سلام.
من الان یه ساله که عقدم. به دلایلی میخوام که تا عید هم عقد باشیم.
که شاید بشه گفت 80 درصدش به خاطر شوهرمه.
چون همونطوری که توی تایپکای قبلی گفتم هم دانشجوا و هم باید سفت و سخت زبان بخونه.
و بهتره سر کار نره.
حالا مشکلی که دارم اینه که من که تو شهر شوهرم دانشجو هستم و خانوادم یه شهر دیگه هستن.
تو این مدت جز روزایی که شوهرم شهرستان کلاس داشت. (2،3 روز در هفته) بقیه رو خونشون بودم.
خانواده خوبی هستن انصافا به نسبت مسائلی که تو این سایت میبینم خیلیا با خانواده شوهراشون دارن ما چندان مسئله ای نداشتیم. مسئاه زیاد مهمی پیش نیومده. ولی به هرحال از قدیم گفتن دوری و دوستی. واقعا هم همینه. این اواخر احساس میکنم احترام بهم از قبل کمتر شده. خب هرچی کمتر ببینن بیشتر هم احترام داری.
واسه همینم میخوام از مهر که دوباره ترم شرو میشه دیگه خوابگاه باشم بیشتر.
و زیاد اونجا نرم.
مادرم هم از اول همینو میگفت که من گوش ندادم. :(
ولی نمیدونم این موضوع رو چطوری مطرح کنم؟
نمیشه که یهو رویه رو عوض کنم.
مخصوصا اینکه دیگه شوهرم شهرستان نمیره و همش تهران خواهد بود.
البته این موضوع هم هست که تو سال قبلی برادر شوهرم شهرستان بود و اینجا نبود.
الان اون میتونه یه بهونه باشه چون مجبورم حجاب داشته باشم و سخته.
ولی بازم فکر نمیکنم کافی باشه. که بخوام خیلی کم برم خونشون.
چطوری بگم که دلخوری پیش نیاد؟ اصلا چی بگم؟
راستی شوهرم هم درک میکنه که دیگه نخوام زیاد برم بهش گفتم که بیشتر میخوام خوابگاه باشم اونم قبول کرد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)