سلام
خانمی 32 ساله هستم و 3سال هست که ازدواج کردم.سه ماهه باردار هستم.شوهرم آدم خوب ومهربانی هست وخصوصیات اخلاقی خوبی داره که بخاطر همین خصوصیات اخلاقیش همیشه خدا رو شکر کردم و می کنم. اما یه خصوصیت منفی که داره وباعث شده من اون رو در این سایت عنوان کنم و راهنمایی بخوام اینه که بسیار آدم عجولی هست بخصوص در مواقعی که عصبانی هست کنترل کردن رفتاروحرکاتش خیلی برای من وحتی خودش سخت میشه.بابت هرموضوعی که در زندگی عادی همه زن وشوهرها پیش میاد(مثل اختلافات مربوط به دخالتهای خانواده های دو طرف یا مشکلاتیکه بخاطر خانواده خودش داریم و....)عصبی میشه وبلافاصله تصمیم به اتمام زندگی مشترک وطلاق میگیره.من توی این سه سال همیشه سعی کردم آرومش کنم واز این کار منصرفش کنم(وقتی عصبانیتش فروکش میکنه اعتراف میکنه که این مشکلات ارزش بهم زدن زندگی رو نداره)امافکر میکنم بهتره برای یکبارم شده اجازه بدم تا یک مقداری از مراحل طلاق رو که تو عصبانیتهاش مدام منو به اون تهدید میکنه پیش بره و خودش به این نتیجه برسه که طلاق لزومی نداره نه اینکه همیشه من مانعش بشم.از طرفی میدونم این کار تبعات منفی برای زندگیم داره ممکنه از روی عصبانیت ولجبازی حرفش روعملی کنه و یا اگرم نکنه دیگران از موضوع اختلافات ما آگاه بشن ومن اصلا دوست ندارم چون کسی باورش نمیشه.....از مدیر تالار وهمه اعضاءخواهش میکنم تجربیات خودتون رو به من منتقل کنید تا بتونم یه برخوردمناسب با این قضیه داشته باشم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)