| دسترسی سریع به مطالب و مشاوران همـدردی در کانال ایتا
|
|
|
| کودک, مشاوره , کیلیپ, ازدواج , روانشناسی , فول تست , سایت روانشناسی, تربیت کودک |
کلیپ جدید , روانشناس آنلاین , مشاوره, مرکز مشاوره, مشاوره خانواده , مشاورانه |
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
سلام دوستای عزیزم.
همیشه تو تالار میدیدم که خیلیا اداب گفتگو بلد نیستن از جمله خودم و کارشناسا راهنماییشون میکنن مخصوصا اقای sci
من تصمیم گرفتم تمام نقل قول ها ، مقالات و مطالبی که در این مورد هست را جمع آوری کنم.
اگر سئوالی هم بود لطفا در انجمن سئوالات مشاوره ای مطرح فرمایید
امیدوارم که برای هممون مفید باشه
khaleghezey (چهارشنبه 20 فروردین 93), گلنوش67 (چهارشنبه 04 بهمن 91), رها68 (یکشنبه 10 اسفند 93)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
این هم اولین پست در این مورد:
البته دوستان توجه کنید که این پست ها نقل قول هایی است در مورد مشکل یکی از عزیزان تالار که ممکنه به ان اشاره شده باشد.
شما نکات کلی رو یاد بگیرید .از مشکلات هم به عنوان یک مثال استفاده کنید.
نوشته اصلی توسط sci
Eram (یکشنبه 02 تیر 92), khaleghezey (چهارشنبه 20 فروردین 93), گلنوش67 (چهارشنبه 04 بهمن 91), اقای نجار (شنبه 02 خرداد 94), رها68 (یکشنبه 10 اسفند 93)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
ادامه صحبتهای آقای دانشمند در یک موقعیت:
خب! مشكلش رو كه شناسايي كردي...عواطفش رو فهميدي! نمي خواد تو اونجا زياد تو جشن باشي... شرايط رو كنترل كن! ديگه نگو من مي خوام اينطور باشم و اون طور باشم... بهش بگو يه جوري بريم و زود برگرديم!
اين تكنيك وقتي يه زوج مي خواد زود به هدفش برسه خيلي خوب به كار مي آد: مي شي كاسه داغ تر از آش!
يعني به جاي اينكه موضع گيري كني و احساسش رو انكار كني... بدون اينكه حرفش رو تاييد كني باهاش از جانب خودت همراه مي شي و به حرفش اعتبار مي دي!
مثلا : آره منم زياد حوصله ندارم... وقتي احساس مي كنم به تو خوش نمي گذره، دوست ندارم اونجا باشم...
نتيجه: اون موضع گيري نمي كنه ديگه... و موضعش رو عملا رها مي كنه! بعدشم مي رويد و خوش مي گذرونيد و مي بينيد كه شما مي گي ربريم و نمي آد
امشبم ديگه نگو ديرمون شد بريم... بدو! دير مي كني !
عملا:
ذهن خواني نكنيد
موضعتون رو تغيير بدهيد از تقابل به همراهي
تفسير منفي نكنيد
و بدونيد مطابق قانون جذب، به هر چيزي فكر كنيد آن اتفاق خواهد افتاد!
خواهر عزيزم،
توجه نكرديد فكر كنم، نگفتم كه شما تو جشن زياد نباشيد!! چرا نباشيد! اين درخواست شماست!
چند نكته:
= گفتم شما موضع گيري نكنيد. يعني نگيد آقا جون الا و بلا بايد بياي و سر ساعت بريم و ... اگر اونطور كه گفتم آداب گفتگو رو رعايت كنيد هيچ مشكلي پيش نخواهد اومد
= اگر در اين مواقع احساس مي كنيد همسرتون داره به نوعي لجبازي مي كنه و يا به سبب در خواست شما مقاومتي بچه گانه مي كنه! وارد چرخه تشديد نشويد... عملا اصرار نكنيد برنده ماجرا باشيد و اعتبار بخشي كنيد! در اين شرايط شما بي شك برنده نهايي خواهيد بود!!! جالب نيست؟؟
= گاهي لازمه وانمود كنيد كه هيچ اصراري نداريد تو اين جشن باشيد... حتي از عبارتي به اين شكل استفاده مي كنيد: هر وقت خواستي بيا!اما طوري بيا كه زياد دير نرسيم! نتيجه جالبه!!!سر موقع مياد!
= تفاسير منفي نكنيد و سعي كنيد شرايط رو درك كنيد... چرا وقتي گفت بيست دقيقه ديگه مي رسم تفسير كرديد و ذهن خواني كه مي خواد ناراحتتون كنه! شايد نمي خواسته معطل بشيد... دوستي رو مي شناسم كه اگر واقعا بيست دقيقه ديگه برسه مي گه 2 دقيقه ديگه اونجام! و هميشه كلي آدمها رو معطل مي كنه!
براي تمرين آداب گفتگو، هر شب بيست دقيقه تمرين كنيد. گفتگو كنيد... هم شنونده باشيد و هم گوينده
= نكات رو بخونيد و سعي كنيد هر بار اشكالات خودتون رو بگيريد!
= سه بار درخواست موثر كنيد و بگيد چه كار كرديد. از جملات "من "استفاده كنيد
= موضوعاتي رو انتخاب كنيد كه نه اختلاف نظر داريد و نه دچار تعارض هستيد و نه مهم هستند. مثل موضوعات كاري، وقايع روزمره، فيلم،
-- بعد از 5 بار گفتگو يك موضوع مهم، توجه كنيد نه موضوعي كه دچار تعارض هستيد و اختلاف نظر! موضوع مهم رو مطرح كنيد
= از شوهرتون 5 بار تشكر كنيد كه 2 بار آن با عبارت بهت افتخار مي كنم همراه باشه... شيوه تشكر حتما با جملات "من" باشه... احساس خيلي خوبي دارم وقتي...
هر بار نكات رو قبل از گفتگو بخون... كار مي بره تا همشون اجرايي بشن! اما تاكيد بيشتر روي مسائلي هست كه گفتگو رو تخريب مي كنند... اينها رو خيلي تاكيد مي كنم مراقب باشيد! مثل تشديد / بي اعتبار سازي/ تفاسير منفي
Eram (یکشنبه 02 تیر 92), khaleghezey (چهارشنبه 20 فروردین 93), گلنوش67 (جمعه 17 آذر 91)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
یک موقعیت دیگر از شمیم بهاری 2 و پاسخ اقای دانشمند:
(يك شنبه ۱۹ تير ۱۳۹۰ ۱۰:۱۲ صبح)shamim_bahari2 نوشته است: جناب SCi سلام
من باید اعتراف کنم که از بکارگیری مهارت گفتگو میترسم،
دیشب، همه چیز خوب بود، آخر شب، که تقریبا 2صبح بود، بعد از تمیزکاری خونمون اومدیم تلویزیون و مبلها رو دوباره جمع کنیم و پارچه ها رو بکشیم روش (بخاطر بنایی شبا تلویزیونو راه میندازیم و آخر شب دوباره جابجا میکنیم برای کارای کارگرا)
داشتم یه جارو دستی میزدم آشغالها رو جمع کنم، هی گفت پات به سیم تلویزیون گیر نکنه، گفتم هواسم هست، یه دفعه اومد سیمو قطع کرد گفت اینطوری بهتره، من هیچی نگفتم، ایندفعه اومدم با خستگی زیادی که داشتم مبلو هول دادم یه دفعه گوشش به گوشه LCD رسید، هیچی نشد من یه مکثی کردم که با دقت مبلو ببرم کنار تا از کنار تلویزیون رد بشه، برگشت گفت دیدی داشت چی میشد، اومد مبلو بکشه اونطرف خیلی ناراحت شدم، گفتم اصلا خودت کارا رو انجام بده، با ناراحتی رفتم گرفتم خوابیدم
تو ذهنم جملاتو آماده کردم، که وقتی اومد بهش بگم مثلا تو خیلی مهربونی، خیلی خسته شدی امروز، اما وقتی یه جوری برخورد میکنی که توانائیهامو زیر سوال میبری خیلی ناراحت میشم
ولی هرکاری کردم نتونستم چیزی بگم، از جرو بحث و دلخوری و تیره شدن رابطه ترسیدم و هیچی نگفتم با وجودیکه خیلی بهم بر خورده بود
دیشب دستشو برید، داشت دست میکشید روی زیراندازمون، تیغو ندید، دستش برید
به خدا اگه سر من این بلا اومده بود، هی میگفت آخه چطور اینو ندیدی، خب اینا رو جمع کن که زیر دست و پات نباشه دستت زخمی بشه و ...، ولی من هیچی نگفتم به خدا فقط دنبال بستن زخمش بودم
میگم وقتی یه اتفاقی میفته، خود طرف به اندازه کافی ناراحت میشه دیگه نیازی نیست هی نمک رو زخمش بپاشی
یا بارها شده اومده یه کاری انجام بده، یه چیزی رو خراب کرده، یا حتی وسایل یا جهیزیه من آسیب دیده، خدا شاهده رومو میکنم اونور خودمو میزنم به متوجه نشدن، خودش میاد بهم میگه ببین این چی شد، منم میگم فدای سرت
حالا دیشب باد مبل گرفت به پر تلویزیون، اون برخوردو میکنه
نمیگه با خستگی و اینکه حالم خوب نبود، تا 2صبح پا به پاش بیدار موندم، در حالیکه من صبح 7 بیدار میشم ایشون تا 9 میتونه بخوابه
این کاراش خیلی آزارم میده، خیلی وقتا وقتی کوچکترین اتفاقی میفته همه چیزو میندازه گردنم، ولی حتی وقتی ماشینو به دیوار پارکینگ میزنه، با خنده ردش میکنم که نکنه غرورش جریحه دار بشه
نمیدونم دلخوریهامو چطوری بگم
شما گفتین اول تحسینش کنم بعد خیلی ساده حرفمو بزنم ، طبق فرمول شما دیشب باید بهش میگفتم وقتی بهم گفتی برو خودم مبلو جابجا میکنم، ناراحت شدم چون احساس کردم توانائیهامو زیر سوال میبری
درسته؟
نمیدونم جملمو درست انتخاب کرده بودم یا نه، ولی هرچی بود جرأت امتحانشو نداشتم
بهم بگین چکار کنم
مهارتهای قبلی با آزمون و خطا قابل اجرا و یادگیری بود، ولی گفتگو، میتونه باعث جنگی بشه که بخاطرش یه هفته قهر پیش بیاد
بگین چکار کنم؟ این ترسو چطوری از خودم دور کنم؟ استارت این مهارت از چه موضوعاتی باشه؟
پاسخ اقای sci:
سلام خواهرم
خب تقریبا مطمئن بودم که بکارگیری آداب گفتگو برای شما مشکل است.
می دونید چرا؟ چون گفتگوی شما تا کنون passive, aggressive بوده یا منفعل پرخاشگر... که بر خلاف آنچه انتظار دارید موجب کاهش صمیمت می شه نه افزایش اون.. یعنی زمانی که شما کلامتون رو می خورید... یا به عبارتی روشن تر از ادامه گفتگو و بحث به خاطر حفظ آرامش در محیط زندگی و یا هر دلیل دیگه اجتناب می کنید روند منفعل رو پیش می گیرید... این روند ادامه پیدا می کنه و شما همه مشکلات رو تو خودتون می ریزید تا زمانیکه یکباره همه اون انفعال تبدیل به پرخاشگری می شه... ما به این می گیم چرخه گفتگوی منفی!
در وضعیت کنونی، شما نسبت به بیان افکار و احساسات خودتون و تمایلاتتون اجتناب می کنید... این روند در روابط زناشویی شما هم وارد می شه و عملا Foreplay یا پیش نوازی رو از دست می دهید... هر چند قصد و نیت شما از بابت این سکوت منفی نیست و بسیار مثبت هست!
با همین مثالی که زدید در مورد تلویزیون می شه فهمید که اگر به این روند ادامه دهید روند نزولی عزت نفس در شما تقویت می شه.. و این هدف ما نیست!
پس در روند گفتگو بدون هیچ ترسی از سرزنش شروع به صحبت کنید..
عرض کردم ابتدا برای تمرین از موضوعات ساده استفاده کنید و به موضوعاتی که دچار تعارض هستید نپردازید.
همدلی کنید و با صراحت و استفاده از جملات "من"، صحبت کنید.
ببینید، نوشتید: " اما وقتی یه جوری برخورد میکنی که توانائیهامو زیر سوال میبری خیلی ناراحت میشم"
این استفاده از جملات "تو" هست : طوری برخورد می کنی، توانائیهامو زیر سوال می بری!
چند تا نکته ظریف:
1. الگوی XYZ به ما می گه چطوری بگیم...
وقتی در موقعیت X، عمل Y رو انجام دادی، احساس Z رو داشتم. (ترتیب مهم نیست.. عملا باید جمله شما دارای این سه پارامتر باشه)
2. استفاده از جملات "من":
وقتی در زمان جابجایی مبل، گفتی دیدی داشت چی می شد! احساس کردم که شایدفکر می کنی نمی تونم بدون خطری برای تلویزیون مبل رو جابجا کنم...
دقت کنید: استفاده از جملات "تو" تقریبا هیچ تاثیری در مخاطب شما ایجاد نمی کند در صورتیکه استفاده از جملات " من " تماما تاثیر است
3. زمان اظهار:
به هیچ وجه زمان اظهار جملات شما، دقیقا بعد از انجام عمل نیست! وقتی رفتید تو تخت، دقیقا وقتی خسته اید! نه شما نای حرف زدن دارید و تمرکز و نه ایشون حوصله گوش دادن.. هیچ تاثیری نخواهد داشت.. ایشون هم مثل شما خسته از کار روزانه است ضمن اینکه مردها آستانه تحمل کمتری نسبت به زنها دارند... شما تفاوت یک مهمانی مردانه و زنانه رو ببینید... بعد از مهمانی مرد معتقد است که بگذار صبح جمع می کنیم! اما زن همه چیز رو شب جمع می کند! پس زنها آستانه تحمل بیشتری دارند... خب در چنین شرایطی اظهار ناراحتی شما هیچ تاثیری نخواهد داشت.. اون زمان رها می کنید و موقعیت رو کنترل می کنید! که کردید... آفرین بر شما! روز بعد... زمانیکه سر حاله! کیفش کوکه... اون موقع مطرح می کنید... پس نمی خورید! مطرح می کنید! ولی نه اون زمانی که اتفاق افتاده..
4. ابتدا همدلی می کنید : می دونم خیلی وسائل زندگی برات مهمه و سعی می کنی از اونها مراقبت کنی.. من هم این احساس رو مثل تو دارم و سعی خودم رو همواره می کنم
مثالی هم بزنید.. عملا پل ذهنی می زنید به نوع ذهنیت شوهرتون...
5. درخواستتون رو بصورت واضح بطوری که قبلا گفتیم بیان می کنید. بدون قضاوت! بدون توصیف بیش از حد! از قضاوت در مورد طرف مقابل به شدت بپرهیزید! تو به من اعتماد نداری! تو فکر می کنی نمی تونم! اینا ذهن خوانی و قضاوت هست!
6. مکان هم خیلی مهمه... این درخواست در خلوت باید عنوان بشه!
7. اصلا نترسید... اگر این مواردی رو که گفتم رعایت کنید هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
8. به هیچ وجه روند افزایش عزت نفس شما، متناسب با پرخاشگری نخواهد بود...
9. در گفتگو اعتبار سازی کنید و از بی اعتبار کردن مخاطبتون، ( کاری که در مثال کردید)، تشدید و تفاسیر منفی، بی شک اجتناب کنید
10. موقعیت رو کنترل نمی کنید! در حالیکه می دونید و پیش بینی احساسی شما می گه که خانوم! الان اگر کاری کنید که خستگی شما دو نفر در بره بهتره! یعنی چی:
نوشته اید:
"دیشب، همه چیز خوب بود، آخر شب، که تقریبا 2صبح بود، بعد از تمیزکاری خونمون اومدیم تلویزیون و مبلها رو دوباره جمع کنیم و پارچه ها رو بکشیم روش
داشتم یه جارو دستی میزدم آشغالها رو جمع کنم..."
این یعنی اینکه شما کنترل موقعیت نکردید... ساعت 2 صبح... بعد از تمیز کاری!
این یعنی انبار باروت... یعنی شوهر شما آماده است برای گیر دادن! شروع می کنه به گیر دادن... اول سیم تلویزیون...(شما موقعیت رو کنترل نمی کنید) می اد سیم رو در میاره ( شما هنوز چیزی رو کنترل نمی کنید) در صورتیکه در این شرایط دعوت به چای، دعوت به استراحتی کوتاه، یه شوخی، یه خنده، یه بوسه عاشقانه، یه بغل محکم، تعریف یک موضوع و یا با هر کار دیگه ای موقعیت رو کنترل می کنید! وقتی موقعیت کنترل شد، تفکر شوهر شما عوض می شه... تفسیر اون تفکر می شه احساسات شوهرتون!
این مثالی بود از موضوعی که قبلا تحت عنوان کنترل موقعیت صحبت کرده بودیم...
11. تفاسیر منفی از موقعیت می کنید... کی گفته به شما اطمینان نداره!؟ کی به شما اعتماد نداره؟
تکلیف شما این خواهد بود که:
- کما فی السابق بدون ترس، تردید، اجتناب، در مورد مسائل روزمره صرفا ( نه مسائلی که مشکل ایجاد می کنند) تمرین گفتگو کنید
- تو 50 درصد مواقع، سعی می کنی حرفت رو نخوری و بزنی! با قواعدی که گفتیم!
- یک درخواست صریح از شوهرتون با قواعد گفته شده بکنید و نتیجه رو بنویسید
- از چی می ترسی؟!
- به وضعیت جسمی خودت توجه ویژه تری داشته باش
khaleghezey (چهارشنبه 20 فروردین 93), گلنوش67 (چهارشنبه 04 بهمن 91), رها68 (یکشنبه 10 اسفند 93)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
پستی دیگر از آقای sci:
بهتر نبود اينطوري مي گفتي: بذار كارم تموم شه ميام بهت مي گم! ( نه اينكه از تو آشپزخونه باهاش حرف بزني! هرگز اين كار رو نكن! تو مهارت گفتگو بهت خواهم گفت! موضوع برنامه فردا، موضوع مهم به شمار مي ره! بايد در وضعيت متناسب گفتگو كنيد.. اين وضعيت مناسب گاهي اونقدر به هم نزديكيد كه دست هم رو مي گيريد ) بعدش: برنامه فردا ساعت 7 شروع مي شه تا 10، به نظرت كي بريم بهتره؟ من احساس مي كنم طوري بريم كه با توجه به ترافيك و مسافت، زياد دير نرسيم! خب مطمئنا ايشون پيشنهاد مي ده و به توافق مي رسيد! با مهارت گفتگو كه آخر اين جلسه مي نويسم شما وضعيت رو به خوبي و خوشي كنترل مي كنيد.
ويه اشتباه كوچيك ديگه اونكه فكر تلافي! اصلا شدني نيست!
khaleghezey (چهارشنبه 20 فروردین 93), گلنوش67 (شنبه 02 اردیبهشت 91), رها68 (یکشنبه 10 اسفند 93)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
موقعیتی دیگر:
shamim_ bahari2:
فرداشب عروسی فامیلاشونه، من دوروز پیش شنیدم، از رفتار و حرفاش مطمئنم با خانوادش در ارتباطه و برای عروسی برنامه ریزی کردن، شبی چند بار بهش میگم چه خبر؟ میگه هیچی، منم اصلا حرف عروسی رو نمیزنم، خیلی بی تفاوت، حالا که قراره چیزی ندونم، پس کاریم نمیکنم، خیلی سخته ولی دارم تحمل میکنم
دوشبه داریم میریم مثلا ورزش، اولا که همش به گشتن دنبال پارک خلوت میگذره، درصورتیکه به نظرم ورزش کردنمون مهمتر از موقعیت پارکه ولی هیچی نمیگم، دیشب رفتیم تو پارک داریم دنبال جا میگردیم، یه زن و شوهر داشتن بدمینتون بازی میکردن، ما هم دوشبه داریم بازی میکنیم، جلوی اونا بلند برگشته میگه ببین چه قشنگ بازی میکنن یاد بگیر، اصلا توپشون زمین نمیخوره، یکی دوبار گفت، منم لجم دراومد برگشتم گفتم خانومه خوب بازی میکنه مال اینه که یارش بازی بلده، دیگه هیچی نگفت
منم ادامه ندادم و رفتیم یه چرخی زدیم، اومیدم بازی کنیم ،وسطش میگه بریم شام بخوریم، رفتیم شام بخوریم، وسطش میگه جمع کن بریم خونه سریال شروع شده
میگم اینطوری فقط استرسمون میره بالا، یا ورزش یا سریال، کدوم مهمتره؟ البته با خنده و شوخی
دیگه اومدیم خونه یه کم سریال و یه کم صحبت و ....، طاقت نیاوردم، بهش گفتم امشب دلمو شکستیا، گفت چرا؟ گفتم تو پارک بهم گفتی بازی بلد نیستی، گفت نه، گفتم بازی بلد نیستیـــــــــم، یه کم نگاش کردم گفت آره گفتم بازی بلد نیستی ،نه بابا هردومون مثل هم بلدیم و ...
خب منم میدونم هردومون تو یه سطحیم، ولی آیا خوشش میاد جلوی چند نفر بگم نگاه کن فلانی رانندگیش خوبه، یاد بگیر؟ به خدا رانندگی رو با من یاد گرفت، هرجا اشتباه کرد ازش حمایت کردم، اینقدر بهش اعتماد به نفس دادم که الآن خوب رانندگی رو یاد گرفته درصورتیکه میدونم اگه بشینم پشت فرمون اینقدر تذکر میده که کلا اعتماد به نفسم از بین بره
دیشب اومد شارژر مسیریابمونو بهش وصل کنه، لای فرمون گیر کرده بود به زور درش آورد من همش میخواستم بهش بگم خش نندازه، هیچی نگفتم، درصورتیکه میدونم اگه من بودم میگفت فرمونو داغون کردی، بعد اومدم در ماشینو محکم ببندم چون لامپ داخل ماشین روشن بود، یه کم محکم بستم میگه: مگه در حیاطه؟ آروم ببند
بازم هیچی نگفتم
شاید چیزای کوچیکی باشه، ولی همینا باعث شد دیشب اصلا از تفریح و ورزشمون لذت نبرم، انگار نه انگار که رفتیم خوش بگذرونیم
حالا میبینی، حتی تو صلح و آرامش هم باید یه چیزایی رو تحمل کنم ، البته در مورد خانوادش و حرف نزدنش و بی خبریم، کاملا بی خیال شدم، اگرنه اونا خودشون کلی اعصاب خورد کن هستند
نمیدونم
جواب اقای sci:
خواهرم،
قضاوت نكن... هيچ بحراني در كار نيست!
هيچ تكراري...
چند نكته رو بگم:
- آفرين! چقدر خوب كه با هم مي ريد پارك براي ورزش... سعي كنيد برنامه ريزي كنيد تا اين موقعيت با موقعيتهاي ديگه اي كه براي شما مهمه ، تداخل نكنه!
- بايد يه خورده مهارتهاي گفتگو و جملات "من" رو روش كار كنيم.. در مورد مهرات گفتگو نگران نباش... نترس و تمرين كن! ببين چند مورد رو مي گم:
- كم كم رفتار جرات مندانه رو تو شما تقويت مي كنيم
- در مرود عروسي تو موقعيت خوبي قرار داري... فقط اگر تا حدودي در جريان هستي، بهش بگو: اگر قرار بود بريم عروسي و برنامه خاصي داشتي، به من هم بگو، تا بتونم برنامه ريزي بهتري داشته باشم! (همين كافيه)
- رفتار شما در پارك و كنترل موقعيت بسيار خوب بود...زماني هم كه درخواستت رو گفتي فكر كنم زمان مناسبي بود! اما كامل نبود/ از جملات "من" استفاده نكردي!
از جملات "تو" استفاده كردي... كم تاثيره! : دلم رو شكستيا!! (نه معلومه كجا، نه معلومه كي؟ نه معلومه... اصلا چرا بايد ادم اينجوري حرف بزنه؟؟!
جمله "من" : وقتي تو پارك (موقعيت X) بهم گفتي بازي بلد نيستي، (عمل Y)، احساس خوبي نداشتم! Z يا دلم شكست!
و وقتي توضيح مي ده براي شما، تمام مي شه بحث...
- در مورد كارهايي كه مي خواين بكنين برنامه ريزي كنين ...زمان بندي كنين و به برنامه هاتون رو نمر بديد! خيلي بازي جالبيه...
اما يه مهارتي كه بايد ياد بگيري و اين دفعه با شوهرت تمرين كني:
روش حل مساله
-شما معمولا مسائلي بصورت شخصي يا دونفري داريد كه بايد حل كنيد... فورا تصميم مي گيريد! و گاها خراب هم مي شه...
براي حل مساله چي كار كنيم:
1. مساله رو بصورت روشني طرح مي كنيم ... هر چي كه مي خواد باشه و هر طور دلمون خواست
مثال: با پارك رفتن مشكل داريم!
2. مساله رو از حالت كلي محدود مي كنيم/ مثلا شما با پارك رفتن وقتي همه چيز خوبه كه مشكل نداريد...
مثال: با پارك رفتن زمانهايي كه تداخل مي كنند با كارهاي ديگه، مشكل داريم!
.. : با پارك رفتن در زمان پخش سريال ...، مشكل داريم
.. : بايد زمان پارك رفتن رو طوري اصلاح كنيم كه با سريال ... تداخل نداشته باشه!
مي بيني كه همينطوري صورت مسئله رو ساده تر و محدود تر مي كنيم..تا به يك صورت مسئله صحيح برسيم
3. مرحله بارش ذهني يا طوفان ذهني...
در اين مرحله هر راه حلي بلد بوديم و به فكرمون رسيد مي نويسيم... هر چيزي كه فكر كرديم
مثال: مي تونيم پارك نريم... / مي تونيم آخر شب بريم/ مي تونيم زود بريم و برگرديم/ و ...
4. براي هر راه حلي كه نوشتيم محاسن و معايب رو مي نويسيم...
مثال:
راه حل 1 : مي تونيم پارك نريم:
محاسن: مشكلي پيش نمي آد/
معياب: به هدفمون نمي رسيم /
راه حل 3 : كه مي تونيم زود بريم و بر گرديم:
محاسن: به هدفمون كه ورزش كردنه مي رسيم/ سريال رو مي بينيم
معايب: امكان داره دير برسيم/ استرس برگشتن اذيت مي كنه/ خوش نمي گذره/
5. مرحله امتياز دهي
براي هر راه حل 10 امتياز در ابتدا در نظر مي گيريم
براي هر عيب 2 تا 3 امتياز كم مي كنيم
اگر در معايب هدفمون تامين نشد 10 امتياز كم مي كنيم و عملا راه حل حذف مي شه
6. راه حلي رو انتخاب مي كنيم كه بيشترين امتياز رو داره...
پس بجاي اينكه تصميم عجولانه بگيريم و هيجاني يه فكري كنيم و انجام بديم... بهترين راه حل رو مساله مدار، نه هيجان مدار حل مي كنيم...
- كاري كه شما انجام مي ديد، تمرين حل مساله حداقل 3 مساله به اين شيوه است... با هم!
- تمرين تنفس رو به شوهرتون آموزش مي دهيد
گلنوش67 (چهارشنبه 04 بهمن 91)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
توضیح اجتناب به عنوان یکی از عوامل مخرب گفتگو:
سلام اقليما،
اول ببينيد كه با توجه با تاپيكهاي قبلي شما، همسر شما از عدم اعتماد به نفس كافي مثل بسياري از مردان جوان، رنج مي بره و اين رو شما در بسياري موارد احساس كرده ايد، موضوع ديگه اينه كه همسر شما اجتناب مي كنه! اجتناب موضوعي است كه بسيار علاقه مند هستم پيرامونش صحبت كنيم! اگر بتونيم اين الگوي مخرب روابط رو پيداش كنيم، مي تونيم مشكل رو حل كنيم!
اجتناب يا كناره گيري Withdrawal , Avoidancer، يكي از الگوهاييه كه مي تونه يك گفتگو رو تخريب كنه! يكي از الگوهاي خطرناك، به معني واقعي خطرناك كه مي تونه رابطه بين دو نفر رو تخريب كنه و از بين ببره!
اجتناب يعني يكي از همسران، با رفتارهايي نسبت به ادامه گفتگو بي ميلي نشون مي ده، اين رفتارها مي توانند بسيار ظريف باشه مثل:
- پشت گوش انداختن،
- حال گيري كردن
- طفره رفتن
- سكوت كردن
- بي تفاوت نگاه كردن
و يارفتارهاي آشكاري مثل ترك كردن محيط گفتگو باشه...
فردي كه كناره گيري مي كنه علاقه منده كه:
- چيزي نگه و خاموش باشه
- معمولا با حركات صورت جواب مي ده و اظهار بي تفاوتي كنه
- با پيشنهاد شما،براي خاتمه بحث موافقت كنه بدون ايكه واقعا تصميمي گيرفته باشه و يا قصد و منظوري براي موافقت داشته باشه!
- معملوا فرد دوست نداره كه بحث شروع بشه، لذا اجازه نمي ده كه صحبتي رو شروع كنيد و يا از ادامه اش امتناع مي كنه
مثالي كه شما ( اقليما|) زديد و به وفور در همدردي ديده مي شه مي تونيم بگيم مشكلاتي هستند كه ناشي از همين اجتناب مي باشند. گاهي همسر، ( چه زن و چه مرد) گله مي كنه كه شوهرم هيچ بابي رو براي گفتگو باز نمي كنه و همه درها رو بسته، من نمي تونم با او گفتگو كنم و اين همان اجتنابه!
اين الگو زماني بسيار مخرب هست و البته بسبار شايع كه مساله اي در تعارض بين زن و مرد مطرح مي شود، يك همسر مي خواهد مساله رو حل كند و ديگري اجتناب مي كند و سناريوي حاصل به آزردگي مي انجامد... مي توانيد مثالي كه اقليما زده اند رو بخونيد!
معمولا ادامه الگوي اجتناب، موجب سير نزولي صميميت در بين همسران مي شه و شيب اين سير نزولي معمولا خيلي تند هست...
اين الگوي ارتباطي همسران دو قطب داره
اول: ارتباط خواه يا پيگير ارتباط
دوم: كناره گير و اجتناب كننده
چرخه منفي اين الگو زماني آغاز مي شه كه همسر ارتباط خواه، بيشتر بيشتر پيگيري مي كنه و كناره گير، بيشتر كناره گيري! هر چه ارتباط خواه جلو مي آيد كناره گير، با اجتناب بيشتر عقب تر مي رود!
حالا بايد چي كار كرد؟
اولين كاري كه براي اين الگوي مخرب بايد در نظر داشته باشيد اينه كه بدونيد هر كاري مي كنيد و هر چه مي گوييد عكس العملي خواهد داشت و بر عكس! بنابراين بهتره هر دو نفر براي اين تغيير كمك كنند...
اما اگر فكر كنيد كه با تغيير در شيوه پيگيري، يا پيگيري بيشتر و يا به تعبيري جرات مندانه پيگيري سازنده، كناره گيري ها خاتمه خواهند يافت و يا كاهش پيدا مي كنند سخت در اشتباهيد!!!
راههاي مقابله با اين الگوي مخرب،
* استفاده صحيح از تكنيكهاي شنونده خوب و گوينده خوب و مهارتهاي رفتار جرات مندانه
* استفاده از تكنيك " شروع ملايم " است. اين تكنيك كه معجزه اي در سطوح ارتباطي است موجب مي شود اجتناب و كناره گيري به حداقل خود برسد . مثلا وقتي ابراز نگراني همسر( بويژه زن) با خشم و ناراحتي و تن صدايي منفي و بدون انرژي همراهه، مي تونه نتيجه گفتگو رو خيلي سريع به سمت اجتناب ببره! اگر صحبت و گفتگوي شما، ملايم، با الفاظ مثبت، در زمان مناسب، با استفاده از تكنيكهاي گوينده خوب بودن، آرام و شيرين شروع شود، حتي اگر انتقاد باشد، گفتگو با احتمال كمتري با اجتناب كشيده خواهد شد. پس حواستون باشه كه شروع بسيار مهمه و تقريبا تمام يك گفتگو رو تعيين مي كنه
* عدم سرزنش : دقت كنيد كه چرا يك فرد اجتناب مي كند؟ بسياري از مواقع فرد به دليل ذهن خواني و اينكه فكر مي كند مورد سرزنش قرار مي گيرد، اجتناب مي كند! خب كاري نداره قواعد ذهني اش رو به هم بزنيد و سرزنشش نكنيد!
* دادن فرصتهاي ابراز عقيده: با همسرتون تمرين كنيد تا ايشون عقايدشون رو ابراز كنند اما نكته بسيار مهم اين تمرين اينجاست، كه اگر ايشون عقايدي رو ابراز كردند و خلاف عقايد شما بود چي؟؟؟ شما منفعلانه عقب نشيني كنيد؟ به هيچ وجه اينطور نيست و بايد با ظرافت اين تمرين رو انجام بديد.. فرد اجتناب كننده بايد بدون اينكه بترسد عقايد خود را ابراز كند و اين رو بداند كه شما هم عقايد خودتون رو ابراز خواهيد كرد و به عقايد او نيز احترام خواهيد گذاشت. مثالي مي زنم: فرض كنيد كه مريم مي خواهد به اتفاق مادر و همسرش براي خريد مهمي بيرون برود، همسرش طفره مي رود و نظرش رو نمي گويد، مريم با تكنيك " شروع ملايم" نظر همسرش رو جويا مي شود و همسرش مي گويد كه نمي آيد! حالا دو وضعيت بوجود مي آيد يا مريم مي گويد من هم نمي روم پس و منفعلانه مي نشنيد گوشه خانه و .... يا مي گويد: عزيزم، من مزاحم تو نمي شوم و با مادر مي روم و خريد مي كنم... اگر تو هم حوصله داشتي تماس بگير شام رو باتفاق بخوريم... دوستت دارم!
يعني در اين تمرين مريم نشان مي دهد كه هر كدام اين دو فرد مستقل هستند و نتيجه ابراز عقيده شوهر، نتيجه خسارت آور احساسي و عاطفي براي او نيست.. ضمن اينكه هنوز اعتبارش را حفظ كرده است!
* پيگيري نكنيد! سبك گفتگو رو تغيير دهيد
وقتي اين الگوي غلط حاكم است، هر گونه پيگيري بيشتر، درخواست جرات مندانه و ... موجب اجتناب خواهد شد... پس با استفاده از تكنيكهاي گفتگو، سبك ارتباطي رو تغيير دهيد
* استفاده از "جملات من" ( قبلا خيلي صحبت كرده ايم)
* خود افشاگري و دادن اعتماد به نفس : در مثال بالا،مريم با شروع ملايم، نظر همسرش را جويا مي شود، همسرش مي گويد من الان خسته ام و نمي تونم بيام! مريم: بسيار خوبه! اما به نظرت چه كنيم؟ همسر: فردا زمان بهتري نيست؟ مريم: بسيار خوبه! من هم دوست نداشتم امروز بريم... وقت كافي هم نداريم! مي ذاريم براي فردا!
* اعتبار سازي كنيد!
بحث خيلي مفصله، اما فكر مي كنم با همين تمرينها جلوي خيلي از الگوهاي نا مطلوب گرفته مي شه...
khaleghezey (پنجشنبه 21 فروردین 93), گلنوش67 (چهارشنبه 04 بهمن 91)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
اعتبارسازی یکی از عوامل گفتگوی موثر:
khaleghezey (پنجشنبه 21 فروردین 93), گلنوش67 (شنبه 16 اردیبهشت 91)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
[b]سبكتكين،
من توصيه مي كنم يك بار ديگه، با دقت پستي كه براي شما گذاشتم رو بخونيد! بي شك جواب شما در اونجاست...
من گفتم نكات مثبت شوهرتون رو... نه نكات مثبت برادرتون رو! اين كار رو اگر كرديد، بي شك نتيجه برعكس شده!
*
نكته ديگري كه گفتيد متوجه نمي شويد، در مورد اعتبار سازي و همدلي است!
همدلي در زندگي زناشويي معجزه مي كند! حتي اگر همسر شما استاد روانشناسي باشد!
ببينيد شما مي توانيد با يك قاتل محكوم به اعدام هم همدلي كنيد! مي تونيد بهش بگيد مي تونم درك كنم چه احساسي داري! احساس خيلي بديه! من هم گاهي اين احساس رو كه در مقابل سرنوشت تسليم بشم رو داشته ام! احساست رو مي فهمم!
دقت كنيد شما نمي گيد آفرين! خوب كردي كه قتل كردي! حق با تو بود! شما هيچ كاري رو تاييد نمي كنيد! شما احساس و تجربه احساسي طرف مقابل رو محترم مي شماريد!
اگر شوهرتون از دست برادر شما ناراحته! مهم نيست چه اتفاقي افتاده و ايشون ناراحت شده... مهم اينه كه شما با همدلي ابتدا ايشون رو آروم كنيد... بعد با تغيير موقعيت، احساسات ايشون رو التيام بديد و حال و هواش رو تغيير بديد...آيا در اين مسير شما حق رو به برادرتون داديد؟ يا شوهرتون؟ بي شك شما اصلا به دعوا و بحث پيش آمده كاري نداريد و ماداميكه از شما كمكي نخواسته اند هم به شما ارتباطي نداره و دخالتي لازم نيست!
اما در مورد اينكه اگر ايشون بروند و يا برويد... طرف مقابل ناراحت مي شه! بله اگر همدلي نكرده باشيد... احساسش رو انكار كرده باشيد! بهش بگيد تو اشتباه مي كني! اونها خيلي تو رو دوست دارند! يا ولش كن بچه است! نمي فهمه! تو بزرگواري كن! به عبارت ديگه اگر به جاي همدلي، دخالت كرده باشيد و قضاوت كرده باشيد، چه به نفع ايشون، چه به نفع برادرتون! ايشون رنجيده مي شوند وقتي شما مي رويد... چون مجددا شما احساسات ايشون رو ناديده گرفتيد و اعتبار سازي نكرديد!
اما اگر همونطور كه گفتم گفتگو كنيد و درخواست كنيد، اون وقت ايشون بگن نه من نمي آم! و يا بگن، اجازه بده من نيام! اون وقت شما مسئول شادماني ايشون نيستيد! به حقوق فردي ايشون احترام مي گذاريد و مي رويد! شايد چند باري ناراحت شوند كه مهم نيست!
khaleghezey (جمعه 22 فروردین 93), گلنوش67 (سه شنبه 29 فروردین 91)
تشکرشده 4,874 در 1,141 پست
ادامه توضیحات اعتبار سازی:
[b]سبكتكين،
من توصيه مي كنم يك بار ديگه، با دقت پستي كه براي شما گذاشتم رو بخونيد! بي شك جواب شما در اونجاست...
من گفتم نكات مثبت شوهرتون رو... نه نكات مثبت برادرتون رو! اين كار رو اگر كرديد، بي شك نتيجه برعكس شده!
*
نكته ديگري كه گفتيد متوجه نمي شويد، در مورد اعتبار سازي و همدلي است!
همدلي در زندگي زناشويي معجزه مي كند! حتي اگر همسر شما استاد روانشناسي باشد!
ببينيد شما مي توانيد با يك قاتل محكوم به اعدام هم همدلي كنيد! مي تونيد بهش بگيد مي تونم درك كنم چه احساسي داري! احساس خيلي بديه! من هم گاهي اين احساس رو كه در مقابل سرنوشت تسليم بشم رو داشته ام! احساست رو مي فهمم!
دقت كنيد شما نمي گيد آفرين! خوب كردي كه قتل كردي! حق با تو بود! شما هيچ كاري رو تاييد نمي كنيد! شما احساس و تجربه احساسي طرف مقابل رو محترم مي شماريد!
اگر شوهرتون از دست برادر شما ناراحته! مهم نيست چه اتفاقي افتاده و ايشون ناراحت شده... مهم اينه كه شما با همدلي ابتدا ايشون رو آروم كنيد... بعد با تغيير موقعيت، احساسات ايشون رو التيام بديد و حال و هواش رو تغيير بديد...آيا در اين مسير شما حق رو به برادرتون داديد؟ يا شوهرتون؟ بي شك شما اصلا به دعوا و بحث پيش آمده كاري نداريد و ماداميكه از شما كمكي نخواسته اند هم به شما ارتباطي نداره و دخالتي لازم نيست!
اما در مورد اينكه اگر ايشون بروند و يا برويد... طرف مقابل ناراحت مي شه! بله اگر همدلي نكرده باشيد... احساسش رو انكار كرده باشيد! بهش بگيد تو اشتباه مي كني! اونها خيلي تو رو دوست دارند! يا ولش كن بچه است! نمي فهمه! تو بزرگواري كن! به عبارت ديگه اگر به جاي همدلي، دخالت كرده باشيد و قضاوت كرده باشيد، چه به نفع ايشون، چه به نفع برادرتون! ايشون رنجيده مي شوند وقتي شما مي رويد... چون مجددا شما احساسات ايشون رو ناديده گرفتيد و اعتبار سازي نكرديد!
اما اگر همونطور كه گفتم گفتگو كنيد و درخواست كنيد، اون وقت ايشون بگن نه من نمي آم! و يا بگن، اجازه بده من نيام! اون وقت شما مسئول شادماني ايشون نيستيد! به حقوق فردي ايشون احترام مي گذاريد و مي رويد! شايد چند باري ناراحت شوند كه مهم نيست!
khaleghezey (جمعه 22 فروردین 93), گلنوش67 (شنبه 16 اردیبهشت 91)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)