تحقیر شوهرم از طرف خانوادم

[نیلوی عاشق]

سلام خدمت دوستان همدردی
اگه خاطرتون باشه یه مدت پیش مشکل ولخرجی همسرم رو اینجا مطرح کردم و الانم سعی میکنم از راهناییهاتون استفاده کنم
و اما الان با یه مشکل دیگه اومدم که تازه نیست و از اول باهامه و هنوز نتونستم حلش کنم.
مشکلم از این قراره که خونوادم تا مشکلی پیش میاد فورا همسرم رو تحقیر میکنن.و این منو پیش همسرم خجالت زده میکنه.البته به من بیشتر میگن تا ایشون.
ما وقتی ازدواج میکردیم خونواده من صددرصد راضی نبودن به همین خاطر همیشه بهانه تراشی میکنن.تا حدی که بعضی وقتا فکر میکنم اگه ما طلاق بگیریم اونا نفس راحتی میکشن.
همسر من با وجود بعضی اخلاقای بد یا بهتر بگم بچه گانش خیلی ادم مودب و توداریه.هیچوقت تو روی خونوادم واینستاده و هرچی شنیده هضم کرده.این حرفا و صحبتا ممکنه همسرمو از زندگی با من دلسرد کنه؟
خونواده همسرم از لحاظ مالی(نه فرهنگی)تو سطح پایینی از خونواده من قرار دارن.مثلا تا یه چیزی میشه پدرم میگه اونا محله شون فلانه,پایینتر از مان,پیشش کوتاه نیا تو خیلی سرتری,اونا 100 سال مونده به ما برسنو مشابه این حرفا.
همیشه میگن بذار منتتو بکشه همچین دختری رو از کجا میخواست گیر بیاره
بعضی وقتا این حرفا باعث میشه همسرم ازم بپرسه چرا باهام ازدواج کردی؟پدرت راس میگه و احساس میکنم خیلی تحقیر میشه.
خیلی سعی کردم جلو خونوادم بایستم ولی هردفعه پدرم گفته اگه کسی حرفامو نادیده بگیره مهم نیست حتی اگه دخترم باشه من پاکش میکنم از زندگی خودم.
به خاطر اینا همیشه دلهره دارم.
رفتار من در مقابل همسر و خونوادم چطور باید باشه؟

[arash1348]

رفتار خانواده ی شما دقیقا شبیه رفتار خانواده ی من با همسرم بود، اونا هم به خودم میگفتن، اما این حرفا در نهایت تاثیرش رو در رفتارشون می ذاشت و همسر من این رفتارها رو درک میکرد،
البته من سعی می کردم که جلوشون بایستم و چند بار گفتم یادتون باشه اون زنه منه و هر توهینی که میکنید مستقیم دارید به من توهین میکنید، فکر نکنید همسر من جلوی من تحقیر میشه بلکه این منم که احساس میکنم جلوی شما تحقیر شدم.
( نمیگم حرفای خوبی زدم، شاید نباید اینطور جبهه میگرفتم، اینو کارشناسان باید بگن ، اما خب دارم میگم شرایط شما برای من قابل درکه)
اشکال کار اینجا بود که این حرفا روی ذهن من تاثیر گذاشت و الان می فهمم که باعث شد علی رغم علاقه ایی که به همسرم داشتم رفتارم در شان او نباشه.

شما اولا مراقب باشید این حرفا به هیچ عنوان روی شما تاثیر نذاره، همیشه خوبی های همسرتون رو به خودتون یادآوری کنید،
خوبی هایی که مختص شما هست و بقیه از اون بی خبرن، اجازه ندید حرفا و رفتارهای اشتباه، خللی در روند زندگی قشنگتون وارد کنه،
توی دنیا هیچ کس به اندازه ی همسرتون به شما نزدیک نیست، اینو باور داشته باشید.پس بقیه حق دارند با خصوصیات مثبتش که شما رو پایبند زندگی کرده نا آشنا باشند.

در جمع خانوادتون و بدون حضور همسرتون از کارهاش تعریف کنید و ازش تشکر کنید، اما به نحوی که حساسیت ایجاد نشه و تصور نشه شما دارید زیاده روی میکنید، خیلی منطقی و هر از چند گاهی.

در آخر یک نکته اینکه به احتمال زیاد خانواده ی شما به همسرتون علاقه دارند، اما به نحوی با شما صحبت می کنند تا در برابرش اعتماد به نفس لازم رو داشته باشید.

[blue_sky]

سلام دوست عزيزم
رفتار خانواده شما واقعا نگران كننده است و اين رفتار به مرور زمان باعث دلسرد شدن شوهرتان و در نهايت از هم پاشيدگي زندگيتون ميشه٠ پس بهتره تا وضع از اين بدتر نشده و فاصله ها زيادتر نشده كنترل امور رو بدست بگيريد و خيلي جدي با خانوادتون صحبت كنيد٠ خانوادتون بايد بدونن كه با اين حركات و صحبت ها دارن زندگي دخترشون رو خراب ميكنن٠ محكم جلوي اين حرفها بايستيد و با همسرتان خيلي صميمي رفتار كنيد و بايشان بفهمانيد كه شما مانند خانواده تان فكر نميكنيد و ارزش زندگي زناشويي شما بيش از اينهاست كه بخواد با حرفهاي بچگانه خدشه دار بشه٠ در مورد اصلاح رفتار خانواده تان هم از يك مشاور كمك بگيريد تا بدون دلگيري خانواده، پدرتان و بقيه متوجه اشتباهشان بشوند٠
موفق باشي٠

[نیلوی عاشق]

ممنون arash1348 عزیز
من تایک های شما رو مطالعه کردم و از خدا میخوام مشکلتون هرچه سریعتر برطرف بشه
حق با شماست خودمم احساس میکنم بعضی مواقع حرفاشون روم تاثیر میذاره و ناراحتش میکنم.گاهی اوقات همسرم میگه اشتباه کردم با کسی مثل تو که وضع مالیتون از ما بهتره ازدواج کردم.
الان که سر خونه زندگی خودمون هستیم وضع به نسبت بهتره.قبلا تو دوران نامزدی نمیذاشتن برم خونشون که خودتو کوچیک نکن در حالیکه در شوهر و مادر شوهرم با من خیلی خوب رفتار میکنن.تا حالا اذیتی ندیدم ازشون چون همسرم محکم جلوشون می ایسته.هر وقت باهاش میرفتیم بیرون فوری بابام زنگ میزد بیا خونه والا نه من نه تو.یعنی از دستشون راحتی نداشتم.هرجا میرفتیم میگفتم زود برگردیم.اگه دو روز شت سر هم همو بیرون میدیدیم زود میگفتن بمیری و از دستت خلاص شیم که اینقد بهمون بی احترامی میکنی.
ولی من چرا نمیتونم جلوی خونوادمو بگیرم.تا میخوام اعتراض کنن میگن اون که ادم نیست ولش کن.
واقعا نمیدونم معنی بی احترامی اینه؟مگه نمیبینن دخترا چه بلاهایی سر خونواده ها میارن.در حالیکه من هیچوقت صدامو جلوشون بلند نکردم.

عامل اینکه امروز اعصابم داغونتره مهمونی دیشبه.خالم همه ما رو افطار دعوت کرده بود خونشون.مامانم دیروز عصر زنگ زد که تنها بیا و شوهرت نیاد.به خاطر همین ناراحتیم خیلی بیشتره امروز

blue_skyعزیز از توجهتون ممنونم
راستش قبلا با مشاور مطرح کرده بودم بدون حضور خونوادم.یه سری راهکارها ارائه دادن ولی مفید واقع نشد.

[داود.ت]

شما خودتون رو جای همسرتون بزارید !
این رو مطمئن باشید ، هر سد ، ظرفیتی داره ! وقتی سدی هم بشکنه ، فقط ویرانی و تخریب بار می یاره و هرکی جلوش باشه رو نابود می کنه

[مهرو]

خيلي سخته شرايطت.واقعيتش مادر و پدر من به همسرم خيلي هم در ظاهر احترام مي گذارند اما در مقابل يك سري توقعاتي هم دارند. بويژه پدرم كه خيلي هم حساس بر روي روبط و برخورد هاي فرده.مثلا توقع داره كه در تمام اعياد همسرم حضوري يا تلفني بهش تبريك بگه و اگر براش يك مسج تبريك بفرسته .اين رو به حساب بي توجهي فرد مي گذاره. يا اينكه دوست داره در مسايل مختلف چندين بار يك چيزي رو تكرار كنه تا مطمئن بشه كه ما حرف اونو گوش مي هيم.مشكل من و همسرم با خانواده ام بيشتر با شخصيت پدرمه كه خيلي وقتها از روي دلسوزي سوالات متعدد از همسرم مي كنه و اونو تو موقعيتي قرار ميده كه انگار دارن سين جين ميكندنش و همسرم از اين كار پدرم متنفره.پدرم هم اصلا قبول نمي كنه كارش درست نيست و ميگه شوهر تو بلد نيست به بزرگتر احترام بگذاره!
در مورد مشكل شما من حس ميك نم تا اونجا كه ممكنهبهتره فاصله بگيريد از خانواده خودتون و ارتباطات رو در حد صله رحم و با حفظ حد و مرزها ادامه بدهيد. بيشتر منظورم اينه كه سعي كنيد حضورتون بيشتر جنبه رسمي داشته باشه و ضميمتي كه شخص شما با خانواده تون داريد يكم كمتر بشه.هميشه هم از همسرتون در مقابل خانواده تعريف كنيد و بگذاريد اونا احساس كنن شما بهترين انتخاب رو كرديد.

[نیلوی عاشق]

شما خودتون رو جای همسرتون بزارید !
این رو مطمئن باشید ، هر سد ، ظرفیتی داره ! وقتی سدی هم بشکنه ، فقط ویرانی و تخریب بار می یاره و هرکی جلوش باشه رو نابود می کنه

ممنون اقای داوود.ت
بله درست میفرمایید منم ترسم از همینه که نکنه یه روز این اتفاق بیفته و رابطه منم با همسرم تحت الشعاع قرار بگیره.

خيلي سخته شرايطت.واقعيتش مادر و پدر من به همسرم خيلي هم در ظاهر احترام مي گذارند اما در مقابل يك سري توقعاتي هم دارند. بويژه پدرم كه خيلي هم حساس بر روي روبط و برخورد هاي فرده.مثلا توقع داره كه در تمام اعياد همسرم حضوري يا تلفني بهش تبريك بگه و اگر براش يك مسج تبريك بفرسته .اين رو به حساب بي توجهي فرد مي گذاره. يا اينكه دوست داره در مسايل مختلف چندين بار يك چيزي رو تكرار كنه تا مطمئن بشه كه ما حرف اونو گوش مي هيم.مشكل من و همسرم با خانواده ام بيشتر با شخصيت پدرمه كه خيلي وقتها از روي دلسوزي سوالات متعدد از همسرم مي كنه و اونو تو موقعيتي قرار ميده كه انگار دارن سين جين ميكندنش و همسرم از اين كار پدرم متنفره.پدرم هم اصلا قبول نمي كنه كارش درست نيست و ميگه شوهر تو بلد نيست به بزرگتر احترام بگذاره!
در مورد مشكل شما من حس ميك نم تا اونجا كه ممكنهبهتره فاصله بگيريد از خانواده خودتون و ارتباطات رو در حد صله رحم و با حفظ حد و مرزها ادامه بدهيد. بيشتر منظورم اينه كه سعي كنيد حضورتون بيشتر جنبه رسمي داشته باشه و ضميمتي كه شخص شما با خانواده تون داريد يكم كمتر بشه.هميشه هم از همسرتون در مقابل خانواده تعريف كنيد و بگذاريد اونا احساس كنن شما بهترين انتخاب رو كرديد.

مهرو جان ممنون بابت توجه و راهنماییت
راستش وقتی اومدم اینجا دیدم که خیلیا این مشکلو حالا بعضیا بیشتر دارن.
در واقع خودمم حس میکنم که دقیقا وقتی صمیمیت و رفت و امد بیشتر میشه این مسایل پیش میاد.بعضی وقتا حتی فک میکنم به خوشیه ما حسودیشون میشه اخه مادر و پدر من زیاد تو زندگی با هم تفاهم ندارن البته جز لج با شوهرم!
میدونین؟من ادم فوق العاده احساساتیی هستم و نمیتونم دوری خونواده و نزدیکانمو تحمل کنم.شاید اگه یکم فقط یکم معقولانه فکر و رفتار میکردم اینطوری نمیشد.

خيلي سخته شرايطت.واقعيتش مادر و پدر من به همسرم خيلي هم در ظاهر احترام مي گذارند اما در مقابل يك سري توقعاتي هم دارند. بويژه پدرم كه خيلي هم حساس بر روي روبط و برخورد هاي فرده.مثلا توقع داره كه در تمام اعياد همسرم حضوري يا تلفني بهش تبريك بگه و اگر براش يك مسج تبريك بفرسته .اين رو به حساب بي توجهي فرد مي گذاره. يا اينكه دوست داره در مسايل مختلف چندين بار يك چيزي رو تكرار كنه تا مطمئن بشه كه ما حرف اونو گوش مي هيم.مشكل من و همسرم با خانواده ام بيشتر با شخصيت پدرمه كه خيلي وقتها از روي دلسوزي سوالات متعدد از همسرم مي كنه و اونو تو موقعيتي قرار ميده كه انگار دارن سين جين ميكندنش و همسرم از اين كار پدرم متنفره.پدرم هم اصلا قبول نمي كنه كارش درست نيست و ميگه شوهر تو بلد نيست به بزرگتر احترام بگذاره!
در مورد مشكل شما من حس ميك نم تا اونجا كه ممكنهبهتره فاصله بگيريد از خانواده خودتون و ارتباطات رو در حد صله رحم و با حفظ حد و مرزها ادامه بدهيد. بيشتر منظورم اينه كه سعي كنيد حضورتون بيشتر جنبه رسمي داشته باشه و ضميمتي كه شخص شما با خانواده تون داريد يكم كمتر بشه.هميشه هم از همسرتون در مقابل خانواده تعريف كنيد و بگذاريد اونا احساس كنن شما بهترين انتخاب رو كرديد.

مهرو جان ممنون بابت توجه و راهنماییت
راستش وقتی اومدم اینجا دیدم که خیلیا این مشکلو حالا بعضیا بیشتر دارن.
در واقع خودمم حس میکنم که دقیقا وقتی صمیمیت و رفت و امد بیشتر میشه این مسایل پیش میاد.بعضی وقتا حتی فک میکنم به خوشیه ما حسودیشون میشه اخه مادر و پدر من زیاد تو زندگی با هم تفاهم ندارن البته جز لج با شوهرم!
میدونین؟من ادم فوق العاده احساساتیی هستم و نمیتونم دوری خونواده و نزدیکانمو تحمل کنم.شاید اگه یکم فقط یکم معقولانه فکر و رفتار میکردم اینطوری نمیشد.

[مهرو]

حالتو درك مي كنم.خودمن هم آدم احساساتي و وابسته به خانواده هستم. به هر حال بايد تلاش كنيم كه به اين صميميت ها يك مقدار نظم بدهيم تا براي خودمون مشكل ايجاد نكنه

[بهار.زندگی]

سلام دوست عزیز.به همدردی خوش اومدی

همونطور که دوستان بهت گفتن شما باید رفتار جرات مندانه در مقابل خونوادتون داشته باشید..خیلی محکم اما مودبانه بگید ایشون همسر من هستن و هرگز دوست ندارم بهش بی احترامی بشه..اگه این رفتار ادامه پیدا کنه متاسفانه علی رغم میلم مجبورم رابطم رو با شما کم رنگ کنم.

دوست من الان پدر و مادرت خونواده دومت هستن..یعنی همسرت الان ارجحتر هست..بهتره باهاش بیشتر همراهی کنی.

و اینجا فقط شما میتونی با تغییر رفتارت جلوی این اتفاق رو بگیری.

عامل اینکه امروز اعصابم داغونتره مهمونی دیشبه.خالم همه ما رو افطار دعوت کرده بود خونشون.مامانم دیروز عصر زنگ زد که تنها بیا و شوهرت نیاد.به خاطر همین ناراحتیم خیلی بیشتره امروز

اینجا شما باید میگفتی..مادر جون ممنونم از دعوتت..از خاله هم ممنونم..خیلی دلم میخواس بیام..اما هیچ مهمونی بدون همسرم بهم خوش نمیگذره..هر وقت من و همسرم رو با هم دعوت کردین با خوشحالی میام..در غیر اینصورت ...

میدونی شما برام خیلی عزیزین..اگه منم هم براتون عزیز هستم همسرم رو هم باید بپذیرین و تمام.

ممکنه بهت حرفایی بزنه مثلا بگه مغزتو شست و شو دادن..یا اون پسره فلان و بهمانه؟یا بخاطر اون تو روی ما وایمیسی..

اما ایرادی نداره نیاز هم نداره بیشتر توضیح بدی..فقط این روند رو ادامه بده...هرجا دونفری دعوت شدین با روی خوش برو و نهایت احترام رو به همسرت و پدر و مادرت بذار..اگه تنهایی دعوت شدی مودبانه رد کن.

اگه هم پدر و مادرت راجب همسرت چیزی گفتن سریع بگو..متاسفم من اصلا از غیبت خوشم نمیاد..خصوصا درباره همسرنم..همونطور که به احدی اجازه نمیدم غیبت شما رو کنه.
پس اگه دوست دارین به غیبتهاتون ادامه بدین بگید تا من برم.

یه مدت این روند رو ادامه بدی احتمالا درست میشه.

اما یادت باشه اهسته و پیوسته و با احترام.

موفق باشی

[nassim_20]

نیلوجون با این اوصافی که گفتید مشکل من هم تا حدی شبیه مشکل شماست مثلا شوهر من هم از نظر مالی پایین تر از ما قرار دارن و پدرم صددرصد موافق نبود اما مخالفتی هم نداشت اما بالافاصله بعد از ازدواج بصورت نامحسوس ایراد می گرفت بخصوص در مورد درامدش چون بابام تمام وقتش رو صرف کار می کرد و خودمم از این اخلاقش راضی نبودم و نیستم و مرد بودن رو فقط بیرون از خونه می دونه ولی همسرم کارمنده و بقیه روز که تو خونس و بابام از این کارش خوشش نمیاد و چون من اخلاق بابام رو می دونستم می فهمیدم در ظاهر همه چیز خوب بود ولی در اصل من از رفتارها و نوع صحبتهاشون و نگاهاشون منظورشون رو می فهمیدم ولی همسرم اصلا متوجه این مسایل نشد همه این مسایل کم کم روی من اثر گذاشته و حالا که هشت سال می گذره من گیرای الکی به شوهرم می دم با اینکه می دونم او خیلی مقصر نیست و ازش توقع دارم بیشتر احترام بگیره (که البته دیگه همسرم دل خوشی از خونوادم نداره و بارها گفته فقط به خاطر حفظ روابط ظواهر رو رعایت می کنه )
الان با اینکه با خونوادم زیاد رفت و امد داریم و ظاهرا همه چیز خوبه ولی هر دفعه که میریم اونجا بعدش با هم بحث داریم و کشمکش پیش میاد الان از دیشب تا بحال سریه موضوعی کلا داغون شدم
خلاصه می خوام بگم که اگه می تونی نذار این حرفها توی زندگیت اثر بذاره و حتما زیرکانه از شوهرت حمایت کن اصلا مستقیم نباشه هر وقت خواستی تعریفی ازش بکنی توی حرفات بگو کوتاه و بدون تعصب تا باعث حساسیت های دیگه نشود اینا رو می گم چون خودم کاملا تجربه اش را داشته ام