آیا هیچ کاری نیست که برای بهبود روابطشون از دست من بربیاد؟

[زهرا ۲]

سلام به همگی دوستان

من به خاطر مشکلی که شرح می دم مدتی هست که تاپیک های این تالار رو می خونم و از اونجایی که دیدم بعضی از راهنمایی های دوستان واقعا مفید هستند تصمیم گرفتم سوالم رو مطرح کنم.
من و همسرم ۳ ساله که ازدواج کردیم و به خاطر دانشگاهمون از همون ابتدا از خونواده هامون دور بودیم. فقط هر سال چند هفته کنار خونواده ها هستیم. دو ماه پیش که پیششون رفته بودیم متوجه شدیم که برادر شوهرم و همسرشون که یه دختر ۵ ساله هم دارند با هم به مشکل برخوردند و جاری من درخواست طلاق داده که البته همسرش موافقت نکرده. جاریم
خودش برای من همه ماجراها رو تعریف کرد و از کلیت ماجرا فقط خونواده خودش و خواهر و برادرهای همسرم خبر داشتند. من و همسرم تو اون مدت در مورد علت مشکلشون باشون صحبت کردیم و من با مادر جاریم هم صحبت کردم. از صحبت های این تالار و چیزهایی که شنیدیم فکر می کنم که مشکل عدم درک متقابله و مشکل ارتباط زناشویی که حتما راه حل داره. اونها هر دو همدیگه رو دوست دارند (یا داشتند). اگر لازم باشه جزییات رو بیشتر توضیح می دم اما الان سوال من اینه که آیا من می تونم تلاشی برای بهبود روابطشون بکنم یا هر کاری از جانب من دخالت محسوب می شه و ممکنه همه چیز را بدتر بکنه؟
یه توضیح هم بدم که جاریم داره شدیدا اذیت می شه. با هیچ کس ارتباط نداره. حتی خونه مادرش هم نمی ره. همه فامیل و دوستانش تعجب کردن که چرا ارتباطش رو قطع کرده. صبح تا شب توی خونست و فقط با همسایشون ارتباط داره. دخترش هم شدیدا ضعیف شده و این وسط داره اذیت می شه. برادر شوهرم هم مسلما اذیت می شه.
مشکلشون رو با ما مطرح کردند شاید چون ارتباط خوبی با هم داشتیم و از طرف دیگه توی خانواده همسرم به جز اونها فقط ما متاهل هستیم و می تونستن مشکل رو توضیح بدن و مادر شوهر من هم دو سال پیش به رحمت خدا رفتن. اگر نزدیکش بودم این سایت رو بهش معرفی می کردم تا خودش بیاد و صحبت کنه ولی با اینترنت و اینها خیلی کار نمی کنه و الان هم دو هفته ای هست که کلا موبایلش رو خاموش کرده و ازش بی خبرم. نگرانم که اتفاقی براش
بیفته.
ممنون می شم راهنماییم کنین که کاری جز دعا کردن از دست من بر می آد یا نه؟

[گل یاس]

سلام دوست عزیز
یه چندتا سوال داشتم:

ایا برادر شوهرت تا حالا رفته دنبالش؟
ایا با هم پیش مشاور رفتن یا با همدیگه حرف زدن؟
ایا انتظارات و خواسته هاشونو به هم دیگه گفتن؟
به نظر من نیت شما خیره و می خوایید از پاشیده شدن یه اشیونه جلوگیری کنید
پس زودتر تلاش کنید
اینا یه بچه هم دارن و از گفته های شما معلومه شاید هنوز همدیگرو دوست داشته باشن
امیدوارم موفق بشید

[پدربزرگ]

اگر میشه بیشتر از مشکلاتشون بگید .از کجا این مشکل سرچشمه گرفت.

برای شما کار دشواریه که دراین تالار راهنمایی بخوای وبری روی جاریت کارکنی.

بهتر بود خودش میومد تالار تا بیشتر از جزءیات ماجرا میگفت.

خیلی سخته شما بخوای بجای کس دیگه صحبت بکنید.

حالا اگرم راهنمای های هم بشه شما درسال یکی دوبار بیشتر نمیتونید برید جاریتون رو ببینید. راهنمای تلفنی هم چندان تعثیر نمیزاره.

[زهرا ۲]

سلام دوستان
ممنونم از پاسخ هاتون.
مشکل اصلیشون از نظر جاری من اینه که هیچ گونه محبتی از طرف همسرش نمی بینه. روابط زناشوییشون هم خیلی ضعیفه یعنی در حد چند ماه یک بار. ظاهرا از اول ازدواجشون هم همین طور بوده. اما جاریم می گفت که اگر محبت می دیدم با اون موضوع کنار می اومدم. می گه همسرش هیچ رفتار بدی باهاش نداره ولی به چشم همسر به اون نگاه نمی کنه. انگار خواهر برادرن. البته جاریم کاملا اطمینان داره که همسرش چشم پاکه و حرف کس دیگری این میون نیست. موضوعات دیگه هم مطرح می کرد که مثلا همسرش کم رو هست و اون اولا حتی با خواهر زنش احوال پرسی هم نمی کرد. توی کارهای خونه کمک نمی کنه. در کل این ۷-۸ سال نشده بتونه حرف دلش رو برای همسرش بزنه چون فکر می کنه گوش شنوایی نیست.
اما از لحاظ برادرشوهرم همه چیز خوبه و تا قبل از تقاضای طلاق از سوی همسرش می گفته که من از همه چی راضی هستم و به نظرم مشکلی تو زندگیمون وجود نداره.
ظاهرا جاری من خیلی تلاش کرده که پیش مشاور برن و همسرش راضی نمی شده تا اینکه بعد از تقاضای طلاق با نظر دادگاه می رن پیش مشاور و بعد با اصرار خانواده جاریم می رن چند جا پیش مشاور و پزشک.
برای موضوع ارتباط زناشوییشون برادرشوهرم چند ماهه دارن دارو مصرف می کنن و طبق نظر مشاور روی رفتارهاشون هم تلاش می کنن که تغییر کنه. اما جاریم می گه که دیگه تحملم تموم شده و از همسرم متنفر شدم. حتی جواب سلام همسرش رو نمی ده و چندین بار گل هایی رو که همسرش براش خریده پرت کرده بیرون. اما همچنان توی یک خونه زندگی می کنن اما خوب به هم کاری ندارن
خانواده جاریم هم ظاهرا پذیرفتن که طلاق بهترین راهه چون می بینن که دخترشون خیلی از لحاظ روحی به هم ریخته و اصلا رضایتی از زندگیش نداره و امیدی به تغییر ندارن. به خاطر همین تلاشی هم برای بهبود روابط نمی کنن. خانواده همسرم هم در جریان جزییات و علت مشکلات نیستند و ماه هاست که جاریم با اونها قطع رابطه کرده و برادر شوهرم و دخترش تنها به خونه اونها می رن و زمانی هم که خواهر شوهرم به خونه اونها می ره جاریم از اتاق بیرون نمی آد.

بعضی ها معتقدند که همسایشون که رابطه خیلی خوبی با جاریم داره و تنها کسی هست که باش ارتباط داره و همیشه با همن باعث شده که جاریم به فکر طلاق بیفته چون خودش هم طلاق گرفته و با پسرش تنها زندگی می کنه.

پدربزرگ گرامی کاملا حرف شما رو قبول دارم که از راه دور خیلی سخته که بشه کمکی کرد و حتما دید من به مشکل با نگاه اونها فرق داره ولی من و همسرم به شدت معتقدیم که راه حل این مشکلات نه طلاق حقوقیه نه طلاق عاطفی و مشکل کاملا حل شدنیه. ولی از طرفی می ترسم که هر کاری از طرف ما مشکلاتشون را بیشتر کنه

ممنون می شم اگر بتونین منو راهنمایی کنین که چه کاری می تونم انجام بدم.

[بهار.زندگی]

سلام دوست عزیز.به همدردی خوش اومدی

با توجه به مسائلی که گفتی و اینکه برادر شوهرت به دنبال درمان رفته به نظرم میاد تنها کاری که میتونی برای جاریتون انجام بدی تشویقش هست.
اون الان خسته است.نیاز داره کسی درکش کنه.اگه میتونی باهاش تماس بگیر(یا موبایل برادر شوهرت یا خونشون) و فقط بهش روحیه بده.اصلا محکومش نکنید که چرا تقاضای طلاق دادی؟چرا گل رو پرت کردی؟بگید درک میکنی چه حالی داره و بهش حق میدید.اجازه بدیدناراحتیاشو کاملا تخلیه کنه.

بهش بگید به نظرتون اون یه زن معرکه است که میتونه زندگیش رو بسازه..

اروم و پیوسته همراهیش کنید.یه روز در میون یه اس ام اس امیدوار کننده بهش بدین.

از اونطرف هم از برادر شوهرتون بخواید صبوری کنه و حتی اگه همسرش نمیاد خودش به مشاوره رفتن ادامه بده.خود مشاور بهش یاد میده چطور همسرشو هم همراه کنه.

موفق باشید

[زهرا ۲]

خیلی ممنون بهار66 توصیه هاتون خیلی خوبه. حتما انجامشون می دیم. فقط در مورد جزییات به نظرتون چه کارهایی رو می شه به جاریم پیشنهاد بدم که انجام بده و روحیش عوض بشه و کمی شاد بشه؟

و سوال دیگم اینه که خانواده همسرم باید چه برخوردی با این موضوع و با جاریم داشته باشند؟ آیا هیچ کاری نکردن تعبیر به بی تفاوتی یا اهمیت ندادن نمی شه؟ یا بهتره یه مدت اونها رو به حال خودشون بذارن؟
به نظرتون کار درستیه که برادر شوهرم بدون همسرش به دیدن خونوادش می ره و چندین ساعت همسرش رو تنها می ذاره؟

راستی یک ماه دیگه سالگرد ازدواجشونه. به نظرتون چه طور می شه از این فرصت استفاده کرد؟