم
یه بار با یکی از دوستام صحبت کردم وگفتم یه کاغذ بردار و تمام ویژگی های مثبتمو توش بنویس
اونم نامردی نکردو همه چیزو نوشت این کار باعث شدم زیبایی های دیگمو که این همه سال ازش غافل بودمو پیدا کنم مثل قد بلند موهای بور چشای روشن و.. با این کارش کلی اعتماد بنفس گرفتم
ولی الان هنوز واسم این مسئله قابل پذیرش نیست برای بیرون رفتن حتما باید موهامو کج بریزم اون سمت که چششمم انحراف داره چون تا به حال چندین مورد واسم پیش اومده که مثلا چیزیو از مغازه دار خواستم ولی متوجه نگاهم نشده :(:(
بعضی وقتا واسه عکس گرفتن از روبرو یا مسایلی از این قبیل خیلی اذیت میشم
قبلا سر کار که میرفتم ریئسم ازم خواست حجاب موهامو بیشتر رعایت کنم ولی من نمیتونستم خیلی واسم سخته بتونم به چشمان بقیه حتی 3 ثانیه نگاه کنم همیشه چشامو همه جا میچرخونم جز طرف مقابلم ... از این رو آدم کم دقتی شدم و روی کارهای دیگم تاثیر گذاشته و باعث شده منزوی بشم ... شایدم من خیلی خیلی حساسم
بعضی وقتا کساییو میبینم که چشاشون انحراف داره کلی اعصابن داغون میشه
نمیدونم بابتش باید چکار کنم ؟؟؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)